Egzamin PES / Chirurgia naczyniowa / jesień 2015

W klasyfikacji zaawansowania klinicznego przewlekłej niewydolności żylnej kończyn dolnych CEAP żylaki >3 mm oznaczamy jako:

Jednym z etapów operacji typu „DRIL” mającej na celu chirurgiczne leczenie zespołu podkradania i objawowego niedokrwienia ręki w przypadku wysokoprzepływowej, ramienno-odpromieniowej przetoki tętniczo-żylnej do hemodializy jest:

Wskaż prawdziwą definicję choroby Kawasaki:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące trombofilii:

Do charakterystycznych cech ultrasonograficznych ostrej zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych należą :
1) obkurczenie się żyły na skrzeplinie;
2) poszerzenie średnicy światła żyły;
3) brak lub niewielkie spłaszczenie światła żyły pod wpływem ucisku;
4) zniesienie spontaniczności przepływu i fazowości oddechowej powyżej miejsca zakrzepicy;
5) wyraźny przepływ przez naczynia krążenia obocznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do bezwzględnych przeciwwskazań stentowania tętnicy szyjnej wewnętrznej zaliczane są :
1) balotująca skrzeplina;
2) zwężenia wielopoziomowe;
3) zwapnienie okalające ponad 3/4 obwodu tętnicy;
4) wiek powyżej 80 lat;
5) stan po zawale m. sercowego < 4 tyg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe zdania dotyczące porównania warfaryny i acenokumarolu:
1) są to substancje o podobnej budowie chemicznej;
2) jeśli zachodzi konieczność odstawienia leku przed operacją INR normalizuje się szybciej po warfarynie;
3) w przypadku nietolerancji acenokumarolu można go bezpiecznie wymienić na warfarynę;
4) ryzyko wystąpienia niewielkiego krwawienia w czasie leczenia warfaryną wynosi 4%/rok i jest niższe niż ma to miejsce w przypadku acenokumarolu;
5) obecne dane wskazują na równą ich skuteczność w zapobieganiu incydentom zakrzepowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do niezależnych czynników ryzyka krwawienia śródczaszkowego przy leczeniu trombolitycznym (ogólnoustrojowym i podawanym miejscowo, zalicza się:
1) wiek powyżej 75 lat;
2) INR > 3,5;
3) płeć żeńska;
4) rasa kaukaska;
5) ciśnienie skurczowe powyżej 160 mmHg.
Prawidłowa odpowiedź to:

Z poniższych zmian miażdżycowych w tętnicach biodrowych wskaż te kwalifikujące się do grupy C wg TASC:
1) jednostronna niedrożność tętnic biodrowych wspólnej i zewnętrznej;
2) dwa zwężenia w tętnicach biodrowych wspólnej lub zewnętrznej o długości < 5 cm;
3) pojedyncze zwężenie 8 cm długości;
4) obustronna niedrożność tętnic biodrowych wspólnych;
5) jednostronna niedrożność tętnicy biodrowej zewnętrznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do żył ujścia odpiszczelowego nie należy żyła:

Typowe umiejscowienie żył przeszywających Cocketta to:

W przypadku rozwarstwienia aorty piersiowej typu B wg Stanford leczenie wewnątrznaczyniowe przy użyciu stent-graftu zastosujesz:

Do migracji (przemieszczenia) się stent-graftu aortalnego implantowanego poniżej tętnic nerkowych z powodu tętniaka aorty brzusznej (EVAR) predysponują:
1) stożkowy kształt szyi tętniaka;
2) skrzeplina zlokalizowana w szyi tętniaka obejmująca ponad 50% jej średnicy;
3) implantacja stent-graftu z mocowaniem nadnerkowym;
4) implantacja stent-graftu w trybie pilnym do pękniętego tętniaka aorty brzusznej;
5) przewymiarowanie (oversize) stent-graftu w granicach 15-20%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące przecieku typu II występującego po wewnątrznaczyniowym leczeniu tętniaka aorty brzusznej (EVAR):

W przypadku konieczności implantacji stentu do początkowego odcinka tętnicy biodrowej wspólnej w pierwszej kolejności zastosujesz:
1) stent samorozpreżalny;
2) stent rozprężany na cewniku balonowym;
3) tzw. metodę „kissing stents” - stenty implantowane do obu tętnic biodrowych wspólnych umieszczone w okolicy w rozwidlenia aorty;
4) dostęp udowy;
5) dostęp pachowy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku leczenia restenozy w stencie implantownym do tętnicy udowej powierzchownej zastosujesz:
1) angioplastykę miejsca restenozy cewnikiem balonowym (PTA), a następnie cewnikiem balononowym uwalniającym paklitaksel;
2) angioplastykę miejsca restenozy cewnikiem balonowym (PTA), a następnie cewnikiem balononowym uwalniającym rapacholinę;
3) angioplastykę miejsca restenozy cewnikiem balonowym (PTA), a następnie cewnikiem balononowym uwalniającym spiramycynę;
4) angioplastykę miejsca restenozy cewnikiem balonowym (PTA), a następnie cewnikiem z balonem uwalniającym sirolimus;
5) angioplastykę miejsca restenozy cewnikiem balonowym (PTA), a następnie cewnikiem z balonem uwalniającym rapamycynę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród wymienionych wybierz wskazania do implantacji stentu niepokrytego (BMS):
1) perforacja naczynia podczas angioplastyki;
2) niepowodzenie angioplastyki - zwężenie rezydualne 50%;
3) udrożnienie zamkniętego odcinka naczynia;
4) niepowodzenie angioplastyki - zwężenie rezydualne 20%;
5) zwężenie w miejscu zespolenia chirurgicznego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas zabiegu stentowania krytycznego zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej (CAS) w arteriografii stwierdzono kręty przebieg jej dalszego, dogłowowego odcinka utrudniający wprowadzenie cewnika z neuroprotekcją. Jakie powinno być dalsze postępowanie?

Wytyczne Europejskiego Towarzystwa Chirurgii Naczyniowej (ESVS) w trakcie wykonywania stentowania tętnic szyjnych (CAS) zalecają:
1) rutynowe stosowanie stentów otwarto-komórkowych;
2) rutynowe stosowanie stentów zamknięto-komórkowych;
3) można stosować zarówno stenty otwarto-komórkowe lub zamknięto-komórkowe, gdyż nie wykazano istotnych różnic w wynikach odległych obu metod;
4) rutynowe stosowanie stentów samorozprężalnych;
5) rutynowe stosowanie stentów rozprężanych na cewniku balonowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Spośród poniższych wybierz cechy charakteryzujące śluzę naczyniową 6 Fr:

U chorych szczególnie zagrożonych zakrzepicą stentu założonego do tętnic wieńcowych i z tego powodu otrzymujących podwójne leczenie przeciwpłytkowe w razie konieczności dużej operacji naczyniowej:

Chory 64-letni chory, któremu 14 dni temu wykonano angioplastykę balonową lewej tętnicy wieńcowej podczas planowej koronarografii ma tętniaka aorty brzusznej 63 mm. Chorego można operować:

Podczas oceny dołu podkolanowego za pomocą usg stwierdzono zbiornik płynu. Najczęściej jest to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące zespołu Klippela-Trenaunaya:
1) występuje triada objawów: żylaki, naczyniaki i przerost kończyny na tle zaburzeń rozwojowych żył;
2) występuje triada objawów: żylaki, naczyniaki i przerost kończyny na tle przetok tętniczo-żylnych;
3) odcinkowe wycinanie splotów żylnych przynosi poprawę;
4) może dojść do przewlekłej niewydolności oddechowej na tle powtarzających się zatorów płuc;
5) u kobiet w ciąży należy przewidzieć ryzyko pojawienia się zespołu Kasabacha-Merritt w okresie okołoporodowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które sposoby można zastosować w leczeniu ostrego niedokrwienia kończy dolnej na tle zakrzepniętego tętniaka tętnicy podkolanowej?
1) podwiązanie tętniaka z przeszczepem omijającym z PTFE;
2) wypreparowanie tętniaka, jego przecięcie i wszycie przeszczepu żylnego od środka tętniaka;
3) leczenie fibrynolityczne w monoterapii;
4) amputacja kończyny;
5) leczenie fibrynolityczne z następowym leczeniem wewnątrznaczyniowym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż charakterystyczne cechy choroby Buergera:
1) znaczna komponenta procesów autoimmunologicznych w etiopatogenezie choroby;
2) rozpoczyna się zazwyczaj po 40 r.ż.;
3) zmiany patologiczne obejmują jedynie układ tętniczy;
4) rozpoznanie potwierdza badanie histopatologiczne;
5) wędrujące zapalenie żył powierzchownych rozpoznaje się u ok. 50% chorych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Stopień 3 wg klasyfikacji Wegenera zmian w zespole stopy cukrzycowej obejmuje:
1) ropowicę grzbietu stopy;
2) zgorzel suchą palców stopy;
3) wrzód drążący (do I, II, V kości śródstopia);
4) głębokie owrzodzenia obejmujące ścięgna;
5) zapalenie kości.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leki przeciwmitotyczne, mające zastosowanie w konstrukcji m.in. stentów uwalniających leki, to m.in.:
1) dabigatran;
2) syrolimus;
3) dalteparyna;
4) rywaroksaban;
5) paklitaksel.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zwężenia tętnicy podobojczykowej:

Klasyfikacja Lindera dotyczy:

W których typach zespołu usidlenia tętnicy podkolanowej ma miejsce przemieszczenie położenia tętnicy podkolanowej przyśrodkowo od głowy przyśrodkowej mięśnia brzuchatego łydki?

Próba kliniczna stosowana w diagnostyce zespołu cieśni kanału nadgarstka a polegająca na 30-sekundowym zgięciu dłoniowym nadgarstka (co powoduje ucisk na nerw pośrodkowy i prowokuje dolegliwości) nosi miano:

Zespół poembolizacyjny to:

Które z niżej wymienionych leków zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego można zastosować w pierwotnej profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u pacjentów poddawanym zabiegom z zakresu chirurgii ogólnej?

Które z niżej wymienionych leków zgodnie z charakterystyką produktu leczniczego można zastosować w pierwotnej profilaktyce żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej po protezoplastyce biodra?

Do monitorowania działania przeciwkrzepliwego heparyny drobnocząsteczkowej może służyć:

W przypadku wystąpienia powikłań krwotocznych po heparynie drobnocząsteczkowej (HDCz) można zastosować:

Które ze stwierdzeń dotyczących heparyn drobnocząsteczkowych (HDCz) jest prawdziwe?

W dobie pooperacyjnej po wykonanej embolektomii tętnicy udowej z powodu zatoru wystąpił obrzęk goleni i upośledzenie ruchomości czynnej palców stopy. Właściwym postępowaniem jest:

Próbę Allena wykorzystuje się w ocenie:

Wykonanie fasciotomii jest koniecznym uzupełnieniem operacji naprawczej w następujących przypadkach:
1) masywny obrzęk kończyny przed operacją;
2) ponad 6 godzinny okres niedokrwienia kończyny;
3) upośledzenie czynności mięśni;
4) ostre niedokrwienie spowodowane niedrożnością poniżej tętnicy podkolanowej;
5) narastający obrzęk kończyny po operacji naprawczej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do planowego leczenia tętniaka tętnicy śledzionowej jest jego średnica przekraczająca:

Po operacji pękniętego tętniaka aorty wskazaniem do powtórnej laparotomii i odbarczenia jest wzrost ciśnienia wewnątrzbrzusznego ocenianego na podstawie ciśnienia w pęcherzu moczowym powyżej:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące pękniętych tętniaków aorty brzusznej:
1) ogólna śmiertelność sięga 80-90%;
2) u chorych z podejrzeniem pękniętego tętniaka aorty brzusznej, niestabilnych hemodynamicznie należy w pierwszej kolejności wykonać TK jamy brzusznej;
3) najczęstszym powikłaniem u chorych operowanych z powodu pękniętego TAB jest zespół ciasnoty wewnątrzbrzusznej;
4) płeć męska jest niekorzystnym czynnikiem rokowniczym co do przeżycia;
5) do pęknięcia TAB najczęściej dochodzi w obrębie tylnej lub przednio-bocznej ściany.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do metod śródoperacyjnej oceny przepływu mózgowego w trakcie udrożnienia tętnic szyjnych należy:

Które z poniższych stwierdzeń dotyczących tętniaków tętnicy śledzionowej jest prawdziwe?

Do najczęstszych przyczyn tętniaków tętnicy trzustkowo-dwunastniczej i trzustkowej należy/ą:

Do metod zaopatrzenia operacyjnego tętniaków tętnicy nerkowej należy:
1) wycięcie tętniaka z pierwotnym zszyciem tętnicy lub zamknięciem za pomocą łaty;
2) wycięcie tętniaka z reimplantacją tętnicy;
3) zszycie tętniaka tętnicy nerkowej;
4) wycięcie tętniaka i przeszczep aortalno-nerkowy;
5) zaopatrzenie endowaskularne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Powikłaniem po otwartej operacji tętnicy kręgowej może być:
1) uszkodzenie nerwu krtaniowego wstecznego;
2) uszkodzenie przewodu piersiowego;
3) uszkodzenie nerwów splotu ramiennego;
4) zespół Hornera;
5) uszkodzenie nerwu przeponowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Czynnikami predysponującymi do rozwarstwienia aorty jest:
1) zespół Marfana;
2) zespół Noonan;
3) zespół Ehlersa-Danlosa;
4) zażywanie kokainy;
5) dwupłatkowa zastawka aorty;
6) przewlekła obturacyjna choroba płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zmiany w obrębie tzw. stopy cukrzycowej, które charakteryzuje kliniczny opis: owrzodzenie ze stanem zapalnym, penetrujące do kości stopy (włącznie z ropowicą), według klasyfikacji Megitta-Wagnera odpowiadają stopniowi:

Ryzyko pęknięcia powiększającego się tętniaka aorty brzusznej jest szczególnie wysokie, gdy stwierdza się jednocześnie:
1) zespół Marfana;
2) nadciśnienie tętnicze;
3) zator tętniczy i ostre niedokrwienie kończyny dolnej;
4) przewlekłą schyłkową niewydolność nerek;
5) ciężką przewlekłą obturacyjną chorobę płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jednym z głównych i jednocześnie bardzo niebezpiecznych powikłań po operacji wewnątrznaczyniowej tętniaków piersiowo-brzusznych jest wystąpienie paraplegii wskutek zamknięcia przepływu przez arteria radicularis magna i niedokrwienia rdzenia kręgowego najczęściej na poziomie:

Zmiany miażdżycowe w odcinku aortalno-biodrowym przypisane do typu D według klasyfikacji TASC II, to zmiany obejmujące:

W ostrym rozwarstwieniu aorty typu B czynnikiem zwiększającym ryzyko zgonu jest:

Chory lat 66 został obudzony w nocy przez ból i drętwienie stopy lewej, które ustępowało po opuszczeniu kończyny. Wcześniej leczony przewlekle z powodu chromania przestankowego lewej kończyny dolnej o dystansie 50-100 metrów. W badaniu przedmiotowym po 3 godzinach od chwili wystąpienia dolegliwości lewa stopa i goleń nieco chłodniejsze od prawej, zaburzona, ale obecna gra naczyniowa, skóra blada, żyły powierzchowne wypełnione znacznie słabiej niż po stronie prawej. Obie łydki miękkie, niebolesne. Tętno na kończynach dolnych obecne jedynie na tętnicach udowych. W EKG bez zaburzeń rytmu serca. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem w tym przypadku jest:

Przeciwwskazaniem do przezskórnej plastyki tętnicy szyjnej wewnętrznej z założeniem stentu jest:
1) znacznego stopnia upośledzenie czynnościowe w wyniku przebytego udaru mózgu;
2) obecność skrzepliny na blaszce miażdżycowej;
3) silnie uwapniona blaszka miażdżycowa;
4) krytyczne zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej na długim odcinku (objaw struny);
5) zaawansowana niewydolność nerek uniemożliwiająca bezpieczne wykonanie arteriografii z użyciem środka cieniującego.
Prawidłowa odpowiedź to:

II stopień zaawansowania zespołu żyły głównej górnej w obrazie tomografii komputerowej to:

W trakcie podawania leków fibrynolitycznych należy kontrolować:
1) APTT;
2) ACT;
3) INR;
4) czas krwawienia;
5) stężenie fibrynogenu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Udrożnienie tętnicy szyjnej wewnętrznej z użyciem łaty powoduje:
1) większe krwawienie śródoperacyjne;
2) zmniejszenie ryzyka nawrotowego zwężenia;
3) zwiększenie odsetka zakażeń miejsca operowanego;
4) zmniejszenie ryzyka wczesnego zakrzepu operowanej tętnicy;
5) zmniejszenie ryzyka wystąpienia późnego zgonu i udaru mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do triady objawów zespołu Parkes-Webera należą:
1) przetoka tętniczo-żylna;
2) żylaki i znamiona naczyniowe;
3) przerost kończyny;
4) żylaki sromu;
5) żylaki odbytu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących pierwotnego fenomenu Raynauda są prawdziwe?
1) jest to napadowe niedokrwienie palców bez uchwytnej przyczyny organicznej;
2) choroba dotyczy najczęściej młodych, labilnych emocjonalnie kobiet;
3) cechą charakterystyczną jest symetryczność napadów niedokrwienia palców;
4) w późnym okresie choroby mogą pojawiać się trudno gojące się owrzodzenia opuszek palców;
5) choroba dotyczy głównie palców stóp.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 56 skarży się na ból łydki i uda lewego w czasie chodzenia. Dystans chromania lewej kończyny dolnej wynosi 50 metrów. Od kilku tygodni pojawiło się drętwienie palców i stopy lewej w nocy, budzące chorego i zmuszające go do wstania lub do opuszczenia lewej kończyny dolnej z łóżka. Dotychczas chory był leczony cilostazolem, lekami przeciwpłytkowymi i statyną oraz nadzorowanym treningiem marszowym. W badaniu przedmiotowym stwierdzona się brak tętna na tętnicach lewej kończyny dolnej oraz prawidłowo wyczuwalne tętno na tętnicach prawej kończyny dolnej. W tym przypadku:

W drugiej dobie po operacji pękniętego tętniaka aorty brzusznej stwierdzono wzdęcie brzucha oraz bolesność w lewym dole biodrowym z wyraźnymi objawami otrzewnowymi. Chory zagorączkował do 39°C, oddał trzy krwistośluzowe stolce. Nastąpiło wyraźne pogorszenie stanu ogólnego. W takim przypadku najwłaściwszym postępowaniem będzie:

Leczniczą dawkę heparyny drobnocząsteczkowej u chorych w 2 stopniu zaawansowania przewlekłej choroby nerek:

Wskaż prawidłową kolejność klemowania i usuwania klemów w trakcie operacji tętnicy szyjnej wewnętrznej:

Wskazaniem do embolektomii tętnicy płucnej w pierwszej dobie leczenia trombolitycznego ostrej zatorowości płucnej są:
1) wystąpienie wstrząsu kardiogennego;
2) stwierdzenie bezwzględnych przeciwwskazań do leczenia trombolitycznego;
3) nieskuteczność leczenia trombolitycznego;
4) obecność zaklinowanej skrzepliny w przetrwałym otworze w przegrodzie międzyprzedsionkowej;
5) wystąpienie zawału serca w przebiegu leczenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do częstszych powikłań stosowania stentów u chorych z zespołem żyły głównej górnej należą:
1) nieprawidłowe umiejscowienie stentu;
2) niedrożność stentu;
3) przemieszczenie stentu;
4) bóle w klatce piersiowej;
5) zgon wywołany wzmożonym powrotem żylnym po przywróceniu drożności żyły głównej górnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zespołu górnego otworu klatki piersiowej zalicza się:
1) zespół żebra szyjnego;
2) zespół mięśnia pochyłego przedniego;
3) zespół ciasnoty przedziałów powięziowych;
4) zespół żebrowo-obojczykowy;
5) wysiłkową zakrzepicę żyły pachowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych uszkodzeń układu kostno-stawowego mogą być przyczyną uszkodzenia tętnic?
1) złamanie pierwszego żebra;
2) złamanie podgłówkowe kości ramiennej;
3) zwichnięcie stawu kolanowego;
4) zwichnięcie stawu łokciowego;
5) złamanie obojczyka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przezskórna plastyka tętnicy szyjnej wewnętrznej z założeniem stentu jest wskazana u chorych z objawowym zwężeniem gdy:
1) zwężenie znajduje się w miejscu trudno dostępnym dla chirurga;
2) występują choroby towarzyszące znacznie zwiększające ryzyko operacyjne;
3) zwężenie powstało jako powikłanie napromieniania okolicy szyi;
4) zwężenie jest zwężeniem nawrotowym po udrożnieniu;
5) jest ono następstwem rozwarstwienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W zespole Maya-Thurnera dochodzi do uciśnięcia:

Przeciwwskazaniami do zastosowania dabigatranu są:
1) ciąża;
2) karmienie piersią;
3) przyjmowanie przez chorego chinidyny;
4) klirens kreatyniny < 30 ml/min;
5) niewydolność wątroby.
Prawidłowa odpowiedź to:

Rozsiane krzepnięcie wewnątrznaczyniowe może rozwinąć się u chorych z:
1) zespołem Kasabacha-Merritt;
2) dużym tętniakiem aorty;
3) wszczepioną długą protezą naczyniową;
4) mnogimi tętniakami tętnic obwodowych;
5) zespołem żyły głównej górnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do istotnych czynników patofizjologicznych zwiększających ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych u chorych na nowotwory poddawanych chemioterapii należą:
1) upośledzenie fibrynolizy;
2) zaburzenia metabolizmu witaminy K w wątrobie;
3) uszkodzenie śródbłonka naczyniowego;
4) zwiększenie stężenia czynnika von Willebranda;
5) zwiększona reaktywność komórek śródbłonka w stosunku do płytek krwi.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 36 przebył zakrzepicę żył głębokich goleni i żyły podkolanowej jako powikłanie artroskopii. Był to pierwszy epizod zakrzepicy w życiu. Początkowo leczony heparyną drobnocząsteczkową a następnie doustnymi antykoagulantami. Leczenie acenokumarolem powinno być prowadzone przez:

Po udrożnieniu tętnicy szyjnej wewnętrznej tętnice zeszyto szwem pierwotnym. W czasie śródoperacyjnego ultrasonograficznego badania kontrolnego stwierdzono 70% zwężenie w połowie linii szwów oraz przyścienną skrzeplinę powyżej zwężenia. W takim przypadku postępowaniem z wyboru jest:

50-letnia chora skarży się na stopniowo nasilające się od kilku tygodni chromanie i ból spoczynkowy ręki lewej. Okresowo pojawiają się silne zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Dotychczas leczona przewlekle pentoksyfiliną i kwasem acetylosalicylowym. Różnica RR na obu ramionach wynosi 80 mmHg, nie stwierdza się tętna w miejscach typowych na tętnicach kończyny górnej lewej, przy obecnym tętnie na kończynie górnej prawej i obu tętnicach szyjnych. W tym przypadku najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

W opisywanym w poprzednim pytaniu przypadku chorej należy zaproponować:
1) wykonanie arteriografii tętnic szyjnych i łuku aorty;
2) wykonanie przezskórnej plastyki balonowej z założeniem stentu;
3) pomost szyjno-podobojczykowy lub transpozycję tętnicy podobojczykowej gdy zabieg wewnątrznaczyniowy będzie niemożliwy do wykonania;
4) dalsze leczenie pentoksyfiliną i kwasem acetylosalicylowym;
5) leczenie fibrynolityczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących zastosowania czasowego przepływu wewnętrznego (shuntu) są prawdziwe?
1) może utrudniać wykonanie udrożnienia tętnicy szyjnej wewnętrznej;
2) jego założenie może spowodować uszkodzenie tętnicy szyjnej wewnętrznej w miejscu niedostępnym chirurgicznie;
3) zakładając shunt, w pierwszej kolejności do światła tętnicy wprowadza się koniec dogłowowy a w drugiej kolejności dosercowy;
4) im większa wewnętrzna średnica wewnętrzna shuntu, tym większy przepływ w tętnicy;
5) shunt do tętnicy szyjnej wspólnej zawsze wprowadza się z oddzielnego nacięcia ściany.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące uwypuklenia ściany tętniaka aorty brzusznej:
1) stwarza większe ryzyko pęknięcia tętniaka niezależnie od jego średnicy;
2) jego stwierdzenie powinno być podstawą do przyspieszenia decyzji o wykonaniu operacji lub zabiegu wewnątrznaczyniowego;
3) stanowi miejsce zmniejszonej oporności w ścianie tętniaka;
4) w badaniu histopatologicznym wykazuje wybitne ścieńczenie warstwy środkowej z zanikiem włókien elastycznych;
5) może być stwierdzone w badaniu ultrasonograficznym lub tomografii komputerowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do pomostowania szyjno-podobojczykowego lewostronnego nie jest:

75-letnia kobieta niedrożnością aorty i tętnic biodrowych, lewej tętnicy podobojczykowej, bez istotnych obciążeń internistycznych została przyjęta z powodu objawowego nawrotowego zwężenia lewej t. szyjnej wewnętrznej. Chora neguje bóle kończyn. Podjęto nieudaną z uwagi na warunki anatomiczne (kąty odejścia lewej t. szyjnej wspólnej) próbę leczenia wewnątrznaczyniowego zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej z dostępu przez tętnicę ramienną prawą. W tej sytuacji należy:
1) zdyskwalifikować chorego z leczenia zabiegowego;
2) wykonać jednoczasowe pomostowanie aortalno-dwuudowe i stentowania tętnicy szyjnej wewnętrznej lewej;
3) wykonać jednoczasowe pomostowanie szyjno-podobojczykowe po stronie lewej i stentowania tętnicy szyjnej wewnętrznej lewej;
4) wykonać plastykę łatą żylną zwężenia lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej;
5) wykonać plastykę łatą naczyniową z tworzywa sztucznego zwężenia lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej;
6) wykonać pomost szyjno-szyjnego lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

35-letnia kobieta z bardzo zaawansowaną nadmierną potliwością kończyn górnych powinna być zakwalifikowana do leczenia operacyjnego:
1) sympatektomii lędźwiowej;
2) sympatektomii piersiowej;
3) usunięcia zwoju gwiaździstego;
4) usunięcia zwoju nieparzystego;
5) wycięcia fragmentu z odcinka piersiowego pnia współczulnego;
6) przecięcia odcinka piersiowej pnia współczulnego.
Prawidłowa odpowiedź to:

35-letnia kobieta z silnym bólem w okolicy międzyłopatkowej oraz bólem kręgosłupa i brzucha trwającym od 2 godzin, anuria od 1 godziny. W tomografii komputerowej stwierdzono rozwarstwienie aorty od tętnicy podobojczykowej lewej do poziomu rozwidlenia tętnic biodrowych, średnica aorty 24 mm w miejscu rozwarstwienia, istotne zwężenie tętnic trzewnych odchodzących od kanału prawdziwego, pień trzewny w początkowym odcinku rozwarstwiony. Chorą leczono wewnątrznaczyniowo - wszczepiono protezę wewnątrznaczyniową średnicy 24 mm. Następnie z powodu utrzymującego się ucisku tętnic trzewnych odchodzących od kanału prawdziwego wykonano przezskórną fenestrację odwarstwionej błony wewnętrznej. Po wykonaniu fenetracji stwierdzono utrzymujące się zwężenie jedynie pnia trzewnego, które leczono wszczepieniem stentu do pnia trzewnego, nie wszczepiono stentu do tętnic nerkowych, doprężono stentgraft aortalny balonem. Powyższe postępowanie było nieprawidłowe, gdyż:

U 40-letniej doszło do pierwszego epizodu zakrzepicy żył kończyny dolnej lewej obejmującej żyły lewe piszczelowe przednie, udowe, biodrową zewnętrzną i wspólną lewą. Po 12 miesiącach przewlekłego leczenia zachowawczego z powodu niedrożności ż. biodrowej zewnętrznej i początkowego odcinka ż. biodrowej wspólnej lewej oraz znacznego zaawansowania klinicznego niewydolności żylnej wykonano próbę leczenia wewnątrznaczyniowego. Z powodu nieskuteczności leczenia wewnątrznaczyniowego chorą zakwalifikowano do operacji Palmy. U tej chorej polega ona na:

W przypadku wszczepienia filtra do żyły głównej dolnej u chorego z zakrzepicą żył biodrowych, filtr rutynowo wprowadza się:

U 40-letniej z dużymi żylakami okolicy sromu i podbrzusza stwierdzono krytyczne zwężenie żyły biodrowej wspólnej lewej przez tętnicę biodrową wspólną prawą. Chorą zakwalifikowano do leczenia wewnątrznaczyniowego. Zabieg rutynowo obejmuje:

Częstość powikłań po wewnątrznaczyniowym leczeniu zwężenia tętnicy nerkowej wynosi ok. 10%. Najrzadziej występującym powikłaniem jest:

Do czynników mechanicznych zwiększających ryzyko rozwoju hiperplazji naczyniowej zalicza się wszystkie wymienione, z wyjątkiem:

Wystąpienie małopłytkowości immunologicznej wywołanej przez heparynę (HIT) należy podejrzewać u pacjenta otrzymującego heparynę obecnie lub niedawno, w przypadku wystąpienia wszystkich wymienionych symptomów, z wyjątkiem:

W trakcie wykonywanego badania ultrasonograficznego jamy brzusznej stwierdzono poszerzenie aorty poniżej poziomu odejścia tt nerkowych do maksymalnej średnicy 47 mm, z obecnością okrężnej skrzepliny. Jako przypadkowe znalezisko opisano obecność zakrzepicy żył wątrobowych. U pacjenta powinno się:

Podczas badania lewej tętnicy szyjnej stwierdzono obecność zwężenia odcinka bliższego tętnicy szyjnej wewnętrznej o długości 5 mm. Zachowując kąt insonacji 60° określono wartości prędkości szczytowo-skurczowej (PSV), końcowo-rozkurczowej (EDV) i średniej (MDV) w tętnicach szyjnych wspólnej (CCA) i wewnętrznej (ICA) (patrz tabela, prędkość w cm/s).
Stopień zwężenia w ICA wynosi:

W celu najlepszego uwidocznienia odejścia pnia ramienno-głowowego od łuku aorty podczas jego cewnikowania detektor aparatu rentgenowskiego należy ustawić w pozycji:

W odniesieniu do diagnostyki zakrzepicy żył głębokich (DVT) na podstawie oznaczenia stężenia d-dimeru prawdziwe jest następujące stwierdzenie:

Wskaż zdanie nieprawidłowo charakteryzujące komórki śródbłonka naczyniowego:

Zmniejszenie częstości wystąpienia powikłań neurologicznych podczas operacji tętniaków piersiowo-brzusznych można osiągnąć poprzez:

Redukcję światła przetoki tętniczo-żylnej do dializy należy wykonać, gdy przepływ w obrębie przetoki przekracza:

Idealne kryteria morfologiczne dla wewnątrznaczyniowego zaopatrzenia tętniaka aorty brzusznej to:
1) długość szyi > 30 mm;
2) średnica szyi < 30 mm;
3) wygięcie szyi < 60 st.;
4) długość tętnicy biodrowej wspólnej < 35 mm;
5) średnica tętnicy biodrowej wspólnej < 22 mm.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najbardziej efektywny sposób leczenia zespołu uciskowego pnia trzewnego:

Zatrzymanie krwotoku z pękniętego tętniaka aorty brzusznej można osiągnąć przez:
1) założenie zacisku naczyniowego na aortę poniżej odejścia tętnic nerkowych;
2) założenie zacisku naczyniowego na aortę pod przeponą, po przecięciu jej prawej odnogi;
3) założenie zacisku naczyniowego na aortę piersiową po wykonaniu lewostronnej torakotomii;
4) wprowadzenie do aorty przez worek tętniaka grubego cewnika Foleya;
5) założenie zacisków naczyniowych na obie tętnice biodrowe wspólne.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 45-letniego chorego z ostrym niedokrwieniem kończyny dolnej stwierdzono zakrzepicę tętniaka tętnicy podkolanowej i tętnic goleni oraz rozległe stężenie mięśni podudzia, brak czucia w jego obrębie i brak ruchów stopy. Prawidłowy rodzaj postępowania to:

W sympatektomii lędźwiowej usuwa się zwoje lędźwiowe:

Objaw Stemmera dotyczy:

W przypadkach operacji dużych guzów kłębka szyjnego do metod zwiększających pole operacyjne nie należy:

U chorego stosującego doustny antykoagulant z INR 4,5-10 bez cech krwawienia zaleca się:

Wskaż prawidłową kolejność lokalizacji wytworzenia dostępu naczyniowego do dializoterapii:
1) przetoka na przedramieniu pomiędzy żyłą opromieniową i tętnicą promieniową;
2) przetoka z wykorzystaniem przemieszczonej żyły odłokciowej z tętnicą ramienną;
3) pierwotna przetoka w zgięciu łokciowym pomiędzy żyłą odpromieniową, a tętnicą ramienną;
4) cewnik permanentny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż przeciwwskazania bezwzględne do stosowania leków trombolitycznych:
1) nowotwór mózgu;
2) udar niedokrwienny mózgu przebyty w ciągu ostatnich 3 miesięcy;
3) skaza krwotoczna;
4) ciśnienie skurczowe >180 mmHg;
5) kiedykolwiek przebyte krwawienie śródczaszkowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta po zabiegu wewnątrznaczyniowym z dostępu przez tętnicę udową w pachwinie stwierdzono obecność krwiaka a osłuchowo obecność szmeru naczyniowego. Wykonano badanie duplex-doppler uzyskując poniższy obraz. Sytuacja przedstawiona na rycinie odpowiada:

U 72-letniego pacjenta z tętniakiem aorty brzusznej implantowano stentgraft aortalno-dwubiodrowy. Przebieg zabiegu i wczesny okres pooperacyjny bez powikłań. W jednym z kolejnych kontrolnych badań ultrasonograficznych (duplex doppler) stwierdzono obecność przepływu w strefie skrzeplin obecnych w worku tętniaka, poza światłem stentgraftu. Obecność przecieku potwierdzono w badaniu z wykorzystaniem kontrastu obserwując wypływ krwi z tętnicy krezkowej dolnej. Uzyskany obraz sugeruje przeciek typu:

Do późnych objawów ostrego niedokrwienia kończyny dolnej nie należą:
1) obrzęk niedokrwionej kończyny;
2) zaburzenia czucia;
3) brak tętna;
4) stężenie i przykurcze mięśni;
5) zmiany martwicze tkanek.
Prawidłowa odpowiedź to:

O technicznym powodzeniu zabiegu przezskórnej angioplastyki balonowej w obrębie układu żylnego świadczy spełnienie następujących kryteriów:
1) brak zwężenia resztkowego po angioplastyce;
2) zwężenie resztkowe (rezydualne) < 50%;
3) brak konieczności stosowania stentu;
4) ustąpienie objawów klinicznych;
5) gradient ciśnień < 3 mmHg (0,4 kPa).
Prawidłowa odpowiedź to:

Trening marszowy zalecany jako podstawowa profilaktyka wtórna i działanie terapeutyczne w przypadku chorych z objawowym niedokrwieniem kończyn dolnych (chromanie przestankowe) charakteryzuje się wszystkimi wymienionymi działaniami metabolicznymi i fizjologicznymi, z wyjątkiem:

Amputacjami w obrębie kończyny dolnej pozwalającymi na poruszanie się bez zaprotezowania bądź wypełnienia ortopedycznego obuwia są wszystkie wymienione, z wyjątkiem amputacji sposobem:

Które z poniższych nerwów są szczególnie narażone na uszkodzenie podczas udrożnienia tętnicy szyjnej wewnętrznej?

Wskazaniem do użycia łaty podczas zamykania nacięcia tętnicy szyjnej są:
1) średnica naczynia ≤ 3 mm;
2) długość nacięcia tętnicy szyjnej wewnętrznej ≥ 2 cm;
3) osoby > 75 r.ż.;
4) czynni palacze papierosów;
5) przy konieczności podszycia blaszki tętnicy szyjnej wewnętrznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych czynników nie mają wpływu na powstawanie tętniaków tętnicy śledzionowej?
1) częste ciąże;
2) miażdżyca;
3) zapalenie wywołane paciorkowcem niehemolizującym;
4) nadciśnienie wrotne;
5) nadciśnienie tętnicze;
6) układowa dysplazja tętnic.
Prawidłowa odpowiedź to:

Co jest najczęstszą przyczyną wczesnego wykrzepiania pomostu naczyniowego udowo-podkolanowego z odwróconej żyły własnej?

Jeżeli przeprowadzona diagnostyka ujawniła współistnienie istotnych hemodynamicznie zwężeń w odejściu tętnicy szyjnej wspólnej (CCA) lewej od łuku aorty oraz w jej podziale na tętnicę szyjną zewnętrzną (ECA) i wewnętrzną (ICA), to kolejność przyjętych działań powinna być następująca:

Obliteracja jatrogennego tętniaka rzekomego tętnicy udowej przez wstrzyknięcie trombiny jest przeciwwskazana w przypadku:
1) istotnych objawów ucisku tętniaka na sąsiednie struktury anatomiczne;
2) martwicy skóry nad workiem tętniaka;
3) powiększającego się tętniaka;
4) niestabilnego stanu ogólnego pacjenta;
5) krótkiej szyi tętniaka;
6) młodego wieku pacjenta;
7) obecności przetoki tętniczo-żylnej;
8) nasilonej miażdżycy tętnicy udowej.
Prawidłowa odpowiedź to: