Egzamin PES / Chirurgia naczyniowa / jesień 2016

Udrożnienie tętnicy szyjnej wewnętrznej z użyciem łaty powoduje:
1) większe krwawienie śródoperacyjne;
2) zmniejszenie ryzyka nawrotowego zwężenia;
3) zwiększenie odsetka zakażeń miejsca operowanego;
4) zmniejszenie ryzyka wczesnego zakrzepu operowanej tętnicy;
5) zmniejszenie ryzyka wystąpienia późnego zgonu i udaru mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do wykonania sympatektomii u chorych z fenomenem Raynauda są:
1) bardzo częste i długotrwałe napady uniemożliwiające wykonywanie pracy nawet w zamkniętych pomieszczeniach;
2) ból spoczynkowy niedokrwionych palców;
3) owrzodzenia opuszek palców;
4) występowanie nadmiernej potliwości rąk;
5) stwierdzenie lub podejrzenie układowej choroby tkanki łącznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do pierwotnej dużej amputacji kończyny u chorego z zespołem stopy cukrzycowej, bez podejmowania próby ratowania kończyny jest:
1) całkowite porażenie kończyny;
2) niesprawność chorego i unieruchomienie w łóżku lub wózku inwalidzkim;
3) posocznica, której przyczyną jest zakażenie kończyny;
4) utrwalony przykurcz zgięciowy w stawie kolanowym;
5) szpotawe ustawienie stopy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż objawy występujące w zespole Klippla-Trenaunaya:
1) przerost kończyny dolnej;
2) skrócenie kończyny dolnej;
3) żylaki kończyny dolnej;
4) znamiona naczyniowe;
5) liczne przetoki tętniczo-żylne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż objawy występujące w zespole Parkesa-Webera:
1) przerost kończyny dolnej;
2) skrócenie kończyny dolnej;
3) żylaki kończyny dolnej;
4) znamiona naczyniowe;
5) liczne przetoki tętniczo-żylne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 65 skarży się na powtarzające się od 6 miesięcy napady przemijającej ślepoty jednoocznej oka lewego. Od chwili pierwszego epizodu amaurosis fugax leczony przewlekle małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego. W dwukrotnie wykonanym badaniu ultrasonograficznym tętnic szyjnych stwierdzono silnie uwapnioną blaszkę miażdżycową w początkowym odcinku lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz podejrzenie jej niedrożności w przedczaszkowym odcinku. Arteriografia tomografii komputerowej wykazała śladowy przepływ w przedczaszkowym odcinku lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej (objaw struny). Postępowaniem z wyboru u takiego chorego jest:

Przeciwwskazaniem do przezskórnej plastyki tętnicy szyjnej wewnętrznej z założeniem stentu jest:
1) znacznego stopnia upośledzenie czynnościowe;
2) obecność skrzepliny na blaszce miażdżycowej;
3) silnie uwapniona blaszka miażdżycowa;
4) krytyczne zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej na długim odcinku (objaw struny);
5) niedrożność tętnicy szyjnej wewnętrznej po stronie przeciwnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należą:
1) wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
2) zespół nerczycowy;
3) niewydolność serca;
4) obecność cewnika w żyle głównej;
5) rodzaj zastosowanego znieczulenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wędrujące zapalenie żył powierzchownych może towarzyszyć:
1) zakrzepowo-zarostowemu zapaleniu naczyń;
2) rakowi trzustki;
3) żylakom kończyn dolnych;
4) pierwotnej niewydolności żył kończyn dolnych;
5) kolagenozom.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie wygajania protez naczyniowych dochodzi do odkładania białek układu krzepnięcia w ścianie protezy. W jakim odcinku protezy proces ten jest znacząco największy?

Do wczesnych objawów neuropatycznej stopy cukrzycowej nie należy/ą:

Istotnym powikłaniem mogącym wystąpić po implantacji stentgraftu do tętniaka aorty brzusznej jest przeciek (endoleak). Najczęściej występującym rodzajem przecieku jest przeciek typu:

Wskazaniem do operacji tętnicy kręgowej w zespole kręgowo-podstawnym jest:
1) niedrożność tętnicy kręgowej wywołująca istotne objawy neurologiczne;
2) pętla tętnicy kręgowej wywołująca istotne objawy neurologiczne;
3) krytyczne zwężenie lub zagięcie kątowe tętnicy kręgowej wywołujące istotne objawy neurologiczne; operacja jest wskazana tylko wówczas, gdy druga tętnica jest niedrożna, zwężona lub hipoplastyczna;
4) zwężenie tętnicy kręgowej w granicach 50-70% wywołujące istotne objawy neurologiczne; operacja jest wskazana tylko wówczas, gdy druga tętnica jest niedrożna, zwężona lub hipoplastyczna;
5) niedrożność obu tętnic kręgowych wywołująca objawy neurologiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół „dziadka do orzechów” to inaczej zespół:

Po udrożnieniu tętnicy szyjnej wewnętrznej celem wykrycia ewentualnych błędów technicznych zaleca się wykonanie:
1) śródoperacyjnej arteriografii;
2) oceny za pomocą śródoperacyjnej ultrasonografii;
3) pomiaru przepływu w tętnicy szyjnej wewnętrznej;
4) rutynowej arteriografii po zabiegu;
5) pomiaru przepływu w tętnicy środkowej mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników, które znamiennie zwiększają ryzyko wystąpienia zespołu ciasnoty wewnątrzbrzusznej u chorych po implantacji stentgraftu z powodu pękniętego tętniaka aorty brzusznej należą:
1) konieczność zamykania aorty balonem celem opanowania krwawienia;
2) obecność znaczących zaburzeń krzepnięcia;
3) konieczność masywnych przetoczeń krwi;
4) śródoperacyjna zmiana decyzji dotycząca rodzaju implantowanego stentgraftu z protezy rozwidlonej na jednostronną;
5) konieczność dokonania konwersji do operacji otwartej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do względnych przeciwwskazań do miejscowego leczenia trombolitycznego należą:
1) niewydolność nerek;
2) podejrzenie zakażenia zakrzepu;
3) laktacja;
4) ciężkie uszkodzenie wątroby;
5) retinopatia cukrzycowa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do wszczepienia filtra do żyły głównej dolnej powyżej żył nerkowych jest:
1) obecność skrzepliny w żyle głównej dolnej poniżej żył nerkowych;
2) obecność źródła zatorowości płucnej w żyłach nerkowych;
3) obecność źródła zatorowości płucnej na uprzednio wszczepionym filtrze;
4) zakrzepica żyły wrotnej;
5) obecność źródła zatorowości płucnej w lewej żyle jajnikowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do natychmiastowej embolektomiii tętnicy płucnej jest:
1) masywna zatorowość płucna ze skrzepliną w pniu tętnicy płucnej w połączeniu z hemodynamiczną niestabilnością;
2) przeciwwskazanie do trombolizy;
3) przeciwwskazanie do interwencji wewnątrznaczyniowej;
4) dysfunkcja prawej komory potwierdzona echokardiograficznie u chorych niestabilnych hemodynamicznie;
5) dysfunkcja prawej komory i niedomykalność mitralna potwierdzona echokardiograficznie u chorych stabilnych hemodynamicznie.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszymi objawami zespołu żyły głównej górnej są:
1) zatorowość płucna;
2) kaszel;
3) poszerzenie żył szyjnych;
4) duszność;
5) obrzęk twarzy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najczęstszymi powikłaniami po implantacji stentów do żyły głównej górnej u chorych z zespołem żyły głównej górnej są:
1) zatorowość płucna;
2) nieprawidłowe położenie stentu;
3) niedrożność stentu;
4) przemieszczenie stentu;
5) ból w klatce piersiowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do wykonania ręcznego masażu limfatycznego są:
1) aktywny proces zapalny toczący się w obrębie kończyny;
2) aktywny proces nowotworowy;
3) przerzuty do węzłów chłonnych;
4) niewydolność krążenia w stadium III i IV wg. NYHA;
5) stan po wewnątrzżylnej ablacji żyły odpiszczelowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 31-letniego mężczyzny w tydzień po artroskopii pojawił się obrzęk stopy i łydki po stronie operowanej. W badaniu przedmiotowym stwierdzono napiętą, bolesną przy obmacywaniu łydkę, ból nasilał się przy grzbietowym zgięciu stopy. Różnica obwodu obu łydek wynosiła 1 cm. Skóra stopy i łydki jest niezmieniona, widoczne są jedynie poszerzone żyły powierzchowne, chory nie gorączkuje. Najbardziej prawdopodobne rozpoznanie to:

Chory lat 56 skarży się na ból łydki i uda lewego w czasie chodzenia. Dystans chromania lewej kończyny dolnej wynosi 50 metrów. Od kilku tygodni pojawiło się drętwienie palców i stopy lewej w nocy, budzące chorego i zmuszające go do wstania lub do opuszczenia lewej kończyny dolnej z łóżka. Dotychczas chory był leczony cilostazolem, lekami przeciwpłytkowymi i statyną oraz kontrolowanym treningiem marszowym. W badaniu przedmiotowym stwierdzona się brak tętna na tętnicach lewej kończyny dolnej oraz prawidłowo wyczuwalne tętno na tętnicach prawej kończyny dolnej. W tym przypadku:

Chory lat 36 przebył zakrzepicę żył głębokich goleni i żyły podkolanowej jako powikłanie artroskopii. Był to pierwszy epizod zakrzepicy w życiu. Początkowo leczony heparyną drobnocząsteczkową a następnie rywaroksabanem. Leczenie rywaroksabanem powinno być prowadzone przez:

Po udrożnieniu tętnicy szyjnej wewnętrznej tętnice zeszyto szwem pierwotnym. W czasie śródoperacyjnego ultrasonograficznego badania kontrolnego stwierdzono 70% zwężenie w połowie linii szwów oraz przyścienną skrzeplinę powyżej tego zwężenia. W takim przypadku postępowaniem z wyboru jest:

Podczas angioplastyki tętnicy szyjnej wewnętrznej z dostępu przez prawą tętnicę udową rozwarstwiono prawą tętnicę biodrową zewnętrzną na odcinku 3 cm. Rozwarstwienie spowodowało powstanie 70% zwężenia. W takim przypadku postępowaniem z wyboru jest:

Które ze stwierdzeń dotyczących udrożnienia tętnicy szyjnej przez wynicowanie są prawdziwe?
1) niewielkie nacięcie powstałe po odcięciu tętnicy szyjnej wewnętrznej utrudnia usunięcie blaszek miażdżycowych z tętnicy szyjnej wspólnej;
2) zaopatrzenie dogłowowego progu powstałego po udrożnieniu tętnicy szyjnej wewnętrznej z reguły jest trudne;
3) w odległej obserwacji daje mniejszy odsetek nawrotowych zwężeń w porównaniu do udrożnienia klasycznego i pierwotnego szwu tętnicy;
4) umożliwia jednoczesne skrócenie tętnicy szyjnej wewnętrznej;
5) założenie czasowego przepływu wewnętrznego nie stwarza trudności.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 66 został obudzony w nocy przez ból i drętwienie stopy lewej, które ustępowało po opuszczeniu kończyny. Wcześniej leczony przewlekle z powodu chromania przestankowego lewej kończyny dolnej o dystansie 50-100 metrów. W badaniu przedmiotowym po 3 godzinach od chwili wystąpienia dolegliwości lewa stopa i goleń nieco chłodniejsze od prawej, zaburzona, ale obecna gra naczyniowa, skóra blada, żyły powierzchowne wypełnione znacznie słabiej niż po stronie prawej. Obie łydki miękkie, niebolesne. Tętno na kończynach dolnych obecne jedynie na tętnicach udowych. W EKG bez zaburzeń rytmu serca. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem w tym przypadku jest:

U 72. letniej chorej leczonej przewlekle acenokumarolem w kontrolnym badaniu stwierdzono INR 12, bez cech aktywnego krwawienia. Właściwym postępowaniem w tej sytuacji będzie:

W przypadku nasilonych objawów klinicznych wskazaniem do implantacji stentu w układzie żylnym nie będzie:

U 70-letniego mężczyzny z objawowym 80% zwężeniem prawej tętnicy szyjnej wewnętrznej wskazaniem do implantacji stentu będą:
1) przebyta radioterapia okolicy szyi;
2) porażenie lewego nerwu krtaniowego po strumektomii;
3) balotująca skrzeplina w prawej tętnicy szyjnej wewnętrznej;
4) koncentryczna, dobrze uwapniona blaszka miażdżycowa obejmująca 3/4 obwodu tętnicy szyjnej wewnętrznej;
5) przebyty przez 2 tygodniami zawał mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta po implantacji stent-graftu do tętniaka aorty brzusznej wykonanej w trybie planowym, w drugiej dobie pooperacyjnej stwierdzono nagły wzrost temperatury ciała do 39˚C. Najbardziej prawdopodobną przyczyną gorączki jest:

System wprowadzający stent-graftu do tętniaka aorty brzusznej ma średnicę 20F, czyli jego średnica wynosi:

Przeciek typu I po implantacji stent-graftu do tętniaka aorty brzusznej może powstać na skutek:
1) uszkodzenia poszycia stent-graftu w części proksymalnej;
2) doboru stent-graftu o zbyt dużej średnicy;
3) napływu krwi do worka tętniaka przez dodatkową tętnicę nerkową;
4) stożkowatej krótkiej szyi (< 10 mm) tętniaka;
5) poszerzenia się szyi tętniaka wynikającego z postępu choroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku tętniaka aorty brzusznej średnicy 6,5 cm, obejmującego pień trzewny, tętnicę krezkową górną i tętnice nerkowe można zastosować następujące metody leczenia:
1) operację klasyczną z użyciem protezy prostej i wszczepieniem tętnic trzewnych i nerkowych do protezy;
2) operację hybrydową;
3) leczenie wewnątrznaczyniowe z użyciem stent-graftu rozwidlonego typu t-Branch;
4) leczenie wewnątrznaczyniowe z użyciem stent-graftu fenestrowanego;
5) leczenie wewnątrznaczyniowe z użyciem stent-graftu prostego i stent-graftów równoległych (tzw. paralell stent-grafts) do tętnic trzewnych i nerkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z najpoważniejszych powikłań interwencji chirurgicznych (klasycznych i wewnątrznaczyniowych) na aorcie zstępującej jest paraplegia. Ryzyko paraplegii wzrasta, gdy:
1) w czasie operacji występują spadki ciśnienia tętniczego poniżej 80 mmHg;
2) w czasie operacji ciśnienie tętnicze utrzymuje się dłuższy czas > 180 mmHg;
3) w czasie operacji występuje wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego > 10 mmHg;
4) w czasie operacji występuje spadek ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego < 10 mmHg;
5) chory przebył w przeszłości operację wszycia protezy rozwidlonej do tętniaka aorty brzusznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku objawowego 70% zwężenia ostialnego tętnicy krezkowej górnej zalecanym sposobem leczenia jest:

Do objawów charakterystycznych dla kłębczaka należą:
1) chrypka;
2) ból ucha;
3) zespół Hornera;
4) utrudnione połykanie;
5) ruchomość guza w kierunku bocznym i jej brak w kierunku pionowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

W czasie okulopletyzmografii stwierdza się obniżenie ciśnienia w tętnicy ocznej po stronie hemodynamicznie istotnego zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej. Za wynik nieprawidłowy przyjmuje się różnicę ciśnienia pomiędzy tętnicą oczną prawą i lewą większą niż:

Do nabytych czynników predysponujących do rozwarstwienia aorty, które nie mają uwarunkowań genetycznych, należą:
1) nadciśnienie tętnicze;
2) wczesny okres połogowy u kobiet poniżej 40. roku życia;
3) używanie kokainy;
4) uraz deceleracyjny aorty podczas wypadku komunikacyjnego;
5) wielotorbielowate zwyrodnienie nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Ostry zespół aortalny to:
1) rozwarstwienie aorty;
2) krwiak śródścienny aorty;
3) wrzód drążący aorty;
4) pęknięcie tętniaka aorty;
5) uraz deceleracyjny aorty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami mającymi zasadniczy wpływ na śmiertelność okołooperacyjną chorych, u których doszło do pęknięcia tętniaka aorty są:
1) wiek powyżej 76 lat;
2) stężenie kreatyniny w surowicy > 190 μmol/l (2,15 mg/dl);
3) utrata przytomności po przybyciu do szpitala;
4) stężenie hemoglobiny < 9 g%;
5) niedokrwienie mięśnia sercowego potwierdzone w EKG.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących amputacji jest prawdziwe?

Chory z cukrzycą został przyjęty do szpitala z powodu owrzodzenia stopy w okolicy podeszwowej penetrującego do I kości śródstopia. Według klasyfikacji Wagnera jest to:

Celem ujednolicenia opisu chorób żył wprowadzono międzynarodową klasyfikację CEAP. Chory, który ma zmiany skórne z blizną po zagojonym owrzodzeniu, z zaburzeniami czynności żył o nieznanej przyczynie dotyczących żył głębokich z refluksem, w skali CEAP jest opisywany jako:

W których z wymienionych tętnic stwierdzana jest krzywa przepływu tętniczego o charakterze przepływu wysokooporowego (duża wartość maksymalnej prędkości skurczowej, duża amplituda prędkości oraz wystąpienie krótkiej fazy przepływu wstecznego)?
1) tętnicy nerkowej;
2) tętnicy szyjnej wewnętrznej;
3) tętnicy ramiennej proksymalnie od wytworzonej przetoki promieniowo-odpromieniowej do hemodializ na tej samej kończynie;
4) tętnicy promieniowej;
5) tętnicy udowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Okres zaprzestania podawania dabigatranu przed planowym zabiegiem chirurgicznym (zabieg rozległy, o dużym ryzyku krwawienia) przy klirensie kreatyniny 50-80 ml/min wynosi:

Najcięższym, neurologicznym powikłaniem otwartej operacji naprawczej tętniaka piersiowo-brzusznego jest porażenie kończyn dolnych. Wzrost ciśnienia płynu mózgowo-rdzeniowego po zaciśnięciu aorty piersiowej należy do przyczyn upośledzenia ukrwienia rdzenia kręgowego. Drenaż płynu mózgowo-rdzeniowego jest jedną z metod ochrony rdzenia kręgowego. W trakcie trwania operacji i w okresie 3 dni po zabiegu, ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego powinno być stale monitorowane i okresowo należy drenować płyn aby utrzymać jego ciśnienie:

U chorych z chromaniem przestankowym:

Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do niepowikłanego tętniaka prawdziwego odcinka piersiowego aorty zstępującej?
1) należy rozważyć zastosowanie raczej leczenia wewnątrznaczyniowego niż leczenia operacyjnego, przy dogodnych warunkach anatomicznych;
2) należy rozważyć zastosowanie leczenia wewnątrznaczyniowego u pacjentów z tętniakiem o maksymalnej średnicy ≥ 45 mm;
3) należy rozważyć zastosowanie leczenia wewnątrznaczyniowego u pacjentów z tętniakiem o maksymalnej średnicy ≥ 55 mm;
4) jeśli nie jest możliwe technicznie wykonanie leczenia wewnątrznaczyniowego, powinno rozważyć się̨ leczenie operacyjne u pacjentów z tętniakiem aorty zstępującej o maksymalnej średnicy ≥ 60 mm;
5) jeśli wskazane jest wykonanie interwencji, w przypadku zespołu Marfana lub innych elastopatii, leczenie wewnątrznaczyniowe powinno być bardziej zalecane niż leczenie operacyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do niepowikłanego tętniaka prawdziwego aorty brzusznej?

Do czynników wazodylatacyjnych wydzielanych przez komórki śródbłonka należą:
1) EDRF (endothelial derived relaxing factor);
2) tromboksan A2;
3) prostacyklina (PGI);
4) EDHF (endothelium hyperpolarizing factor);
5) endotelina-1.
Prawidłowa odpowiedź to:

W sinicznym bolesnym obrzęku kończyny wtórnie dochodzi do ostrego niedokrwienia kończyny w wyniku:
1) mechanicznego ucisku na tętnice;
2) zaciśnięcia naczyń włosowatych przez obrzęknięte tkanki;
3) rozkurczu tętnic;
4) skurczu tętnic.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem bezwzględnym do stosowania leków trombolitycznych są:
1) tętniak rozwarstwiający aorty;
2) ostre zapalenie osierdzia;
3) choroba nowotworowa;
4) ciąża.
Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce ultrasonograficznej zwężenia tętnic nerkowych oznacza się współczynnik RAR (renal aortic ratio) tzn. stosunek szczytowej prędkości skurczowej w miejscu zwężenia tętnicy nerkowej do szczytowej prędkości skurczowej w aorcie. Objawem istotnego hemodynamicznie zwężenia tętnicy nerkowej jest jego wartość równa lub przekraczająca:

U chorych z bezobjawowym tętniakiem aorty brzusznej lub poszerzeniem aorty należy rozważyć:
1) u chorych ze średnicą aorty brzusznej 25-29 mm wykonanie kolejnego USG po 4 latach;
2) u chorych z tętniakiem aorty brzusznej średnicy 30-39 mm wykonanie kolejnego usg po 3 latach;
3) zalecenie zaprzestanie palenia tytoniu w celu spowolnienia wzrostu tętniaka;
4) operacyjną naprawę tętniaka aorty brzusznej o średnicy powyżej 50 mm u kobiet;
5) zastosowanie statyny i ACEI w celu ograniczenia powikłań ze strony aorty u chorych z małymi tętniakami aorty brzusznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Plastyka wewnątrznaczyniowa tętnicy szyjnej wewn. z wszczepieniem stentu jest postępowaniem z wyboru w przypadku:
1) kobiety z ponad 90% zwężeniem jednej tętnicy szyjnej;
2) obustronnego zwężenia tętnic szyjnych ponad 90%;
3) zwężenia niedostępnego z przyczyn anatomicznych;
4) nawrotu zwężenia tętnicy szyjnej wewn. po wcześniejszym udrożnieniu;
5) zwężenia tętnicy szyjnej wewn. po uprzedniej radioterapii szyi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Który rodzaj przecieku po wszczepieniu stentgraftu do tętniaka aorty brzusznej kwalifikuje się bezwzględnie do leczenia naprawczego?
1) typu 1;
2) typu 2;
3) typu 3;
4) typu 4.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jakie jest właściwe postępowanie u chorych po incydencie napadowego przemijającego niedokrwienia mózgu z potwierdzonym w badaniu angio TK zwężeniem tętnicy szyjnej?

Czas półtrwania tkankowego aktywatora plazminogenu (r-tP) wynosi:

Prawidłowy sposób postępowania w przypadku niedrożności tętnicy udowej powierzchownej na dł. ponad 10 cm wg TASC II to:

Najczęstszą przyczyną ostrego niedokrwienia jelit jest/są:

Wskazaniami bezwzględnymi do umieszczenia filtra w żyle głównej dolnej jest:

Przeciwwskazaniem do stentowania zwężenia tętnic szyjnych nie są:
1) skrzeplina z owrzodziałą blaszką miażdżycową;
2) silnie uwapnione, koncentryczne zwężenia;
3) wysoko zlokalizowane zwężenia w obrębie tętnicy szyjnej wewnętrznej;
4) kręty przebieg tętnicy szyjnej wspólnej;
5) nawrót zwężenia po wcześniej wykonanej endarterektomii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące leczenia wewnątrznaczyniowego zwężenia tętnicy nerkowej:

Niedrożność jednej tętnicy biodrowej zewnętrznej na jej całym przebiegu długości (bez niedrożności tętnicy udowej wspólnej):

Zmianami sugerującymi zwężenie jednej tętnicy nerkowej są następujące objawy, z wyjątkiem:

Pacjentka lat 50 z wykrzepionymi żylakami w przebiegu niewydolności żyły odpiszczelowej i jej bocznic (wykrzepione żylaki podudzia) zgłosiła się do lekarza w poradni naczyniowej - w badaniu USG bez cech zakrzepicy żył głębokich, wykrzepiony podudziowy odcinek żyły odpiszczelowej. Wskaż fałszywe zdanie dotyczące postępowania w jej przypadku:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące chorych z ostrym niedokrwieniem kończyny w wyniku zakrzepicy tętniaka tętnicy podkolanowej:
1) w stopniu III niedokrwienia wg SVS/ISCS uzasadniona jest amputacja kończyny;
2) wszczepienie stent-graftu do tętnicy podkolanowej jest obecnie równoważną metodą do leczenia chirurgicznego;
3) w przypadku zakrzepicy obwodowej i braku objawów nasilonego niedokrwienia podjąć można próbę leczenia zachowawczego;
4) u chorych z nasilonymi objawami niedokrwienia obwodowego w pierwszym rzędzie leczeniem z wyboru jest systemowe leczenie fibrynolityczne;
5) optymalnym sposobem leczenia chirurgicznego jest wycięcie tętniaka z dostępu tylnego z udrożnieniem tętnic i rekonstrukcją koniec do końca z wykorzystaniem żyły własnej lub protezy naczyniowej;
6) loko-regionalne leczenie trombolityczne umożliwiające rozpuszczenie zakrzepu w tętniaku oraz w naczyniach poniżej tętniaka jest wystarczającym i definitywnym sposobem leczenia w przypadku pojawienia się po trombolizie tętna na obwodzie kończyny (na stopie);
7) wykonanie pomostu dystalnego do tętnicy podkolanowej od tętnicy udowej wspólnej z podwiązaniem tętniaka tętnicy podkolanowej oraz udrożnieniem naczyń obwodu kończyny zapewnia takie same wyniki jak zbiegi z dostępu przez dół podkolanowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W nieinwazyjnej diagnostyce niedokrwienia kończyn u chorego z cukrzycą zmiany wyników badań sugerujące obecność istotnego klinicznie niedokrwienia dotyczyć będą następujących wartości wskaźnika kostka ramię (ABI) i paluch ramię (TBI):

Zator tętniczy będący przyczyną ostrego niedokrwienia jelit zamyka najczęściej światło:

Wskaż prawidłowy sposób systemowego leku trombolitycznego (rt-PA) u chorego z zatorem tętnicy płucnej:

Tak zwane nieokluzyjne niedokrwienie jelit (NOMI - non-occlusive messenteric ischemia) stanowi 5-15% przypadków ostrego niedokrwienia jelit. Prawidłowe leczenie pacjenta obejmuje przede wszystkim:

U pacjenta lat 60 leczonego uprzednio wszczepieniem stent graftu do tętniaka aorty piersiowej stwierdzono w trakcie kontrolnego badania angio CT niedrożność pnia trzewnego i krótkoodcinkową (1,5 cm) niedrożność tętnicy krezkowej górnej, jak również 50% zwężenie tętnicy krezkowej dolnej. Pacjent nie zgłasza objawów anginy brzusznej, biegunek i bólów brzucha. Zalecane postępowanie obejmuje:

Jednym z powikłań leczenia wewnątrznaczyniowego lub też leczenia chirurgicznego rozwarstwienia/tętniaka aorty piersiowej jest paraplegia związana z niedokrwieniem rdzenia kręgowego. Ryzyko to jest większe, gdy planowane jest przykrycie miejsca anatomicznego odejścia tętnic Adamkiewicza, co dotyczy zwykle wysokości:

U chorych, u których doszło do rozwarstwienia aorty, wrota rozwarstwienia znajdują się najczęściej w obrębie:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące krwiaka śródściennego aorty piersiowej:

Objaw Stemmera wykorzystywany jest w diagnostyce:

U 30-letniego pacjenta od roku występują objawy chromania przestankowego po przejściu około 1000 metrów. W trakcie diagnostyki stwierdzono obecność zespołu usidlenia tętnicy podkolanowej. U pacjenta obserwuje się zanik tętna w pozycji maksymalnego zgięcia podeszwowego i grzbietowego stopy. W oparciu o badanie angio CT stwierdzono III typ zespołu usidlenia tętnicy podkolanowej. Prawidłowe postępowanie powinno obejmować:

Wskaż zdanie fałszywe dotyczące dostępu chirurgicznego do tętnicy podobojczykowej z dojścia nadobojczykowego:

Występowanie żylaków po stronie tylnej kończyny dolnej w obrębie podudzia może mieć związek z niewydolnością żyły Giacominiego - najczęściej stanowi ona połączenie pomiędzy:

Jednym z istotnych powikłań leczenia chorób naczyń (w tym leczenia wewnątrznaczyniowego) jest zespół mikroembolizacji cholesterolowej (CES - cholesterol embolisation syndrome). W przebiegu tego schorzenia występować mogą zmiany o charakterze: niewydolności nerek, siności siatkowatej (Livedo reticularis), czy też martwicy dystalnych części palców przy tętnie obecnym na stopach. Optymalne leczenie przyczynowe tego zespołu u chorego, u którego doszło do tego rodzaju powikłania (zmiany martwicze dystalnych części palców stopy) po diagnostycznej angiografii tętnic kończyn, w której nie stwierdzono istotnych hemodynamicznie zmian stenotycznych lub niedrożności polegać powinno na:

Jednym z elementów badania pacjenta z podejrzeniem zakrzepicy żył głębokich jest badanie objawu Homansa. Objaw Homansa należy uznać za dodatni w przypadku, gdy występuje:

28-letnia pacjentka w 2. trymestrze ciąży zgłosiła się do izby przyjęć z powodu występujących od 6 godzin nagłych duszności i objawów klinicznych sugerujących zatorowość płucną. W badaniu USG stwierdzono zakrzepicę żyły podkolanowej. Wskaż zdanie prawdziwe dotyczące dalszej diagnostyki:

Do zaburzeń naczynioruchowych należą wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

Dodatni wynik „nadmiernego odwiedzenia kończyny” wykonanej u pacjenta z podejrzeniem zespołu górnego otworu klatki piersiowej sugeruje obecność ucisku pęczka naczyniowo-nerwowego przez:

Po wypadku u młodej pacjentki wystąpiły objawy ostrego niedokrwienia lewego podudzia i stopy, spowodowane stłuczeniem tętnicy udowej w dalszej części kanału przywodzicieli. Wykonano rewaskularyzację implantując wstawkę żylną. Po upływie 3 godzin zaobserwowano narastanie obrzęku goleni i zaburzeń czucia na stopie. Rozpoznano zespół ciasnoty przedziałów powięziowych goleni. Rozcięcie których powięzi przestrzeni międzypowięziowych należy wykonać?
1) przedniej powierzchownej;
2) bocznej strzałkowej;
3) przyśrodkowej piszczelowej;
4) tylnej powierzchownej;
5) tylnej głębokiej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do wykonania doraźnego rozcięcia powięzi u osób operowanych z powodu ostrego niedokrwienia kończyny dolnej są wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

Rozpoznanie zespołu usidlenia tętnicy podkolanowej można potwierdzić wykonując arteriografię. Można w niej zaobserwować wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

U młodego mężczyzny występują objawy chromania przestankowego kończyny dolnej prawej. W badaniu przedmiotowym stwierdzono występowanie prawidłowego tętna na kończynie w spoczynku oraz znaczne jego osłabienie lub zanikanie bezpośrednio po próbie chodzenia. W badaniach obrazowych stwierdzono przebieg tętnicy podkolanowej na zewnątrz od prawidłowego przyczepu głowy mięśnia brzuchatego łydki. Opisana zmiana charakteryzuje następujący typ zespołu usidlenia tętnicy podkolanowej:

Jednym ze zdarzeń niepożądanych mogących wystąpić po operacyjnym zaopatrzeniu tętniaka aorty brzusznej są zaburzenia czynności seksualnych u mężczyzn. Powodem ich wystąpienia jest przecięcie nerwów autonomicznych zaopatrujących narządy miednicy, a przebiegających ku przodowi od:

Objawy uciskowe powodowane przez rozległe kłębczaki są wywołane uciskiem lub naciekaniem guza na nerwy czaszkowe wymienione poniżej, z wyjątkiem nerwu:

Spośród nowych doustnych leków przeciwzakrzepowych bezpośrednim inhibitorem czynnika II jest:

Do chirurga zgłosiła się młoda kobieta. W badaniu przedmiotowym stwierdzono ciastowaty obrzęk goleni i poszerzenie żył powierzchownych na stopie. Dolegliwości utrzymują się od dwóch dni i mają stałe nasilenie. W wywiadzie bez innych dolegliwości i zdarzeń mogących wpłynąć na wystąpienie stwierdzanych objawów. Na podstawie skali Wellsa uzyskano 2 punkty, co odpowiada średniemu prawdopodobieństwu wystąpienia zakrzepicy żył głębokich. W takim przypadku:

Wskaż zdania prawidłowo opisujące sposób wykonania zespolenia bliższego przeszczepu pachowo-udowego:
1) zespolenie należy wykonać z pierwszą (bliższą) częścią tętnicy pachowej;
2) zespolenie należy wykonać z drugą (środkową) częścią tętnicy pachowej;
3) zespolenie należy wykonać z trzecią (dalszą) częścią tętnicy pachowej;
4) protezę należy przeprowadzić ku tyłowi od mięśnia piersiowego mniejszego;
5) protezę należy przeprowadzić ku przodowi od mięśnia piersiowego mniejszego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Implantując protezę udowo-udową (nadłonową) z wykorzystaniem przestrzeni Retziusa należy ją przeprowadzić:

Odjęcie stopy polegające na usunięciu kości skokowej i wstawieniu przeciętej kości piętowej w widełki stawu skokowego to operacja metodą:

U chorego wykonano kolejną przetokę dializacyjną zespalając w dole łokciowym żyłę odłokciową z tętnicą ramienną. Po kilku miesiącach zaobserwowano nagłe zmniejszenie objętości krwi przepływającej przez przetokę oraz obrzęk całej kończyny. W badaniu duplex-Doppler rozpoznano zakrzepicę żyły pachowej, z zachowaną drożnością pozostałych odcinków żył głębokich i pni układu powierzchownego kończyny. Pacjent odmówił podjęcia próby fibrynolizy miejscowej. W celu zachowania możliwości dializowania u pacjenta można:

W celu uwidocznienia lędźwiowego odcinka pnia współczulnego wykonano cięcie poprzeczne boczne w śródbrzuszu. Kolejno rozwarstwiono włókna mięśni:
1) skośnego brzucha zewnętrznego;
2) skośnego brzucha wewnętrznego;
3) poprzecznego;
4) poprzecznego brzucha zewnętrznego;
5) poprzecznego brzucha wewnętrznego;
6) biodrowo-lędźwiowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące zastosowania w terapii podciśnieniowej gąbki poliuretanowej:

W latach 1910-14 polski chirurg Romuald Węgłowski wykonał szereg operacji naczyniowych, umożliwiających opracowanie praktycznych stosowanych do dzisiaj reguł operacyjnych. Zabiegi te dotyczyły:

Zastosowanie kompresjoterapii z użyciem opasek elastycznych o dużej rozciągliwości umożliwia uzyskanie, w porównaniu z opaskami o małej rozciągliwości:

U pacjenta z rozległymi żylakami podudzia rozpoznano zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych. Na podstawie badań dodatkowych wykluczono progresję skrzeplin do żył głębokich oraz stwierdzono prawidłowy przepływ w głównych pniach tętniczych. Niezależnie od wdrożenia farmakoterapii pacjentowi należy zalecić stosowanie kompresjoterapii, np. w postaci produktów pończoszniczych, optymalnie o sile ucisku w przedziale:

Korzyści zastosowania kompresjoterapii w celu skróceniu czasu leczenia i zwiększenia odsetka wyleczonych owrzodzeń żylnych goleni są powszechnie uznane. Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia owrzodzeń żylnych:

W celu najlepszego uwidocznienia odejścia pnia ramienno-głowowego od łuku aorty podczas jego cewnikowania detektor aparatu rentgenowskiego należy ustawić w pozycji:

U pacjenta z przetoką dializacyjną wykonano badanie duplex-Doppler. Elementami badania wskazującymi na prawidłowy przepływ w żyle przetoki są wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Cechą stabilności blaszki miażdżycowej w badaniu duplex-Doppler jest:

Podczas badania duplex-Doppler tętnic szyjnych stwierdzono obecność zwężenia odcinka bliższego tętnicy szyjnej wewnętrznej. Na przekroju poprzecznym zmierzono pole przekroju naczynia i kanału drożnego. Zgodnie z metodyką ECST określono stopień zwężenia na 70%. Obliczony w ten sposób stopień zwężenia jest:

U 63-letniego pacjenta z tętnikiem aorty brzusznej implantowano stentgraft aortalno-dwubiodrowy. Zgodnie z zaleceniami pierwszą kontrolną angiografię tomografii komputerowej należy wykonać po upływie:

U pacjenta po udrożnieniu tętnicy szyjnej wykonano kontrolne badania duplex-Doppler po upływie 1, 6 i 18 miesięcy po operacji. Podczas pierwszej kontroli opisano „…gładki zarys ścian, bez objawów restenozy, przepływ z turbulencjami…”. Podczas 2. kontroli stwierdzono obecność: „…hipoechogenicznej zmiany o gładkich zarysach zwężającej odcinek udrożniony o ok. 60%...”. W 3. kontroli zaobserwowano zmniejszenie stopnia do 40-50%. Najbardziej prawdopodobną przyczyną powstania zmiany jest:

Podczas badania tętnicy szyjnej stwierdzono obecność krótkoodcinkowego zwężenia odcinka bliższego tętnicy szyjnej wewnętrznej. Po ustawieniu kąta insonacji 55° określono prędkości szczytowo-skurczową (PSV) i końcowo-rozkurczową (EDV) w tętnicach szyjnych wspólnej (CCA) i wewnętrznej (ICA). Wartości te wyniosły: PSV_CCA=60 cm/s; EDV_CCA=20 cm/s; PSV_ICA=180 cm/s
i EDV_ICA=30 cm/s. Stopień zwężenia w ICA wynosi:

U pacjenta występują nawracające epizody amaurosis fugax. W badaniu duplex-Doppler w stwierdzono obecność niestabilnej blaszki zwężającej światło naczynia o ok. 80%. W przypadku wybrania metody leczenia wewnątrznaczyniowego preferowanym postępowaniem powinno być zastosowanie:

Jednym ze sposobów zaopatrzenia jatrogennych tętniaków rzekomych powstałych po zabiegach wewnątrznaczyniowych jest wstrzyknięcie do komory tętniaka trombiny. Przeciwwskazaniem do przeprowadzenia zabiegu jest:

W celu wykonania zespolenia wrotno-czczego konieczne jest wypreparowanie żyły głównej dolnej. W tym celu konieczne jest:

U pacjenta z bolesnym siniczym obrzękiem lewej kończyny dolnej wdrożono ciągły wlew dożylny heparyny niefrakcjonowanej w dawce 24.000 jednostek na dobę. Po upływie dwóch dni od chwili rozpoczęcia leczenia wystąpiło zagrażające życiu krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Zakończono wlew heparyny i wdrożono leczenia znoszące działanie heparyny. W tym celu pacjentowi należy podać dożylnie siarczan protaminy w dawce:

Podczas operacji pękniętego tętniaka aorty brzusznej konieczne jest zaklemowanie aorty powyżej poziomu odejścia tętnic nerkowych. U chorych z zaawansowanymi zmianami miażdżycowymi najwyższa śmiertelność i ryzyko wystąpienia niewydolności nerek wymagającej dializoterapii występuje w przypadku:

Użycie testu o małej czułości i wysokiej specyficzności do oznaczenia stężenia D-dimerów w surowicy umożliwia jednoznaczne wykluczenie obecności świeżych powikłań zakrzepowo-zatorowych (PZZ) u pacjentów z następującym prawdopodobieństwem PZZ oznaczonym na podstawie skali Wellsa:

Podczas zabiegu stentowania krytycznego zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej (CAS) w arteriografii stwierdzono kręty przebieg jej dalszego, dogłowowego odcinka utrudniający wprowadzenie cewnika z neuroprotekcją. Jakie powinno być dalsze postępowanie?

Wskazaniem do użycia łaty podczas zamykania nacięcia tętnicy szyjnej są:
1) średnica naczynia ≤ 3 mm;
2) długość nacięcia tętnicy szyjnej wewnętrznej ≥ 2 cm;
3) wiek pacjenta > 75 lat;
4) czynni palacze papierosów;
5) konieczność podszycia blaszki tętnicy szyjnej wewnętrznej.
Prawidłowa odpowiedź to: