Egzamin PES / Chirurgia naczyniowa / wiosna 2013

Fasciotomię w ostrym niedokrwieniu kończyny powinno się wykonać w przypadku:

Do pęknięcia aorty podczas urazu tępego dochodzi najczęściej na wysokości:

Optymalny przepływ krwi przez „dojrzałą” przetokę tętniczo-żylną wytworzoną do celów dializy powinien wynosić:

Który z podanych poniżej sposobów leczenia należy zastosować u chorego z krytycznym niedokrwieniem kończyny spowodowanym niedrożnością tętnicy udowej na długości 15 cm z owrzodzeniem palca stopy?

Leczeniem z wyboru objawowego, istotnego hemodynamicznie zwężenia tętnicy szyjnej wewnętrznej u chorego nieobciążonego kardiologicznie jest:

Przeciekiem typu I po implantacji stentgraftu do tętniaka aorty brzusznej nazywamy:

APTT wydłużony 1,5-2,5 krotnie powinien być utrzymywany podczas leczenia:

U chorych z trombocytopenią indukowaną heparyną /HIT/ stosuje się Fondaparinuks, który wpływa głównie na zahamowanie aktywności czynnika:

U chorego po leczeniu wewnątrznaczyniowym tętniaka aorty brzusznej stwierdzono w kontrolnej angiotomografii komputerowej wsteczny napływ krwi do aorty z tętnicy krezkowej dolnej. Który jest to typ przecieku?

Istotą tzw. zespołu dziadka do orzechów (nutcracker syndrome) jest:

Typowymi objawami przewlekłej niedrożności tętnicy krezkowej górnej są:
1) ból brzucha pojawiający się wkrótce po posiłku, trwający przez 1-3 godziny;
2) szybkie zmniejszanie masy ciała prowadzące do wyniszczenia;
3) nawracająca, trudna do opanowania biegunka;
4) nawracające epizody zatrzymania gazów i stolca o typie niedrożności porażennej;
5) przewlekłe zapalenie trzustki.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku objawowego zespołu podkradania tętnicy podobojczykowej o nasileniu pozwalającym na normalne funkcjonowanie, bez istotnego chromania przestankowego, wobec potwierdzonej w badaniach obrazowych niedrożności t. podobojczykowej wskazane jest wykonanie:

Zakażenie przeszczepu naczyniowego, obejmujące przeszczep, tkanki otaczające, zespolenia naczyniowe bez klinicznych objawów krwawienia wg Skali Szilagyiego w modyfikacji Samsona to:

Do udowodnionych przyczyn wrodzonej trombofilii należą:
1) niedobór białka S;          4) niedobór protrombiny;
2) mutacja G20210A genu protrombiny;    5) zespół antyfosfolipidowy.
3) oporność na aktywne białko C (APC-R);
Prawidłowa odpowiedź to:

Podczas preparowania tętnicy ramiennej w dole łokciowym, przecina się rozcięgno mięśnia dwugłowowego ramienia, pod którym bezpośrednio leży tętnica lub jej rozwidlenie i towarzysząca żyła odłokciowa.

Podczas preparowania początkowego odcinka lewej tętnicy podobojczykowej, należy pamiętać o biegnącym pod łukiem aorty nerwie:

Urazy aorty mogą wywoływać niżej wymienione zmiany o zróżnicowanej patomorfologii, z wyjątkiem:

Długość szyi podnerkowej aorty, jej maksymalna średnica, kształt i kąt zagięcia uważa się za czynniki wpływające na ewentualną migrację stentgraftu, ponieważ wszystkie z nich zmniejszają siły tarcia pomiędzy protezą a ścianą aorty.

Tradycyjny zabieg naprawczy aorty brzusznej można przeprowadzić wykorzystując cięcie przezotrzewnowe poprzeczne, ale wiąże się to z większym odsetkiem powikłań pulmonologicznych, spowodowanych bólem pooperacyjnym nadbrzusza.

U pacjenta, u którego wykonano operację kardiochirurgiczną polegającą na wszczepieniu tętnicy piersiowej wewnętrznej do jednej z tętnic wieńcowych, przy współistnieniu niedrożności tętnicy podobojczykowej po tej samej stronie, mogą wystąpić objawy niewydolności wieńcowej w czasie pracy kończyny górnej. Najbardziej prawdopodobną przyczyną takiego stanu jest:

Jeśli podczas tradycyjnej operacji aorty brzusznej dojdzie do jatrogennego przecięcia moczowodu, w przypadku braku możliwości wykonania doraźnej operacji rekonstrukcyjnej tego moczowodu, należy wszczepić bliższy kikut moczowodu do skóry, gdyż postępowanie takie zabezpiecza przed zaciekiem moczu i powikłaniami septycznymi, a także znacznie ułatwia operację naprawczą moczowodu w przyszłości.

Najczęściej występującą postacią pierwotnego zapalenia dużych naczyń jest:

Przeciekom wewnętrznym typu II po wewnątrznaczyniowym leczeniu tętniaka aorty brzusznej za pomocą stentgraftu towarzyszy znaczne ryzyko powiększenia tętniaka i możliwość jego pęknięcia, dlatego przecieki te powinny być bez zwłoki leczone za pomocą technik tradycyjnych lub wewnątrznaczyniowych, a nie obserwowane.

Podczas tradycyjnej operacji tętniaka aorty brzusznej tętnica krezkowa dolna może zostać podwiązana w wymienionych poniżej sytuacjach:
1) jeżeli ma niewielką średnicę i nie współistnieje zwężenie tętnicy krezkowej górnej;
2) jeżeli występuje dobry wypływ wsteczny po zdjęciu z niej zacisku naczyniowego;
3) jeżeli stan esicy nie budzi zastrzeżeń (m.in. w zakresie ukrwienia ściany jelita);
4) jeżeli drożna jest co najmniej jedna tętnica biodrowa wewnętrzna.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do najcięższych powikłań rozwarstwienia aorty piersiowej należą powikłania wymienione poniżej, z wyjątkiem:

W przewlekłej niewydolności żylnej (PNZ) u kobiet bezpośredni wpływ na mięśniówkę naczyń i powstawanie żylaków mają następujące hormony:

W zespole Klippela-Trenaunaya klasyczna triada objawów wynikająca z przetokowości tętniczo-żylnej to:

Zaopatrzenie zmian w tętnicy udowej wspólnej jest domeną chirurgii klasycznej a nie endowaskularnej. Co jest tego głównym powodem?

Do operacji hybrydowych można zaliczyć:
1) wewnątrznaczyniowe wszczepienie stentgraftu z odgałęzieniami do tętnic trzewnych z powodu tętniaka piersiowo-brzusznego aorty;
2) jednoczasowe wszczepienie stengraftu jednostronnego z powodu tętniaka aorty brzusznej i wykonanie przeszczepu skrzyżowanego udowo-udowego;
3) wykonanie podczas jednej operacji przeszczepu aortalno-udowego z użyciem protezy dakronowej i udowo-podkolanowego z własnej żyły;
4) wyłączenie tętniaka piersiowo-brzusznego aorty za pomocą stentgraftu z jedoczasowym wykonaniem przeszczepów od tętnicy biodrowej do tętnic trzewnych;
5) przeszczep udowo-podkolanowy ze śródoperacyjnym stentowaniem tętnicy biodrowej zewnętrznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 55-letniego chorego, palącego papierosy występuje lewostronne chromanie przestankowe o dystansie ok. 200 m. Tętno jest dobrze wyczuwalne na lewej tętnicy udowej, niewyczuwalne na tętnicy podkolanowej i poniżej. Wskaż właściwy sposób postępowania w pierwszej kolejności u tego chorego:

U 70-letniego chorego przyjętego do szpitala z powodu bólu brzucha i okolicy lędźwiowej, rozpoznano pęknięcie tętniaka aorty brzusznej (o największym wymiarze poprzecznym 55 mm) do przestrzeni zaotrzewnowej, z niewielkim krwiakiem okołoaortalnym. Chory jest w stanie dobrym, ma skurczowe ciśnienie tętnicze 100 mmHg. W ramach przygotowania do pilnej operacji należy:

Kobieta lat 75 obciążona migotaniem przedsionków i przewlekłą niewydolnością krążenia została skierowana do oddziału chirurgii naczyń z powodu ostrego niedokrwienia prawej kończyny dolnej. Wiadomo że przyjmowała warfin a INR przy przyjęciu wynosił 1,8. Najlepszym sposobem postępowania będzie:

Wskaż zdanie nieprawdziwe dotyczące postępowania z chorym z trombocytopenią indukowaną podawaniem heparyny (HIT 2):

Najczęstszą przyczyną występowania zespołu żyły głównej górnej jest:

Do pierwotnych zapaleń naczyń zalicza się wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

Powszechnie akceptowanymi objawami sugerującymi zwężenie tętnicy nerkowej są następujące objawy, z wyjątkiem:

Wskaż zdanie fałszywe na temat zespołu Ehlersa Danlosa - typ IV, postać naczyniowa:

Ostre rozwarstwienie aorty najczęściej rozpoczyna się w obrębie:

W trakcie wykonywania arteriografii (aortografii) pośrednią cechą sugerującą występowanie rozwarstwienia aorty jest:
1) uciśnięcie kanału prawdziwego;
2) nieprawidłowe położenie cewnika;
3) niedomykalność zastawki aortalnej;
4) nieprawidłowy przepływ przez gałęzie aorty;
5) brak możliwości wprowadzenia cewnika do łuku aorty.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż zdanie nieprawdziwe:

Wskazaniem do zabiegu wewnątrznaczyniowego w obrębie aorty piersiowej są wszystkie poniżej, z wyjątkiem:

Najczęstszą przyczyną ostrego niedokrwienia jelit jest:

Wskaż zdanie nieprawdziwe:

Wprowadzenie nowych doustnych leków antykoagulacyjnych wymaga uwzględnienia także powikłań krwotocznych tego rodzaju leczenia. Wskaż zdanie nieprawdziwe dotyczące możliwości postępowania w przypadku powikłań krwotocznych występujących podczas stosowania nowych leków doustnych z grupy antagonistów czynnika II i Xa:

Leczenie trombolityczne w przypadku chorych z zatorem tętnicy płucnej wysokiego ryzyka zgonu polega na podaniu:

W przypadku zakrzepicy żył głębokich kończyny górnej u pacjenta z cewnikiem centralnym wszczepionym do żyły podobojczykowej wskazane jest:

Skala Wellsa dotyczy oceny:

U mężczyzny lat 22, u którego u obu rodziców rozpoznano trombofilię po epizodach wcześniej przebytej zakrzepicy stwierdzono współistnienie homozygoty czynnika V Leiden oraz mutacji genu protrombiny (heterozygota). W tej sytuacji mimo braku zakrzepicy pacjent powinien:

Chory lat 65 skarży się na powtarzające się od 6 miesięcy napady przemijającej ślepoty jednoocznej oka lewego. Od chwili pierwszego epizodu amaurosis fugax leczony przewlekle małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego. W dwukrotnie wykonanym badaniu ultrasonograficznym tętnic szyjnych stwierdzono silnie uwapnioną blaszkę miażdżycową w początkowym odcinku lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz podejrzenie jej niedrożności w przedczaszkowym odcinku. Arteriografia tomografii komputerowej wykazała śladowy przepływ w przedczaszkowym odcinku lewej tętnicy szyjnej wewnętrznej. Właściwym postępowaniem u takiego chorego jest:

Najczęściej występujący typ V lokalizacji zmian naczyniowych w chorobie Takayasu obejmuje:

Chory lat 36 przebył zakrzepicę żył głębokich goleni i żyły podkolanowej jako powikłanie artroskopii. Był to pierwszy epizod zakrzepicy w życiu. Początkowo leczony heparyną drobnocząsteczkową a następnie doustnymi antykoagulantami. Leczenie acenokumarolem powinno być prowadzone przez:

Do triady objawów zespołu Parkes-Webera należą:
1) przetoka tętniczo-żylna;      4) żylaki sromu;
2) żylaki i znamiona naczyniowe;    5) żylaki odbytu.
3) przerost kończyny;
Prawidłowa odpowiedź to:

Udrożnienie tętnicy szyjnej wewnętrznej z użyciem łaty powoduje:
1) większe krwawienie śródoperacyjne;
2) zmniejszenie ryzyka nawrotowego zwężenia;
3) zwiększenie odsetka zakażeń miejsca operowanego;
4) zmniejszenie ryzyka wczesnego zakrzepu operowanej tętnicy;
5) zmniejszenie ryzyka wystąpienia późnego zgonu i udaru mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Poniżej jakiego poziomu stężenia fibrynogenu należy przerwać wlew rt-PA?

Przezskórna plastyka tętnicy szyjnej wewnętrznej z założeniem stentu jest wskazana u chorych z objawowym zwężeniem gdy:
1) zwężenie znajduje się w miejscu trudno dostępnym dla chirurga;
2) występują choroby towarzyszące znacznie zwiększające ryzyko operacyjne;
3) zwężenie powstało jako powikłanie napromieniania okolicy szyi;
4) zwężenie jest zwężeniem nawrotowym po udrożnieniu;
5) jest ono następstwem rozwarstwienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Potencjalnym wskazaniem do wykonania sympatektomii u chorych z fenomenem Raynauda są:
1) bardzo częste i długotrwałe napady uniemożliwiające wykonywanie pracy nawet w zamkniętych pomieszczeniach;
2) ból spoczynkowy niedokrwionych palców;
3) owrzodzenia opuszek palców;
4) występowanie nadmiernej potliwości rąk;
5) stwierdzenie lub podejrzenie układowej choroby tkanki łącznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

We wczesnej postaci zespołu stopy cukrzycowej neuropatycznej stwierdza się:
1) obecność tętna na tętnicy grzbietowej stopy i tętnicy piszczelowej tylnej;
2) zmniejszenie lub brak czucia dotyku, temperatury i bólu;
3) powstawanie palców młoteczkowanych i wysokiego łuku sklepienia stóp;
4) modzele w punktach podparcia stóp;
5) zniekształcenie stawów typu Charcota.
Prawidłowa odpowiedź to:

W rehabilitacji chorych z niedokrwieniem kończyn dolnych stosuje się jako leczenie wspomagające następujące zabiegi fizykoterapeutyczne:
1) galwanizację;
2) elektroforezę leczniczą (np. jontoforeza jodowa, wapniowa);
3) wodolecznictwo;
4) kinezyterapię;
5) prądy diadynamiczne i interferencyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory lat 66 został obudzony w nocy przez ból i drętwienie stopy lewej, które ustępowało po opuszczeniu kończyny. Wcześniej leczony przewlekle z powodu chromania przestankowego lewej kończyny dolnej o dystansie 50-100 metrów. W badaniu przedmiotowym po 3 godzinach od chwili wystąpienia dolegliwości lewa stopa i goleń nieco chłodniejsze od prawej, zaburzona, ale obecna gra naczyniowa, skóra blada, żyły powierzchowne wypełnione znacznie słabiej niż po stronie prawej. Obie łydki miękkie, niebolesne. Tętno na kończynach dolnych obecne jedynie na tętnicach udowych. W EKG bez zaburzeń rytmu serca. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem w tym przypadku jest:

Które z wymienionych uszkodzeń układu kostno-stawowego mogą być przyczyną uszkodzenia tętnic?
1) złamanie pierwszego żebra;
2) złamanie podgłówkowe kości ramiennej;
3) zwichnięcie stawu kolanowego;
4) zwichnięcie stawu łokciowego;
5) złamanie obojczyka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do zespołu górnego otworu klatki piersiowej zalicza się:
1) zespół żebra szyjnego;
2) zespół mięśnia pochyłego przedniego;
3) zespół ciasnoty przedziałów powięziowych;
4) zespół żebrowo-obojczykowy;
5) wysiłkową zakrzepicę żyły pachowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorego lat 89 rozpoznano w badaniu ultrasonograficznym bezobjawowego tętniaka aorty brzusznej o średnicy 65 mm. Badania dodatkowe oraz konsultacja kardiologiczna wykazały frakcję wyrzutową lewej komory poniżej 30%, dużego tętniaka lewej komory, niedomykalność zastawki aortalnej znacznego stopnia oraz rozległe zmiany w tętnicach wieńcowych stwierdzone w koronarografii nie kwalifikujące się do operacji kardiochirurgicznej. W tym przypadku:
1) chory nie kwalifikuje się do operacji klasycznej;
2) chory może być operowany klasycznie bez przygotowania kardiologicznego i kardiochirurgicznego;
3) chory może być operowany klasycznie po przygotowaniu kardiologicznym i kardiochirurgicznym;
4) chory nie ma wskazań do operacji klasycznej;
5) chory może być zakwalifikowany do założenia stentgraftu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zwyrodnienie torbielowate przydanki (cystic adventitial disease):
1) jest rzadką patologią tętnic obwodowych;
2) polega na torbielowatym zwyrodnieniu i rozwarstwieniu przydanki i błony środkowej upośledzającym przepływ;
3) powoduje napadowe chromanie przystankowe;
4) występuje w 85% przypadków w tętnicy podkolanowej;
5) charakterystyczne jest osłabienie lub zanik tętna obwodowego przy zginaniu stawu kolanowego (objaw Ishikawy).
Prawidłowa odpowiedź to:

Zatrzymanie krwotoku z pękniętego tętniaka aorty brzusznej można osiągnąć przez:
1) założenie zacisku naczyniowego na aortę poniżej odejścia tętnic nerkowych;
2) założenie zacisku naczyniowego na aortę pod przeponą, po przecięciu jej prawej odnogi;
3) założenie zacisku naczyniowego na aortę piersiową po wykonaniu lewostronnej torakotomii;
4) wprowadzenie do aorty przez worek tętniaka grubego cewnika Foleya;
5) założenie zacisków na obie tętnice biodrowe wspólne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem do przezskórnej plastyki tętnicy szyjnej wewnętrznej z założeniem stentu jest:
1) znacznego stopnia upośledzenie czynnościowe;
2) obecność skrzepliny na blaszce miażdżycowej;
3) silnie uwapniona blaszka miażdżycowa;
4) krytyczne zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej na długim odcinku (objaw struny);
5) niedrożność tętnicy szyjnej wewnętrznej po stronie przeciwnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zapobieganie powstawaniu zespołu stopy cukrzycowej polega na:
1) optymalnym leczeniu metabolicznym cukrzycy;
2) wieloczynnikowym zapobieganiu miażdżycy tętnic;
3) zwiększaniu siły i sprawności stóp poprzez ćwiczenia;
4) codziennej pielęgnacji stóp;
5) odbarczaniu miejsc ucisku poprzez noszenie dobranego indywidualnie obuwia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących zastosowania czasowego przepływu wewnętrznego (shuntu) są prawdziwe?
1) może utrudniać wykonanie udrożnienia tętnicy szyjnej wewnętrznej;
2) jego założenie może spowodować uszkodzenie tętnicy szyjnej wewnętrznej w miejscu niedostępnym chirurgicznie;
3) zakładając shunt, w pierwszej kolejności do światła tętnicy wprowadza się koniec dogłowowy a w drugiej kolejności dosercowy;
4) im większa wewnętrzna średnica wewnętrzna shuntu, tym większy przepływ w tętnicy;
5) wskazaniem do założenia shuntu nie jest wystąpienie objawów niedokrwienia mózgu po założeniu zacisków na tętnice szyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

50-letnia chora skarży się na stopniowo nasilające się od kilku tygodni chromanie i ból spoczynkowy dłoni lewej. Okresowo pojawiają się silne zawroty głowy i zaburzenia równowagi. Dotychczas leczona przewlekle pentoksyfiliną i kwasem acetylosalicylowym. Różnica RR na obu ramionach wynosi 80 mmHg, nie stwierdza się tętna w miejscach typowych na tętnicach kończyny górnej lewej, przy obecnym tętnie na kończynie górnej prawej i obu tętnicach szyjnych. W tym przypadku najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

W opisywanym w pytaniu nr 68 przypadku chorej należy zaproponować:
1) wykonanie arteriografii tętnic szyjnych i łuku aorty;
2) wykonanie przezskórnej plastyki balonowej z założeniem stentu;
3) pomost szyjno-podobojczykowy lub transpozycję tętnicy podobojczykowej gdy zabieg wewnątrznaczyniowy będzie niemożliwy do wykonania;
4) dalsze leczenie pentoksyfiliną i kwasem acetylosalicylowym;
5) leczenie fibrynolityczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po udrożnieniu tętnicy szyjnej wewnętrznej tętnice zeszyto szwem pierwotnym. W czasie śródoperacyjnego ultrasonograficznego badania kontrolnego stwierdzono 70% zwężenie w połowie linii szwów oraz przyścienną skrzeplinę powyżej zwężenia. W takim przypadku postępowaniem z wyboru jest:

Do czynników ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należą:
1) wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
2) zespół nerczycowy;
3) niewydolność serca;
4) obecność cewnika w żyle głównej;
5) rodzaj zastosowanego znieczulenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu zakrzepowo-zarostowego zapalenia naczyń stosuje się:
1) glikokortykosteroidy;        4) cilostazol;
2) kwas acetylosalicylowy;      5) bezwzględny zakaz palenia tytoniu.
3) wlewy prostaglandyn (PGE, PGI);   
Prawidłowa odpowiedź to:

Zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń można rozpoznać według następujących kryteriów:
1) palenie tytoniu w wywiadzie i brak innych czynników ryzyka miażdżycy;
2) początek choroby przed 50 rokiem życia;
3) zmiany naczyniowe poniżej tętnicy podkolanowej;
4) nawracające wędrujące zapalenie żył powierzchownych w wywiadzie;
5) zajęcie naczyń kończyn górnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do pierwotnej dużej amputacji kończyny u chorego z zespołem stopy cukrzycowej, bez podejmowania próby ratowania kończyny jest:
1) całkowite porażenie kończyny;
2) niesprawność chorego i unieruchomienie w łóżku lub wózku inwalidzkim;
3) posocznica, której przyczyną jest zakażenie kończyny;
4) utrwalony przykurcz zgięciowy w stawie kolanowym;
5) szpotawe ustawienie stopy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Krytyczne niedokrwienie kończyn rozpoznajemy u chorych, którzy:
1) zgłaszają ból spoczynkowy nieustępujący po podaniu tradycyjnych leków przeciwbólowych i trwający co najmniej 2 tygodnie;
2) mają martwicę palców lub stopy, bądź owrzodzenie troficzne;
3) mają ciśnienie skurczowe mierzone na kostce mniejsze od 50 mmHg;
4) mają przezskórną prężność tlenu (TcPO₂) w obszarze niedokrwienia niższą od 10 mmHg i niewzrastającą po inhalacji tlenu;
5) mają dystans chromania przestankowego 50 metrów.
Prawidłowa odpowiedź to:

W trakcie podawania rt-PA należy kontrolować:
1) APTT;   2) ACT;   3) INR; 4) czas krwawienia;   5) stężenie fibrynogenu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Według niektórych zaleceń skuteczne leczenie, pozwalające na uzyskanie prawidłowych wartości ciśnienia tętniczego ma większe znaczenie niż rodzaj zastosowanego leku, jednakże w przypadku współistnienia choroby tętnic obwodowych należy unikać stosowania:

Wskaż wartości wskaźnika kostka-ramię (ABPI) i ciśnienia parcjalnego tlenu (TcpO₂) potwierdzające prawidłowość rozpoznania krytycznego niedokrwienia kończyn dolnych:

W odniesieniu do pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi prawdziwe są wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące leczenia zaburzeń gospodarki lipidowej, z wyjątkiem:

W odniesieniu do pacjentów z miażdżycowym niedokrwieniem kończyn dolnych prawdziwe są wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące leczenia, z wyjątkiem:

W przypadku pacjentów z miażdżycowym niedokrwieniem kończyn dolnych prawdziwe są wszystkie poniższe stwierdzenia dotyczące stosowania terapii przeciwpłytkowej, z wyjątkiem:

Określeniem prawidłowo przeprowadzonego treningu marszowego, jako podstawowej formy zachowawczego leczenia miażdżycowego niedokrwienia kończyn dolnych jest:

73-letni pacjent z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego tętniaka aorty brzusznej. Lekami, których wdrożenie w okresie przedoperacyjnym należy uwzględnić w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia powikłań kardiologicznych są:
1) klopidogrel;          4) blokery kanału wapniowego;
2) statyny;          5) β-blokery.
3) kwas acetylosalicylowy;
Prawidłowa odpowiedź to:

U pacjenta z ryzykiem sercowo-naczyniowym i z dużym tętniakiem aorty brzusznej implantowano stentgraft aortalno-dwubiodrowy. Przebieg operacji i okresu pooperacyjnego bez powikłań. Po upływie 30 dni należy pacjentowi zlecić, obok przeglądowego zdjęcia jamy brzusznej a-p i bocznego, wykonanie następującego badania obrazowego:

U pacjenta występowały objawy chromania przestankowego obu kończyn dolnych i pośladków. W badaniu przedmiotowym stwierdzano osłabienie tętna w pachwinach oraz wyraźnie słyszalny szmer naczyniowy. Wykonano nakłucie tętnicy udowej prawej w celu wykonania angioplastyki tętnic biodrowych. Następnego dnia w nakłutej pachwinie stwierdzono obecność krwiaka a osłuchowo obecność szmeru naczyniowego. Wykonano badanie dupleksowe uzyskując poniższy obraz. Sytuacja przedstawiona na rycinie odpowiada:

U 76-letniej kobiety przed 6 miesiącami implantowano żylny pomost udowo-podkolanowy. Przed 2 dniami wystąpiło ochłodzenie stopy ze spowolnieniem gry naczyniowej, zaburzenia czucia oraz skrócenie dystansu przejścia bezbólowego. Ruchomość stopy jest zachowana. U pacjentki zaplanowano wdrożenie miejscowego leczenia trombolitycznego. Do niezależnych czynników ryzyka krwawienia wewnątrzczaszkowego należą wszystkie poniżej, z wyjątkiem:

Pacjenta z implantowaną sztuczną zastawką serca zakwalifikowano do operacji przepukliny pachwinowej. W okresie okołooperacyjnym doustne leki przeciwzakrzepowe zastąpiono heparyną drobnocząsteczkową w dawce leczniczej. Enoksyparynę w dawce 100 mg podano 2 godziny przez rozpoczęciem zabiegu. Podczas operacji doszło do urazu żyły udowej wspólnej z trudnym do opanowania krwawieniem. W celu szybszego opanowania krwawienia podano protaminę w dawce 1 mg protaminy na każde 100 j.m. anty-Xa. W przypadku utrzymywania się krwawienia należy podać:

U 67-letniego pacjenta wykonywano kontrolne badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej z powodu wykrytego wcześniej tętniaka aorty brzusznej. Stwierdzono poszerzenie aorty poniżej poziomu odejścia tt nerkowych do maksymalnej średnicy 47 mm, z obecnością okrężnej strefy skrzeplin przyściennych. Jako przypadkowe znalezisko opisano obecność zakrzepicy żył wątrobowych. U pacjenta powinno się:

Pacjent zgłosił się po poradni naczyniowej z powodu okresowo występujących zawrotów głowy, występujących głównie podczas wysiłku. W badaniu przedmiotowym stwierdzono obecność cichego szmeru skurczowego w okolicy rękojeści mostka. Tętno na obydwóch kończynach górnych wyczuwalne. Próba Adsona ujemna. Wykonano badanie dupleksowe tt szyjnych i kręgowych. Podczas badania naczyń kręgowych po stronie lewej uzyskano przedstawiony poniżej obraz. Należy go zinterpretować jako:

Podczas badania dupleksowego przepływu w tętnicy udowej wspólnej uzyskano następujący obraz. Odczyt prędkości przepływu będzie:

Na podstawie badania dupleksowego u 70-letniej pacjentki rozpoznano zakrzepicę żył udowej i podkolanowej. Przed wdrożeniem leczenia heparyną drobnocząsteczkową określono wydolność nerek - wzrost 170 cm, waga 80 kg, stężenie kreatyniny w surowicy 100 mg/dl. Mając podane powyższe parametry ustal dawkę heparyny drobnocząsteczkowej:

Wystąpienie małopłytkowości immunologicznej wywołanej przez heparynę (HIT) należy podejrzewać u pacjenta otrzymującego heparynę obecnie lub niedawno, w przypadku wystąpienia wszystkich symptomów, z wyjątkiem:

U pacjenta z powikłaną zakrzepicą żylną leczoną heparyną rozpoznano poheparynową małopłytkowość immunologiczną. W badaniach laboratoryjnych stwierdzono liczbę płytek <150x10⁹ oraz potwierdzono prawidłową czynność nerek. Po odstawieniu heparyny terapię należy kontynuować z wykorzystaniem jednego z wymienionych poniżej leków, z wyjątkiem:

Z powodu rozpoznanej zakrzepicy żylnej pacjent jest leczony przeciwzakrzepowo doustnymi antagonistami witaminy K. Z powodu konieczności częstego modyfikowania dawki leku pacjent poprosił o wyjaśnienie wpływu diety i przyjmowanych leków na wartości INR. Do produktów żywnościowych/substancji osłabiających działanie przeciwzakrzepowe warfaryny i acenokumarolu należy:

Zalecaną profilaktyką przeciwzakrzepową u kobiet w wieku > 60 lat, planujących długotrwałą podróż samolotem (>8h) w klasie ekonomicznej, przyjmujących estrogeny jest:

U 40-letniej pacjentki rozpoznano nadciśnienie tętnicze. Pomimo wdrożenia leczenia występuje tendencja do utrzymywania się podwyższonych wartości ciśnienia skurczowego. W badaniu dupleksowym tt nerkowych stwierdzono upośledzenie przepływu w naczyniach segmentowych lewej nerki. W arteriografii obserwowano ogniskowe rozrosty w ścianie naczynia połączone na przemian z miejscami ścieńczeń, przypominających „sznur paciorków”. Na podstawie wymienionych objawów można podejrzewać występowanie u pacjentki:

Powikłaniami towarzyszącymi rozwojowi dysplazji włóknisto-mięśniowej opisanej w pytaniu nr 96 mogą być:
1) mikrozatorowość obwodowa;
2) zakrzepica tętnicza;
3) rozwój tętniaków prawdziwych;
4) pęknięcie poszerzonych odcinków podczas próby angioplastyki;
5) rozwarstwienie ściany.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do czynników mechanicznych zwiększających ryzyko rozwoju hiperplazji naczyniowej w linii zespolenia zalicza się wszystkie, z wyjątkiem:

W celu rozróżnienia przyczyny zwężenia w udrożnionej tętnicy szyjnej pomiędzy zwężeniem przetrwałym a hiperplazją pierwsze kontrolne badanie ultrasonograficzne z obrazowaniem dopplerowskim należy wykonać po operacji po upływie:

Określeniami opisującymi zwężenie hemodynamicznie istotne w tętnicy nierozgałęzionej są wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

U 57-letniego pacjenta przed 3 laty implantowano protezę aortalno-dwuudową z powodu zespołu Leriche’a. Od 3 tygodni występują stany podgorączkowe, a od wczoraj wymiotuje świeżą krwią. W badaniu gastroskopowym stwierdzono wpuklenie się ściany protezy do światła części wstępującej dwunastnicy. Leczeniem z wyboru jest usunięcie zakażonej protezy i wykonanie rekonstrukcji łożyska naczyniowego in-situ przy pomocy wszystkich poniższych, z wyjątkiem:

Cechami charakteryzującymi drenaż limfatyczny, stanowiący element kompleksowej terapii przeciwobrzękowej prowadzonej u pacjentów z obrzękiem limfatycznym są wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

U 24-letniej kobiety w kilka miesięcy po porodzie wystąpił obrzęk kończyny dolnej lewej. Obrzęk pojawił się na stopie obejmując w kolejnych miesiącach dalszą część podudzia. Początkowo obrzęk występował tylko w godzinach wieczornych, później uległ utrwaleniu. W badaniu stopy stwierdzono objaw widoczny na załączonym zdjęciu. Całość obrazu klinicznego może świadczyć o wystąpieniu:

Podczas intensywnej fazy leczenia zaawansowanych postaci obrzęków limfatycznych przy użyciu kompleksowej terapii przeciwobrzękowej bezpośrednio po wykonaniu zabiegu ręcznego drenażu limfatycznego należy:

U 42-letniego pacjenta z rozległymi żylakami goleni lewej rozpoznano zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych. W badaniu dupleksowym wykluczono migrację skrzeplin do naczyń przestrzeni podpowięziowej. Niezależnie od koniecznej farmakoterapii pacjentowi należy zalecić stosowanie kompresjoterapii, np. w postaci produktów pończoszniczych o sile ucisku w przedziale:

Wykonując badanie dupleksowe dializacyjnej przetoki tętniczo-żylnej wykorzystuje się ocenę morfologiczną, analizę spektralną oraz obrazowanie kolorowe. Z danych uzyskanych z analizy spektralnej największe znaczenie przywiązuje się do:

Grupą osób odnoszących największe korzyści z przesiewowych badań populacyjnych w kierunku tętniaków aorty brzusznej są:

Nakłucie tętnic w pachwinie jest jednym z podstawowych dostępów naczyniowych do wykonania zabiegów wewnątrznaczyniowych. Największe ryzyko powstania tętniaka rzekomego jest związane z nakłuciem tętnicy:

U pacjenta przed 24 godzinami wykonano badanie angiograficzne z dostępu przez tętnicę udową. Z powodu szmeru słyszalnego w pachwinie wykonano badania dupleksowe stwierdzając obecność wielokomorowego tętniaka rzekomego. Jednym z preferowanych sposobów zaopatrzenia powikłania jest ostrzyknięcie tętniaka trombiną. Podczas zabiegu trombinę należy:

Najczęściej spotykane późne powikłania po operacji zespołu Kriche’a to niżej wymienione, z wyjątkiem:

Stopień 2 klasyfikacji Wegenera zmian na stopie obejmuje:
1) głębokie owrzodzenia zajmujące ścięgna;
2) ropowicę kości stopy;
3) znaczne zniekształcenia stopy;
4) wrzód drążący (I, II, V kość śródstopia);
5) zapalenie stawów śródstopno-paliczkowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Typowy napad fenomenu Raynauda cechuje się:
1) trójfazowym przebiegiem;
2) faza I może trwać nawet do kilku godzin;
3) rozległymi zmianami martwiczymi z powstającą zgorzelą palca;
4) faza III zwana zespołem zamartwicy obejmuje całe dłonie;
5) późny okres cechuje się owrzodzeniami opuszek palców.
Prawidłowa odpowiedź to:

Tętniaki tętnicy śledzionowej charakteryzują poniższe stwierdzenia, z wyjątkiem:

Wskazaniem do operacji tętniaka aorty brzusznej są:
1) występowanie tętniaka objawowego;
2) pęknięcie tętniaka;
3) tętniak o średnicy większej niż 6 cm;
4) powiększanie się tętniaka 5 mm/rok;
5) współistniejące zwężenie jednostronne tętnicy szyjnej wewnętrznej więcej niż 50%.
Prawidłowa odpowiedź to:

Siniczy bolesny obrzęk kończyny charakteryzują niżej występujące objawy, z wyjątkiem:

Choroba Buergera charakteryzuje się następującymi cechami:
1) znaczny udział procesów autoimmunologicznych;
2) ok. 90% chorych zapada na wędrujące zapalenie żył powierzchownych;
3) obejmuje układ tętniczy i żylny;
4) występuje głównie u chorych powyżej 50 r.ż.;
5) rozpoznanie potwierdza badanie histologiczne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące tętniaka zapalnego aorty:
1) stanowi zaledwie 5% wszystkich tętniaków aorty brzusznej;
2) u około ¼ chorych dochodzi do jedno- lub obustronnego wodonercza;
3) pogrubienie ściany aorty chroni przed pęknięciem tętniaka;
4) wartości parametrów biochemicznych stanu zapalnego są zwykle prawidłowe;
5) cystoskopowe zacewnikowanie moczowodów przed operacją w rozpoznanym wcześniej tętniaku zapalnym zmniejsza ryzyko powikłań.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przeciwwskazaniem bezwzględnym do wykonania angioplastyki tętnic goleni jest:

Najczęstszym powikłaniem neurologicznym w trakcie zabiegu wewnątrznaczyniowej ablacji żyły odpiszczelowej - EVLT (Endovascular Laser Treatment) jest uszkodzenie termiczne gałęzi nerwu:

Rywaroksaban stosowany w leczeniu początkowym żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej należy do grupy leków będących: