Egzamin PES / Chirurgia naczyniowa / wiosna 2021

Spośród niżej wymienionych, wskaż prawidłową kolejność wyboru miejsc do wykonania stałych dostępów naczyniowych: 1) autogenna przetoka promieniowo-odpromieniowa, 2) autogenna przetoka promieniowo-odłokciowa, 3) autogenna przetoka ramienno-odpromieniowa, 4) autogenna przetoka ramienno-odłokciowa, 5) przetoka przedramienna z wykorzystaniem protezy z PTFE, 6) przetoka na ramieniu z wykorzystaniem protezy z PTFE.

Typowa lokalizacja żył przeszywających Cockett IIl to okolica:

z wymienionych inhibitorów receptora P2Y12 może być podawany dożylnie?

Które z wymienionych przecieków okołoprotezowych wymagają korekty operacyinej?

2 wymienionych doustnych leków przeciwkrzepliwych charakteryzuje się najdłuższym okresem półtrwania?

W przypadku rozwarstwienia aorty piersiowej typu B wg Stanford leczenie wewnątrznaczyniowe przy użyciu stent-graftu należy zastosować:

U pacjenta po implantacji 3 stentów typu DES (drug eluting stent) do naczyń wiencowych z dużym ryzykiem zakrzepicy w stencie, W trakcie leczenia podwójną terapią przeciwpłytkową, wymagającego obecnie dużej operacji naczyniowej (implantacja protezy aortalno-dwuudowej) należy:

Które ze stwierdzeń dotyczących heparyn drobnocząsteczkowych (HDCz) jest fałszywe?

Wskaż prawidłową kolejność klemowania usuwania klemów w trakcie operacji udrożnienia tętnicy szyjnej wewnętrznej:

W operacjach ramienno-głowowego stosuje się dostęp operacyjny poprzez:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące neurogennej postaci zespołu górnego otworu klatki piersiowej: 1) stanowi 80-90% wszystkich przypadków zespołu górnego otworu klatki piersiowej2) przyczyną jest ucisk podrażnienie splotu ramiennego w obrębie szczeliny tylnej mięśni pochyłych 3) przyczyną jest ucisk podrażnienie splotu ramiennego poniżej ścięgna mięśnia piersiowego mniejszego w przestrzeni podkruczej. występuje najczęściej powyżej 70. roku życia, 5) U większości chorych występuje żebro

Zespół podkradania podobojczykowo-wieńcowego może wystąpić po pomostowaniu naczyń wieńcowych z użyciem tętnicy piersiowej wewnętrznej przy współistniejącej niedrożności:

Tętnica błądząca (arteria lusoria) to aberracja anatomiczna polegająca na:

Najczęstszą odległą przyczyną śmierci chorych po zabiegu udrożnienia tętnicy szyjnej wewnętrznej jest/są:

Minimalny bezpieczny poziom płytek krwi u pacjenta do zabiegu w obrębie jamy brzusznej wynosi:

Najbardziej swoistym sposobem leczenia istotnego klinicznie przewlek - łego zakrzepowo-zatorowego nadciśnienia płucnego (CETPH) jest:

W przypadku rozległego uszkodzenia tętnicy może zaistnieć konieczność wycięcia jej fragmentu i wszycia wstawki lub łaty. Najlepiej do tego nadaje się:

U kobiet z zespołem antyfosfolipidowym nawracającymi poronieniami profilaktyka przeciwzakrzepowa powinna obejmować stosowanie:

Przeciwwskazaniami do zastosowania dabigatranu są: 1) przyjmowanie przez chorego chinidyny, 2) klirens kreatyniny 30 ml/min, 3) niewydolność wątroby, 4) ciąża, 5) karmienie piersią

U chorych ze współistniejącym miażdżycowym niedokrwieniem kończyn dolnych 2 cukrzycą zalecony poziom HgA1c powinien wynosić poniżej:

U 71-letniego chorego w angiotomografii komputerowej uwidoczniono tzw. bawoli łuk aorty (bovine aortic arch). Dla tej anomalii anatomicznej charakterystyczne jest:

Który z wymienionych typów przecieków występuje statystycznie najczęściej po implantacji rozwidlonego stentgraftu do tętniaka aorty brzusznej?

Z wymienionych stanów nie jest przeciwwskazaniem do operacji żylaków kończyn dolnych?

Które z wymienionych poniżej współistniejących schorzeń (według aktualnego stanu wiedzy) nie jest uważane za przeciwwskazanie do stosowania cilostazolu u chorych z chromaniem przestankowym?

U 70-letniego chorego z krytycznym niedokrwieniem kończyny dolnej po wewnątrznaczyniowym udrożnieniu tętnicy udowej powierzchownej oraz tętnicy podkolanowej doszło do powstania rozległego obrzęku mięśni goleni wymagającego wykonania fasciotomii. Wskaż, W którym z wymienionych poniżej przedziałów powięziowych najczęściej dochodzi do ucisku na nerw piszczelowy przedni oraz tętnicę piszczelową:

Który z wymienionych przeszczepów lub protez naczyniowych wykazuje najmniejszą odporność na wystąpienie zakażenia?

U chorego zakwalifikowanego do wewnątrznaczyniowego leczenia tętnia - ka aorty brzusznej wykazano w angiotomografii komputerowej, że średnica tętnic biodrowych zewnętrznych wynosi 5 mm. Który z wymienionych poniżej typów rozwidlonych stentgraftów cechuje się najmnieiszym wymiarem systemu wprowadzającego?

Która z wymienionych poniżej grupy leków jest przeciwwskazana w leczeniu choroby Raynauda?

Na ostry dyżur chirurgiczny zgłosił się 40-letni chory z bolesnym obrz,ękiem łydki prawej podejrzeniem zakrzepicy żył głębokich. Która z wymienionych cech nie jest charakterystyczna dla ultrasonograficznego obrazu tego schorzenia?

Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do ostatnio wprowadzonej przez Europejskie Towarzystwo Chirurgii Naczyniowej klasyfikacji WIfI? 1) służy do oceny ryzyka amputacji kończyny u chorych z przewlekłym niedokrwieniem, zagrażającym utratą kończyny, 2) pozwala na ocenę potencjalnej korzyści z przeprowadzonej rewaskularyzacji, 3) uwzględnia rozległość ubytków tkanek oraz zaawansowanie zakażenia, 4) uwzględnia wartości ABI w ocenie stopnia ukrwienia kończyny, 5) uwzględnia wielkość dystansu chromania przestankowego.

U 72-letniego chorego uwidoczniono w ultrasonografii dopplerowskiej istotne hemodynamicznie zwężenia w tętnicy szyjnej wewnętrznej. Która z wymienionych cech nie jest charakterystyczna dla rozpoznania tego schorzenia?

Jednym z powikłań wewnątrznaczyniowego leczenia tętniaka aorty brzusznej może być wystąpienie po operacji zespołu poimplantacyjnego, który polega na:

Poniżej wymieniono różne typy przecieków krwi, które mogą wystąpić po implantacji stentgraftu do tętniaka aorty brzusznej. z nich jest stosunkowo najtrudniej uwidocznić w angiotomografii komputerowej?

W leczeniu którego z wymienionych poniżej typów przecieków krwi do worka tętniaka aorty brzusznej po implantacji stentgraftu wykorzystuje się dostęp przez tzw. łuk Riolana?

U 30-letniego chorego w wyniku rozległego urazu kończyny górnej prawej doszło do wystąpienia przykurczu Volkmanna, którego najczęstszą przyczyną jest uszkodzenie tętnicy:

U 40-letniej chorej z przewlekłymi bólami w nadbrzuszu wysunięto podejrzenie zespołu uciskowego trzewnego. Która z wymienionych cech nie jest typowa dla tego zespołu w ultrasonografii dopplerowskiej?

Jaka powinna być minimalna średnica tętnic biodrowych zewnętrznych udowych wspólnych, aby zapewnić bezpieczną implantację stentgraftu o średnicy systemu wprowadzającego wynoszącego 21 French?

Podczas planowania stentgraftu do leczenia tętniaka aorty brzusznej stosuje się tzw. przewymiarowanie (oversizing) proksymalnej części endoproetzy, której rozmiar powinien być z reguły większy w stosunku do średnicy szyi tętniaka 0:

Który z wymienionych objawów nie wystepuje w zespole Marfana, który może być przyczyną powstania tętniaka rozwarstwiającego aorty?

Do chirurga naczyniowego zgłosiła się 40-letnia kobieta z podejrzeniem obrzęku limfatycznego kończyny dolnej: Która z wymienionych cech nie jest typowa dla tej jednostki chorobowej?

Która z wymienionych cech nie jest typowa dla stentów rozprężanych na balonie?

Nazwą metody aterektomii stosowanej w udrażnianiu tętnic nie jest:

Podczas wykonywania ultrasonografii układu żylnego kończyny dolnej opisano występowanie żyły Giacominiego, która najczęściej stanowi połączenie pomiędzy:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu Klippela-Trenaunaya i Parkes-Webera:

Które z wymienionych powikłań występuje najczęściej u chorych Z rozpoznaną trombocytopenią indukowaną heparyną (HIT)?

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące pękniętego tętniaka aorty brzusznej (TAB):

Podczas operacji klasycznej tętniaka aorty brzusznej polegającej na wszyciu prostej protezy naczyniowej do worka tętniaka, przyczyną krwawienia żylnego może być uszkodzenie: 1) żyły głównej dolnej, 2) lewej żyły nerkowej, 3) lewej żyły jajnikowej lub jądrowej, 4) lewej żyły biodrowej wspólnej, 5) prawej żyły udowej.

Czynniki hemodynamiczne mają istotny wpływ na powstanie rozwój hiperplazji neointimy w zespoleniach naczyniowych: Które z wymienionych czynników wpływają na ten proces? 1) prędkość przepływu, 2) podatność ściany naczynia, 3) niskie naprężenia ścinające, 4) wysokie naprężenia ścinające, 5) turbulentny przepływ krwi.

Do trombofilii wrodzonych zalicza się: 1) obecność czynnika V Leiden, 4) zwiększone stężenie 2 polimorfizm G20210A genu protrombiny, czynnika VIII w osoczu, 3) niedobór antytrombiny, 5) chorobę Behceta.

Przeprowadzenie badań w kierunku trombofilii należy rozważyć u chorych, u których: 1) wystąpił pierwszy idiopatyczny epizod ŻCHZZ, 2) wystąpił wtórny epizod ŻCHZZ niezwiązany z nowotworem, u osób W wieku poniżej 50 lat, 3) wystąpiła zakrzepica w nietypowych lokalizacjach (żyła wrotna, zatoki żylne opony twardej), 4) wystąpiła rozległa idiopatyczna zakrzepica żył głębokich kończyny dolnej (żył goleni, żyły podkolanowej, żyły udowej), 5) stwierdza się dodatni wywiad rodzinny w kierunku ŻCHZZ.

Które stwierdzenia dotyczące zakrzepicy żyły krezkowej (ZŻK) są prawdziwe? 1) ZŻK charakteryzuje się niższą chorobowością śmiertelnością niż niedokrwienie jelit wywołane patologią tętnic, 2) zalecanymi badaniami diagnostycznymi w przypadku podejrzenia ZŻK są angiografia TK MR, 3) ze względu na małe ryzyko wystąpienia schorzenia i niespecyficzność obrazu klinicznego jej rozpoznanie jest nadal w znacznej części przypadków opóźnione, 4) natychmiastowe zastosowanie leków przeciwzakrzepowych może przyczynić się do poprawy wyników, 5) leczenie operacyjne należy ograniczyć do pacjentów z zapaleniem otrzewnej Iub perforacją jelita.

Które stwierdzenia dotyczące zasady stosowania opasek uciskowych u chorych z przewlekłą niewydolnością żylną są prawdziwe? 1) opaski nieelastyczne powinny być zakładane ze znacznie większym ciśnieniem spoczynkowym niż elastyczne, 2) opaska musi być nakładana bez przerw, tak by każdy następny oplot zachodził na poprzedni w około 50%, 3) bliższy koniec opaski znajdujący się na wysokości kolana powinien pokrywać głowę kości strzałkowej, 4) stosowanie opasek uciskowych w obwodowej części kończyny dolnej jest wystarczające u większości chorych z przewlekłą choroba żylną, 5) opaski uciskowe można bezpiecznie stosować u wszystkich chorych z przewlekłą niewydolnością żylną przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych.

Przeciwwskazaniami do zastosowania skleroterapii z użyciem płynnego środka obliterującego są: 1) ciąża, 2) siedzący tryb życia i ograniczona aktywność fizyczna, 3) przewlekłe miażdżycowe niedokrwienie kończyn dolnych ze wskaźnikiem kostka-ramię (ABI) poniżej 0,8, 4) ostra zakrzepica żył powierzchownych, 5) ostra zakrzepica żył głębokich.

Przeciwwskazaniami do wewnątrzżylnej ablacji laserowej (EVLT) są: 1) malformacja tętniczo-żylna, 2) siedzący tryb życia i ograniczona aktywność fizyczna, 3) niewydolność żył powierzchownych, 4) niedrożność żył głębokich, 5) ostra zakrzepica żył głębokich.

Powikłaniem limfangiografii może być: 1) reakcja idiosynkrazji na Lipiodol, 2) zator w obrębie ośrodkowego układu nerwowego spowodowany tłuszczowym środkiem cieniującym, 3) gorączka polimfograficzna, 4) powiększenie się obrzęku limfatycznego, 5) ostra zakrzepica żył głębokich.

Czynnikami ryzyka nawrotu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej są: 1) otyłość (BMI> 30 kglm? ), 2) choroba nowotworowa, 3) hormonalna terapia zastępcza, 4) chemioterapia, 5) poziom D-dimeru po zakończeniu leczenia przeciwkrzepliwego > 250 ng/mI.

Wskazaniem do założenia filtra do żyły głównej dolnej jest: 1) przeciwwskazanie do zastosowania leczenia przeciwzakrzepowego u chorych z zatorowością płucną (ZP)Izakrzepicą żył głębokich (ZŻG), 2) wystąpienie powikłań po leczeniu przeciwzakrzepowym, 3) nieskuteczność leczenia przeciwzakrzepowego powodująca rozszerzanie się zakresu ZŻG, nawrót ZP Iub wynikająca z nieprzestrzegania zaleceń przez chorego, 4) masywna, zagrażająca życiu zatorowość płucna z utrzymującą się ZŻG pomimo stosowania leczenia przeciwzakrzepowego, 5) przewlekła, nawrotowa ZP z nadciśnieniem płucnym przerostem prawej komory serca

Wskazaniem do wykonania lewostronnego pomostu podobojczykowo - szyjnego przed implantacją stentgraftu do aorty piersiowej wymagającej przykrycia odejścia tętnicy podobojczykowej od aorty jest: 1) drożna tętnica piersiowa wewnętrzna wykorzystana do pomostowania tętnic wieńcowych, 2) niedrożność lub hipoplazja prawej tętnicy kręgowej, 3) działająca przetoka tętniczo-żylna do dializ na lewej kończynie górnej, 4) planowanie pokrycia długiego odcinka (>20 cm) aorty piersiowej zstępującej w miejscu odejścia tętnic międzyżebrowych, 5) przebyta implantacja stentgraftu do tętniaka aorty brzusznej.

Kwalifikując chorego z tętniakiem aorty brzusznej do implantacji stentgraftu należy ocenić następujące cechy anatomiczne: 1) długość szyi proksymalnej, 4) długość worka tętniaka, 2) średnicę tętnic biodrowych, 5) obecność skrzeplin w szyi tętniaka, 3) krętość tętnic biodrowych,

Przetoka miedzy aortą a żyłą główną dolną może być przyczyną wystąpienia następujących objawów: 1) zastoinowej niewydolności krążenia, 4) obrzęków kończyn dolnych, 2) krwiomoczu, 5) ostrego niedokrwienia kończyn 3) oligurii, dolnych.

Pozapniowe malformacje tętniczo-żylne najczęściej występują w:

Kryteria Ginsberga w diagnostyce zespołu pozakrzepowego obejmują: 1) obecność codziennego bólu i obrzęku kończyny utrzymujące się od miesiąca, 2) obecność czynnego owrzodzenia goleni, 3) wystąpienie objawów 6 miesięcy lub dłużej po zakrzepicy żył głębokich, 4) nasilanie się dolegliwości po wstawaniulchodzeniu, 5) złagodzenie dolegliwości po odpoczynku illub uniesieniu konczyny.

Stenty rozprężane na balonie: 1) ulegają skróceniu po rozprężeniu, 2) mają większą siłę radialną w porównaniu do stentów samorozprężalnych, 3) są mniej elastyczne niż stenty samorozprężalne, 4) mają pamięć termiczną, 5) skutecznie poszerzają uwapnione zwężenia tętniC.

U chorego z krytycznym zwężeniem początkowego odcinka tętnicy kręgowej optymalną operacją jest:

Do istotnych czynników patofizjologicznych zwiększających ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych u chorych na nowotwory poddawanych chemioterapii należą: 1 upośledzenie fibrynolizy, 2) zaburzenia metabolizmu witaminy K w wątrobie, 3) uszkodzenie śródbłonka naczyniowego, 4) zwiększenie stężenia czynnika von Willebranda, 5) zwiększona reaktywność komórek śródbłonka w stosunku do płytek krwi.

65-letnia chora skarży się na stopniowo nasilające się od kilku tygodni chromanie ból spoczynkowy lewej dłoni. Okresowo pojawiają się silne zawroty głowy zaburzenia równowagi. Dotychczas leczona przewlekle pentoksyfiliną kwasem acetylosalicylowym. Różnica RR na obu ramionach wynosi 80 mmHg, nie stwierdza się tętna w miejscach typowych na tętnicach kończyny górnej lewej, przy obecnym tętnie na kończynie górnej prawej obu tętnicach szyjnych. W tym przypadku najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Najczęstszym umiejscowieniem zatorów tętnic jest:

66-letni chory zgłosił się do SOR z powodu nagłego, silnego bólu w nadbrzuszu, który utrzymywał się przez kilka godzin a następnie ulegał stopniowemu zmniejszeniu. W badaniu przedmiotowym stwierdzano wzdęcie brzucha oraz zaznaczone objawy otrzewnowe nad całą jamą brzuszną: Przeglądowe rtg jamy brzusznej nie wykazały objawów perforacji przewodu pokarmowego a jedynie odcinkowe poszerzenie jelita cienkiego. W angiografii tomografii komputerowej stwierdzono niedrożność początkowego odcinka tętnicy krezkowej górnej. Z rozpoznaniem zatoru tętnicy krezkowej górnej chorego operowano. Podczas operacji stwierdzono niedokrwienie 100 cm jelita cienkiego. Usunięto skrzepliny z tętnicy krezkowej górnej nie uzyskując dobrego napływu krwi z aorty mimo wielokrotnego wprowadzania cewnika Fogarty'ego. W takiej sytuacji najlepszym rozwiązaniem jest wykonanie:

U chorego z deceleracyjnym urazem aorty piersiowej w miejscu typowym dostęp operacyjny podczas operacji klasycznej należy uzyskać wykonując:

Po pośrodkowym otwarciu jamy brzusznej żyłę główną dolną można uwidocznić na długim odcinku mobilizując przemieszczając przyśrodkowo jelito grube, dwunastnicę głowę trzustki korzeń krezki jelita cienkiego wykonując:

Obrażenia kończyny górnej najczęściej powodują uszkodzenie:

Przez trójkąt mięśni pochyłych przechodzi: 1) tętnica podobojczykowa, 2) żyła podobojczykowa, 3) gałęzie splotu ramiennego, żyła szyjna zewnętrzna, 5) mięsień łopatkowo-gnykowy

Zalecaną najlepszą metodą leczenia malformacji tętniczo-żylnych z wieloma połączeniami między tętniczkami żyłkami jest:

Drobnoustrojem najczęściej powodującym zakażenie protez naczyniowych z tworzywa sztucznego jest:

65-letnia kobieta z wieloletnim wywiadem nikotynizmu, skarży się na poposiłkowe, rozpierające bóle brzucha. W badaniach dodatkowych stwierdzono niedrożność trzewnego na całej długości oraz krytyczne, krótkie zwężenie odchodzącej pod kątem ostrym t. krezkowej górnej. Nie stwierdzono innych przyczyn bólów brzucha. Chora została zakwalifikowana do operacji wewnątrznaczyniowej, powinna ona polegać na korekcji patologii:

22-letnia kobieta skutecznie leczona trombolizą z powodu drugiej zakrzepicy żyły podobojczykowej lewej, skarży się na obrzęk kończyny górnej lewej: W badaniach dodatkowych stwierdzono zespół górnego otworu klatki piersiowej, zwężenie żyły podobojczykowej. Chora została zakwalifikowana do operacji, powinna ona polegać na:

20-letnia szczupła, praworęczna kobieta z powodu ostrej niewydolności nerek została zakwalifikowana do wykonania dializ w ciągu 48 godzin. W kontrolnym USG nie stwierdzono żadnych patologii naczyniowych. Najlepszym dostępem naczyniowym w tej sytuacji jest:

U 70-letniego chorego skarżącego się na rosnący guz w pachwinie w badaniach obrazowych USG tomografii komputerowej stwierdzono tętniaka tętnicy udowej wspólnej maksymalnej średnicy 28 mm, długości 30 mm przechodzącego na bliższe odcinki tętnicy udowej powierzchownej głębokiej. Tętnica udowa powierzchowna na długości 30 mm ma średnicę 20 mm,, następnie zwęża się do 7 mm z kolei tętnica udowa głęboka ma średnicę 15 mm na długości około 10 mm, następnie zwęża się do 6 mm, przebiegając równolegle do t udowej powierzchownej na długości 20 mm. Chory bez istotnych obciążeń, nadający się do ewentualnej operacji. W tej sytuacji należy:

60-letni mężczyzna zgłosił się do lekarza z powodu dużego obrzęku kończyny dolnej, nasilonego tętnienia w dole podkolanowym: W badaniu USG uwidoczniono tętniaka t. podkolanowej średnicy 45 mm, długości 50 mm, istotny ucisk żyły podkolanowej, nie stwierdzono zakrzepicy żylnej: W tej sytuacji najlepiej:

Dla poprawy długookresowej drożności zespolenia obwodowego pomostu udowo-podkolanowego z protezy sztucznej do wąskiej tętnicy podkolanowej można wykorzystać:

35-letni mężczyzna z przewlekłą pozakrzepową niedrożnością żyły biodrowej wspólnej, zewnętrznej udowej wspólnej został zakwalifikowany do zabiegowego leczenia wewnątrznaczyniowego. Dla takich zabiegów charakterystyczne jest: 1 angioplastyka jest skuteczna nie ma konieczności stentowania, 2) rutynowo nie stosuje się predylatacji balonem przed stentowaniem, 3) rutynowo stosuje się predylatację balonem przed stentowaniem, stentowanie jest konieczne z uwagi na nieskuteczność angioplastyki, 5) do obrazowania zabiegu wystarcza flebografia, do zobrazowania konieczna jest flebogralia i wewnątrznaczyniowe USG, stenty nie mogą sięgać więzadła pachwinowego, 8) stenty mogą sięgać więzadła pachwinowego, 9) średnica stosowanych stentów powinna być zbliżona do średnicy leczonej żyły, 10) średnica stosowanych stentów może być mniejsza od średnicy leczonej żyly, z uwagi na niskie ciśnienie żylne.

U 68-letniego mężczyzny, ze schyłkową niewydolnością nerek, 48 - miesięcznym wywiadem dializoterapii przy wykorzystaniu przetoki ramiennoodpromieniowej stwierdza się narastające tętnienie nad całym odcinkiem przetoki odcinkowe jej poszerzanie: Nie stwierdza się nieprawidłowości skóry nad przetoką: Według relacji nefrologów parametry dializ się pogarszają: Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące opisanego przypadku:

Po zdjęciu klemów w czasie endarterktomii tętnicy szyjnej wewnętrznej, Z Wy korzystaniem łaty naczyniowej, stwierdzono istotne zagięcie tętnicy szyjnej wewnętrz - nej (ok.750) powyżej łaty, na wysokości nerwu podjęzykowego, W kontrolnej śró,doperacyjnej angiografii uwidoczniono znaczne zwężenie (>80%) światła naczynia. Chory znieczulony za pomocą blokady splotu szyjnego, bez objawów neurologicznych W czasie całej operacji. W tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem jest:

U pacjenta z zakażeniem usunięto protezę aortalno-udow,ąPodczas rekonstrukcji łożyska naczyniowego w lokalizacji in-situ można wykorzystać: 1) homogeniczny przeszczep żylny, 2) allogeniczny przeszczep tętniczy, 3) protezę PTFE, 4) protezę dakronową impregnowaną solami srebra, 5) protezę biologiczną z osierdzia wołowego.

U pacjenta po urazie kończyny dolnej wystąpiły objawy ostrego niedokrwienia podudzia i stopy. Na podstawie badań obrazowych rozpoznano stłuczenie tętnicy udowej w dalszej części kanału przywodzicieli: Wykonano rewaskularyzację implantując wstawkę żylną. Po upływie 2 godzin rozpoznano narastające objawy zespołu ciasnoty wewnątrzpowięziowej goleni. Postępowanie obejmuje rozcięcie powięzi przestrzeni międzypowięziowych: przedniej powierzchownej, 4) tylnej powierzchownej, 2) bocznej strzałkowej, 5) tylnej: 3) tylnej głębokiej,

W badaniu duplex Doppler tętnic przedczaszkowych u pacjenta po udarze z niedowładem lewostronnym zaobserwowano dogłowowy przepływ w lewej tę,tkręgowej, Z deformacją spektrum mogącą świadczyć o stopniu podkradania. W celu sprawdzenia prawidłowości rozpoznania zespołu podkradania na lewe ramię założono mankiet do pomiaru RR, napompowano g0 na 3 minuty powyżej ciśnienia skurczowego a następnie spuszczono powietrze. Potwierdzeniem obecności lewostronnego zespołu podkradania tętnicy podobojczykowej jest:

Wskazaniem do rewaskularyzacji lewej tętnicy podobojczykowej po implantacji stent-graftu piersiowego przesłaniającego jej odejście jest:

Najczęstszym powikłaniem obecności przetrwałej tętnicy kulszowej jest:

Pozostałością płodowej tętnicy osiowej kończyny górnej jest tętnica:

Niezależnymi czynnikami zwiększającymi ryzyko rozwoju zakażenia W zespole stopy cukrzycowej są niżej wymienione, z wyiatkiem:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące choroby Mondora: 1) to zakrzepowe zapalenie żyły piersiowo-nabrzusznej, 2) to zakrzepowe zapalenie żyły powierzchni przednio-bocznej klatki piersiowej, 3) to zakrzepowe zapalenie żyły nabrzusznej górnej, to zakrzepica żyły pachowej, 5) jej wystąpienie może łączyć się z istnieniem choroby nowotworowej.

Jeżeli podejmie się decyzję o rewaskularyzacji objawowego 50-99% zwężenia tętnicy szyjnej, to zaleca się jej przeprowadzenie:

U pacjenta w wieku 63 lat bez obciążeń kardiologicznych, w badaniu tomografii komputerowej z kontrastem stwierdzono: niedrożną tętnicę szyjną wewnętrzną lewą oraz zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej prawej 50% chorego występują przemijające objawy niedokrwienia mózgu siatkówki wyłącz - nie po stronie niedrożnej tętnicy szyjnej wewnętrznej. Pacjent bez przeciwwska - zań do leczenia inwazyjnego tętnic szyjnych ze względu na jego stan neurologiczny. Rozważając możliwość leczenia inwazyjnego w przypadku tego chorego, wskaż prawdziwe stwierdzenia: 1) niedrożność tętnicy szyjnej wewnętrznej jest zawsze przeciwwskazaniem do leczenia inwazyjnego po stronie jednoimiennej, 2) wskazaniem do leczenia inwazyjnego może być krótkoodcinkowa niedrożność początkowego odcinka tętnicy szyjnej wewnętrznej lewej z wstecznym zakontrastowaniem odcinka powyżej niedrożności, 3) wskazaniem do leczenia inwazyjnego może być,cul-de-sac' niedrożnej tętnicy szyjnej wewnętrznej, 4) wskazaniem do leczenia inwazyjnego może być istotne hemodynamicznie, krótkoodcinkowe zwężenie lewej tętnicy szyjnej zewnętrznej, 5) wskazaniem do leczenia inwazyjnego może być istotne hemodynamicznie zwężenie lewej tętnicy szyjnej wspólnej, 6) w przypadku niedrożności jednej z tętnic szyjnych wewnętrznych, wskazaniem do leczenia inwazyjnego jest zwężenie drugiej niezależnie od stopnia tego zwężenia 1 obecności objawów niedokrwienia mózgu i siatkówki:

Które z poniżej wymienionych cech klinicznych illub nieprawidłowości w badaniach obrazowych są związane ze zwiększonym ryzykiem późnego udaru mózgu 1 stanowią podstawę do kwalifikacji pacjenta z bezobjawowym 61-70% zwężeniem tętnicy szyjnej do leczenia inwazyjnego, warunkiem że udokumentowana częstość występowania udarów zgonów w ośrodku klinicznym w okresie okołooperacyjnym wynosi < 3%, a oczekiwana długość dalszego życia pacjenta > 5 lat? 1) TIAudar mózgu po stronie przeciwnej, 2) niemy klinicznie udar mózgu po tej samej stronie, 3) progresja zwężenia o 20% w kolejnych badaniach USG, 4) obecność dużych blaszek miażdżycowych o niskiej echogeniczności w badaniu USG, 5) obecność zwiększonego obszaru czarnego (hipoechogenicznego) przy świetle naczynia w USG, krwawienie do blaszki miażdżycowej w MRI, obecność bogatolipidowego martwiczego jądra blaszki miażdżycowej w MRI.

Rewaskularyzację bezobjawowego zwężenia proksymalnego odcinka tętnicy kręgowej należy rozważyć:

Minimalny, prawidłowy przepływ krwi przez przetokę tętniczo = żylną zapewniający dobrą tolerancję hemodynamiczną skuteczną hemodializę, w ocenie USG powinien wynosić:

Podejrzewając zespół górnego otworu klatki piersiowej w badaniu przedmiotowym pacjenta należy wykonać próbę:

Zespół Pageta-Schroettera to zespół:

U którego chorego należy zastosować przedłużoną profilaktykę przeciwzakrzepową?

Najczęstszą lokalizacją tętniaków naczyń trzewnych jestlsą:

Wskazaniami do chirurgicznego leczenia rozwarstwienia aorty typu B w fazie ostrej są: 1) szybkie powiększanie się tętniaka, 2) zaburzenia perfuzji narządów, 3) brak możliwości unormowania nadciśnienia pomimo optymalnego leczenia, 4) niepoddające się leczeniu dolegliwości bólowe, 5) hipotensja.

Wskazaniami do leczenia wewnątrznaczyniowego tętniaka aorty piersiowej (TEVAR) jest: 1) wzrost tętniaka > 0,5 cm na rok, 2) drążące owrzodzenie aorty, 3) skrzeplina przyścienna aorty powodująca zatorowość, 4) średnica tętniaka > 5 cm, 5) krwiak śródścienny aorty.

Które z wymienionych cech pozwalają na zakwalifikowanie do leczenia zabiegowego, 70-letniego pacjenta Z wykazanym w badaniu USG 60% zwężeniem prawej tętnicy szyjnej wewnętrznej? 1) przebyty w ciągu ostatnich 6 miesięcy udar prawej półkuli mózgu, 2) przebyty w ciągu ostatnich 6 miesięcy udar lewej półkuli mózgu, 3) duże blaszki miażdżycowe, ponad 40 W analizie cyfrowej, 4) zmiany w zakresie prawej półkuli widoczne w tomografii, świadczące o przebytym bezobjawowo udarze mózgu, 5) utrzymujące się od 6 miesięcy zawroty głowy.

Podczas implantacji protezy aortalno-dwuudowej, przewagą bliższego zespolenia metodą koniec do boku, nad zespoleniem koniec do końca jest:

Podczas zaopatrywania tętniaka aorty brzusznej metodą wewnatrzna - czyniową, potwierdzenie prawidłowej kaniulacji kontralateralnej odnogi stentgraftu rutynowo wykonuje się poprzez:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące techniki kissing stents: 1) wykorzystywana jest podczas stentowania tętnic biodrowych wspólnych, 2) wykorzystywana jest podczas stentowania podziału tętnicy biodrowej wspólnej, 3) polega na równoczesnym rozprężeniu dwóch stentów, 4) chroni przed przemieszczeniem blaszki miażdżycowej do przeciwstronnej tętnicy, 5) wymaga stosowania szerszych niż 7 Fr dostępów przez tętnice udowe.

Podczas wykonywania pomostu z użyciem odwróconej żyły, należy: 1) jak najmniej manipulować żyłą podczas preparowania, 2) ograniczyć tworzenie płatów skórnych, 3) stale płukać poszerzać żyłę roztworem heparyny, 4) wykonać plastykę, jeśli dojdzie do zwężenia w okolicy zespolenia, 5) zamykać rany możliwie najmniejszą ilością warstw tkanek.

Wskaż fałszywe stwierdzenie:

Pozanaczyniowe kardiologiczne stany mogące imitować niedokrwienie kręgowo-podstawne obejmują: 1) zaburzenia funkcji błędnika, 2) zaburzenia równowagi elektrolitowej, 3) obrzęk śluzowaty, 4) zaburzenia rytmu serca, 5) zwyrodnienie móżdżku.

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zespołu stopy cukrzycowej: 1) zmiany martwicze zwykle umiejscowione są na paluchu, V palcu stopy lub pięcie, 2) leczenie polega na oczyszczaniu rany, antybiotykoterapii systemowej [ stabilizowaniu glikemii, 3) objawy stopy cukrzycowej występują u 15% chorych na cukrzycę, 4) dbanie o higienę jest istotnym elementem zapobiegania tej chorobie, 5) w tej chorobie bóle spoczynkowe występują późno, i są mało nasilone.

U chorych z tętniakiem aorty brzusznej częściej niż w populacji ogólnej występują: 1) tętniaki innych tętnic, 2) zatory tętnic kończyn dolnych, 3) zaburzenia krzepnięcia krwi, 4) żylaki odbytu, 5) choroba wrzodowa.

Przeciwwskazaniem do operacji wewnątrznaczyniowej TAB z użyciem stentgraftu jest:

Przeciek typu IIl-g0 po EVAR to:

W diagnostyce tętniaków aorty brzusznej w odcinku podnerkowym rekomenduje się: 1) badanie USG jako metodę z wyboru w obserwacji małych tętniaków aorty, 2) przesiewowe badanie USG u mężczyzn powyżej 65. r.ż, 3) wykonywanie badań USG co 3-6 miesięcy przy szerokości aorty powyżej 5,0 cm, 4) badania skriningowe u kobiet w celu wykrycia tętniaka aorty brzusznej, 5) aby chorzy z przypadkowo wykrytymi tętniakami aorty byli kierowani na konsultacje do chirurga naczyniowego (poza pacjentami nierokującymi przeżycia).

U pacjentów kwalifikowanych do planowej operacji tętniaka aorty brzusznej W docinku podnerkowym rekomenduje się: 1) rewaskularyzację tętnic wieńcowych u chorych ze stabilną dusznicą bolesną, 2) wykonanie testów funkcjonalności układu oddechowego ze spirometrią, 3) rutynowe badanie drożności tętnic szyjnych, 4) profilaktyczną operację bezobjawowych zwężeń tętnic szyjnych, 5) podawanie statyn na 4 tygodnie przed planowanym terminem operacji.

podejmowaniu decyzji o planowej operacji tętniaka aorty brzusznej w odcinku podnerkowym za graniczny wymiar poprzeczny aorty przyjmuje się: 1) 2 4,5 cm u kobiet, 2) 2 5,5 cm u mężczyzn, 3) 2 5,0 cm u kobiet, 4) > 4 cm u kobiet, 5) > 6 cm u mężczyzn.

Podczas operacji wewnątrznaczyniowych tętniaka aorty brzusznej rekomenduje się ograniczenie napromieniowania poprzez: 1) utrzymywanie maksymalnej możliwej odległości od źródła promieniowania zarówno personelu, jak i chorych, 2) zmniejszanie czasu ekspozycji, stosowanie cyfrowej angiografii subtrakcyjnej oraz stosowanie różnych kątów ekspozycji, 3) stosowanie wzmacniacza obrazu jak najbliżej chorego używania odpowiedniego kolimatorów, 4) stosowanie jedynie koniecznych powiększeń, 5) używanie dostępnych środków ochrony radiologicznej, zarówno osobistych, jak przesłon

U chorych z pękniętym tętniakiem aorty brzusznej w odcinku podnerkowym hemodynamicznie stabilnych przytomnych rekomenduje się: 1) niezwłoczne wykonanie angiografii tomografii komputerowej piersiowobrzusznej, 2) utrzymywanie łagodnej hipotensji przez rygorystyczne gospodarowanie płynami, 3) znieczulenie miejscowe jako metodę anestetyczną z wyboru podczas zastosowania technik wewnątrznaczyniowych, 4) zastosowanie stentgraftów typu uniiliac z pomostowaniem nadłonowym udowo-udowym, 5) odstąpienie od operacji ze względu na wiek pacjenta

W procesie diagnostyki leczenia tętniaków tętnic biodrowych rekomenduje się zaleca: 1) uznać średnicę 3,5 cm jako graniczną dla zmian tętniakowych tętnicy biodrowej wspólnej, biodrowej zewnętrznej biodrowej wewnętrznej przy kwalifikacji do postępowania operacyjnego, 2) uznać metodę wewnątrznaczyniową jako metodę z wyboru, 3) podczas operacji zachować przepływ do co najmniej jednej tętnicy biodrowej wewnętrznej, 4) W przypadku konieczności embolizacji tętnicy biodrowej wewnętrznej embolizować jej proksymalny odcinek, 5) przy operacji otwartej tętniaka tętnicy biodrowej wspólnej obligatoryjnie podwiązywać początkowy odcinek tętnicy biodrowej wewnętrznej.

Polecaną przez ESVS 2019 najbardziej przydatną klinicznie klasyfikacją izolowanych tętniaków tętnic biodrowych jest: