Egzamin PES / Chirurgia onkologiczna / wiosna 2014

Choremu na raka płaskonabłonkowego rogowaciejącego prącia o stopniu złośliwości G2 naciekającego ciało jamiste, zlokalizowanego w rowku zażołędnym bez przerzutów do węzłów chłonnych i do innych narządów (N0, M0) w badaniach dodatkowych (tomografia jamy brzusznej i miednicy) należy zaproponować usunięcie:

Mężczyźnie lat 50 z wykrytym guzem w badaniu tomografii komputerowej o średnicy 4,3 cm zlokalizowanym w górnym biegunie nerki prawej i 3 cm guzem zlokalizowanym w dolnym biegunie nerki lewej należy zaproponować:

Które ze zdań jest fałszywe?

Które z poniższych zdań jest prawdziwe?

Które ze zdań jest prawdziwe?

U chorego lat 95 obciążonego niestabilną chorobą wieńcową, miażdżycą w badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej stwierdzono lity guz nerki prawej o średnicy 2 cm. Podstawowym sposobem postępowania powinno być:

Raki narządów regionu głowy i szyi związane z zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego (tzw. HPV-dodatnie) w porównaniu do raków HPV-ujemnych:

W ramach uzupełniającego leczenia pooperacyjnego chorych na raka piersi nie ma zastosowania:

Wycięcie części nowotworu (chirurgiczne leczenie cytoredukcyjne) jest uzasadnione w niektórych przypadkach u chorych na:

U 60-letniego chorego z rozpoznaniem raka okrężnicy (stan po leczeniu chirurgicznym i pooperacyjnej chemioterapii uzupełniającej) stwierdzono - po upływie ośmiu miesięcy od zakończenia chemioterapii - 2 zmiany przerzutowe w prawym płacie wątroby o średnicy 5 i 10 mm. Stan ogólny chorego jest bardzo dobry. W wywiadzie nie stwierdzono współwystępowania istotnych chorób. Wyniki badań laboratoryjnych nie wykazały nieprawidłowych wartości. Stężenie CEA jest prawidłowe. Badanie stanu genu KRAS w materiale z pierwotnej zmiany wykazało obecność mutacji. W przedstawionej sytuacji należy - w pierwszej kolejności - rozważyć:

Wstępna chemioterapia przed resekcją przerzutów raka jelita grubego w wątrobie:

U kobiet z rozpoznaniem wczesnego raka piersi, który rozpoznano w okresie ciąży:
1) wykonanie chirurgicznego leczenia oszczędzającego z następową radioterapią jest możliwe w każdym przypadku;
2) wykonanie oszczędzającego leczenia jest dopuszczalne, przy czym radioterapię należy odroczyć do porodu;
3) leczenie chirurgiczne należy przeprowadzać jedynie w pierwszym trymestrze ciąży;
4) wykonanie biopsji wartowniczego węzła chłonnego jest możliwe z zastosowaniem znakowania promieniotwórczym technetem;
5) wykonanie biopsji wartowniczego węzła chłonnego jest bezwzględnie przeciwwskazane
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą przyczyną raka wątrobowo-komórkowego w polskiej populacji jest marskość wątroby związana z:

Biopsja wartowniczych węzłów chłonnych u chorych na czerniaki skóry:

Przyczyną małopłytkowości u chorych na nowotwory nie jest:

Ryzyko występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest większe w przypadku stosowania chemioterapii u chorych na nowotwory, gdy:

Przyczyną metabolicznej kwasicy nie może być:

U kobiet ryzyko raka tarczycy wzrasta wraz z liczbą ciąż, zaś 25% przypadków raka rdzeniastego to raki rozwijające się w wyniku germinalnej mutacji genu RET.

Historyczny termin „carcinoma hyalinicum” opisany w polskim piśmiennictwie w latach 60-tych XX wieku dotyczy raka:

Scyntygrafia tarczycy straciła na wartości jako badanie przedoperacyjne, ale stwierdzenie przy jej użyciu guzków nieczynnych oznacza zwiększone ryzyko rozwoju procesu złośliwego.

Ujemny wywiad rodzinny w kierunku raka rdzeniastego nie upoważnia do rezygnacji z badania DNA w kierunku mutacji protoonkogenu RET, gdyż także w takiej sytuacji istnieje ok. 70% ryzyko rozpoznania postaci dziedzicznej.

68-letni chory został przyjęty na oddział z powodu gruczolakoraka połączenia żołądkowo-przełykowego. Stan ogólny dość dobry, bez istotnej dysfagii, w wywiadzie nadciśnienie tętnicze, utrata masy ciała rzędu 5%. Klinicznie i radiologicznie brak cech rozsiewu choroby. Topograficznie guz od 40 cm na długości 3 cm - typ III według klasyfikacji Siewerta. W bad. obrazowych brak cech nieoperacyjności guza. Po laparotomii proces miejscowo oceniony jako resekcyjny. Jaki zakres, według Międzynarodowego Stowarzyszenia Raka Żołądka, powinno obejmować leczenie operacyjne?

Guzy liściaste stanowią 0,3 - 1% nowotworów piersi, około połowa z nich to guzy sklasyfikowane jako złośliwe.

W raku jelita cienkiego wykonanie resekcji R0 jest możliwe u ok. 40-65% chorych i powinno obejmować zmieniony odcinek jelita wraz z guzem i marginesami zdrowych tkanek oraz regionalnym układem chłonnym. W rakach okolicy okołobrodawkowej dwunastnicy może być konieczna całkowita pankreatoduodenektomia.

Chemioterapia w raku tarczycy:

W systemie BI-RADS US kategoria 0 oznacza zmianę:

Zgłasza się 47-letnia pacjentka z wyciętą zmianą barwnikową położoną w dystalnej części powierzchni przedniej ramienia lewego. W wyniku histopatologicznym czerniak skóry, Clark III, Breslow 1,5 mm, typ SSM, bez owrzodzenia, indeks mitotyczny - 1 mitoza/mm², mierny naciek limfocytarny u podstawy, marginesy boczne 2 mm, od podstawy 3 mm. Bez cech wznowy w miejscu wycięcia, bez cech rozsiewu choroby. Jakie postępowanie należy zastosować w oddziale chirurgii onkologicznej?

Raka wieloośrodkowego piersi rozpoznaje się, jeśli ogniska zmian nowotworowych rozdzielone tkanką nienowotworową znajdują się w obrębie jednego kwadrantu piersi. Raka wieloogniskowego rozpoznaje się, gdy ogniska te znajdują się w co najmniej 2 kwadrantach piersi.

Izolowane przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych w mięsakach tkanek miękkich są stosunkowo częste, ich obecność stanowi istotny niekorzystny czynnik rokowniczy.

Ostateczne rozpoznanie histopatologiczne GIST powinno składać się z:

Radioterapia jest alternatywą dla leczenia chirurgicznego w nowotworach regionu głowy i szyi w przypadku:

Który z objawów klinicznych, w diagnostyce guzów neuroendokrynnych, nie należy do tak zwanego „zespołu rakowiaka”?

Które z poniższych zdań dotyczących przełyku Baretta jest nieprawdziwe?

Które zdanie dotyczące przerzutów nowotworowych do wątroby jest nieprawdziwe?

Które zdanie dotyczące przerzutów nowotworowych do kości jest nieprawdziwe?

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące barwiaka chromochłonnego:

Które zdanie dotyczące leczenia chorych z guzami neuroendokrynnymi (NET) trzustki jest nieprawdziwe?

Która informacja, dotycząca nowotworów łagodnych wątroby jest prawdziwa?

Które stwierdzenie dotyczące leczenia chorych z rozpoznanym rakiem wątrobowokomórkowym (HCC) jest nieprawdziwe?

Który nowotwór nie występuje w śródpiersiu tylnym?

Postępowanie standardowe w I i II stopniu zaawansowania guzów ślinianki przyusznej (T1-2NoMo) o niskiej złośliwości to:

Które zdanie dotyczące nowotworów krtani jest nieprawdziwe?

Które zdanie, dotyczące złośliwego międzybłoniaka opłucnej (mesothelioma), jest nieprawdziwe?

Które zdanie dotyczące najczęstszych nowotworów złośliwych klatki piersiowej jest nieprawdziwe?

U 48-letniej chorej przeprowadzono operację typu BCT z powodu wcześniej zdiagnozowanego inwazyjnego raka piersi (G2, ER+, PgR+, N0). Guz miał średnicę 1,8 cm, najmniejszy margines odcięcia wynosił 1,3 mm. Należy:

U 57-letniej chorej wykonano, z powodu wcześniej zdiagnozowanego raka piersi, etap chirurgiczny leczenia oszczędzającego (BCT) z badaniem węzła wartownika. Stwierdzono guz o średnicy 1,3 cm, st. G2, ekspresję receptorów steroidowych (ER w 95% komórek, PgR w 80% komórek) i brak ekspresji HER2. W węźle wartowniczym nie stwierdzono przerzutów raka, natomiast w obszarze po raz drugi docinanych marginesów z otoczenia guza nadal były obecne liczne rozproszone ogniska DCIS. Jakie postępowanie należy zaproponować?

Czynnikami predykcyjnymi w raku piersi nie są:

Pojęcie raka piersi „potrójnie ujemnego” odnosi się do stanu receptorów:

50-letnia chora zoperowana z powodu raka pogranicza esiczo-odbytniczego w stopniu T3N1, guz znajdował się w odległości 15 cm od zwieraczy odbytu. Jakie uzupełniające leczenie należy zaproponować?

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonania oszczędzającej operacji raka piersi jest:

U 38-letniego chorego wykonano z powodu raka żołądka o klinicznym stopniu zaawansowania T2N0 resekcję żołądka typu D2. Usunięto 16 węzłów nie stwierdzając w nich przerzutów. W badaniu mikroskopowym nie stwierdzono naciekania warstwy mięśniowej (st. złośliwości G2, HER2 2+). Jako leczenie uzupełniające należy zaproponować:

Międzybłoniak opłucnej:

Średnie przeżycie chorych na glejaki mózgu (WHO Grade III) wynosi:

Objawami raka płuca może być:

Radioterapia u chorych na raka żołądka może mieć zastosowanie jako leczenie:

Oznaczenia MELD, RFA, TACE, BCLC odnoszą się do:

Leczenie raka wątrobowokomórkowego może obejmować:

Przerzuty synchroniczne do wątroby spotyka się u:

T4b N1b (TNM 2010 r.) w raku jelita grubego oznacza naciek:

T2 N1b M0 (TNM 2010 r.) w raku jelita grubego oznacza stopień zaawansowania:

Do niedrożności spowodowanej rakiem jelita grubego dochodzi najczęściej w:

45-letnia chora, u której opisano zmianę BIRADS 5 w badaniu USG piersi, winna mieć wykonane w kolejności:

25-letnia chora, u której opisano zmianę BIRADS 3 w badaniu USG piersi, winna mieć wykonane w kolejności:

60-letnia chora, u której opisano zmianę BIRADS 4b w badaniu USG piersi, winna mieć wykonane w kolejności:

80-letnia chora, u której opisano zmianę BIRADS 2 w badaniu USG piersi, winna mieć wykonane w kolejności:

20-letnia chora, która miała wykonane badanie USG piersi i opisano je jako BIRADS 1 winna mieć wykonane w kolejności:

50-letnia chora, która miała wykonaną mammografię i opisano ją jako BIRADS 0 winna mieć wykonane w kolejności:

80-letnia chora z anemią i prawidłowym opisem KT jamy brzusznej winna mieć wykonane:

75-letnia chora z potwierdzonym BAG rakiem przewodowym piersi cT2N0, ER(-), PR(-), HER(-) oraz hiperechogeniczną (USG), niemożliwą do weryfikacji 2 cm zmianą ogniskową w I segmencie wątroby winna być leczona:

Resekcyjne leczenie chirurgiczne jest niezalecane w żadnym z przypadków IV stopnia zaawansowania TNM:

W sytuacji stwierdzenia 2 odległych metachronicznych przerzutów raka odbytnicy do prawego płuca oraz IV segmentu wątroby (PET) należy:

Badanie piersi za pomocą rezonansu magnetycznego stanowi cenne narzędzie diagnostyczne w szczególnych sytuacjach klinicznych:
1) w przypadku przerzutów do węzłów pachowych z nieznanego ogniska pierwotnego;
2) jako badanie standardowe przed leczeniem oszczędzającym;
3) wysokie ryzyko zachorowania na raka piersi, głównie u nosicielek mutacji genów BRCA1 i BRCA2;
4) wysokie ryzyko wieloogniskowości raka piersi, głównie w przypadku raka zrazikowego;
5) stan po mastektomii.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z ograniczonym zrakowaceniem otrzewnej w przebiegu raka jelita grubego:
1) najskuteczniejsza jest wyłącznie chemioterapia systemowa;
2) znaczenie ma jedynie wykonanie zespoleń omijających lub stomii;
3) po ukończeniu operacji całkowitej cytoredukcji, należy dokonać perfuzji otrzewnej roztworem mitomycyny C, o kontrolowanej temperaturze 42°C w ciągu 90 minut, a następnie zastosować uzupełniającą chemioterapię systemową;
4) wykonanie operacji cytoredukcyjnej jest warunkiem zastosowania chemioterapii dootrzewnowej w hipertermii;
5) chemioterapia dootrzewnowa w hipertermii jest skuteczna nawet bez jakiejkolwiek cytoredukcji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prosta amputacja i leczenie oszczędzające są równorzędnymi metodami leczenia DCIS. W odniesieniu do leczenia DCIS uznaje się, że:
1) u chorych z guzkiem o średnicy poniżej 1 cm, o niskim lub pośrednim stopniu złośliwości, po uzyskaniu ujemnych marginesów chirurgicznych, można odstąpić od uzupełniającej radioterapii;
2) wskazaniem do prostej amputacji piersi u chorych na DCIS są rozległe zmiany, za które uznaje się wieloośrodkowe ogniska lub zajęcie przez guz więcej niż jednego kwadrantu piersi;
3) biopsja węzła wartowniczego zalecana jest w przypadku DCIS u chorych kwalifikowanych do amputacji prostej z powodu dużych guzów;
4) biopsja węzła wartow­niczego zalecana jest w przypadku zmian DCIS umiejscowionych w ogonie Spence’a;
5) uzupełniające stosowanie tamoksyfenu u chorych po leczeniu oszczędzającym nie ma żadnego uzasadnienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pooperacyjna radioterapia u chorych po mastektomii jest wskazana w przypadku:
1) zajęcia przerzutami powyżej 3 węzłów chłonnych;
2) niewystarczających (< 1 mm) marginesów chirurgicznych;
3) guza o średnicy większej niż 2 cm (cecha T2);
4) guza o średnicy większej niż 5 cm (cecha T3);
5) każdorazowo po prawidłowo wykonanej limfadenektomii pachowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po operacji z powodu raka piersi, uzupełniające leczenie syste­mowe dobiera się indywidualnie, z uwzględnie­niem przewidywanej wrażliwości raka na poszczególne metody leczenia, ryzyka nawrotu, możliwych powikłań leczenia i preferencji chorych. Zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi zaleceniami:
1) rodzaj leczenia uzupełniającego zależy głównie od biologicznych cech raka, określonych na podstawie badań biomarkerów;
2) w każdym przypadku obowiązuje określenie ekspresji receptorów es­trogenowych (ER), progesteronowych (PgR) i ekspresji/amplifikacji HER2;
3) w przypadku receptorów dla hormonów ste­roidowych za wynik dodatni uznaje się ekspresję receptorów w ≥ 14% komórek;
4) wynik oceny ekspresji receptorów powinien być dostępny w ciągu 2 tygodni od pobrania materiału;
5) zaleca się dodatkowo oznaczanie ekspresji Ki-67.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chore na raka piersi z izolowaną wznową miejscową po wcześniejszym leczeniu chirurgicznym powinny być leczone z intencją radykalną:
1) optymalnym leczeniem niepowodzenia miejscowego po amputacji piersi z limfadenektomią jest wycięcie zmiany uzupełnione radioterapią na obszar ściany klatki piersiowej i regionalnego spływu chłonnego;
2) w przypadku wznowy po leczeniu oszczędzającym zaleca się wykonanie amputacji piersi z operacją węzłową w zakresie I i II piętra pachy;
3) u chorych, u których pierwotnie wykonano (negatywną) biopsję węzła wartowniczego, możliwe jest ponowne wykonanie tego zabiegu;
4) u chorych, u których pierwotnie wykonano biopsję węzła wartowniczego, nigdy nie ma możliwości powtórzenia tego zabiegu;
5) u chorych z nieoperacyjną wznową należy rozważyć radykalną radioterapię.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na miejscowo zaawansowanego (w III stopniu) raka piersi, diagnostyczne badania wykonywane rutynowo należy uzupełnić o:
1) ocenę jamy brzusznej i ewentualnie miednicy w badaniu ultraso­nograficznym;
2) PET-KT;
3) scyntygrafię kości;
4) u chorych wymagających indukcyjnego systemowego leczenia konieczne jest wykonanie biopsji gruboigłowej lub otwartej;
5) u chorych wymagających indukcyjnego systemowego leczenia konieczne jest wykonanie biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC).
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie operacyjne raka okrężnicy bez przerzutów odległych w zależności od stopnia zaawansowania i technicznych możliwości wykonania resekcji, polega na:
1) resekcji odpowiedniego fragmentu jelita wraz z regionalnymi węzłami chłonnymi (en block), zależnie od lokalizacji guza i unaczynienia jelita;
2) resekcji segmentu okrężnicy bez naczyń osiowych krezki, dla zachowania pełnego ukrwienia zespalanych kikutów jelita;
3) resekcja okrężnicy powinna być wykonana w powięziowych przestrzeniach anatomicznych, co określane jest mianem całkowitego wycięcia krezki okrężnicy (ang. complete mesocolic excision; CME);
4) konieczna jest ocena histopatologiczna minimum 12 węzłów chłonnych;
5) usuwa się także wszystkie podejrzane węzły chłonne, węzeł „szczytowy” oraz inne widoczne zmiany poza zakresem resekcji.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu chirurgicznym nowotworów neuroendokrynnych wyrostka robaczkowego wskazaniami do prawostronnej hemikolektomii są:
1) średnica > 1 cm;
2) cechy mikroskopowego naciekania naczyń i nerwów;
3) położenie guza u podstawy wyrostka;
4) rozpoznanie histopatologiczne rakowiaka śluzowo-komórkowego (goblet-cell carcinoid);
5) guz każdej wielkości naciekający krezkę wyrostka czy obecność utkania guza w marginesie operacyjnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie chorych na raka okrężnicy z synchronicznymi przerzutami do wątroby lub płuc, polega na:
1) w przypadku resekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - wycięciu segmentu okrężnicy z jednoczesnym lub wykonanym w drugim etapie wycięciem przerzutów w wątrobie lub płucach;
2) w przypadku nieresekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - zakwalifikowaniu chorego do definitywnie paliatywnej chemioterapii;
3) w przypadku nieresekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - rozpoczęciu indukcyjnej chemioterapii i po 2-3 miesiącach obiektywnej ocenie odpowiedzi wg kryteriów RECIST, a następnie ponownym rozważeniu możliwości wykonania radykalnego leczenia chirurgicznego;
4) drożność przewodu pokarmowego nie ma wpływu na decyzję o rozpoczęciu indukcyjnego leczenia systemowego;
5) przed rozpoczęciem chemioterapii konieczne jest chirurgiczne leczenie (wycięcie) guza pierwotnego, jeśli występuje zagrażające niedrożnością zwężenie jelita lub znaczne krwawienie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Uzupełniającą chemioterapię należy zastosować u chorych po operacji raka okrężnicy w następujących przypadkach:
1) z przerzutami do węzłów chłonnych, o ile nie występują przeciwwskazania wynikające z chorób współistniejących lub oczekiwanej długości życia;
2) wysoki stopień złośliwości histologicznej, naciekanie naczyń i mała liczba usuniętych węzłów chłonnych (< 12);
3) perforacja guza lub operacja wykonana w trybie pilnym (z powodu niedrożności);
4) uzupełniająca chemioterapia fluoropirymidyną może pogarszać rokowanie u chorych na nowotwory w II stopniu zaawansowania, które wykazują niestabilność mikrosatelitów (MSI);
5) uzupełniająca chemioterapia fluoropirymidyną może poprawiać rokowanie u chorych na nowotwory, które wykazują niestabilność mikrosatelitów (MSI).
Prawidłowa odpowiedź to:

Do warunków powołania Breast Unit wskazanych przez Konsultanta Krajowego w dziedzinie chirurgii onkologicznej należy:

Chemioterapia dootrzewnowa w hipertermii (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy; HIPEC) stosowana jest u chorych na raka jelita grubego ze zrakowaceniem otrzewnej (M1b):
1) u chorych w dobrym stanie sprawności z umiarkowanym zrakowaceniem otrzewnej zaleca się wycięcie wszystkich widocznych makroskopowo ognisk zrakowacenia (całkowita cytoredukcja) w połączeniu z HIPEC;
2) całkowita cytoredukcja w połączeniu z HIPEC pozwala na 3-krotną poprawę rokowania w porównaniu do operacji paliatywnej lub tylko chemioterapii systemowej;
3) po wykonaniu całkowitej cytoredukcji i HIPEC, powinno być kontynuowane optymalne leczenie systemowe;
4) całkowita cytoredukcja w połączeniu z HIPEC powinna być stosowana w ośrodkach dysponujących wyspecjalizowanym zespołem wielodyscyplinarnym (chirurg, onkolog kliniczny, perfuzjonista) oraz dedykowanym sprzętem do perfuzji dootrzewnowej;
5) dożylne leczenie systemowe chorych na raka jelita grubego z przerzutami do jajnika jest bardzo skuteczne i nigdy nie zachodzi potrzeba owariektomii.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na zaawansowanego raka żołądka wykazano zwiększenie odsetka 5-letnich przeżyć po chemioterapii przed- i po- (około-) operacyjnej. Dlatego słuszne są poniższe stwierdzenia:
1) leczenie okołooperacyjne składa się z 2-3 cykli chemioterapii przed leczeniem chirurgicznym oraz 3-4 cykli po operacji;
2) pooperacyjna chemioterapia nie jest kontynuowana jedynie u chorych z progresją w trakcie leczenia przedoperacyjnego lub w przypadkach wystąpienia niemożliwej do zaakceptowania toksyczności;
3) stopień odpowiedzi klinicznej nie powinien mieć wpływu na zakres leczenia operacyjnego (gastrektomia z limfadenektomią D2);
4) w przypadku progresji choroby w czasie chemioterapii przedoperacyjnej należy ponownie ocenić operacyjność i, o ile to tylko możliwe, wykonać resekcję;
5) jeśli progresja wiąże się z nieoperacyjnością, wskazane jest zastosowanie chemioterapii drugiej linii lub chemio-radioterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeśli przebieg kliniczny lub BAC guza trzustki sugerują neuroendokrynny charakter nowotworu należy wykonać:

U chorych na raka żołądka, pooperacyjna chemio-radioterapia zwiększa odsetek 3-letnich przeżyć całkowitych o 11% w porównaniu z wyłącznie leczeniem chirurgicznym. Dlatego u chorych po operacji właściwe jest:
1) leczenie obejmujące 1 cykl chemioterapii, następnie po 28 dniach napromienianie do dawki 45 Gy wraz z chemioterapią, a po miesiącu od zakończenia radioterapii 2 kolejne cykle chemioterapii;
2) obszar napromieniania powinien obejmować lożę po usuniętym żołądku i regionalne węzły chłonne;
3) chemio-radioterapia powinna być stosowana po resekcji z nieadekwatnym zakresem limfadenektomii;
4) po resekcji R1 wskazane jest podwyższenie dawki na zajęty obszar do 50-54 Gy;
5) brak efektu chemio-radioterapii u chorych po limfadenektomii D2.
Prawidłowa odpowiedź to:

Radykalne leczenie chirurgiczne chorych na raka trzustki jest jedyną metodą pozwalającą na uzyskanie długiego czasu przeżycia. Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do leczenia chirurgicznego:
1) nie ma przeciwwskazań do resekcji w przypadku odcinkowego naciekania żyły wrotnej/krezkowej górnej, z wyjątkiem zakrzepicy, bez możliwości rekonstrukcji;
2) objawem nieresekcyjności lub znacznego ryzyka resekcji niedoszczętnej (R1/2) jest naciek pnia trzewnego, tętnicy wątrobowej lub krezkowej górnej, zwłaszcza na długim odcinku i powyżej 180° obwodu naczynia;
3) doszczętne leczenie operacyjne u chorych na raka trzustki nie jest możliwe;
4) wykonanie rozszerzonej limfadenektomii zdecydowanie poprawia przeżycia w porównaniu do limfadenektomii standardowej;
5) chirurg powinien oznaczyć w preparacie operacyjnym margines zaotrzewnowy w celu umożliwienia właściwej oceny histopatologicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z potencjalnie resekcyjnym guzem głowy trzustki powodującym żółtaczkę mechaniczną (bilirubina we krwi <250 μmol/l) nie zaleca się:

U chorych na raka odbytnicy najdokładniejszym badaniem określającym miejscowe zaawansowanie guza jest rezonans magnetyczny (MR) miednicy. Wskaż stwierdzenia prawdziwe:
1) technika wysokiej rozdzielczości oraz obrazowanie wielopłaszczyznowe pozwalają na ocenę zwieraczy i dźwigacza odbytu, a także pozostałych struktur miednicy;
2) badanie MR cechuje się dokładnością sięgającą 90% w ocenie głębokości naciekania ściany odbytnicy T2-4;
3) na podstawie badania MR, ocena odległości nacieku raka do powięzi mezorektalnej jest z reguły niemożliwa;
4) w oparciu o wynik MR, podejmuje się decyzję o tym czy leczenie chirurgiczne powinno być poprzedzone napromienianiem;
5) badanie MR umożliwia ocenę odpowiedzi na przedoperacyjną chemioradioterapię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do grupy nowotworów złośliwych ślinianek o niskim stopniu złośliwości histologicznej (low grade) należy rak:

Radioterapia z pól zewnętrznych na obszar szyi i śródpiersia jest wskazana w przypadku:

Wskaż zdanie nieprawdziwe dotyczące leczenia ciężarnych chorych na raka piersi:

W leczeniu chirurgicznym raka żołądka należy dążyć do tego, aby wynik badania histologicznego preparatu chirurgicznego po regionalnej limfadenektomii zawierał ocenę:

Badanie PET-KT u chorych z rozpoznanym rakiem jelita grubego:

W leczeniu z intencją wyleczenia u chorych na naciekającego raka piersi w stopniu I, IIA i IIB dopuszczalne jest wykonanie wszystkich poniższych, z wyjątkiem:

W leczeniu chorych na raka piersi będących w II i III trymestrze ciąży:

U chorych z pierwotnie resekcyjnym pojedynczym, metachronicznym przerzutem raka jelita grubego do wątroby leczeniem z wyboru jest:

Bezwzględną cechą nieresekcyjności lub znacznego ryzyka resekcji niedoszczętnej (R1/R2) w planowaniu leczenia operacyjnego raka trzustki jest:

Jeżeli podczas laparotomii wykonywanej z powodu podejrzenia raka pęcherzyka żółciowego stwierdza się zmianę nieresekcyjną należy:

Podstawowym wskazaniem do stosowania leczenia uzupełniającego w raku okrężnicy jest:

Leczenie uzupełniające w czerniaku:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące raka z komórek Merkla:

20-letnia chora zgłosiła się z powodu bolesnej guzowatej masy wielkości 11 cm okolicy stawu biodrowego lewego zlokalizowanej w trzonie kości udowej z niewielkim naciekaniem tkanek miękkich. W wykonanych badaniach obrazowych i biopsji stwierdzono mięsaka Ewinga. Jakie jest najwłaściwsze postępowanie terapeutyczne?

W przypadku stwierdzenia raka płaskonabłonkowego kanału odbytu w stopniu T3 postępowaniem z wyboru jest:

Wskaż stwierdzenie nieprawdziwe dotyczące biopsji węzła wartowniczego u chorych na czerniaki skóry:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe dotyczące terapii czerniaków skóry:
1) w czerniakach in situ zaleca się 5 mm ostateczny margines radykalnego leczenia zmiany pierwotnej;
2) interferon α-2b stosowany w dużych dawkach w leczeniu uzupełniającym prowadzi do znamiennego zmniejszenia ryzyka nawrotu czerniaka o dużym ryzyku, ale jego wpływ na poprawę przeżyć całkowitych jest znikomy;
3) wemurafenib wykazuje aktywność przy stwierdzeniu mutacji w genie NRAS;
4) najpoważniejsze objawy uboczne stosowania ipilimumabu dotyczą autoimmunizacji;
5) badanie PET ma porównywalną czułość do biopsji węzła wartowniczego u chorych w stopniu ≥ pT1b.
Prawidłowa odpowiedź to:

W następstwie limfadenektomii pachowej wykonanej z powodu przerzutów raka piersi stwierdzono w okresie pooperacyjnym upośledzenie ruchu umożliwiającego sięgnięcie do tylnej kieszeni spodni. Najbardziej prawdopodobną przyczyną tego objawu jest uszkodzenie:

U 60-letniego chorego stwierdzono guz tkanek miękkich zlokalizowany w skórze i tkance podskórnej uda wielkości 5 cm. Po wykonanej biopsji gruboigłowej badanie histopatologiczne wykazało rozpoznanie dermatofibrosarcoma protuberans. Jakie jest następnie najwłaściwsze postępowanie?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące diagnostyki i leczenia nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego:
1) leczenie uzupełniające imatynibem u chorych na GIST o dużym ryzyku nawrotu choroby przez okres 3 lat poprawia przeżycia całkowite;
2) postępowaniem standardowym przy lokalizacji w żołądku jest resekcja D2 (z limfadenektomią);
3) rodzaj mutacji w genach KIT i PDGFRA ma podstawowe znaczenie predykcyjne dla odpowiedzi na leczenie imatynibem i sunitynibem;
4) w przypadkach miejscowo zaawansowanych należy rozważyć leczenie neoadjuwantowe imatynibem zamiast operacji okaleczających;
5) najczęstszą pierwotną lokalizacją GIST jest żołądek;
6) w drugiej linii leczenia przerzutowych GIST stosuje się sorafenib.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stwierdzenie w biopsji węzła wartowniczego u chorego na 1,5 cm raka piersi przerzutów do 2 węzłów chłonnych pachowych o wielkości 5 i 7 mm to według skali TNM - AJCC z 2009/2010 roku stopień:

Do jakiego szlaku molekularnego należy białko NRAS?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące mięsaków tkanek miękkich:

Ocena ryzyka nawrotu GIST po pierwotnym leczeniu chirurgicznym obejmuje następujące czynniki wg klasyfikacji TNM:

Zespół Gardnera to:

U zdrowej dotychczas 59-letniej kobiety stwierdzono po biopsji wycinającej zmiany skóry - czerniaka skóry grzbietu Breslow 2,3 mm, owrzodziały, NM. W badaniu przedmiotowym nie stwierdza się odchyleń od stanu prawidłowego. Jakie dalsze postępowanie należy zalecić?

Zgodnie z rejestracją sunitynib jest stosowany w leczeniu następujących zaawansowanych nowotworów złośliwych, z wyjątkiem:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące czerniaka:

Wstępną skuteczność leku ustala się w badaniach fazy:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące raka przełyku: