Egzamin PES / Chirurgia naczyniowa / wiosna 2020

Wycięcie mięśni pochyłych przednich i pierwszego żebra jest operacją zalecaną w przypadku zespołu:

O prawidłowym stanie zastawek żylnych świadczy stwierdzany podczas badania USG czas trwania przepływu wstecznego wynoszący:

Wskazaniem do endowaskularnego lub operacyjnego leczenia zwężenia lewej tętnicy podobojczykowej jest: 1) bezobjawowe zwężenie tętnicy > 70%; 2) niedrożność tętnicy podobojczykowej; 3) odwrócony przepływ w tętnicy kręgowej; 4) martwica palców, nasilone chromanie kończyny górnej; 5) objawy niewydolności kręgowo-podstawnej o znacznym nasileniu. Prawidłowa odpowiedź to:

Postępowaniem z wyboru w przypadku zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych u kobiet w ciąży jest:

Jakie jest właściwe postępowanie u chorych ze zwężeniem tętnicy szyjnej, po udarze niedokrwiennym mózgu z cofającymi się objawami neurologicznymi, ze stwierdzonym w tomografii komputerowej mózgu ogniskiem niedokrwienia?

Który rodzaj przecieku po wszczepieniu stentgraftu do tętniaka aorty brzusznej kwalifikuje się bezwzględnie do leczenia naprawczego? 1) przeciek krwi do worka tętniaka obok stentgraftu w odcinku proksymalnym; 2) przeciek krwi do worka tętniaka obok stentgraftu w odcinku dystalnym; 3) przeciek krwi do worka tętniaka na skutek nieszczelności w miejscu łączenia elementów stentgraftu; 4) wsteczny napływ krwi do worka tętniaka przez drożne tętnice odchodzące od aorty; 5) w każdym przypadku przecieku należy podjąć leczenie naprawcze. Prawidłowa odpowiedź to:

W badaniu dopplerowskim charakterystyczna dla krytycznego zwężenia (>70%) prędkość przepływu w tętnicy szyjnej wewnętrznej wynosi:

Chory z rozwarstwieniem typu A wg klasyfikacji Stanforda:

Arteriografia klasyczna jako metoda diagnostyczna tętnic:

Otwarte obrażenia szyi powstają najczęściej na skutek:

U chorego po wypadku komunikacyjnym doszło do złamania miednicy, uszkodzenia tętnicy biodrowej wspólnej prawej oraz pęknięcia wątroby. Biorąc pod uwagę zasady damage control prawidłowym postępowaniem będzie:

Krwotok z przeciętej tętnicy ramiennej nie doprowadził do wstrząsu krwotocznego ponieważ:

Wśród przyczyn zespołu górnego otworu klatki piersiowej wymienia się: 1) wrodzone anomalie budowy mięśni pochyłych szyi; 2) obecność żebra szyjnego; 3) przebyty uraz szyi wywołujący przykurcz i włóknienie w mięśniach pochy- łych szyi oraz nieprawidłowe pasma włóknisto-powięziowe w tej okolicy; 4) przebyty uraz kończyny górnej powodujący włóknienie w mięśniu piersiowym mniejszym; 5) przebyty uraz szyi wywołujący przykurcz mięśnia mostkowo- obojczykowo-sutkowego. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące choroby Takayasu:

Badaniem z wyboru w diagnostyce zatoru tętnicy krezkowej górnej jest:

Przeciek zależny od stentgraftu, tj. rozłączenie się poszczególnych modułów stentgraftu, niecałkowite uszczelnienie w poszczególnych miejscach połączenia części stentgraftu wg klasyfikacji Mayo to przeciek typu:

Do czynników zwiększających ryzyko przewlekłego niedokrwienia kończyn dolnych nie należy:

Do malformacji złożonych rozsianych wg klasyfikacji wg Fishmana i Mulikena zalicza się zespół:

Do czynników zwiększających ryzyko wystąpienia zakrzepicy żył głębokich nie należy:

Przeciwwskazaniem bezwzględnym do wykonania angiografii klasycznej jest:

Do objawów zespołu ponownego ukrwienia nie należy:

W czasie udrożnienia tętnicy szyjnej wewnętrznej stosuje się różne metody śródoperacyjnego monitorowania przepływu mózgowego. Należą do nich: 1) monitorowanie polegające na stałej ocenie stanu neurologicznego pacjenta operowanego w znieczuleniu regionalnym; 2) ocena wypływu wstecznego krwi i pomiar ciśnienia krwi wypływającej z tętnicy szyjnej wewnętrznej; 3) EEG śródoperacyjne; 4) badanie dopplerowskie w tętnicach śródczaszkowych w czasie operacji; 5) ocena somatosensorycznych potencjałów wywołanych. Prawidłowa odpowiedź to:

Rozległe implantacje stentgraftów z powodu tętniaków piersiowobrzusz- nych wiążą się z ryzykiem wystąpienia niedokrwienia rdzenia kręgowego. Stosuje się różne metody w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia tego powikłania. Mogą to być: 1) odstawienie przed zabiegiem lub zmniejszenie dawek leków obniżających ciśnienie - wazodylatatorów; 2) utrzymywanie średniego ciśnienia tętniczego (MAP) na poziomie co najmniej ≥ 80 mmHg w czasie i po zabiegu; 3) stosowanie drenażu płynu mózgowo-rdzeniowego śródoperacyjniei i po zabiegu; 4) kontrola morfologii krwi i utrzymywanie stężenia Hb co najmniej 10 mg% w czasie i po zabiegu; 5) wywoływanie kontrolowanego przecieku. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia: 1) zespół Marfana spowodowany jest mutacjami genu fibryliny w chromosomie 15; 2) u pacjentów z zespołem Marfana należy spodziewać się wady zastawki aortalnej i mitralnej; 3) w zespole Marfana dochodzi do upośledzenia syntezy kolagenu typu III i do martwicy torbielowatej warstwy środkowej; 4) zespół Marfana spowodowany jest mutacją genu COLA31; 5) w zespole Marfana stwierdza się nieprawidłowe działanie czynnika TGF-β. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:

W ostrym rozwarstwieniu typu B wg. klasyfikacji Stanford z towarzyszącym zespołem zaburzeń ukrwienia trzewnego prawidłowe postępowanie polega na: 1) implantacji stentgraftu do kanału prawdziwego i zamknięciu wrót pierwotnych; 2) wykonaniu implantacji stentgraftu techniką PETTICOAT; 3) wykonaniu fenestracji balonowej na wysokości tętnic trzewnych w przy- padku dynamicznego upośledzenia przepływu pomimo implantacji stentgraftu; 4) wykonaniu fenestracji drogą klasycznej aortotomii w przypadku braku efektu fenestracji balonowej; 5) otwarciu jamy brzusznej w celu oceny narządów po zakończeniu zabiegów wewnątrznaczyniowych; 6) wewnątrznaczyniowej rekanalizacji tętnic trzewnych w przypadku ich zwężenia. Prawidłowa odpowiedź to:

Po urazie tępym aorty stwierdzono IV stopień uszkodzenia aorty piersio- wej poniżej tętnicy podobojczykowej lewej oraz towarzyszący uraz w postaci złamania miednicy z krwiakiem i podejrzeniem czynnego krwawienia. Wobec powyższego należy:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia: 1) tętniaki tętnicy trzustkowo dwunastniczej powstają z powodu zwiększo- nego przepływu krwi w krążeniu obocznym jaki ma miejsce np. w zespole Dunbara; 2) tętniaki tętnicy śledzionowej powstają z powodu procesu zapalnego jaki toczy się w sąsiedztwie; 3) do rozwoju tętniaka tętnicy śledzionowej może dojść w przebiegu nadciśnienia wrotnego; 4) tętniaki tętnicy wątrobowej występują częściej u kobiet niż u mężczyzn; 5) tętniaki tętnicy krezkowej górnej występują częściej u kobiet niż u mężczyzn i mogą świadczyć o bakteryjnym zapaleniu wsierdzia. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące dawkowania siarczanu protaminy w przypadku przedawkowania heparyny: 1) 1 mg siarczanu protaminy unieczynnia 100 j.m. heparyny; 2) 1 mg siarczanu protaminy unieczynnia 1000 j.m. heparyny; 3) siarczan protaminy podaje się dożylnie, niezależnie od drogi podania heparyny; 4) maksymalna dawka siarczanu protaminy w ciągu pierwszych 10 minut to 5 mg; 5) przy podaniu podskórnym lub domięśniowym heparyny, dawkę siarczanu protaminy należy powtórzyć po 3 godzinach, ze względu na przedłużone działanie heparyny związane z drogą podania. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowy schemat leczenia żylnej choroby zakrzepowo- zatorowej u pacjenta z przewlekłą chorobą nerek w stadium 3b (eGFR 30-44 ml/min) z zastosowaniem doustnych antykoagulantów (NOAC): 1) dabigatran w dawce 110 mg 2x na dobę, przy zwiększonym ryzyku krwawienia - leczenie poprzedzone podawaniem heparyny drobnocząsteczkowej przez co najmniej pierwsze 5 dni terapii; 2) dabigatran w dawce 150 mg 2x na dobę - leczenie poprzedzone podawaniem heparyny drobnocząsteczkowej przez co najmniej pierwsze 5 dni terapii; 3) dabigatran w dawce 110 mg 2x na dobę od początku leczenia; 4) rywaroksaban w dawce 15 mg 2x na dobę przez pierwsze 3 tygodnie, następnie 20 mg 1x na dobę; 5) rywaroksaban w dawce 15 mg 1x na dobę od początku leczenia, skojarzone z podawaniem heparyny drobnocząsteczkowej przez co najmniej pierwsze 5 dni terapii. Prawidłowa odpowiedź to:

Idarcyzumab stosuje się w celu szybkiego odwrócenia przeciwzakrzepo- wego działania dabigatranu w przypadku nieplanowanego zabiegu chirurgicznego lub innego zabiegu, w trybie nagłym, z powodu zagrożenia życia lub nieopanowa- nego krwawienia. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące dawkowania: 1) 5g w pojedynczym bolusie, podanie dożylne; 2) 2 x 2,5 g w kolejnych wlewach dożylnych, trwających 5-10 min.; 3) nie należy przekraczać dawki 5 g w ciągu doby; 4) dopuszczalne jest podanie podskórne leku; 5) można rozważyć podanie drugiej dawki 5 g. Prawidłowa odpowiedź to:

Według obowiązujących wytycznych profilaktyki i leczenia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w przypadku nawrotu ŻChZZ u chorego na raka, otrzymującego leczenie przeciwzakrzepowe sugeruje się po wcześniejszej indywidualnej ocenie ryzyka i korzyści prowadzonej terapii:

Dostęp przyśrodkowy do tętnicy podkolanowej poniżej kolana przebiega pomiędzy mięśniami:

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia śródoperacyjnego udaru mózgu podczas endarterektomii tętnicy szyjnej wewnętrznej zwalnianie klemów naczynio- wych powinno odbywać się w następujących kolejności (ICA - tętnica szyjna wewnętrzna, ECA - tętnica szyjna wewnętrzna, CCA - tętnica szyjna wspólna):

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące pomostu udowo-udowego: 1) stanowi leczenie u chorych z grup wysokiego ryzyka operacyjnego z niedrożnością jednej z tętnic biodrowych, którzy nie mogą być poddani leczeniu wewnątrznaczyniowemu; 2) kanał dla pomostu może być przeprowadzony przez przestrzeń z Retziusa; 3) odsetki drożności dla pomostów wykonanych z żyły własnej są zbliżone do wykonanych z protez naczyniowych nieuzbrojonych; 4) odsetki drożności dla pomostów wykonanych z protez zbrojonych pozostają najwyższe; 5) w przypadku niekorzystnej anatomii tętnic biodrowych po jednej ze stron i zaopatrzenia jednostronnym stent-graftem aortalno-udowym odsetki drożności dla pomostów udowo-udowych są zbliżone jak dla wszczepionych z powodu miażdżycowego niedokrwienia kończyn. Prawidłowa odpowiedź to:

Restenoza w okresie od 2 do 24 miesięcy po endarterektomii tętnicy szyjnej wewnętrznej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zastosowania heparyny niefrakcjonowanej (UFH):

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zespołu górnego otworu klatki piersiowej, wywołującego zakrzepicę żyły pachowej i podobojczykowej:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zalecanego postępowania terapeutycznego w stopniu 2 klasyfikacji zmian w zespole stopy cukrzycowej wg Wagnera:

W celu redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego u pacjentów z miażdżycową chorobą tętnic kończyn dolnych po rewaskularyzacji zaleca się leczenie hipolipemizujące prowadzące do osiągnięcia poziomu cholesterolu:

Zespół Pageta-Schroettera to:

Wg rekomendacji ESVS 2019 dotyczących leczenia pacjentów z tętniakami aorty i tętnic biodrowych w sprawie zapobiegania i leczenia zespołu ciasnoty wewnątrzbrzusznej po operacji pękniętego tętniaka aorty brzusznej:

Wg rekomendacji ESVS 2019 dotyczących leczenia pacjentów z tętniakami aorty i tętnic biodrowych za wartość graniczną istotnego powiększenia się worka tętniaka po zabiegu naprawczym przyjmuje się:

Który z wymienionych poniżej parametrów należy kontrolować podczas stosowania heparyny drobnocząsteczkowej w leczeniu zakrzepicy żył głębokich?

U 80-letniego chorego po implantacji stentgraftu brzusznego rozpoznano w kontrolnej angiotomografii komputerowej napływ krwi do worka tętniaka spowo- dowany mechanicznym uszkodzeniem poszycia endoprotezy. Wskaż w oparciu o obowiązującą klasyfikację, który jest to typ przecieku:

U 40-letniej chorej rozpoznano chorobę Raynauda zlokalizowaną w palcach rąk i stóp. Wskaż, która wymienionych poniżej grupy leków jest przeciwwskazana w leczeniu tej jednostki chorobowej:

Które z wymienionych poniżej współistniejących schorzeń nie jest uważane za przeciwwskazanie do stosowania Cilostazolu u chorych z chromaniem przestankowym?

Jednym z najgroźniejszych powikłań odległych po leczeniu wewnątrzna- czyniowym tętniaka aorty brzusznej jest jego pęknięcie. Który z wymienionych poniżej typów przecieku krwi uważany jest najczęstszą przyczynę tego zjawiska?

Poniżej wymieniono różne czynniki predysponujące do rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Wskaż, który z nich wg skali Capriniego stwarza największe ryzyko wystąpienia tego schorzenia:

Która z wymieniowych poniżej jednostek chorobowych jest oceniana klinicznie wg skali Wellsa?

U 25-letniego chorego w następstwie wypadku komunikacyjnego powstał rozległy obrzęk mięśni goleni wymagający wykonania fasciotomii. Wskaż, w którym z wymienionych poniżej przedziałów powięziowych najczęściej dochodzi do ucisku na nerw piszczelowy przedni oraz tętnicę piszczelową:

Który z wymienionych poniżej nerwów ulega najczęściej uszkodzeniu podczas wykonywania laserowej ablacji niewydolnej żyły odpiszczelowej?

Wskazaniem do leczenia wewnątrznaczyniowego zmian patologicznych w aorcie piersiowej nie jest:

Która z wymienionych poniżej struktur anatomicznych najczęściej odpowiada za powstanie zespołu uciskowego pnia trzewnego?

Który w wymienionych poniżej typów tętniaka piersiowo-brzusznego według klasyfikacji Crawforda nie obejmuje tętnic nerkowych?

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące udrożnienia tętnicy szyjnej przez wynicowanie: 1) niewielkie nacięcie powstałe po odcięciu tętnicy szyjnej wewnętrznej utrudnia usunięcie blaszek miażdżycowych z tętnicy szyjnej wspólnej; 2) zaopatrzenie dogłowowego progu powstałego po udrożnieniu tętnicy szyjnej wewnętrznej z reguły jest trudne; 3) w odległej obserwacji daje mniejszy odsetek nawrotowych zwężeń w porównaniu do udrożnienia klasycznego; 4) umożliwia jednoczesne skrócenie tętnicy szyjnej wewnętrznej; 5) założenie czasowego przepływu wewnętrznego nie stwarza trudności. Prawidłowa odpowiedź to:

Do chirurga naczyniowego zgłosił się 30-letni chory ze schyłkową niewy- dolnością nerek w celu wytworzenia pierwszorazowego dostępu naczyniowego do dializ. Optymalnym sposobem postępowania jest wytworzenie tętniczo-żylnej przetoki:

Pod pojęciem zespołu Naffzigera rozumie się ucisk naczyń i struktur nerwowych w kończynie górnej przez:

Który z wymienionych poniżej przeszczepów lub protez naczyniowych wykazuje najmniejszą odporność na zakażenie?

Zespół Pageta-Schroettera oznacza wystąpienie pierwotnej zakrzepicy w:

Którą z wymienionych poniżej anomalii anatomicznych dotyczących łuku aorty określa się mianem tzw. tętnicy błądzącej (arteria lusoria)?

Który z wymienionych poniżej typów rozwidlonych stentgraftów brzusznych cechuje się najmniejszą średnicą systemu wprowadzającego?

Który z wymienionych poniżej typów przecieków występuje statystycznie najczęściej po implantacji rozwidlonego stentgraftu do tętniaka aorty brzusznej?

Który z wymienionych poniżej objawów nie jest charakterystyczny dla zespołu Klippela-Trenaunaya?

Zakażenia protez naczyniowych z tworzywa sztucznego są najczęściej wywołane przez:

Pozapniowe malformacje tętniczo-żylne występują najczęściej:

Malformacją naczyniową nie jest:

Chromanie przestankowe u chorego w wieku poniżej 30. roku życia najczęściej jest wywołane:

Opatrunki stosowane u chorych z żylnym owrzodzeniem goleni powinny spełniać następujące warunki: 1) zapewniać izolację termiczną; 2) eliminować martwą przestrzeń w ranie; 3) wchłaniać nadmiar płynu; 4) utrzymywać wilgotne środowisko rany; 5) chronić ranę przed urazami. Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych z zespołem stopy cukrzycowej zwiększone ryzyko dużej amputacji (na goleni lub udzie) jest związane z zakażeniem następującymi drobnoustrojami: 1) Escherichia coli; 2) Pseudomonas aeruginosa; 3) Staphylococcus aureus MRSA; 4) Candida albicans; 5) Clostridium sp. Prawidłowa odpowiedź to:

Po usunięciu zakażonej protezy aortalno-dwuudowej można zastosować następujące rodzaje operacji rekonstrukcyjnych: 1) pomost pachowo-dwuudowy; 2) pomost aortalno-udowy in situ wytworzony z żył głębokich kończyn dolnych; 3) pomost aortalno-dwuudowy in situ z wykorzystaniem mrożonego allograftu; 4) pomost aortalno-dwuudowy in situ z wykorzystaniem dakronowej protezy naczyniowej nasączanej solami srebra; 5) pomost aortalno-dwuudowy in situ z wykorzystaniem dakronowej protezy naczyniowej impregnowanej kolagenem. Prawidłowa odpowiedź to:

Do zakażenia protezy naczyniowej aortalno-dwuudowej może dojść w wyniku: 1) kontaktu protezy naczyniowej ze skórą podczas operacji; 2) długo utrzymującego się po operacji chłonkotoku z rany w pachwinie; 3) krwiopochodnego rozprzestrzeniania się drobnoustrojów; 4) pooperacyjnej martwicy esicy; 5) zespołu ciasnoty wewnątrzbrzusznej. Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi hiperplazji błony wewnętrznej w okolice zespoleń naczyniowych są: 1) podatność ściany naczynia; 2) wysokie naprężenia ścinające; 3) prędkość przepływu; 4) niskie naprężenia ścinające; 5) turbulentny przepływ krwi. Prawidłowa odpowiedź to:

Do powikłań ablacji wewnątrzżylnej żyły odpiszczelowej należą: 1) zatorowość płucna; 2) zakrzepica żył powierzchownych; 3) zakrzepica tętnicy udowej powierzchownej; 4) zakrzepica żył głębokich; 5) oparzenia skóry. Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszą przyczyną obrzęku chłonnego na świecie jest:

Podczas angioplastyki i implantacji stentu do niedrożnej żyły biodrowej prowadnik należy przeprowadzić:

Angioplastyka z implantacją stentu jest powszechnie przyjętą metodą leczenia zwężeń i niedrożności żył biodrowych u chorych z objawami przewlekłej niewydolności żylnej. Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące techniki stentowania żyły biodrowej: 1) wykonanie jedynie angioplastyki balonowej zwykle jest nieskuteczne, ze względu na znaczne zmiany włókniste w miejscu zwężenia; 2) stenty wprowadzane do żyły biodrowej powinny sięgać do żyły głównej dolnej, ze względu na ryzyko uciśnięcia stentu przez włókniste zmiany w miejscu zwężenia; 3) stenty implantowane do żyły biodrowej mogą sięgać więzadła pachwino- wego bez ryzyka spowodowania uszkodzeń ściany żyły i złamania stentu; 4) wykonanie ultrasonografii wewnątrznaczyniowej (IVUS) podczas zabiegu implantacji stentu do żyły biodrowej jest obowiązkowe, aby zapewnić dobry wynik operacji; 5) pozostawienie resztkowych zwężeń w żyle biodrowej po implantacji stentu jest zwykle przyczyną utrzymywania się dolegliwości i nawrotu zwężenia. Prawidłowa odpowiedź to:

Operacji Palmy (nadłonowy pomost żylny udowo-udowy) nie należy wykonywać u chorych z:

U chorego przyjętego do oddziału chirurgii naczyniowej z raną uda w jego środkowym odcinku zadaną piłą tarczową, w angiografii TK stwierdzono brak przepływu w tętnicy udowej powierzchownej od miejsca jej odejścia od tętnicy udowej wspólnej aż do poziomu kanału przywodzicieli. Widoczny drożny obwodo- wy odcinek tętnicy udowej powierzchownej i podkolanowej. Podczas operacji stwierdzono przecięcie tętnicy udowej powierzchownej z ubytkiem o długości 3 cm. Najlepszym sposobem operacji będzie:

U chorego z tętniakiem tętnicy podkolanowej o średnicy 4 cm można wykonać następujące operacje naprawcze: 1) pomost z żyły odpiszczelowej lub protezy z politetrafluoroetylenu do worka tętniaka z dostępu tylnego; 2) pomost udowo-podkolanowy od tętnicy udowej wspólnej do tętnicy podkolanowej; 3) implantację stentu pokrywanego do tętnicy podkolanowej; 4) implantację stentu niepokrywanego do tętnicy podkolanowej; 5) krótki pomost udowo-podkolanowy od tętnicy udowej powierzchownej do tętnicy podkolanowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Planując implantację stentgraftu do aorty brzusznej należy ocenić następujące elementy anatomiczne: 1) długość szyi proksymalnej; 2) średnicę szyi proksymalnej; 3) średnicę tętnic biodrowych; 4) drożność tętnic udowych; 5) drożność tętnic biodrowych wewnętrznych i tętnicy krezkowej dolnej. Prawidłowa odpowiedź to:

Który z poniższych stentgraftów nie jest konstrukcją modułową? 1) E-vita; 2) Endurant; 3) AFX; 4) Ovation; 5) Excluder. Prawidłowa odpowiedź to:

Powikłaniem tętniaka aorty brzusznej o dużej średnicy (> 8 cm) może być: 1) przetoka między workiem tętniaka a żyłą główną dolną; 2) przetoka między workiem tętniaka dwunastnicą; 3) przetoka między workiem tętniaka o moczowodem; 4) utrudniony pasaż treści pokarmowej w dwunastnicy; 5) niedowład kończyn dolnych. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zapalnego tętniaka aorty brzusznej: 1) zapalny tętniak aorty brzusznej ma grubą, włóknistą ścianę; 2) pęknięcia zapalnych tętniaków aorty brzusznej zdarzają się częściej niż tętniaków o innej etiologii; 3) często jest przyczyną niedrożności moczowodów; 4) naciek zapalny ściany tętniaka aorty brzusznej często obejmuje dwunastnicę i lewą żyłę nerkową; 5) nawet duża średnica tętniaka (> 6 cm) nie stanowi wskazania do operacji. Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas implantacji stentgraftu do aorty piersiowej najczęściej ulega zamknięciu ujście lewej tętnicy podobojczykowej. Bezwzględnym wskazaniem do wykonania operacji zapewniającej prawidłowy przepływ w lewej tętnicy podobojczykowej jest: 1) obecność dominującej lewej tętnicy kręgowej; 2) czynny pomost do tętnicy wieńcowej z wykorzystaniem lewej tętnicy piersiowej wewnętrznej; 3) obecność dominującej prawej tętnicy kręgowej; 4) wystąpienie objawów niedokrwienia lewej kończyny górnej po zamknięciu stentgraftem ujścia lewej tętnicy podobojczykowej; 5) czynna przetoka tętniczo-żylna do dializ na lewym ramieniu. Prawidłowa odpowiedź to:

Rozwarstwienie ściany aorty może być wynikiem: 1) niekontrolowanego nadciśnienia tętniczego; 2) zespołu Marfana; 3) nadużywania metamfetaminy; 4) torbielowatego zwyrodnienia warstwy środkowej ściany aorty; 5) deceleracyjnego urazu aorty piersiowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Celem implantacji stengraftu u chorych z rozwarstwieniem aorty piersiowej jest: 1) zamknięcie wrót rozwarstwienia; 2) poprawa przepływu krwi przez kanał prawdziwy w celu poprawy ukrwienia narządów; 3) stworzenie warunków sprzyjających powstaniu zakrzepu w kanale fałszywym; 4) zapobieganie powstaniu tętniaka aorty; 5) zapobieganie niedokrwieniu rdzenia kręgowego. Prawidłowa odpowiedź to:

Planując implantację stentgraftu w strefie 0 łuku aorty należy wykonać następujące dodatkowe operacje: 1) pomost rozwidlony od aorty wstępującej do pnia ramienno-głowowego i lewej tętnicy szyjnej wspólnej; 2) pomost łączący lewą tętnicę szyjną wspólną z lewą tętnicą podobojczykową; 3) podwiązanie lewej tętnicy podobojczykowej przed odejściem tętnicy kręgowej; 4) podwiązanie i podkłucie lewej tętnicy szyjnej wspólnej przy łuku aorty; 5) podwiązanie prawej tętnicy szyjnej wspólnej. Prawidłowa odpowiedź to:

Planując implantację stentgraftu w strefie I łuku aorty należy wykonać następujące dodatkowe operacje: 1) pomost między tętnicami szyjnymi wspólnymi; 2) pomost łączący lewą tętnicę szyjną z lewą tętnicą podobojczykową; 3) podwiązanie lewej tętnicy podobojczykowej przed odejściem tętnicy kręgowej; 4) podwiązanie lewej tętnicy szyjnej wspólnej; 5) podwiązanie prawej tętnicy szyjnej wspólnej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do implantacji stentgraftu do aorty piersiowej jest: 1) wzrost średnicy tętniaka aorty piersiowej > 1 cm/rok; 2) krwiak śródścienny aorty piersiowej; 3) objawowe rozwarstwienie aorty typu B; 4) wrzód drążący aorty piersiowej; 5) średnica obu kanałów rozwarstwienia aorty wynosząca 5 cm. Prawidłowa odpowiedź to:

Według klasyfikacji DeBakeya rozwarstwienie rozpoczynające się bezpośrednio za odejściem lewej tętnicy podobojczykowej i obejmujące aortę zstępującą i aortę brzuszną jest rozwarstwieniem:

U 50-letniego mężczyzny z nieleczonym nadciśnieniem tętniczym na podstawie angiografii tomografii komputerowej rozpoznano niepowikłane rozwarstwienie aorty typu B. Po zastosowanie leków obniżających ciśnienie krwi uzyskano stabilizację stanu ogólnego chorego (obniżenie częstości akcji serca, ciśnienia tętniczego, ustąpienie bólu w okolicy kręgosłupa piersiowego). Wskazaniem do interwencji chirurgicznej (klasycznej lub wewnątrznaczyniowej) u tego chorego będzie: 1) trudny do obniżenia metodami farmakologicznymi wzrost ciśnienia krwi (>250/130 mmHg); 2) propagacja rozwarstwienia w stronę łuku aorty aż do poziomu odejścia pnia ramienno-głowowego; 3) niedokrwienie nerek z anurią; 4) propagacja rozwarstwienia w kierunku obwodowym z zajęciem tętnic biodrowych wspólnych bez objawów niedokrwienia kończyn dolnych; 5) zwiększenie średnicy aorty piersiowej z pojawieniem się krwiaka w lewej jamie opłucnej. Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z najgroźniejszych powikłań występujących po operacji klasycznej tętniaka piersiowo-brzusznego odcinka aorty jest niedokrwienie rdzenia kręgowego. Jedną z metod zapobiegania temu powikłaniu jest drenaż płynu mózgowo-rdzeniowe- go. Najczęstszym powikłaniem drenażu płynu mózgowo-rdzeniowego jest:

Jednym z najgroźniejszych powikłań występujących po operacji klasycznej tętniaka piersiowo-brzusznego odcinka aorty jest niedokrwienie rdzenia kręgowe- go. Jedną z metod zapobiegania temu powikłaniu jest reimplantacja tętnic między- żebrowych. Najważniejsze pod tym względem tętnice międzyżebrowe, które należy wszczepić do protezy naczyniowej znajdują się na poziomie:

U chorego przed planowaną operacją wytworzenia przetoki promieniowo- odpromieniowej do hemodializ powinno wykonać się próbę:

Mężczyzna lat 60 z chorobą nowotworową, u którego dwa tygodnie temu rozpoznano obwodową zakrzepicę żylną prawej kończyny dolnej i włączono leczenie heparyną drobnocząsteczkową, zgłosił się do kontrolnego oznaczenia liczby płytek krwi. Badanie wykazało wartość 60 G/l płytek krwi. Wcześniejsze badania były prawidłowe. W tej sytuacji najlepszą opcją leczenia będzie: 1) odstawienie leków p/krzepliwych; 2) wszczepienie filtra do żyły głównej dolnej; 3) przetoczenie płytek krwi i rozpoczęcie leczenia antagonistą witaminy K; 4) rozpoczęcie leczenia fondaparynuksem; 5) kontynuowanie leczenia heparyną drobnocząsteczkową i oznaczenie płytek krwi po kilku dniach. Prawidłowa odpowiedź to:

U 75-letniego chorego w tomografii komputerowej wykonanej 3 dni po wewnątrznaczyniowym leczeniu tętniaka aorty brzusznej o największym wymiarze poprzecznym 75 mm, stwierdzono przeciek typu Ia do worka tętniaka. U tego chorego należy w pierwszej kolejności:

W obrzęku limfatycznym masaż kończyny dolnej rozpoczyna się od:

Wśród urządzeń neuroprotekcyjnych wyróżnia się urządzenia proksymalne i dystalne (filtry obwodowe). Urządzeniami neuroprotekcyjnymi działającymi na zasadzie filtra umieszczonego dystalnie są: 1) MoMa; 2) SPIDER; 3) Angioguard XP; 4) Emboshield; 5) AccuNet. Prawidłowa odpowiedź to:

Najpopularniejszym obecnie sposobem zaopatrzenia jatrogennych tętniaków rzekomych po zabiegach wewnątrznaczyniowych jest wstrzyknięcie do komory tętniaka trombiny. Przeciwwskazaniem do przeprowadzenia zabiegu nie są: 1) średnica komory tętniaka > 50 mm; 2) obecność więcej niż jednej aktywnej komory; 3) współistnienie jatrogennej przetoki tętniczo-żylnej; 4) zlokalizowanie komory tętniaka w tkance podskórnej; 5) średnica kanału łączącego komorę tętniaka z tętnicą > 3 mm. Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół ciasnoty wewnątrzbrzusznej jest bardzo częstą przyczyną śmier- telności chorych po operacji pękniętego tętniaka aorty brzusznej. Jaka wartość ciśnienia w pęcherzu moczowym stanowi wskazanie do laparotomii i odbarczenia ciśnienia?

Optymalny przepływ krwi przez przetokę tętniczo-żylną wytworzoną do celów dializy powinien wynosić:

73-letni chory z chromaniem przestankowym 90 metrów z powodu zespołu Leriche'a wymaga wykonania przeszczepu aortalno-dwuudowego. W jakim terminie można choremu zaproponować operację wiedząc, że 5 miesięcy temu został wszczepiony stent uwalniający lek (DES) do lewej tętnicy wieńcowej z powodu ostrego zespołu wieńcowego:

Zespół poimplantacyjny po założeniu stengraftu charakteryzuje się:

Do wystąpienia 'ostrego zespołu aortalnego' prowadzą następujące stany kliniczne, z wyjątkiem:

Ostre rozwarstwienie aorty najczęściej rozpoczyna się w obrębie:

W zespole Maya-Thurnera dochodzi do uciśnięcia:

Stwierdzenie objawu Mozesa jest pomocne w rozpoznawaniu:

Chory lat 56 skarży się na ból łydki i uda lewego w czasie chodzenia. Dystans chromania lewej kończyny dolnej wynosi 50 metrów. Od kilku tygodni pojawiło się drętwienie palców i stopy lewej w nocy, budzące chorego i zmusza- jące go do wstania lub do opuszczenia lewej kończyny dolnej z łóżka. Dotychczas chory był leczony cilostazolem, lekami przeciwpłytkowymi i statyną oraz nadzoro- wanym treningiem marszowym. W badaniu przedmiotowym stwierdza się brak tętna na tętnicach lewej kończyny dolnej oraz prawidłowo wyczuwalne tętno na tętnicach prawej kończyny dolnej. W tym przypadku:

Leczenie niedokrwienne kończyny u chorych z przetoką a-v polega na: 1) zamknięciu przetoki; 2) operacji typu DRILL; 3) zwężeniu napływu krwi do przetoki; 4) leczeniu zachowawczym. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące uwypuklenia ściany tętniaka aorty brzusznej w postaci pęcherza: 1) stwarza większe ryzyko pęknięcia tętniaka niezależnie od jego średnicy; 2) jego stwierdzenie powinno być podstawą do przyspieszenia operacji lub zabiegu wewnątrznaczyniowego; 3) stanowi miejsce zmniejszonej oporności w ścianie tętniaka; 4) w badaniu histopatologicznym wykazuje wybitne ścieńczenie warstwy środkowej z zanikiem włókien elastycznych; 5) może być stwierdzone w badaniu ultrasonograficznym lub tomografii komputerowej. Prawidłowa odpowiedź to:

Do głównych przyczyn nawrotów żylaków kończyn dolnych po leczeniu operacyjnym zalicza się: 1) pozostawienie niewydolnego ujścia odpiszczelowo-udowego; 2) pozostawienie niewydolnego perforatora w okolicy kanału przywodzicieli; 3) niewydolne żyły bliźniacze; 4) pozostawione niewydolne perforatory goleni; 5) nierozpoznane przed operacją przetoki tętniczo-żylne w obrębie kończyny dolnej. Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najlepszy dostęp operacyjny do tętnicy biodrowej zewnętrznej: 1) zaotrzewnowo, tak jak do końcowego odcinka aorty i tętnicy biodrowej wspólnej; 2) wewnątrzotrzewnowo, jak do rozwidlenia aorty; 3) nad więzadłem pachwinowym z cięcia skórnego prostopadłego do więzadła; 4) nad więzadłem pachwinowym z cięcia skórnego równoległego do więzadła; 5) cięciem poniżej więzadła pachwinowego przedłużonym ku górze w stronę jamy brzusznej i z przecięciem więzadła. Prawidłowa odpowiedź to:

U 60-letniego chorego z napadowym migotaniem przedsionków wystąpił nagły ból brzucha. W wykonanej angiografii tomografii komputerowej stwierdzono zator tętnicy krezkowej górnej. Chory został zakwalifikowany do operacji. Śród- operacyjnie stwierdzono zator tętnicy krezkowej górnej, zaawansowane niedokrwienie jelita cienkiego z punktową martwicą przeciwkrezkowego brzegu jelita na odcinku 50 cm. Pomimo prób wykonania embolektomii nie udało się uzyskać dobrego napływu tętniczego. W tej sytuacji chirurg naczyniowy powinien:

Zespół 'dziadka do orzechów' to inaczej zespół:

Korzyści zastosowania kompresjoterapii w celu skróceniu czasu leczenia i zwiększenia odsetka wyleczonych owrzodzeń żylnych goleni są powszechnie uznane. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia owrzodzeń żylnych:

U 72-letniego pacjenta z tętniakiem aorty brzusznej implantowano stentgraft aortalno-dwubiodrowy. Przebieg zabiegu i wczesny okres pooperacyjny bez powikłań. W jednym z kolejnych kontrolnych badań obrazowych stwierdzono obecność przepływu w strefie skrzeplin w worku tętniaka, poza światłem stentgraftu. Rozpoznano przeciek typu IIA. Przeciek pochodzi z:

U wybranych pacjentów, którzy nie osiągają celów terapeutycznych w zakresie docelowych wartości cholesterolu frakcji lipoprotein niskiej gęstości podczas terapii statyną, w celu redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego korzystne może być:

Zespół usidlenia tętnicy podkolanowej jest spowodowany następującymi anomaliami anatomicznymi, z wyjątkiem sytuacji, w której:

Wskazaniami do zastosowania rekombinowanego czynnika VIIa są: 1) leczenie epizodu krwawienia u chorych na hemofilię A, u których występuje inhibitor VIII czynnika krzepnięcia; 2) leczenie epizodu krwawienia u chorych na hemofilię B, u których występuje inhibitor VIII czynnika krzepnięcia; 3) leczenie epizodu krwawienia u chorych na hemofilię A, u których występuje inhibitor IX czynnika krzepnięcia; 4) leczenie epizodu krwawienia u chorych na hemofilię B, u których występuje inhibitor VIII czynnika krzepnięcia; 5) leczenie epizodów krwawienia u chorych z wrodzonym niedoborem czynnika VII. Prawidłowa odpowiedź to: