Egzamin PES / Chirurgia onkologiczna / wiosna 2009

Maksymalna objętość resekowanego miąższu wątroby nie może przekraczać:

Przeszczep wątroby u chorego na raka wątrobowokomórkowego można rozważyć gdy stwierdza się:

Do paliatywnego leczenia chorych na zaawansowanego raka wątrobowokomórkowego stosuje się:

Leczenie paliatywne polegające na podawaniu doguzowym alkoholu jest uzasadnione w przypadku:

Większość przypadków raka pęcherzyka żółciowego stanowi:

Zajęcie błony śluzowej przez raka pęcherzyka żółciowego jest klasyfikowane przez UICC oraz przez AJCC jako cecha:

U chorych na raka żołądka, usunięcie węzłów chłonnych okołoaortalnych wchodzi w skład limfadenektomii:

Limfadenektomia D1 u chorych na raka żołądka polega na usunięciu węzłów chłonnych:

Rak żołądka naciekający warstwę podsurowiczą ściany żołądka, z przerzutami do 10 regionalnych węzłów chłonnych, ale bez przerzutów odległych, to wg klasyfikacji AJCC/UICC stopień zaawansowania:

Czerniak z histologicznymi objawami samoistnej regresji:

Wskaż zdanie prawdziwe:

W leczeniu wznowy miejscowej czerniaka skóry, zastosowanie mają:

Czerniak skóry piersi:

Najczęstszym nowotworem gruczołów ślinowych jest:

Gruczolak wielopostaciowy najczęściej rozwija się w śliniance:

Najczęstszym nabłonkowym nowotworem złośliwym głowy i szyi jest rak:

Najczęstszym nowotworem dającym przerzuty do piersi jest:

Rozwój mięsaka naczyniopochodnego na tle przewlekłego obrzęku kończyny górnej, u chorej leczonej w przeszłości z powodu raka piersi, to zespół:

U ciężarnej kobiety można wykonać następujące badania obrazowe:

Do czynników, które zwiększają ryzyko zachorowania na czerniaka skóry nie należy:

Nowotworem złośliwym, który najczęściej daje przerzuty do łożyska i płodu jest:

Owrzodziały czerniak skóry o grubości nacieku wynoszącym 1,0 mm, to w klasyfikacji AJCC/TNM w modyfikacji z 2002 roku:

Do biopsji węzła wartowniczego standardowo kwalifikuje się chorych na:

Najczęstszym umiejscowieniem GIST w obrębie przewodu pokarmowego jest:

Leczenie imatinibem chorych na GIST stosuje się:

Podstawowym czynnikiem etiologicznym płaskonabłonkowych raków narządów głowy i szyi jest:

Rak wargi dolnej o średnicy 45 mm, naciekający warstwę korową kości jest klasyfikowany jako cecha:

Najczęstszą lokalizacją raka jamy ustnej jest:

Leczenie raka gruczołowo-torbielowatego ślinianki przyusznej, sklasyfikowanego jako T1N0M0 polega na:

Leczenie raka zrazikowokomórkowego ślinianki przyusznej, sklasyfikowanego jako T1N1M0 polega na:

Rozpoznanie BIRADS 6 to:

Do grupy najwyższego ryzyka zachorowania na raka piersi kwalifikuje się kobiety:

U chorych na raka piersi, określenie amplifikacji genu HER2, które opiera się na ocenie liczby kopii onkogenu, jest konieczne gdy ocena immunohistochemiczna ekspresji białka HER2 przyniesie wynik:

Rak głośni ograniczony do jednej struny głosowej klasyfikowany jest jako:

U chorych u których rozpoznano LCIS postępowanie obejmuje:

Gruczolakorak typu II okolicy połączenia przełykowo-żołądkowego według Siewerta to główna masa guza zlokalizowana:

W populacji o zwiększonym ryzyku zachorowania na raka wątrobowo-komórkowego, to znaczy wśród chorych na przewlekłe zapalenie wątroby lub chorych na marskość wątroby, zaleca się badania przesiewowe polegające na:

Badania zalecane u członków rodzin z zespołem Lyncha obejmują:

Ryzyko zachorowania na raka jelita grubego u osób z zespołem gruczolakowatej polipowatości rodzinnej wynosi około:

Wskaż zdanie nieprawdziwe:

Po radykalnym usunięciu gruczołu krokowego z powodu raka celem oceny radykalności zabiegu poziom PSA oznaczamy:

Jakie są wskazania do wykonania biopsji jądra?

Raka zarodkowego u mężczyzn możemy wykryć w:

Najczęstszym umiejscowieniem przerzutów raka jądra prawego są węzły chłonne:

Który z nowotworów może być przyczyną podniesienia się poziomu gonadotropiny kosmówkowej w surowicy?

Który z nowotworów jest przyczyną podniesienia się poziomu alfa fetoproteiny w surowicy?

Przerzutami in transit nazywamy:

Ryzyko zachorowania na raka piersi u nosicielek mutacji genu BRCA1 z obciążonym wywiadem rodzinnym dochodzi do 80%. Prawdopodobieństwo zachorowania na raka drugiej piersi i/lub na raka jajnika sięga:

Biopsja gruboigłowa guza piersi o średnicy 6 cm wykazała w badaniu histopatologicznym obecność mięsaka o dużym stopniu złośliwości. Właściwym postępowaniem będzie:

Za kryteria kwalifikowania do grupy najwyższego ryzyka dziedzicznie uwarunkowanego ryzyka zachorowania na raka piersi zalicza się:
1) wystąpienie 3 lub więcej zachorowań na raka piersi i/lub raka jajnika wśród krewnych I i II stopnia;
2) wykrycie mutacji genu BRCA1 lub BRCA2 niezależnie od obciążenia rodzinnego;
3) zachorowanie na raka piersi wśród krewnych I stopnia poniżej 35 roku życia;
4) rozpoznanie meta- lub synchronicznego zachorowania na raka piersi i na raka jajnika u krewnych I stopnia;
5) rozpoznanie synchronicznego raka piersi u krewnych I stopnia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Systemowe leczenie uzupełniające raka piersi jest związane z kwalifikacją chorych do jednej z grup ryzyka nawrotu. Wskaż cechy charakteryzujące grupę chorych o pośrednim ryzyku nawrotu raka piersi:
1) cecha N0;  2) pT ≤ 2cm;  3) wiek < 35 lat;  4) G1;  5) HER2(+).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż względne przeciwwskazanie do leczenia oszczędzającego pierś:

Zalecanym leczeniem chirurgicznym, 49-letniej chorej, u której rozpoznano raka przewodowego przedinwazyjnego przy indeksie punktowym Van Nuys wynoszącym 6, będzie:

U chorych na raka piersi zastosowanie biopsji węzła chłonnego wartowniczego zamiast wycięcia węzłów chłonnych I i II piętra pachy zaleca się w następujących przypadkach:
1) klinicznie wolnych od przerzutów węzłów chłonnych pachy;
2) klinicznego podejrzenia o przerzuty do węzłów chłonnych pachy;
3) posiadania odpowiedniego doświadczenia chirurgicznego w wykonywaniu biopsji węzła wartowniczego;
4) gdy limfoscyntygrafia przedoperacyjna nie wskazała drogi spływu chłonki i lokalizacji węzła wartowniczego;
5) w III stopniu zaawansowania raka piersi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Badania kontrolne po zakończeniu leczenia raka jelita grubego w stopniu zaawansowania II i III wg TNM u chorych, u których możliwe jest wykonanie operacji przerzutów lub wznowy miejscowej obejmują:
1) CEA co 3 miesiące w ciągu pierwszych 3 lat;
2) Ca 19,9 co 6 miesięcy w ciągu pierwszych 2 lat;
3) USG/KT jamy brzusznej co 6 miesięcy w ciągu pierwszych 2 lat, następne po 3 latach;
4) USG/KT jamy brzusznej co 12 miesięcy;
5) kolonoskopia po 5 latach, o ile nie była wykonywana przed operacją.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakość leczenia chirurgicznego po resekcji przedniej raka odbytnicy dokonywana jest przez patologa makroskopowo na podstawie wyglądu zewnętrznej powierzchni preparatu operacyjnego. Jakość leczenia chirurgicznego jest dobra jeśli:
1) mezorektum jest nienaruszone o gładkiej powierzchni;
2) ubytki w mezorektum sięgają co najwyżej do mięśniówki;
3) cylindryczny kształt preparatu, bez jego stożkowatego zwężenia w odcinku dystalnym;
4) stożkowate zwężenie preparatu w odcinku dystalnym;
5) badanie patologiczne preparatu operacyjnego nie świadczy o jakości leczenia chirurgicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U potencjalnych nosicieli mutacji genu APC należy:
1) wykonywać corocznie kolonoskopię od 12-15 roku życia;
2) wykonywać endoskopię górnego odcinka przewodu pokarmowego co 2 lata;
3) wykonać kolektomię po stwierdzeniu licznych gruczolaków w jelicie grubym;
4) wykonać resekcję zmienionego polipowato odcinka jelita grubego;
5) stosować niesteroidowe leki przeciwzapalne celem ograniczenia rozwoju gruczolaków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie chirurgiczne zmian resztkowych nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego (GIST) w trakcie leczenia celowanego molekularnie (imatinibem) należy planować u chorych:
1) u których obserwuje się początkowo wyraźną częściową odpowiedź, a następnie stabilizację zmian w 2 kolejnych badaniach TK;
2) w przypadkach progresji, ze względu na oporność na lek;
3) pod warunkiem resekcyjności zmian;
4) u których pojawiły się nowe ogniska nowotworu;
5) po resekcji makroskopowo radykalnej nie jest konieczna kontynuacja leczenia imatinibem lub sunitynibem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zabieg resekcyjny wykonywany u chorych na raka brodawki Vatera sposobem Traverso-Longmire’a to:
1) obwodowa resekcja trzustki z zaoszczędzeniem śledziony;
2) resekcja głowy trzustki z zaoszczędzeniem dwunastnicy;
3) pankreatoduodenektomia z zaoszczędzeniem odźwiernika;
4) pankreatoduodenektomia połączona z wycięciem dalszej części żołądka;
5) operacja bardziej korzystna pod względem następstw metabolicznych w porównaniu do klasycznej pankreatoduodenektomii sposobem Whipple’a.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wczesne leczenie operacyjne u chorych z przetoką jest wskazane w przypadku:
1) rozlanego zapalenia otrzewnej;       4) krwotoku;
2) dobowego wycieku z przetoki powyżej 800 ml;   5) drenażu przetoki
3) obecności ropni;            powyżej 2 tygodni.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z wczesnym rakiem żołądka (T1) w przypadku zmiany w 1/3 górnej części żołądka wskazana jest:
1) prawie całkowita górna resekcja żołądka;
2) całkowita resekcja żołądka z wycięciem węzłów chłonnych D1;
3) całkowita lub prawie całkowita górna resekcja żołądka z wycięciem węzłów chłonnych D2;
4) klinowa resekcja żołądka;
5) częściowa górna resekcja żołądka z wycięciem węzłów chłonnych D1.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zakres resekcji w radykalnym leczeniu raka pęcherzyka żółciowego:
1) zależy od zaawansowania;
2) obejmuje wykonanie cholecystektomii, gdy T1;
3) obejmuje wykonanie cholecystektomii z lożą pęcherzyka żółciowego (segment IVB i V), gdy T2;
4) obejmuje wykonanie cholecystektomii z lożą pęcherzyka żółciowego (segment IVB i V) oraz limfadenektomii wnęki wątroby, gdy T2;
5) obejmuje wykonanie cholecystektomii z lożą pęcherzyka żółciowego (segment VI i VII) bez limfadenektomii wnęki wątroby, gdy T2.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zasadniczych elementów służących leczeniu przetok układu pokarmowego należą:
1) wyrównanie zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej;
2) skuteczny drenaż przetoki;
3) opanowanie zakażenia;
4) sztuczne odżywianie;
5) somatostatyna, zwłaszcza w przetokach trzustkowych i żółciowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród wszystkich zachorowań na raka żołądka, przypadki w mniejszym lub większym stopniu uwarunkowane genetycznie stanowią:

Zapadalność na raka żołądka w Polsce:

Klasyfikacja raka żołądka opracowana przez Goseki:
1) opiera się na tendencji do tworzenia struktur gruczołowych przez naciek raka;
2) opiera się na obecności śluzu w cytoplazmie komórek raka;
3) ma znaczenie prognostyczne u chorych poddanych potencjalnie leczniczej operacji;
4) pozwala przewidzieć najbardziej prawdopodobną drogę rozsiewu;
5) typ I najczęściej nacieka narządy sąsiednie, typ IV najczęściej daje przerzuty drogą krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Klasyfikacja Bormanna to:

Ogólnie do pierwotnego leczenia operacyjnego raka płuca kwalifikują się chorzy na:
1) drobnokomórkowego raka płuca;
2) płaskonabłonkowego raka płuca w I i II stopniu;
3) gruczołowego raka płuca w I i II stopniu;
4) wielokomórkowego raka płuca w stopniu I, II i III stopniu;
5) gruczołowego raka płuca o zaawansowaniu T3.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka zachorowania na raka jelita grubego nie należy:

Szacunkowe ryzyko transformacji złośliwej polipa jelita grubego średnicy 1,5 cm wynosi:

W przypadku dziedzicznego raka rdzeniastego tarczycy leczenie operacyjne składa się z:

Przesiewowe badania mammograficzne według zaleceń obowiązanych w Polsce należy powtarzać:

Postępowaniem z wyboru u 55-letniego mężczyzny z rozpoznaniem raka głośni w stopniu zaawansowania T1N0 jest:

Pooperacyjne postępowanie u chorych na wielopostaciowego glejaka polega na:

Pooperacyjna chemioterapia uzupełniająca chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca:

Odma opłucnej w następstwie aspiracyjnej biopsji cienkoigłowej przez ścianę klatki piersiowej może występować u około:

Rak nerki:

Obserwacja chorych na raka piersi po radykalnym leczeniu:

Badanie piersi metodą rezonansu magnetycznego jest wskazane u:

Trastuzumab w pooperacyjnym leczeniu uzupełniającym chorych na raka piersi o dodatnim stanie HER2 - zgodnie z obowiązującymi zaleceniami - może być stosowany:

Pozytonowa tomografia emisyjna ma największe znaczenie u chorych na podścieliskowe mięsaki układu pokarmowego w ocenie:

Radykalna cystektomia w leczeniu raka pęcherza moczowego u kobiet polega na wycięciu:

Rak trzustki umiejscowiony jest najczęściej w:

PET w diagnostyce raka trzustki pozwala na:

Najważniejszym badaniem w przedoperacyjnej diagnostyce raka trzustki jest:

Rozszerzona limfadenektomia w raku trzustki:

Całkowite żywienie pozajelitowe (TPN) w chirurgii trzustki:

Nieoperacyjny rak głowy trzustki z żółtaczką stanowi wskazanie do:

Standardowe leczenie uzupełniające po radykalnej resekcji trzustki z powodu raka obejmuje:

Chemioterapia indukcyjna:

Chemioterapia neoadiuwantowa:

Amputacja piersi sposobem Halsteda jest wskazana:

Leczenie adiuwantowe powinno być stosowane:

BIRADS O oznacza:

U chorych na czerniaka skóry w III stopniu zaawansowania po wykonanej terapeutycznej limfadenektomii standardowe postępowanie obejmuje leczenie uzupełniające:

Chemioterapia uzupełniająca przedoperacyjna (neoadjuwantowa) stanowi standard postępowania w następujących podtypach histologicznych mięsaków kości:

Zasady leczenia imatinibem w nowotworach podścieliskowych przewodu pokarmowego (GIST) są następujące:
1) imatinib stosujemy w GIST o dodatnim barwieniu immunohistochemicznym na CD117;
2) podstawowym badaniem służącym do monitorowania leczenia jest ultrasonografia jamy brzusznej wykonywana co 2 miesiące;
3) rozpoczynamy leczenie od dawki 800 mg w 2 dawkach podzielonych;
4) całkowite odpowiedzi (CR) na leczenie imatinibem są częste ( >50%);
5) imatinib należy zastosować w przypadku GIST nieoperacyjnym/przerzutowym, ze zmianami mierzalnymi w badaniu tomografii komputerowej;
6) leczenie imatinibem charakteryzuje się znaczną toksyczności 3/4 stopnia, co powoduje konieczność częstych redukcji dawek;
7) nie należy obecnie rutynowo stosować imatinibu w leczeniu uzupełniającym po wycięciu GIST o dużym ryzyku;
8) jedynym zarejestrowanym lekiem drugiej linii w zaawansowanych GIST opornych na imatinib jest sorafenib.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jabłczan sunitynibu stosowany jest w leczeniu:
1) nowotworów podścieliskowych przewodu pokarmowego (GIST) o dodatnim barwieniu immunohistochemicznym na CD117;
2) zaawansowanego raka nerki;
3) przewlekłej białaczki szpikowej;
4) czerniaka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najważniejszym czynnikiem rokowniczym dla pierwotnego czerniaka skóry po jego wycięciu jest:

Najczęstsze typy histologiczne mięsaków tkanek miękkich indukowanych wcześniejszą ekspozycją na napromienianie to:
1) angiosarcoma;       4) sarcoma clarocellulare;
2) sarcoma synoviale;     5) fibrosarcoma.
3) MPNST;
Prawidłowa odpowiedź to:

Mięsaki tkanek miękkich są często związane z charakterystycznymi zaburzeniami molekularnymi. Prawidłowe zestawienie zaburzeń cytogenetycznych i typu mięsaka to:
1) mięsak Ewinga i t(11;22);
2) dermatofibrosarcoma protuberans i t(17;22) COL1A1-PDGF;
3) leiomyosarcoma i t(X;18) SYT-SSX;
4) MFH i del22(q11.2) hSNFC/INI1;
5) MPNST i t(12;22) AFT1.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najistotniejszym czynnikiem rokowniczym w pierwotnych, zlokalizowanych mięsakach jest:

Amputacje w mięsakach tkanek miękkich kończyn jako operacje radykalne stanowią współcześnie około:

W GIST 2 najistotniejsze czynniki rokownicze po chirurgii ogniska pierwotnego to:
1) wielkość guza w cm;       3) wiek chorego;
2) obecność mutacji w genie KIT;    4) liczba mitoz na 50 dużych pól widzenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczenie uzupełniające z wyboru w mięsakach tkanek miękkich kończyn o wysokim stopniu złośliwości stanowi:

Tak zwane przerzuty skaczące lub „odpryski: w tej samej kości w pierwotnym mięsaku kości określane są według TNM 2002 jako:

Prawdziwe stwierdzenia dotyczące mięsaka kościopochodnego to:
1) umiejscowienie głównie w okolicy przynasady kości tworzących staw kolanowy;
2) standardowe leczenie stanowi skojarzenie chirurgii i radioterapii;
3) współczesne wyniki leczenia pozwalają na uzyskanie około 70% przeżyć 5-letnich;
4) najczęściej dotyczy 4. dekady życia;
5) głównym miejscem tworzenia przerzutów są kości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rodzaj mutacji w genie KIT w GIST ma potwierdzone znaczenie:
1) prognostyczne po wycięciu guza pierwotnego;
2) predykcyjne dla odpowiedzi na leczenie inhibitorami kinaz tyrozynowych;
3) pozostaje w ścisłym związku ze starszym wiekiem chorych;
4) może mieć znaczenie dla doboru dawki imatinibu w leczeniu zaawansowanych postaci.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszym nowotworem złośliwym rozwijającym się u chorych na chorobę von Recklinghausena jest:

Spośród poniższych stwierdzeń dotyczących mięsaków tkanek miękkich prawdziwe są:
1) pseudotorebka stanowi ścisły margines biologiczny guza pierwotnego;
2) struktury nerwowe i naczyniowe często stanowią barierę biologiczną w rozwoju mięsaka;
3) w przypadku pierwotnych guzów tkanek miękkich o wielkości powyżej 5 cm lub położonych podpowięziowo postępowaniem z wyboru w ich diagnostyce jest wykonanie biopsji otwartej lub gruboigłowej;
4) mięsaki przestrzeni zaotrzewnowej dają głównie przerzuty do płuc;
5) głównym problemem w chirurgii mięsaków tkanek miękkich jest uzyskanie marginesu w osi podłużnej kończyny;
6) w przypadku planowanej amputacji standardowa dawka radioterapii przedoperacyjnej to 60Gy;
7) współcześnie leczeniu mięsaków tkanek miękkich stosuje się uzupełniające napromienianie techniką IMRT.
Prawidłowa odpowiedź to:

Nieprawdziwe stwierdzenia dotyczące radioterapii przedoperacyjnej w mięsakach tkanek miękkich to:
1) nie zwiększa powikłań w gojeniu rany;
2) wiąże się z większą liczbą późnych powikłań ze strony tkanek (np. złamań patologicznych) w porównaniu z radioterapią pooperacyjną;
3) wymaga mniejszych objętości pola napromienianego;
4) dla kontroli miejscowej niezbędna jest mniejsza dawka napromieniania;
5) odpowiada potencjalnie za ograniczenie mikroprzerzutów i wszczepów komórek mięsaka w lożę pooperacyjną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Margines chirurgicznego radykalnego wycięcia zmiany pierwotnej czerniaka skóry wynosi:

Lecznicza limfadenektomia w czerniakach skóry wykonywana jest:
1) po stwierdzeniu w badaniu histopatologicznym przerzutów do węzłów wartowniczych;
2) w każdym przypadku powiększonych węzłów chłonnych u chorych na czerniaki skóry;
3) razem z wycięciem ogniska pierwotnego czerniaka (tzw. limfadenektomia elektywna);
4) po wykonaniu limfoscyntygrafii przedoperacyjnej;
5) po cytologicznym potwierdzeniu przerzutów do klinicznie zmienionych węzłów chłonnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Łączna analiza wyników badań Eastern Cooperative Oncology Group (ECOG: 1684, 1690 i 1694) wykazała, że interferon α-2b:

Po klinicznej diagnozie czerniaka skóry zmiany barwnikowej o średnicy 1 cm zlokalizowanej w lewej okolicy łopatkowej u kobiety w wieku 18 lat, należy wykonać:
1) badanie dermatoskopowe;
2) obserwację zmiany;
3) biopsję ścinającą;
4) biopsję nacinającą;
5) biopsję wycinającą;
6) wycięcie radykalne (z szerokim marginesem > 3 cm) podejrzanej zmiany skórnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

We wszystkich przypadkach guza Klatskina, w których dochodzi do zajęcia miejsca połączenia obu przewodów wątrobowych, leczenie radykalne powinno, obok resekcji dróg żółciowych, zawierać również resekcje miąższu wątroby obejmującą także segment I i IV.

W guzach pierwotnych wątroby, zarówno łagodnych, jak i złośliwych, laparoskopia diagnostyczna umożliwia:
1) makroskopową ocenę tych zmian i wybiórcze pobranie materiału do badania mikroskopowego;
2) potwierdzenie rozpoznania osiąga się tylko w 30% przypadków;
3) zastosowanie ultrasonografii laparoskopowej zwiększa możliwość potwierdzenia rozpoznania do 95%;
4) laparoskopia pozwala wykryć małe 1-2 mm zmiany w obrębie miąższu wątroby, jeśli nie są położone głęboko w jego obrębie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Naczyniak wątroby:
1) nie jest najczęstszym łagodnym nowotworem wątroby;
2) powinien być leczony operacyjnie w przypadku towarzyszących objawów klinicznych lub po osiągnięciu dużych rozmiarów - powyżej 10 cm;
3) dotyczy kobiet, najczęściej w wieku 15-45 roku życia;
4) u chorych, u których resekcja wątroby jest technicznie niemożliwa - chorzy z przetoką tętniczo-żylną, można podjąć postępowanie z wykorzystaniem radiologii interwencyjnej;
5) jest w większości objawowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Obecnie uważa się, że uzasadnione jest chirurgiczne usuwanie przerzutów raka jelita grubego, raków nerki i rakowiaka, natomiast resekcje przerzutów do wątroby innych nowotworów rozważa się wyjątkowo.

Wskaż zdanie nieprawdziwe: