Egzamin PES / Anestezjologia i intensywna terapia / wiosna 2006

Tchawica osoby dorosłej:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące węzła zatokowo-przedsionkowego:

Które z wymienionych tętnic unaczyniają rdzeń kręgowy?
1) tętnica rdzeniowa przednia;    4) tętnice międzyżebrowe;
2) tętnice rdzeniowe boczne;    5) gałęzie rdzeniowe tętnic kręgowych;
3) tętnice krzyżowe tylne;     6) tętnice szyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

U noworodka rzadko dochodzi do intubacji dooskrzelowej, ponieważ obydwa oskrzela odchodzą od tchawicy pod tym samym kątem.

Oddychanie czystym tlenem może spowodować postępujące i letalne uszkodzenie płuc podobne do powstającego w zespole ostrej niewydolności oddechowej (ARDS). Które ze stwierdzeń dotyczących toksycznego działania tlenu są prawdziwe?
1) jeżeli pacjent wymaga podawania tlenu o stężeniu przekraczającym 60% dłużej niż 48 h należy zastosować inne metody (wentylacja mechaniczna, PEEP) by zredukować stężenia tlenu poniżej poziomu toksycznego;
2) toksyczne efekty działanie tlenu zmniejsza stosowanie filtrów oddechowych;
3) w celu zmniejszenia toksyczności tlenu można zastosować kondensatory wilgotności (HME) zwane sztucznymi nosami;
4) nawilżanie gazów nie zmniejsza toksycznego działania tlenu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie dodatniego ciśnienia końcowo-wydechowego (PEEP) może:
1) poprawić utlenowanie krwi w chorobach płuc;
2) umożliwić utrzymanie otwartych pęcherzyków w przebiegu ARDS;
3) negatywnie wpływać na układ krążenia przez zmniejszenie powrotu żylnego;
4) pogarszać utlenowanie w przypadku jednostronnych chorób płuc;
5) nasilić obrzęk mózgu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Po intubacji dotchawiczej u 64-letniego chorego doszło do nagłego wzrostu ciśnienia tętniczego do wartości 200/130 mmHg, czemu towarzyszy tachykardia 150 uderzeń/min. W tej sytuacji można spodziewać się:

Które ze stwierdzeń dotyczących blokowania odruchowych reakcji ze strony współczulnej części układu nerwowego jest fałszywe?

Jaki odsetek ogólnoustrojowej ilości tlenu potrzebnej w warunkach spoczynku zużywany jest przez ośrodkowy układ nerwowy?

W patofizjologii pourazowego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego w fazie wczesnej (minuty i pierwsze godziny) zasadniczą rolę odgrywa naczyniopochodny obrzęk mózgu, ponieważ w jego patomechanizmie zasadniczą rolę przypisuje się ostrej utracie autoregulacji krążenia mózgowego i wzrostowi objętości krwi wewnątrzczaszkowej.

Ostra nieskompensowana kwasica oddechowa:
1) rozwija się w ciągu kilku dni;
2) charakteryzuje się wzrostem paCO₂ i obniżeniem pH;
3) powoduje spadek stężenia wodorowęglanów;
4) prowadzi do rozszerzenia naczyń mózgowych;
5) przesuwa krzywą wiązania tlenu w lewo;
6) ułatwia oddawanie tlenu w tkankach.
Prawidłowa odpowiedź to:

Hiperkaliemia może być spowodowana stosowaniem:
1) inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę;
2) antybiotyków cefalosporynowych;
3) niesteroidowych leków przeciwzapalnych;
4) roztworów glukozy;
5) leków moczopędnych oszczędzających potas;
6) amin katecholowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U noworodka:
1) lewy przedsionek jest większy niż prawy;
2) prawa komora częściowo dostarcza krew do krążenia systemowego poprzez niezamknięty przewód tętniczy;
3) obie komory są podobnej wielkości;
4) opór płucny jest zmienny;
5) w krwinkach znajduje się hemoglobina typu płodowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących układu krążenia u ludzi w podeszłym wieku jest fałszywe?

Który z parametrów oddechowych nie zmienia się w czasie ciąży?

Jeśli dojdzie do aspiracji soku żołądkowego zawierającego cytrynian sodu należy się obawiać dodatkowego uszkodzenia tkanki płucnej, ponieważ koloidowe „antiacida” pomimo podwyższania pH soku żołądkowego mogą uszkadzać tkankę płucną.

Metoklopramid stosowany w profilaktyce zachłyśnięcia podczas indukcji znieczulenia ogólnego:

Które z przedstawionych opcji są akceptowane w postępowaniu z chorymi z cukrzycą w okresie okołooperacyjnym?
1) gdy w cukrzycy typu II leczonej dietą lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi okołooperacyjne stężenie glukozy nie przekracza 250 mg/dl nie ma potrzeby stosowania insuliny;
2) w przypadku cukrzycy typu I insulinę podaje się śródoperacyjnie w ciągłym wlewie dożylnym;
3) w trakcie znieczulenia i operacji dawkę insuliny koryguje się w zależności od poziomu glikemii;
4) w dniu zabiegu należy przejść na insulinę krystaliczną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chory leczony acebutololem z powodu nadciśnienia tętniczego nie powinien otrzymać tego leku rano w dniu operacji, ponieważ leki należące do antagonistów receptorów beta-adrenergicznych znoszą odruchowe przyśpieszenie czynności serca w odpowiedzi na śródoperacyjną utratę krwi.

W układzie półotwartym z zastawką bezzwrotną Rubena dopływ gazów:

Które ze stwierdzeń dotyczących igieł do znieczulenia podpajęczynówkowego typu Sprotte’a lub Whitacre’a z zakończeniem zwanym „pencil point” są prawdziwe?
1) wylot kanału igły znajduje się na ściance bocznej;
2) wylot kanału igły znajduje się na jej końcu;
3) zastosowanie tego rodzaju igieł może zmniejszyć popunkcyjne bóle głowy poniżej 1%;
4) zastosowanie tego rodzaju igieł może zmniejszyć popunkcyjne bóle głowy poniżej 10%;
5) nie mają przewagi nad igłami typu Quinckego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które określenia dotyczące identyfikacji przestrzeni zewnątrzoponowej metodą wiszącej kropli są prawdziwe?
1) polega ona na wessaniu kropli płynu, gdy koniec igły po przekłuciu więzadła żółtego znajdzie się w przestrzeni zewnątrzoponowej;
2) wadą metody jest to, że wciągnięcie kropli zdarza się tylko w 80% przypadków;
3) jest metodą bardzo skuteczną u ciężarnych;
4) jest metodą bardzo skuteczną u otyłych;
5) jest metodą z wyboru u dzieci.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wykonując blokadę nerwu kulszowego w dole podkolanowym należy pamiętać, że:
1) nerw kulszowy dzieli się na dwa pnie 7-10 cm poniżej kolana;
2) igłę wkłuwa się 6 cm poniżej bruzdy podkolanowej i 1 cm bocznie od linii dzielącej dół podkolanowy;
3) nerw lokalizuje się stymulatorem;
4) wstrzykuje się 30-40 ml leku miejscowo znieczulającego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wszystkie barbiturany szybko przechodzą przez łożysko, ponieważ ich rozcieńczenie we krwi płodu wzrasta z powodu gromadzenia się tych środków w mózgu i częściowo w wątrobie płodu.

Które z podanych twierdzeń dotyczących znieczulenia do cięcia cesarskiego jest prawdziwe?

U 35-letniej kobiety wykonano operację cholecystektomii laparoskopowej w znieczuleniu ogólnym. Chora otrzymała w premedykacji metoklopramid i midazolam. Podczas indukcji znieczulenia zastosowano propofol. Kondukcję prowadzono mieszaniną podtlenku azotu, tlenu oraz sewofluranu. Podczas budzenia dla odwrócenia działania środków zwiotczających zastosowano neostygminę w dawce 3 mg. U pacjentki wystąpiły nasilone pooperacyjne nudności i wymioty. Ich przyczyną był niewłaściwy sposób postępowania anestezjologicznego podczas następujących etapów znieczulenia ogólnego:

U chorego z niedrożnością przewodu pokarmowego należy:

Do objawów zespołu przezcewkowego (TUR Syndrome) nie zalicza się:

Jeżeli do operacji ginekologicznej wycięcia macicy z przydatkami rozważa się zastosowanie znieczulenia regionalnego, to powinno ono sięgać do poziomu:

U chorego kwalifikowanego do alloplastyki stawu biodrowego rozpoczęto profilaktykę przeciwzakrzepowa z zastosowaniem standardowych dawek heparyny drobnocząsteczkowej podawanych raz na dobę. Ile czasu musi upłynąć od podania ostatniej dawki heparyny do wykonania ciągłego znieczulenia zewnątrzoponowego?

U chorych znieczulanych do operacji neurochirurgicznych nie należy stosować roztworów czystej glukozy, ponieważ po rozpadzie glukozy jej roztwory stają się hipotoniczne.

Blokada nerwów międzyżebrowych w operacjach torakochirurgicznych może stanowić skuteczną pooperacyjna terapią przeciwbólową, ponieważ jest to łatwa i bezpieczna metoda analgezji.

Hipotermia ogólna do 30°C zmniejsza zużycie tlenu do:

U chorego po znieczuleniu do operacji szynowania żuchwy ze szczęką:

Blokadę pozagałkową wykonuje się stosując:

Jakie kryteria powinni spełniać pacjenci po znieczuleniu podpajęczynówkowym w momencie wypisu do domu po znieczuleniu ambulatoryjnym?
1) powrót motoryki (zgięcie podeszwowe stopy);
2) prawidłowe czucie w okolicy okołoodbytniczej;
3) powrót czucia położenia w dużym palcu;
4) powrót funkcji układu współczulnego (zdolność samoistnego oddawania moczu).
Prawidłowa odpowiedź to:

Stężenie trójglicerydów w osoczu powinno zostać oznaczone po 2 dniach ciągłego stosowania sedacji z zastosowaniem:

Chory we wstrząsie kardiogennym wymaga przeważnie niewielkich dawek środków znieczulających, a polecanym ze względu na efekt protekcji serca jest znieczulenie z zastosowaniem następującego anestetyku wziewnego:

Zniesienie bólu u pacjenta uwięzionego na miejscu wypadku (np. w samochodzie), u którego zachowana jest świadomość można uzyskać za pomocą dożylnego podania ketaminy w dawce:

Występowanie dreszczy w bezpośrednim okresie pooperacyjnym może powodować wzrost zużycia tlenu do:

U pacjentów z cukrzycą częściej niż w populacji osób zdrowych występują choroby układu sercowo-naczyniowego, dlatego u każdego chorego z cukrzycą przed planowanym zabiegiem z zakresu chirurgii ogólnej bezwzględnie wskazane jest poszerzenie diagnostyki kardiologicznej, miedzy innymi o próbę wysiłkową, badanie echokardiograficzne czy EKG metodą Holtera.

U ludzi w wieku podeszłym:
1) wybór metody znieczulenia nie odgrywa istotnej roli;
2) anestezjolog powinien traktować chorego indywidualnie i zastosować metodę, która opanował najlepiej;
3) należy unikać rozległych blokad centralnych z wysoka blokadą współczulną;
4) znieczulenie regionalne jest postępowaniem z wyboru;
5) podczas znieczulenia regionalnego ostrożniej należy stosować leki uspokajające.
Prawidłowa odpowiedź to:

67-letnia kobieta została zakwalifikowana do zabiegu laparotomii z powodu olbrzymiego guza w okolicy miednicy. W trakcie przygotowań do znieczulenia u pacjentki leżącej na plecach wystąpił nagły spadek ciśnienia wraz z tachykardią.
Które z wymienionych działań jest właściwe?

Po podaniu dożylnym leku jego początkowa objętość dystrybucji równa jest objętości:

Siła działania przeciwbólowego leczniczych dawek:

Klirens tiopentalu:
1) jest wyższy od metoheksitalu;
2) jest niższy od metoheksitalu;
3) jest taki sam jak metoheksitalu;
4) nie zależy od redystrybucji do mięśni i tkanki tłuszczowej;
5) zależy od wieku znieczulanego.
Prawidłowa odpowiedź to:

S(+) ketamina:
1) jest mieszaniną dwóch enancjomerów;
2) działa silniej od zwykłego preparatu ketaminy;
3) działa słabiej od zwykłego preparatu ketaminy;
4) działa krócej od zwykłego preparatu ketaminy;
5) działa dłużej od zwykłego preparatu ketaminy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Remifentanyl, podobnie jak suksametonium, jest rozkładany przez pseudocholinesterazę osoczową, wobec czego u chorych z daleko posuniętą marskością wątroby należy się spodziewać znacznie przedłużonego działania leku.

Podwyższenie minimalnego stężenia anestetycznego (MAC) obserwuje się:
1) w hipertermii;       4) u niemowląt w wieku 3-4 miesięcy;
2) w hipoksji;         5) u mężczyzn.
3) w nadczynności tarczycy;
Prawidłowa odpowiedź to:

Jaka część desfluranu jest metabolizowana w ustroju?

Jakie są charakterystyczne cechy blokady niedepolaryzacyjnej?
1) zanikanie odpowiedzi na stymulację tężcową;
2) brak potęgowania potężcowego;
3) obecność potęgowania potężcowego;
4) zanikanie odpowiedzi na ciąg czterech impulsów;
5) brak zanikania odpowiedzi na ciąg czterech impulsów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych leków uwalniają histaminę?
1) d-tubokuraryna;  2) rokuronium;  3) atrakurium;  4) miwakurium;  5) wekuronium.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących amidowych środków miejscowo znieczulających jest fałszywe?

Prylokaina podana w dużej dawce możne spowodować methemoglobinemię. Sinica i methemoglobinemia mogą się pojawić po przekroczeniu u dorosłego dawki:

Glikopyrrolat to środek:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe w odniesieniu do stosowania morfiny w okresie pooperacyjnym:
1) dorośli powinni otrzymać śródoperacyjnie początkową dawkę dożylną 10-15 mg;
2) analgezja jest najpełniejsza w 5 minut po dożylnym podaniu leku;
3) po podaniu domięśniowym szczyt działania przeciwbólowego występuje po 60-90 min.;
4) czas połowiczej eliminacji morfiny wynosi 6-8 godzin;
5) po podaniu domięśniowym lub dożylnym czas działania morfiny wynosi 3-4 godziny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Roztwory hydroksyetylowanej skrobii (HES):
1) powodują uszkodzenie fibronektyny;
2) miernie hamują procesy krzepnięcia;
3) powodują ostrą niewydolność nerek;
4) powodują amylazemię;
5) najczęściej z wszystkich stosowanych roztworów koloidowych powodują reakcje anafilaktyczne;
6) mogą powodować świąd skóry utrzymujący się przez długi czas.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wraz z upływem czasu przechowywania krwi konserwowanej z wykorzystaniem stabilizatorów opóźniających procesy starzenia w/w preparatu występuje:
1) skrócenie czasu przeżycia erytrocytów;
2) obniżenie zawartości trombocytów;
3) zmniejszenie aktywności czynników krzepnięcia;
4) spadek stężenia potasu;
5) wzrost wartości pH;
6) spadek prężności dwutlenku węgla pCO₂.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazaniem do przetoczenia koncentratu krwinek płytkowych (KKP) jest:
1) znaczna utrata krwi z trombocytopenią i koniecznością stosowania masywnych przetoczeń krwi;
2) każdy spadek liczby płytek krwi < 100000/ml;
3) przedoperacyjne przygotowanie u chorych z liczbą płytek krwi < 50000/ml do planowej rozległej operacji;
4) anemia aplastyczna bez skłonności do krwawień;
5) wrodzone trombocytopatie i trombocytopenie podczas zabiegów operacyjnych i krwawień zagrażających życiu;
6) hemofilia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do szpitala został przyjęty 6-tygodniowy chłopiec o masie ciała 3100 g, z uwięźniętą prawostronną przepukliną pachwinową, wymiotujący od 2 godzin. Dziecko urodziło się w 33 tygodniu życia płodowego, z masą ciała 2100 g i zostało ocenione na 10 punktów w skali Apgar. W okresie okołoporodowym przebyło żółtaczkę z najwyższym stężeniem bilirubiny 6,5 mg%. Do domu zostało wypisane w 3 tygodnie po porodzie, z masą ciała 2580 g. Z karty wypisowej i książeczki zdrowia nie wynika, aby występowały jakiekolwiek zjawiska patologiczne. Grupa krwi dziecka i matki, wpisana do książeczki zdrowia jest taka sama - A Rh(+). Chirurg przetoczył dziecku 100 ml roztworu mleczanowego Ringera i odprowadził przepuklinę, jednak po 3 godzinach ponownie uwięzła. Zachodzi konieczność operacji. Przed rozpoczęciem znieczulenia należy oznaczyć:
1) grupę krwi dziecka;         4) stężenie Na⁺, K⁺, Ca⁺⁺;
2) morfologię krwi obwodowej;      5) stężenie bilirubiny.
3) gazometrię kapilarną;
Prawidłowa odpowiedź to:

Do szpitala został przyjęty 6-tygodniowy chłopiec o masie ciała 3100 g, z uwięźniętą prawostronną przepukliną pachwinową, wymiotujący od 2 godzin. Z wywiadu wiadomo, że urodził się w 33 tygodniu życia płodowego, z masą ciała 2100 g. W okresie okołoporodowym przebył żółtaczkę z najwyższym stężeniem bilirubiny 6,5 mg%. Dyżurny chirurg zlecił przetoczenie 100 ml roztworu mleczanowego Ringera i odprowadził przepuklinę, która po 3 godzinach ponownie uwięzła. Podjęto decyzję o operacji. Dziecko zostało wprowadzone do znieczulenia tiopentalem (5 mg/kg), atrakurium (0,5 mg/kg) i fentanylem (5 mcg/kg). Wentylowane było mieszaniną podtlenku azotu i tlenu w stężeniu 2:1. Operacja trwała 35 minut, bez konieczności podaży innych leków. Po zakończeniu interwencji chirurgicznej zamknięto dopływ N₂O, podano 0,05 mg/kg neostygminy. Dziecko odzyskało świadomość i głośno płacze. Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe?

Do szpitala został przyjęty 6-tygodniowy chłopiec o masie ciała 3100 g, z uwięźniętą prawostronną przepukliną pachwinową, wymiotujący od 2 godzin. Z wywiadu wiadomo, że urodził się w 33 tygodniu życia płodowego, z masą ciała 2100 g. W okresie okołoporodowym przebył żółtaczkę z najwyższym stężeniem bilirubiny 6,5 mg%. Dyżurny chirurg zlecił przetoczenie 100 ml roztworu mleczanowego Ringera i odprowadził przepuklinę, która po 3 godzinach ponownie uwięzła. Podjęto decyzję o operacji. Dziecko zostało wprowadzone do znieczulenia tiopentalem (5 mg/kg), atrakurium (0,5 mg/kg) i fentanylem (5 mcg/kg). Podczas indukcji i wentylacji zestawem Jacksona-Reesa przez szczelną maskę twarzową końcowo-wydechowe stężenie dwutlenku węgla spadło do 0,8-0,9 vol.%. Opisana sytuacja została najprawdopodobniej spowodowana:

Silna depresja oddychania po fentanylu u noworodka występuje, ponieważ:
1) fentanyl przechodzi do ośrodkowego układu nerwowego w większym stężeniu, niż u ludzi dorosłych;
2) dochodzi do obniżenia odpowiedzi wentylacyjnej na dwutlenek węgla;
3) po podaniu dawki nasycającej występuje istotne zmniejszenie podatności klatki piersiowej;
4) na skutek obniżenia się ciśnienia krwi klirens fentanylu zmniejsza się;
5) dochodzi do redystrybucji fentanylu z tkanki tłuszczowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Przed operacją skrzywienia bocznego kręgosłupa u dzieci stwierdza się najczęściej następujące nieprawidłowości:
1) zmniejszenie zapasowej objętości wdechowej;
2) zmniejszenie zapasowej objętości wydechowej;
3) zmniejszenie czynnościowej pojemności zalegającej;
4) zmniejszenie wentylacji minutowej;
5) zaburzenia stosunku wentylacji do perfuzji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Noworodka należy intubować laryngoskopem z łopatką prostą, ponieważ mniejsza jest wówczas możliwość uszkodzenia dziąseł i okolicy podgłośniowej.

Odruch Eulera-Lijestranda hamowany jest przez:
1) wazodilatatory;     4) wziewne środki znieczulenia;
2) hipokapnię;       5) kwasicę;
3) hiperkapnię;       6) anemię.
Prawidłowa odpowiedź to:

Warunkiem efektywnego kaszlu jest pojemność życiowa:

Przyczyny ostrej miąższowej niewydolności oddechowej to:
1) zaburzenie czynności ośrodka oddechowego;
2) zaburzenia przewodnictwa nerwowo-mięśniowego;
3) obrzęk płuc;
4) zapalenie płuc;
5) niedodma;
6) niestabilność rusztowania klatki piersiowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W ilościowej metodzie oceny zakażenia dolnych dróg oddechowych u niewydolnych oddechowo chorych wentylowanych mechanicznie CPIS (Clinical Pulmonary Infection Score) uwzględnia się:
1) wartość wskaźnika paO₂/FiO₂;
2) obecność i rodzaj wydzieliny oskrzelowej;
3) radiogram płuc;
4) szczytowe ciśnienie wdechowe;
5) ciśnienie końcowo-wydechowe;
6) prężność dwutlenku węgla w krwi tętniczej paCO₂.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zastosowanie dodatniego ciśnienia końcowo-wydechowego (PEEP) powoduje wzrost prężności tlenu w krwi tętniczej paO₂ poprzez:
1) zmniejszenie czynnościowej pojemności zalegającej FRYC;
2) upowietrznienie niedodmowych obszarów płuc (rekrutacja pęcherzyków);
3) zwiększenie rzutu serca;
4) zapobieganie zapadaniu się pęcherzyków płucnych w końcowej fazie wydechu;
5) wzrost średniego ciśnienia w klatce piersiowej;
6) poprawę stosunku wentylacji do perfuzji w obszarach III strefy Westa.
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeśli podczas prowadzenia wentylacji mechanicznej wzrasta gwałtownie wdechowe ciśnienie szczytowe, a ciśnienie plateau pozostaje niezmienione to należy podjąć działania udrażniające drogi oddechowe (odsysanie) lub rozszerzające oskrzela (leki), ponieważ jest to najprawdopodobniej spowodowane spadkiem podatności statycznej płuc.

Dorosły pacjent lat 40, masa ciała 80 kg został przyjęty do szpitala z powodu złamania miednicy w wyniku wypadku na stoku w szóstej godzinie intensywnej jazdy na nartach w temperaturze minus 15°C. Stwierdzono ciśnienie tętnicze 80/60 mmHg, częstość pracy serca 130/min, zimną i spoconą skórę, znaczne upośledzenie stanu świadomości. W powyższym przypadku podejrzewasz:

50 letni chory ważący 70 kg skarży się na duszność, okresowe omdlenia związane z wysiłkiem oraz bóle zamostkowe. Osłuchowo nad zastawką aortalną słychać szmer skurczowy. Najbardziej prawdopodobna powierzchnia otwarcia zastawki aortalnej u tego pacjenta wynosi:

Pacjentka lat 70 z wieloletnią chorobą niedokrwienną serca została przyjęta do Oddziału Intensywnej Terapii z powodu hipotensji (80/60 mmHg), tachykardii (>130/min.) i klinicznych objawów wstrząsu kardiogennego. Na podstawie badań dodatkowych (EKG, echokardiografia oraz monitorowanie inwazyjne przy pomocy cewnika Swana-Ganza) rozpoznano niewydolność prawokomorową i wdrożono leczenie dobutaminą w dawce 10 ug/kg/min. uzyskując poprawę stanu ogólnego. Decydujące znaczenie dla rozpoznania
i podjętej terapii miały następujące wyniki badań:

25-letni mężczyzna po wykonaniu skoku do płytkiej wody doznał urazu kręgosłupa w odcinku szyjnym. W chwili przyjęcia ciśnienie tętnicze wynosi 60/30 mmHg, częstość akcji serca 40 uderzeń/min., występuje też oddech paradoksalny z nasilonymi ruchami brzucha, paradoksalne zaciąganie klatki piersiowej na wdechu i brak aktywnego wydechu. Chory nie odczuwa duszności, natomiast osłuchowo nad polami płucnymi występują furczenia i świsty. U opisanego chorego nie stwierdzi się objawów:

W badaniu ultrasonograficznym prawokomorowa niewydolność serca charakteryzuje się:

Śmiertelność w prawidłowo leczonym wstrząsie kardiogennym wynosi ponad:

Do oddziału intensywnej terapii przyjęto 52-letniego chorego w ciężkim wstrząsie septycznym. Ciśnienie tętnicze wynosi 70/40 mmHg, częstość akcji serca 130/min. Podjęto decyzję o założeniu cewnika Swan-Ganza. Okazuje się, że ośrodkowe ciśnienie żylne wynosi 2 mmHg, indeks sercowy 3,5 l/min/m², natomiast opór systemowy 432 dyn x s/cm⁵. Chory pozostaje na oddechu własnym. Które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe?

U 38-letniego chorego po urazie wielonarządowym doszło do krwotoku z uszkodzonej tętnicy podobojczykowej. W chwili przyjęcia do szpitala chory jest blady, a ciśnienie tętnicze krwi nieoznaczalne. U tego chorego nie wystąpi:
1) zatrzymanie diurezy;      4) zimna i lepka skóra;
2) poszerzenie żył szyjnych;    5) bradykardia.
3) zastój nad płucami;
Prawidłowa odpowiedź to:

Jeżeli w badaniu moczu stwierdza się: białko = 0 lub ślad, nieliczne wałeczki szkliste, osmolarność moczu > 500 mOsm/l to należy podejrzewać:

Do szpitala rodzina przywiozła 55-letniego mężczyznę z podejrzeniem zawału mięśnia sercowego. W Izbie Przyjęć stwierdzono, że ciśnienie tętnicze krwi wynosi 70/40 mmHg, częstość akcji serca 65 uderzeń/min, chory jest blady, spocony i skarży się na silny ból zlokalizowany centralnie za mostkiem. Rodzina podała choremu jedną tabletkę nitrogliceryny podjęzykowo, jednak ból
i dyskomfort w klatce piersiowej nie uległ zmniejszeniu. W EKG stwierdza się uniesienie odcinka ST w odprowadzeniach: II, III, aVF. Szpital, do którego trafił chory nie dysponuje pracownią diagnostyki inwazyjnej układu krążenia, a najbliższa pracownia hemodynamiczna oddalona jest o 15 km. Przedstawione zmiany są typowe dla zawału mięśnia sercowego ściany:

U 28-letniego chorego hospitalizowanego z powodu ostrego zapalenia wsierdzia doszło do dekompensacji układu krążenia. Ciśnienie tętnicze wynosi 100/70 mmHg, częstość akcji serca 130 uderzeń/min. Nie ma objawów hipoperfuzji obwodowej, jednak występują zmiany osłuchowe o cechach zastoju nad płucami, indeks sercowy wynosi 2,5 l/min/m², natomiast ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej 20 mmHg. Prawidłowe postępowanie u opisanego pacjenta powinno obejmować zastosowanie:
1) diuretyków;           4) adrenaliny;
2) nitrogliceryny;          5) glikozydów naparstnicy.
3) płynów infuzyjnych;
Prawidłowa odpowiedź to:

65-letni chory z wieloletnim wywiadem w kierunku nadciśnienia tętniczego i cukrzycą trafia do szpitala z zaburzeniami świadomości i podejrzeniem świeżego udaru mózgu. Ciśnienie krwi tętniczej wynosi w chwili przyjęcia 230/130 mmHg, a obwodowe wysycenie hemoglobiny tlenem - 88%. U opisanego pacjenta należy obniżyć ciśnienie skurczowe do wartości:

W przypadku klinicznym opisanym w pytaniu 83, w trakcie leczenia ciągłe monitorowanie stanu neurologicznego można prowadzić stosując następującą z wymienionych skal:

Kobieta w wieku 60 lat leczona z powodu nadciśnienia, choroby wieńcowej oraz nawracającego migotania przedsionków doznała o godzinie 16:00 krótkotrwałej utraty przytomności, po której wystąpiły dyskretne objawy afazji. O godzinie 19:30 wezwano pogotowie z powodu ponownej utraty przytomności. W godzinę później chora była nieprzytomna (7 pkt. wg GCS), z porażeniem połowiczym. Zaintubowana oraz wentylowana mechanicznie trafiła do szpitala. W chwili przyjęcia ciśnienie tętnicze wynosiło 190/100 mmHg, częstość tętna 72/min. W wykonanym badaniu CT głowy, stwierdzono jedynie cechy umiarkowanej ciasnoty wewnątrzczaszkowej oraz niedokrwienie w obszarze tętnicy środkowej mózgu. Który z wymienionych stanów chorobowych można uznać za prawdopodobną przyczynę zdarzenia?

Jakie postępowanie terapeutyczne należy wdrożyć niezwłocznie w przypadku klinicznym opisanym w pytaniu 83?

U 56-letniego biorcy allogenicznego przeszczepu wątroby wystąpiły łagodne pooperacyjne zaburzenia czynności nerek. Mogą być one spowodowane:
1) wcześniejszą niewydolnością nerek;
2) śródoperacyjnym zamknięciem żyły głównej dolnej;
3) krwawieniem i spadkiem ciśnienia tętniczego;
4) nefrotoksycznym działaniem cyklosporyny i takrolimusu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Diagnostyka ostrego zapalenia trzustki obejmuje ocenę w zakresie:
1) badań biochemicznych (stężenia: amylazy, lipazy, lipidów, wapnia);
2) USG jamy brzusznej;
3) CT jamy brzusznej;
4) stężenia CRP;
5) stężenia prokalcytoniny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do oddziału chirurgicznego przyjęto 66-letniego mężczyznę z przewlekłą niewydolnością nerek. Chory był leczony dietą i dotychczas nie dializowany. Z powodu narastającej żółtaczki po badaniu USG wysunięto podejrzenie kamicy przewodowej pęcherzyka żółciowego. Które ze stwierdzeń dotyczących terapii niewydolności nerek u opisanego chorego są prawdziwe?
1) wskazane jest stosowanie wlewu „nerkowych” dawek dopaminy;
2) powinien być stosowany ciągły wlew noradrenaliny;
3) wskazana jest podaż dużych dawek furosemidu;
4) podstawą terapii jest stosowanie prawidłowego nawodnienia, utrzymywanie prawidłow. ciśnienia perfuzyjnego i unikanie substancji neurotoksycznych;
5) narastanie żółtaczki może pogorszyć funkcję nerek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pacjentka lat 66 została przyjęta do szpitala z powodu nawracających nudności i wymiotów oraz osłabienia związanego z zaburzeniami gospodarki wodno-elektrolitowej. Po wdrożeniu terapii płynowej i ustabilizowaniu podstawowych parametrów życiowych, chora pozostaje nadal cierpiąca, okresowo wymiotuje. W wywiadzie odnotowano przebytą operację fundoplikacji Nissena, cukrzycę typu II i nadciśnienie tętnicze. Po przeprowadzonej diagnostyce postawiono rozpoznanie atonii żołądka. Do najważniejszych przyczyn tego stanu zalicza się:
1) cukrzycę;
2) przewlekłą niewydolność nerek;
3) zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego związane z przebytą operacją;
4) przewlekłe zapalenie trzustki;
5) przyczyny o charakterze idiopatycznym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Antybiotykoterapia profilaktyczna z zastosowaniem imipenemu w ostrym zapaleniu trzustki jest zalecana w przypadku, gdy martwica obejmuje ponad:

Bezwzględne przeciwwskazania do podania choremu rekombinowanego ludzkiego aktywowanego białka C obejmują między innymi:

Chory z pneumonią gronkowcową potwierdzoną dodatnim posiewem krwi, z ciśnieniem tętniczym 130/50 mmHg podtrzymywanym wlewem noradrenaliny w dawce 0,15 mcg/kg/min jest wentylowany mechanicznie w trybie PCV z FiO₂ = 0,45. PaO₂ = 75 mmHg. Z sondy żołądkowej uzyskuje się fusowatą treść w objętości około 400 ml/12 godz. Parametry laboratoryjne: Hb - 10 g%,
Ht - 32%; płytki krwi - 20 000, czas APTT - 80 sek., INR - 1.8; ATIII - 40%, D-dimery - 2000 µg/ml. W opisanym przypadku należy:

Które stwierdzenie dotyczące leczenia trombolitycznego zatoru tętnicy płucnej jest fałszywe?

Które ze stwierdzeń odnoszących się do postępowania anestezjologicznego we wczesnej fazie choroby oparzeniowej jest fałszywe?

Do szpitalnej izby przyjęć karetka pogotowia przywiozła 67-letniego mężczyznę z objawami duszności spoczynkowej, tachypnoe, sinicą warg i pobudzeniem. Stwierdzono również tachykardię 120/min, rozsiane rzężenia nad polami płucnymi bardziej nasilone po stronie prawej oraz gorączkę 39°C. Chory bez schorzeń przewlekłych w wywiadzie. Przed czterema dniami u sprawnego do tej pory pacjenta wystąpiły objawy osłabienia, pojawił się suchy, męczący kaszel i gorączka do 38°C. Chory pozostawał w domu, zażywał leki przeciwgorączkowe i syrop wykrztuśny. Postępowało osłabienie i brak apetytu. Nasilał się kaszel, okresowo pacjent odkrztuszał ropną wydzielinę. Pojawiła się duszność wysiłkowa ograniczająca możliwość samodzielnego funkcjonowania. Duszność nasilała się szczególnie w nocy podczas snu zmuszając pacjenta do ułożenia w pozycji półsiedzącej. W czwartej dobie duszność nasiliła się jeszcze bardziej, pacjent stał się pobudzony i zniecierpliwiony, zgłaszał trudności w oddychaniu nawet w spoczynku. Przebieg choroby i stan kliniczny sugerują rozpoznanie:
1) ostrej niewydolności lewokomorowej z ostrym obrzękiem płuc;
2) infekcji wirusowej płuc;
3) bakteryjnego zapalenia płuc;
4) zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc;
5) towarzyszących zapaleniu płuc zmian zastoinowych;
6) ostrej niewydolności oddechowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku klinicznym opisanym w pytaniu 96 należy pilnie wykonać następujące badania diagnostyczne:

W przypadku klinicznym opisanym w pytaniu 96 we wstępnej antybiotykoterapii przed identyfikacją drobnoustroju izolowanego z pobranej uprzednio wydzieliny oskrzelowej można zastosować:
1) cyprofloksacynę;      4) linezolid;
2) imipenem;        5) ampicilinę z sulbaktamem;
3) wankomycynę;      6) ceftriakson.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących zatrucia tlenkiem węgla jest fałszywe?

Zatrucie tiocyjankami ustala się na podstawie oznaczenia stężenia tych substancji w surowicy krwi, a leczeniem z wyboru jest hemodializa w przypadku przekroczenia ich stężenie powyżej 5 mg/l.

Zatrucie antagonistami receptorów beta-adrenergicznych leczymy:

Wartość energetyczna tłuszczów wynosi (w kcal/g):

U pacjenta ze spadkiem ciśnienia tętniczego krwi opornym na działanie leków obkurczających naczynia krwionośne z towarzyszącą hiponatremią, hipokaliemią, osłabieniem i hiperpigmentacją skóry, najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Do charakterystycznych objawów niedoczynności tarczycy nie zalicza się obecności:

Na bloku operacyjnym nie ma wszystkich rozmiarów mankietów do mierzenia ciśnienia. U dziecka w wieku szkolnym trzeba dokonać pomiaru ciśnienia za pomocą mankietu dla dorosłych. Wskaż stwierdzenia prawdziwe:
1) zmierzone ciśnienie tętnicze będzie zawyżone;
2) zmierzone ciśnienie tętnicze będzie zaniżone;
3) mankiet powinien pokrywać 1/3 ramienia;
4) szerokość mankietu powinna być o 20% większa od średnicy kończyny;
5) szerokość mankietu powinna być o 50% większa od średnicy kończyny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które ze stwierdzeń dotyczących skali oceny APACHE II jest fałszywe?

W badaniu gazometrycznym wykonywanym we wczesnej fazie niedomogi oddechowej, której przyczyną jest zespół samoistnej niewydolności oddechowej noworodków (IRDS, ZZO), stwierdza się hipoksemię. Towarzyszy jej zwykle:

W zespole przepukliny przeponowej mamy do czynienia z:
1) niedorozwojem naczyniowego łożyska płucnego po stronie przepukliny;
2) przemieszczeniem trzewi do jamy opłucnowej;
3) przerostem obydwu komór serca;
4) nadciśnieniem płucnym;
5) przemieszczeniem śródpiersia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Transmisja informacji nocyceptywnej z rdzenia kręgowego do wyższych pięter ośrodkowego układu nerwowego nie przebiega:

Które z wymienionych stwierdzeń dotyczących wieloobjawowego miejscowego zespołu bólowego (kauzalgii) są prawdziwe?

Analgezja z wyprzedzeniem (preemptive analgesia) jest metodą pozwalającą na znaczne zmniejszenie bólu pooperacyjnego poprzez zastosowanie:

Które z wymienionych stwierdzeń dotyczących okołordzeniowego stosowania opioidów są prawdziwe?
1) okołordzeniowe stosowanie morfiny pozbawione jest typowej dla opioidów depresji oddychania;
2) hydrofilne opioidy podane okołordzeniowo działają krócej niż preparaty o dużej lipofilności;
3) szybkość działania opioidów podanych okołordzeniowo zależy od ich lipofilności;
4) okołordzeniowe stosowanie opioidów pozwala na uniknięcie większości charakterystycznych dla opioidów systemowych działań niepożądanych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Aktualnie obowiązująca pierwsza sekwencja prowadzenia podstawowych zabiegów resuscytacyjnych u dorosłych przedstawia się następująco:

Polecana energia pierwszej i następnych defibrylacji przy stosowaniu defibrylatorów dwufazowych wynosi:

Dotchawicze podawanie adrenaliny w czasie resuscytacji noworodków nie jest polecane, ponieważ podana tą drogą adrenalina musi być podana w dawce dziesięciokrotnie wyższej niż dawka dożylna.

W bezpośrednim okresie pooperacyjnym po chirurgicznym leczeniu rozlanego zapalenia otrzewnej w przebiegu perforacji jelita grubego w monoterapii empirycznej zakażenia należy zastosować:

Różnice pomiędzy znieczuleniem techniką „low-flow” a techniką „minimal-flow” nie dotyczą:
1) przepływu świeżego gazu;   4) rodzaju układu anestetycznego;
2) składu świeżego gazu;    5) składu gazu anestetycznego.
3) oddechu zwrotnego;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które twierdzenie dotyczące biotransformacji leków anestetycznych u chorych z marskością wątroby jest fałszywe?

Pierwszym lekarzem, który zastosował podtlenek azotu był:

Do chorych po transplantacji odnosi się stwierdzenie: