Egzamin PES / Chirurgia onkologiczna / jesień 2013

W przypadku rozpoznania mięsaka tkanek miękkich należy rozważyć uzupełniające leczenie napromienianiem:

Do grupy nowotworów złośliwych ślinianek o niskim stopniu złośliwości histologicznej (low grade) nie należy:

Spośród raków rozwijających się w obrębie gardła najgorszym rokowaniem charakteryzuje się:

W przypadku raka wargi dolnej, którego doszczętne wycięcie wymaga usunięcia od 1/3 do 2/3 długości wargi, spośród typowych metod rekonstrukcji algorytm postępowania wymaga zastosowania m.in.:

Leczenie operacyjne jest postępowaniem z wyboru u chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w następujących stopniach zaawansowania klinicznego, z wyjątkiem:

Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące zasadności leczenia operacyjnego chorych na uogólnionego raka nerki:

W przypadku raka okrężnicy postępowanie zależy od klinicznej oceny zaawansowania (cTNM). Wskaż zdanie nieprawdziwe:

Wskaż zdanie nieprawdziwe dotyczące postępowania z chorymi na raka odbytnicy w II stopniu zaawansowania:

W ramach leczenia chorych na raka piersi w wypadku niedoszczętnego wycięcia (R1) ogniska pierwotnego należy:

Do elementów ocenianych w ramach klasyfikacji prognostycznej według Okudy opracowanej dla raka wątrobowokomórkowego należy:

U chorego z guzem tylnego śródpiersia postępowaniem z wyboru jest:

U chorych na nieoperacyjnego raka przełyku z dysfagią leczenie powinno się rozpocząć:

U chorego na nieoperacyjnego raka głowy trzustki z żółtaczką postępowaniem z wyboru jest:

Chorego po endoskopowym usunięciu polipa okrężnicy, w którym histologicznie rozpoznano raka można pozostawić w obserwacji pod warunkiem:

Guz Wilmsa u dzieci stanowi wskazanie do:

U chorych z polipowatością rodzinną jelita grubego (FAP) należy:

Standardowa operacja złośliwych guzów liściastych piersi polega na:

U chorych na raka okrężnicy z zespołem Lynch (HNPCC) należy:

U chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca bezwzględnym przeciwwskazaniem do operacji jest:

Jednostronny wysięk opłucnowy niewiadomego pochodzenia jest wskazaniem do:

Badanie PET powinno być rutynowo stosowane u chorych:

U chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca w zaawansowaniu IIIA kwalifikowanych do radykalnej operacji preferuje się:

Całkowite usunięcie tarczycy jest wskazane w:

Subtotalnie usunięte wole guzowate. W preparacie hist-pat znaleziono ognisko raka brodawkowatego średnicy 0,5 cm otoczone zdrową tkanką. Należy:

Radykalne leczenie raka szyjnego odcinka przełyku powinno polegać na:

Leczenie radykalne rozpoznanego przedoperacyjnie raka pęcherzyka żółciowego powinno obejmować:

Najlepsze rokowanie wśród chorych z pojedynczym odległym przerzutem czerniaka dotyczy lokalizacji:

Ryzyko wystąpienia raka płaskonabłonkowego przełyku jest związane z:

BIRADS 0 to:

W BIRADS 3 należy:

Skala BIRADS dotyczy badania piersi metodą:

5-letnie przeżycia chorych na raka piersi wynoszą obecnie w Polsce:

Profilaktyka wtórna nowotworów złośliwych może być realnie prowadzona dzięki:

Badanie PET należy rozważyć każdorazowo przed leczeniem czerniaka w stopniu:

Radioterapia w czerniaku:

BAC zmiany w piersi jest wskazana w:

BAG zmiany w piersi jest wskazana w:

35-letnia chora z wywiadem rodzinnym (babcia chorowała na raka piersi) i znalezioną w USG piersi zmianą BIRADS 4a winna mieć wykonane w kolejności:

Prawidłowe leczenie 85-letniej operacyjnej chorej na raka piersi (cT1N0M0ER+PR+HER-) to:

Prawidłowe leczenie 85-letniej chorej na raka piersi (2cm rak przewodowy naciekający, przychwytujący skórę ER+,PR+,HER-, węzły niepodejrzane, chora operacyjna) to:

Prawidłowe leczenie 65-letniej operacyjnej chorej na raka piersi (cT2, N1,M1) to:

W leczeniu hormonalnym raka piersi stosuje się:

W leczeniu chorych na raka piersi z nadekspresją HER-2 i ER- stosuje się:

Wskaźnik Blooma-Richardsona w raku piersi jest oparty o:

Rokowanie raka piersi jest lepsze w postaci histologicznej:

LIN to skrót od:

W typie 3 budowy piersi wg ACR tkanka gruczołowa zajmuje:

Mężczyźnie lat 50 z wykrytym guzem litym o średnicy 3 cm zlokalizowanym w górnym biegunie nerki prawej i torbielą wielokomorową o średnicy 3 cm o pogrubiałych ścianach zlokalizowaną w dolnym biegunie nerki lewej należy zaproponować:

Które z poniżej prezentowanych zdań jest fałszywe?

Które z poniższych zdań jest prawdziwe?

U 55-letniego mężczyzny badanie PSA w styczniu 2012 roku wykazało wartość 1,5 ng/ml, a w sierpniu 2012 roku - 4,0 ng/ml. Mężczyzna nie skarży się na dolegliwości ze strony dróg moczowych. Co należy zaproponować?

Gdy badanie mikroskopowe wycinków pobranych z gruczołu krokowego wykazało obecność komórek gruczolakoraka o stopniu złośliwości w skali Gleasona 3+3=6 w lewym płacie narządu, poziom PSA wynosił 3 ng/ml a badania obrazowe nie wykazały zmian patologicznych w regionalnych węzłach chłonnych miednicy, jaki powinien być zakres limfadenektomii w trakcie radykalnej prostatektomii:

U 45-letniej chorej stwierdzono guz tkanek miękkich zlokalizowany w mięśniu trójgłowym łydki (podpowięziowo) wielkości 9 cm. Po wykonanej biopsji gruboigłowej badanie histopatologiczne wykazało alveolar soft part sarcoma. W badaniu tomografii klatki piersiowej nie stwierdzono zmian przerzutowych. Jakie jest następnie najwłaściwsze postępowanie?

Stwierdzenie w biopsji węzła wartowniczego u chorego na czerniaka skóry podudzia przerzutów do 3 węzłów chłonnych to według skali TNM - AJCC z 2009/2010 roku cecha:

19-letni chory zgłosił się z powodu bolesnej guzowatej masy okolicy stawu biodrowego prawego zlokalizowanej w części bliższej kości udowej. W wykonanych badaniach obrazowych i biopsji chirurgicznej stwierdzono mięsaka Ewinga wielkości 9 cm z ograniczonym naciekiem tkanek miękkich. W badaniu tomografii klatki piersiowej nie stwierdzono przerzutów do płuc. Jakie jest najwłaściwsze postępowanie terapeutyczne?

Wskaż spośród poniższych prawdziwe stwierdzenia dotyczące diagnostyki i leczenia nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego:
1) postępowaniem standardowym przy lokalizacji w żołądku jest resekcja D2 (z limfadenektomią);
2) leczenie uzupełniające imatynibem u chorych na GIST o dużym ryzyku nawrotu choroby przez okres 3 lat poprawia przeżycia całkowite;
3) mutacja w eksonie 9 KIT wiąże się z największą skutecznością leczenia imatynibem;
4) leczenie imatynibem w przypadku przerzutów prowadzi się do progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności w sposób ciągły;
5) w przypadkach miejscowo zaawansowanych należy rozważyć leczenie neoadjuwantowe imatynibem zamiast operacji okaleczających;
6) lokalizacja pierwotna GIST w obrębie żołądka charakteryzuje się gorszym rokowaniem niż w obrębie jelita.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 50-letniego chorego stwierdzono powiększone węzły chłonne pachwiny lewej, w wykonanej biopsji rozpoznano przerzut czerniaka. W wyniku przeprowadzonych badań nie stwierdzono ogniska pierwotnego na skórze, błonach śluzowych oraz w oku, badania obrazowe nie wykazały również innych ognisk nowotworu. Jakie jest właściwe postępowanie?

Do nowotworów, w których w ocenie stopnia zaawansowania wg TNM, jest konieczne wykonanie biopsji węzła wartowniczego, nie należy:

W świetle obecnie obowiązujących zaleceń nie ma wskazań do wykonywania badania pozytonowej emisyjnej tomografii u chorych:

Jaki typ mięsaka tkanek miękkich może stanowić wskazanie do wykonania biopsji węzła wartowniczego?

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące mięsaków przestrzeni zaotrzewnowej:

Rak piersi o największym wymiarze 3 cm zlokalizowany w obrębie miąższu lewej piersi z potwierdzonymi przerzutami do 2 węzłów wartowniczych pachy lewej o wielkości 4 i 1 mm bez przerzutów do narządów odległych to stopień zaawansowania wg TNM/AJCC:

Wskaż stwierdzenie nieprawdziwe dotyczące raka z komórek Merkla:

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących mięsaków tkanek miękkich wskaż prawdziwe:
1) biopsja wycinająca jest często równoważna z wyłuszczeniem guza i jest postępowaniem nieprawidłowym w większości przypadków;
2) chemioterapia uzupełniająca pooperacyjna jest standardowym postępowaniem we wszystkich mięskach tkanek miękkich o wielkości > 5 cm;
3) dermatofibrosarcoma protuberans związana jest z charakterystyczną translokacją chromosomalną obejmującą gen PDGFB, co determinuje skuteczność leczenia imatynibem w przypadkach zaawansowanych;
4) radioterapia w skojarzeniu z chirurgią jest standardowym postępowaniem w leczeniu oszczędzającym wszystkich mięsaków tkanek miękkich z wyjątkiem pierwotnych mięsaków o niskiej złośliwości i wielkości < 5 cm;
5) uzupełniająca radioterapia w skojarzeniu z resekcją R0/R1 mięsaka tkanek miękkich zmniejsza odsetek nawrotów miejscowych, jednak jej wpływ na przeżycia odległe nie jest pewny;
6) najczęściej rozwijającym się nowotworem u chorych na chorobę von Recklinghausena jest DFSP;
7) uzupełniająca radioterapia pooperacyjna nie wiąże się z większą liczbą późnych powikłań ze strony tkanek (np. złamań patologicznych) w porównaniu z radioterapią przedoperacyjną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenie dotyczące dermatoskopii w diagnostyce zmian skóry:

W przypadku wznowy regionalnej po leczeniu raka piersi, umiejscowionej w obrębie węzłów nadobojczykowych, strategia leczenia polega na:

Leczenie uzupełniające po operacji oszczędzającej, w terapii 68-letniej chorej na raka piersi typu luminalnego A, obejmuje:

Przedoperacyjne leczenie systemowe u chorych na raka piersi ma na celu zwiększenie odsetka zabiegów oszczędzających oraz poprawienie odległych wyników leczenia. Chore z guzem o wysokiej hormonowrażliwości powinny być leczone tylko hormonami do czasu uzyskania maksymalnej odpowiedzi, ale nie krócej niż 4 do 8 miesięcy.

Mammografia trójwymiarowa (tomosynteza) w porównaniu do mammografii konwencjonalnej powoduje:

Dla obserwacji po leczeniu czerniaka prawdziwe jest twierdzenie:

Proponowana kolejność leczenia u 75-letniej, sprawnej chorej na inwazyjnego, potrójnie ujemnego raka piersi prawej o cechach T1, N0, M0 powinna wyglądać następująco:

45-letnia chora z szybko rosnącym guzem piersi lewej. W wywiadzie rak piersi u matki i babci, rak jelita grubego w rodzinie ojca. W badaniu klinicznym guz średnicy 3,5 cm, naciekający skórę, 2 cm twardy węzeł pachowy po stronie lewej. Wskaż optymalne postępowanie:

W przypadku rozpoznania w biopsji węzła wartowniczego stanowiącej element leczenia oszczędzającego u chorej na raka piersi cechy pN1mi należy przeprowadzić:

Ryzyko nawrotu po leczeniu czerniaka skóry jest największe w ciągu pierwszych trzech lat obserwacji. Rekomendowane schematy badań kontrolnych zalecają w tym okresie intensyfikację kontroli w celu wykrycia nawrotu lokoregionalnego, który wiąże się z możliwością wyleczenia metodami chirurgicznymi.

W raku piersi u mężczyzn:
1) leczenie opiera się na tych samych zasadach co u kobiet;
2) wyniki dotyczące przeżyć całkowitych u mężczyzn są gorsze niż u kobiet;
3) ryzyko zachorowania na raka drugiej piersi jest zwiększone od 30 do 90 razy;
4) większe jest ryzyko zachorowania na inne nowotwory złośliwe;
5) zasady obserwacji po leczeniu są takie same jak u kobiet.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stopień zaawansowania raka piersi o cechach pT1a, pN2a, M0 oznacza:
1) raka naciekającego średnicy poniżej 5 mm;
2) raka naciekającego poniżej 1 mm;
3) obecność przerzutów w 1-3 regionalnych węzłów chłonnych;
4) stopień IIIA zaawansowania nowotworu;
5) przerzuty lub mikroprzerzuty w węzłach chłonnych piersiowych wewnętrznych przy braku przerzutów w pachowych węzłach chłonnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku małego guza nerki (SNM -small renal mass) prawdziwe jest stwierdzenie:

W raku nerkowokomórkowym:
1) ponad 50% wszystkich raków nerki stanowią przypadkowo wykryte zmiany typu SRM (small renal mass);
2) optymalne postępowanie z guzami w stopniu T1a polega na OPN (open partial nephrectomy);
3) złotym standardem leczenia w II stopniu TNM RCC jest radykalna nefrektomia;
4) operacja oszczędzająca miąższ nerki zapewnia równorzędne rezultaty onkologiczne przy zachowaniu czynności nerki;
5) minimalnie inwazyjna operacja oszczędzająca miąższ nerki umożliwia doszczętne usunięcie nowotworu przy poprawie parametrów okołooperacyjnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie radykalnego leczenia czerniaka:
1) margines radykalnego wycięcia zmiany o grubości < 2 mm wynosi 1 cm;
2) stosowanie marginesu większego niż 2 cm zmniejsza odsetek wznów miejscowych;
3) stosowanie marginesu większego niż 2 cm poprawia przeżycia odległe;
4) bliznę po biopsji wycinającej czerniaka o grubości < 2 mm należy usunąć bez powięzi powierzchownej;
5) margines wycięcia w stopniu klinicznym IB wynosi 2 cm.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do biopsji węzła chłonnego wartowniczego kwalifikują się chorzy na czerniaka:
1) po biopsji wycinającej z rozpoznaniem czerniaka potwierdzonym badaniem histopatologicznym;
2) z grubością nacieku wg Breslowa >1 mm lub z owrzodzeniem na powierzchni czerniaka niezależnie od grubości nacieku lub indeksem mitotycznym >1/mm²;
3) po szerokim wycięciu ogniska pierwotnego;
4) z ogniskiem pierwotnym sklasyfikowanym jako kategoria T1b-T4b;
5) bez klinicznych cech przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych i narządach odległych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przerzutów do mózgu:
1) przerzuty nowotworowe do mózgu stanowią 20-40% nowotworów układu nerwowego;
2) przerzuty nowotworowe do mózgu najczęściej umiejscawiają się na granicy pomiędzy substancją białą i korą mózgu;
3) źródłem przerzutów w około 45% jest rak płuc;
4) w 10% przypadków nowotwór pierwotny pozostaje nieznany;
5) skłonność do krwawienia mają przerzuty czerniaka, raka nerki, złośliwego nabłoniaka kosmówkowego i raka tarczycy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wyniki leczenia zaawansowanego i rozsianego raka żołądka poprawiły się po zastosowaniu trastuzumabu u chorych z postacią HER2 dodatnią:

Czułość testu wykorzystywanego w badaniu przesiewowym w onkologii oznacza:
1) odsetek osób chorych, u których wynik testu wykrywającego nowotwór jest dodatni;
2) odsetek osób chorych, u których wynik testu wykrywającego nowotwór jest ujemny;
3) odsetek osób zdrowych, u których wynik testu wykrywającego nowotwór jest ujemny;
4) jest miarą zdolności testu do potwierdzenia choroby;
5) jest miarą zdolności testu do wykrycia choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wg danych opublikowanych przez Krajowy Rejestr Nowotworów najczęstszą przyczyną zachorowań na nowotwory w Polsce w roku 2010 są w kolejności: u kobiet - rak piersi, rak jelita grubego, rak płuca; u mężczyzn - rak płuca, rak gruczołu krokowego, rak jelita grubego.

Badanie piersi za pomocą rezonansu magnetycznego stanowi cenne narzędzie diagnostyczne w szczególnych sytuacjach klinicznych:
1) należy je rozważyć w przypadku przerzutów do węzłów pachowych z nieznanego ogniska pierwotnego;
2) jako badanie standardowe przed leczeniem oszczędzającym;
3) wysokie ryzyko zachorowania na raka piersi, głównie u nosicielek mutacji genów BRCA1 i BRCA2;
4) wysokie ryzyko wieloogniskowości raka piersi, głównie w przypadku raka zrazikowego;
5) stan po rekonstrukcji piersi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pooperacyjna radioterapia u chorych po amputacji piersi jest wskazana w przypadku:
1) zajęcia przerzutami powyżej 3 węzłów chłonnych;
2) wąskich (< 1 mm) marginesów chirurgicznych;
3) guza o średnicy większej niż 2 cm (cecha T2);
4) guza o średnicy większej niż 5 cm (cecha T3);
5) każdorazowo po prawidłowo wykonanej limfadenektomii pachowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Prosta amputacja i leczenie oszczędzające są równorzędnymi metodami leczenia DCIS. Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do leczenia DCIS:
1) u chorych z niskim ryzykiem nawrotu (średnica guza < 10 mm, ujemne marginesy chirurgiczne, niski lub pośredni stopień złośliwości) można rozważyć odstąpienie od uzupełniającej radioterapii;
2) wskazaniem do prostej amputacji piersi u chorych na DCIS są rozległe zmiany, za które uznaje się wieloośrodkowe ogniska lub zajęcie przez guz więcej niż jednego kwadrantu piersi;
3) biopsja węzła wartowniczego zalecana jest w przypadku DCIS u chorych kwalifikowanych do amputacji prostej z powodu dużych guzów;
4) biopsja węzła wartow­niczego zalecana jest w przypadku zmian DCIS umiejscowionych w ogonie Spence’a;
5) uzupełniające stosowanie tamoksyfenu u chorych po leczeniu oszczędzającym nie ma żadnego uzasadnienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie chirurgiczne naciekającego raka piersi w stopniu I i II polega na usunięciu guza pierwotnego, zabiegu węzłowym i uzupełniającej radioterapii na obszar piersi i jest równoważne mastektomii z limfadenektomią pachową lub biopsją węzła wartowniczego. Głównymi przeciwwskazaniami do leczenia oszczędzającego są:
1) wieloogniskowość zmian, których zasięg uniemożliwia wykonanie oszczędzającego zabiegu z zadowalającym efektem estetycznym;
2) rozsiane mikrozwapnienia w mammografii;
3) brak możliwości wykonania zabiegu w granicach zdrowych tkanek;
4) ciąża;
5) kolagenozy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Biopsja węzła wartowniczego u chorych na raka piersi jest:
1) procedurą diagnostyczną z wyboru w zakresie pachowych węzłów chłonnych u chorych z cechą cN0;
2) procedurą, która może być wykonywana przez niedoświadczonego chirurga;
3) w przypadku stwierdzenia w węźle wartowniczym pojedynczych komórek nowotworu lub mikroprzerzutów nie wolno odstąpić od limfadenektomii pachowej;
4) jeśli w węźle wartowniczym stwierdzi się makroprzerzuty, wymagana jest limfadektomia pachowa;
5) jeśli makroprzerzuty obecne są w więcej niż 2 węzłach wartowniczych i planowana jest teleradioterapia na obszar piersi (pola tangencjalne) z częściowym objęciem dołu pachowego, można odstąpić od limfadenektomii pachowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie operacyjne raka okrężnicy przy obecności synchronicznych przerzutów do wątroby lub płuc, polega na:
1) w przypadku resekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - wycięciu odcinkowym jelita z jednoczesną lub wykonaną następnie resekcją zmian w wątrobie lub płucach;
2) w przypadku nieresekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - zakwalifikowaniu chorego do opieki hospicyjnej;
3) w przypadku nieresekcyjnych przerzutów do wątroby lub płuc - rozpoczęciu indukcyjnej chemioterapii i po 2-3 miesiącach obiektywnej ocenie odpowiedzi wg kryteriów RECIST, a następnie ponownym rozważeniu możliwości wykonania radykalnego leczenia chirurgicznego;
4) drożność przewodu pokarmowego nie ma wpływu na decyzję o rozpoczęciu indukcyjnego leczenia systemowego;
5) przed rozpoczęciem chemioterapii konieczne jest chirurgiczne leczenie (wycięcie) guza pierwotnego, jeśli występuje zagrażające niedrożnością zwężenie jelita lub znaczne krwawienie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie operacyjne raka okrężnicy bez przerzutów odległych w zależności od stopnia zaawansowania i technicznych możliwości wykonania resekcji, polega na:
1) resekcji odpowiedniego fragmentu jelita wraz z regionalnymi węzłami chłonnymi (en block), zależnie od lokalizacji guza i unaczynienia jelita;
2) resekcji segmentu okrężnicy wraz z maksymalnej długości naczyniami osiowymi krezki, zawierającymi w sąsiedztwie regionalne węzły chłonne;
3) resekcja okrężnicy powinna być wykonana w powięziowych przestrzeniach anatomicznych, co określane jest mianem całkowitego wycięcia krezki okrężnicy (complete mesocolic excision; CME);
4) konieczna jest ocena histopatologiczna minimum 12 węzłów chłonnych;
5) usuwa się także wszystkie podejrzane węzły chłonne, węzeł „szczytowy” oraz inne widoczne zmiany poza zakresem resekcji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe sformułowanie dotyczące limfadenektomii pachowej w raku piersi:

Operowane uprzednio chore na raka piersi z izolowaną wznową miejscową powinny być leczone z intencją radykalną:
1) optymalnym leczeniem niepowodzenia miejscowego po amputacji piersi z limfadenektomią jest wycięcie zmiany uzupełnione radioterapią na obszar ściany klatki piersiowej i regionalnego spływu chłonnego;
2) w przypadku wznowy po leczeniu oszczędzającym zaleca się wykonanie amputacji piersi z operacją węzłową w zakresie I i II piętra pachy;
3) u chorych, u których pierwotnie wykonano (negatywną) biopsję węzła wartowniczego, możliwe jest ponowne wykonanie tego zabiegu;
4) u chorych, u których pierwotnie wykonano biopsję węzła wartowni­czego, nigdy nie ma możliwości powtórzenia tego zabiegu;
5) u chorych z nieoperacyjną wznową należy rozważyć radykalną radioterapię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po operacji z powodu raka piersi, uzupełniające leczenie systemowe dobiera się indywidualnie, z uwzględnieniem przewidywanej wrażliwości raka na poszczególne metody leczenia, ryzyka nawrotu, możliwych powikłań terapii i preferencji chorych. Zgodnie z krajowymi i międzynarodowymi zaleceniami:
1) rodzaj leczenia uzupełniającego zależy głównie od biologicznych cech raka, określonych na podstawie badań biomarkerów;
2) w każdym przypadku obowiązuje określenie ekspresji receptorów es­trogenowych (ER), progesteronowych (PgR) i ekspresji/amplifikacji HER2;
3) w przypadku receptorów dla hormonów steroidowych za wynik dodatni uznaje się ekspresję receptorów w ≥ 14% komórek;
4) wynik oceny ekspresji receptorów powinien być dostępny w ciągu 2 tygodni od pobrania materiału;
5) zaleca się dodatkowo oznaczanie ekspresji Ki-67.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niekiedy leczenie operacyjne nowotworów okrężnicy oraz odbytnicy wymaga wytworzenia przetoki okrężniczej - kolostomii, w odniesieniu do której prawdziwe są stwierdzenia:
1) wytworzenie stomii w zasadniczy sposób wpływa na jakość życia chorego, zwłaszcza na możliwości jego adaptacji psychosocjalnej po zabiegu;
2) przed każdym zabiegiem w obrębie jelita chory powinien zostać poinformowany o możliwości wytworzenia stomii i wyrazić zgodę na taką procedurę;
3) otwór stomii powinien przechodzić przez mięsień lędźwiowy większy;
4) otwór stomii powinien przechodzić z dala od linii cięcia operacyjnego, blizn i zniekształceń skórnych;
5) otwór stomii powinien być umiejscowiony na fałdzie skórnym, szczególnie u osób otyłych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podstawowym wskazaniem do stosowania leczenia uzupełniającego po operacji raka okrężnicy jest III stopień zaawansowania nowotworu. Leczenie uzupełniające można rozważać w następujących przypadkach:
1) u chorych ze stwierdzonymi przerzutami do węzłów chłonnych zawsze stosuje się uzupełniającą chemioterapię, o ile nie występują przeciwwskazania wynikające z obecności schorzeń współistniejących lub oczekiwanej długości życia;
2) obecność cechy T4b, może stanowić wskazanie do uzupełniającej chemioterapii;
3) wysoki stopień złośliwości histologicznej, mała liczba usuniętych węzłów chłonnych (< 12), perforacja guza, zabieg wykonywany w trybie pilnym (na przykład z powodu niedrożności), naciekanie naczyń;
4) uzupełniająca chemioterapia fluoropirymidyną może pogarszać rokowanie u chorych na nowotwory w II stopniu zaawansowania, które wykazują niestabilność mikrosatelitów (MSI);
5) uzupełniająca chemioterapia fluoropirymidyną może poprawiać rokowanie u chorych na nowotwory, które wykazują niestabilność mikrosatelitów (MSI).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chemioterapii dootrzewnowej w hipertermii (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy; HIPEC) stosowanej w zrakowaceniu otrzewnej (M1b) u chorych na raka jelita grubego:
1) u chorych w dobrym stanie sprawności z umiarkowanym zrakowaceniem otrzewnej w przebiegu wrażliwego na chemioterapię raka jelita grubego zaleca się wycięcie wszystkich widocznych makroskopowo ognisk zrakowacenia (całkowita cytoredukcja) w połączeniu z HIPEC;
2) takie postępowanie (całkowita cytoredukcja + HIPEC) pozwala na 3-krotną poprawę rokowania w porównaniu do operacji paliatywnej lub tylko chemioterapii systemowej;
3) po wykonaniu całkowitej cytoredukcji najczęściej stosowana jest HIPEC, a następnie kontynuowana jest chemioterapia systemowa;
4) ten sposób leczenia powinien być stosowany w ośrodkach dysponujących wyspecjalizowaną kadrą (chirurg, onkolog kliniczny, perfuzjonista) oraz dedykowanym sprzętem do perfuzji dootrzewnowej;
5) dożylne leczenie systemowe chorych z ograniczonym zrakowaceniem otrzewnej lub przerzutami do jajnika w przebiegu raka jelita grubego jest bardzo skuteczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wczesny rak żołądka można leczyć operacyjnie lub metodami endoskopowymi:
1) T1aN0; < 2 cm; typ jelitowy/G1; bez owrzodzenia; w dalszej 1/3 części żołądka;
2) za pomocą endoskopowej podśluzówkowej dyssekcji (ESD, endoscopic submucosal dissection);
3) jeśli wynik badania histopatologicznego po ESD potwierdza resekcję R0, nie ma potrzeby dalszego leczenia;
4) u chorych na wczesnego raka żołądka (≤ T1bN0-1M0) zakres operacji nie może być mniejszy niż gastrektomia z limfadenektomią D2;
5) u chorych na wczesnego raka żołądka (≤ T1bN0-1M0) zakres operacji można ograniczyć do częściowej resekcji żołądka oraz limfadenektomii D1+ (stacje węzłowe 1-7, 8, 9).
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na raka żołądka, pooperacyjna chemio-radioterapia zwiększa odsetek 3-letnich przeżyć całkowitych o 11% w porównaniu z wyłącznie leczeniem chirurgicznym. Z tego powodu właściwe jest:
1) leczenie obejmujące 1 cykl chemioterapii, następnie po 28 dniach napromienianie do dawki 45 Gy wraz z chemioterapią, a po miesiącu od zakończenia radioterapii 2 kolejne cykle chemioterapii;
2) obszar napromieniania powinien obejmować lożę żołądka i regionalne węzły chłonne;
3) chemio-radioterapia powinna być stosowana jedynie po resekcji z nieadekwatnym zakresem limfadenektomii;
4) efekt chemio-radioterapii jest nieistotny u chorych po limfadenektomii D2;
5) po resekcji R1 wskazane jest podwyższenie dawki na zajęty obszar do 50-54 Gy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe stwierdzenie dotyczące raka krtani:

U chorych na raka trzustki radykalne leczenie chirurgiczne jest jedyną metodą pozwalającą na uzyskanie wyleczenia. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) nie ma przeciwwskazań do resekcji w przypadku odcinkowego naciekania żyły wrotnej/krezkowej górnej, z wyjątkiem zakrzepicy, bez możliwości rekonstrukcji;
2) objawem nieresekcyjności lub znacznego ryzyka resekcji niedoszczętnej (R1/2) jest naciek pnia trzewnego, tętnicy wątrobowej lub krezkowej górnej, zwłaszcza na długim odcinku i powyżej 180° obwodu naczynia;
3) operowanie z zamiarem wykonania resekcji niedoszczętnej jest nieuzasadnione;
4) przeprowadzenie rozszerzonej limfadenektomii zdecydowanie poprawia przeżycia w porównaniu do limfadenektomii standardowej;
5) doszczętne leczenie operacyjne powinien wykonać doświadczony chirurg, który oznacza w preparacie operacyjnym margines zaotrzewnowy w celu umożliwienia właściwej oceny histopatologicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych na raka odbytnicy najdokładniejszym badaniem określającym miejscowe zaawansowanie guza jest rezonans magnetyczny (MR) miednicy. Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) technika wysokiej rozdzielczości oraz obrazowanie wielopłaszczyznowe pozwalają na ocenę zwieraczy i dźwigacza odbytu, a także pozostałych struktur miednicy;
2) badanie MR cechuje się wysoką (sięgającą 90%) dokładnością w ocenie głębokości naciekania ściany odbytnicy;
3) szczególnie ważne są ocena stosunku (odległości) nacieku raka od powięzi mezorektalnej oraz ocena regionalnych węzłów chłonnych;
4) na podstawie badania MR, które umożliwia odróżnienie cech T2-T4, podejmuje się decyzję o wyborze leczenia (leczenie chirurgiczne pierwotne lub poprzedzone napromienianiem);
5) badanie MR umożliwia także ocenę odpowiedzi na przedoperacyjną chemioradioterapię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chorzy na płaskonabłonkowego raka narządów głowy i szyi cechują się zwiększonym ryzykiem wystąpienia drugiego niezależnego nowotworu:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do chirurgicznego leczenia raka odbytnicy:
1) całkowite wycięcie mezorektum (TME, total mesorectal excision) jest postępowaniem standardowym w przypadku guzów zlokalizowanych w dolnej oraz środkowej 1/3 części odbytnicy;
2) całkowite wycięcie mezorektum zmniejsza ryzyko powstania wznowy miejscowej i wydłuża czas przeżycia bez objawów choroby;
3) w przypadku guzów położonych w górnej części odbytnicy (powyżej załamka otrzewnej) zaleca się wykonanie wycięcia mezorektum do 5 cm poniżej dolnego brzegu guza;
4) podczas resekcji nisko położonego raka odbytnicy możliwe jest zachowanie dystalnego marginesu jelita o długości 1 cm, ale tylko w wyselekcjonowanej grupie chorych po radioterapii, bądź chemio-radioterapii przedoperacyjnej;
5) w preparacie operacyjnym powinno być przynajmniej 5 węzłów chłonnych, z wyjątkiem chorych poddanych przedoperacyjnej chemio-radioterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do stanów przedrakowych w obrębie krtani zalicza się:

Wyłączna radioterapia jest metodą równorzędną z leczeniem chirurgicznym:

W raku tarczycy wskazaniem do stosowania pooperacyjnej radioterapii jest:

Usunięcie znamienia barwnikowego, zlokalizowanego na skórze twarzy 18-letniej kobiety, w chirurgii onkologicznej zalicza się do operacji:

W jakich postaciach raka piersi nie ma wskazań do biopsji węzła wartowniczego?
1) w raku zrazikowym naciekającym;
2) w raku ukrytym (carcinoma occultum);
3) w mięsaku piersi;
4) w raku zapalnym (carcinoma inflammatorium);
5) w raku przewodowym nienaciekającym (DCIS).
Prawidłowa odpowiedź to:

Współcześnie akceptowanymi metodami leczenia raka podstawno-komórkowego skóry są:
1) chirurgiczne usunięcie guza z marginesem zdrowej tkanki;
2) radioterapia;
3) krioterapia;
4) elektrokoagulacja;
5) stosowanie kremów zawierających 5-Fu.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu chłoniaków żołądka metodą z wyboru jest:

Obecnie uważa się, że uzasadnione jest chirurgiczne usuwanie przerzutów do wątroby następujących nowotworów:

Które zdanie, dotyczące chirurgicznego leczenia chorych z rozpoznanym mięsakiem, jest nieprawdziwe?

Usunięto znamię barwnikowe, położone na skórze kończyny dolnej u 40-letniego mężczyzny. Rozpoznano czerniaka in situ, a w wyniku usunięcia uzyskano dwumilimetrowy margines zdrowych tkanek. W badaniu klinicznym nie stwierdzono powiększenia węzłów chłonnych pachwinowych. Następnym etapem postępowania, zgodnym ze współczesnymi standardami, jest:

Które ze zdań dotyczących chirurgicznego leczenia w raku jelita grubego jest fałszywe?

Czynniki zwiększające ryzyko zachorowania na raka jądra to:
1) wnętrostwo;
2) guz jądra u krewnych do 3 stopnia ze strony matki;
3) wcześniejsze zachorowanie na raka jądra;
4) zespół Klinefeltera;
5) nadmiar estrogenów zewnętrznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przerzutowe guzy zarodkowe o charakterze nienasieniaków z korzystnym rokowaniem według IGCCCGC charakteryzują się następującymi cechami:
1) AFP < 1000 ng/ml;
2) guz pierwotny w jądrze lub przestrzeni zaotrzewnowej;
3) β-HCG < 1000 ng/ml (< 5000 jm./l);
4) LDH < 10,0 x górna granica normy;
5) nie ma przerzutów odległych w narządach innych niż płuca;
6) guz pierwotny w śródpiersiu z zajęciem jądra lub nie;
7) LDH < 1,5 x górna granica normy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaka jest rola radioterapii u pacjentów po nefrektomii z powodu raka nerki?

W raku płaskonabłonkowym przełyku zastosowanie radioterapii po operacji radykalnej (R0) poprawia rokowanie, natomiast u chorych po resekcji nieradykalnej (R1/2) radiochemioterapia nie wpływa na wynik leczenia.

51-letnia kobieta zgłasza się z palpacyjnym, 3 cm, ruchomym, guzem piersi lewej, położonym w kwadrancie górno-przyśrodkowym. Węzły chłonne pachowe po stronie guza tworzące ruchomy pakiet wielkości ok. 5 cm, przerzutowe. Zmiana widoczna w mammografii i usg - BIRADS 5, radiologicznie przerzutowe węzły. Jakie leczenie będzie w tym przypadku optymalne?