Egzamin PES / Alergologia / jesień 2012

Narażenie na diizocyjaniany może być przyczyną:
1) alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych;
2) RADS;
3) RUDS;
4) chemicznego zapalenia oskrzeli;
5) kontaktowego zapalenia skóry z podrażnienia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Analiza cytologiczna plwociny indukowanej może być przydatna w rozpoznaniu takich jednostek chorobowych jak:
1) astma piekarzy;
2) zawodowe eozynofilowe zapalenie oskrzeli bez astmy;
3) refluks żołądkowo-przełykowy;
4) sarkoidoza;
5) beryloza.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych związków chemicznych posiadają zdolność wywoływania astmy alergicznej?
1) chloramina B;   2) chloropikryna;   3) chlorheksydyna;   4) chlorowodór.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół reaktywnej dysfunkcji dróg oddechowych (RADS) charakteryzuje się:
1) brakiem okresu latencji;
2) obecnością wybroczyn krwawych w nabłonku oskrzeli w początkowym okresie choroby;
3) silniejszą odwracalnością obturacji po inhalacji β₂-mimetyków niż w astmie alergicznej;
4) brakiem wyraźnego napływu granulocytów kwasochłonnych do błony śluzowej oskrzeli;
5) słabiej zaznaczonym remodelingiem oskrzeli w porównaniu z astmą alergiczną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do alergenów pochodzenia zawodowego mogących wywołać reakcje anafilaktyczne należą:
1) chlorek kobaltu;          4) Anisakis simplex;
2) przyprawy (kolendra, cykoria);    5) alergeny gryzoni (mysz, królik).
3) chlorek suksametonium;
Prawidłowa odpowiedź to:

Kryteria rozpoznania zawodowej etiologii astmy alergicznej to:
1) początek choroby w okresie narażenia na astmogen zawodowy;
2) nadreaktywność oskrzeli potwierdzona próbą prowokacyjną z metacholiną, przeprowadzoną w okresie narażenia na astmogen zawodowy;
3) potwierdzenie związku przyczynowo-skutkowego między ekspozycją zawodową a chorobą za pomocą metod serologicznych i/lub inhalacyjnych prób prowokacyjnych;
4) brak jakiejkolwiek choroby atopowej w okresie poprzedzającym ekspozycję zawodową;
5) czas trwania narażenia na astmogen zawodowy wynoszący co najmniej 1 miesiąc.
Prawidłowa odpowiedź to:

34-letni pulmonolog, wykonujący bronchoskopię od 3 lat choruje na astmę oskrzelową nieatopową. Objawy astmy nasilają się w miejscu pracy. Najbardziej prawdopodobnym astmogenem zawodowym z wymienionych poniżej jest:

Które z twierdzeń dotyczących alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych są prawdziwe?
1) najczęstszą przyczyną jest ekspozycja w środowisku domowym;
2) spadek pojemności dyfuzyjnej DLCO jest najczęstszym zaburzeniem czynnościowym płuc;
3) tomografia komputerowa wysokiej rozdzielczości jest najużyteczniejszym narzędziem oceny obrazowej;
4) limfocytoza w BALF ma wartość prognostyczną;
5) w obrazie histopatologicznym obserwuje się nacieki limfocytarno-plazmocytarne w ścianach naczyń płucnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z twierdzeń dotyczących alergicznego zawodowego zapalenia spojówek (AZZS) są prawdziwe?
1) pojęcie AZZS obejmuje jedynie przypadki, których pierwotnym czynnikiem etiologicznym jest uczulenie na alergen specyficzny dla środowiska pracy;
2) częstość występowania AZZS jest nieznana;
3) w AZZS częściej niż w innych chorobach alergicznych udaje się zidentyfikować as-IgE w organizmie chorego;
4) w diagnostyce AZZS podstawowe znaczenie mają próby ekspozycyjne w warunkach odpowiadających ekspozycji zawodowej;
5) w diagnostyce AZZS znajdują zastosowanie testy punktowe i testy płatkowe z alergenami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z poniższych zdań dotyczących ekspozycji na czwartorzędowe zasady amoniowe są prawdziwe?
1) narażenie na te związki spotykane jest w środowisku komunalnym;
2) ekspozycja zawodowa występuje w środowisku pracy personelu medycznego;
3) narażenie na te związki może być przyczyną zespołów chorobowych imitujących kolagenozy;
4) narażenie na te związki może wywołać kontaktowe zapalenie skóry;
5) skutkiem ekspozycji zawodowej może być wstrząs anafilaktyczny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Największy potencjał astmogenny cechuje związki chemiczne zawierające:
1) dwie lub więcej wysoce reaktywne grupy aldehydowe;
2) jedną grupę aminową;
3) jedną grupę izocyjanianową;
4) wiązania nienasycone C=C;
5) wiązania nienasycone C=N.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pracownik stoczni jachtowej zachorował na astmę. Które z poniższych substancji na które był eksponowany w środowisku pracy są astmogenami?
1) pył drewna tekowego;         4) acetylen;
2) żywica mocznikowo-formaldehydowa;    5) związki ołowiu.
3) cyjanoakrylan;
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z metod diagnostycznych są rekomendowane w rozpoznawaniu astmy zawodowej?
1) testy ekspozycyjne na stanowisku pracy;
2) testy ekspozycyjne w warunkach klinicznych;
3) ocena składu cytologicznego plwociny indukowanej;
4) badanie kondensatu powietrza wydychanego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia na temat zespołów astmopodobnych:
1) występują najczęściej u zatrudnionych w przemyśle chemicznym;
2) charakteryzują się rozwojem zapalenia neutrofilowego oskrzeli;
3) mogą wystąpić podczas pierwszej ekspozycji na czynnik sprawczy;
4) czasami towarzyszy im obecność nadreaktywności oskrzelowej;
5) częstość występowania w narażonej populacji nie przekracza 5%.
Prawidłowa odpowiedź to:

W odniesieniu do przeprowadzania punktowych testów skórnych (PTS) u małych dzieci nieprawdą jest, że:

Do najczęstszych wirusów powodujących zaostrzenie astmy u małych dzieci należą wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

Rozpoznanie astmy w wieku niemowlęcym i wczesnodziecięcym powinno uwzględniać:
1) obecność nawracających epizodów obturacji oskrzeli i kaszlu;
2) odpowiednio długotrwałą obserwację dziecka;
3) wdrożenie badań diagnostycznych;
4) reakcję na leki rozkurczające oskrzela;
5) odpowiedź na leczenie przeciwzapalne.
Prawidłowa odpowiedź to:

U dzieci z astmą długo działające beta-mimetyki (LABA) stosowane są:

W diagnostyce chorób alergicznych u dzieci:

W leczeniu stanu astmatycznego w warunkach oddziału pomocy doraźnej u dzieci stosuje się następujące leki, z wyjątkiem:

Które ze stwierdzeń dotyczących alergicznego nieżytu nosa u dzieci jest prawdziwe?
1) jest najczęstszą chorobą alergiczną;
2) u nastolatków częściej występuje u chłopców;
3) objawy wywołane są IgE-zależną reakcją po ekspozycji na alergen;
4) dzieci z przewlekłym alergicznym nieżytem nosa powinny być diagnozowane w kierunku astmy;
5) dzieci z astmą powinny być diagnozowane w kierunku alergicznego nieżytu nosa.
Prawidłowa odpowiedź to:

(1) Objawy zespołu alergii jamy ustnej mogą pojawić się u dzieci z alergicznym nieżytem nosa i pyłkowicą, (2) dlatego dzieci z alergicznym nieżytem nosa i pyłkowicą nie powinny profilaktycznie spożywać surowych owoców i warzyw.

Na wynik oznaczania stężenia alergenowo swoistych IgE mają wpływ:

Nieprawdą jest, że w leczeniu inhalacyjnym astmy u dzieci:

Według aktualnych zaleceń GINA wskazaniem do hospitalizacji dziecka poniżej 5. roku życia z zaostrzeniem astmy jest:
1) brak odpowiedzi po 3-krotnym podaniu 2 dawek wziewnych SABA (krótko działające beta₂-mimetyki) w ciągu 1-2 godzin;
2) tachypnoe pomimo podania 3 dawek SABA;
3) bezdech;
4) SpO₂ przy oddychaniu powietrzem atmosferycznym <92%;
5) wciąganie przestrzeni międzyżebrowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

W leczeniu wstrząsu anafilaktycznego spowodowanego użądleniem przez osę u dzieci stosuje się wszystkie niżej wymienione, z wyjątkiem:

(1) U dzieci wystąpienie dużej reakcji miejscowej po ukąszeniu przez osę stanowi wskazanie do rozpoczęcia immunoterapii swoistej, (2) ponieważ ponowne użądlenie w krótkim odstępie czasu u dzieci uczulonych stanowi ryzyko rozwoju ciężkiej reakcji anafilaktycznej.

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) opór drobnych dróg oddechowych w astmie tylko w niewielkim stopniu wpływa na całkowity opór;
2) zmiany w budowie i czynności drobnych dróg oddechowych są najważniejszą przyczyną ograniczenia przepływu powietrza w POCHP i ciężkiej astmie;
3) „pułapka powietrza” jest wczesnym objawem tylko rozwijającej się astmy;
4) w analizie czynności drobnych dróg oddechowych ocenia się: pułapkę powietrza, niejednorodność wentylacji, nasilenie zapalenia;
5) w astmie narastanie oporów w drobnych drogach oddechowych zależy jedynie od skurczu mięśniówki gładkiej.
Prawidłowa odpowiedź to:

(1) U dzieci objawy nadwrażliwości pokarmowej mogą być związane z reakcją IgE niezależną typu późnego, (2) dlatego ujemny wynik testów skórnych oraz prawidłowe stężenie swoistych IgE nie wyklucza obecności nadwrażliwości pokarmowej u dzieci.

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:
1) wirus RSV (respiratory syncytial virus) jest jednym z ważnych czynników odpowiedzialnych za zaostrzenia POCHP;
2) nie ma żadnej możliwości określenia ryzyka wystąpienia zaostrzeń POCHP;
3) zaostrzenia POCHP mogą być krótkotrwałe o nagłym początku lub narastające powoli z powolnym ustępowaniem;
4) prawidłowo leczone zaostrzenie POCHP nie ma ujemnego wpływu na spadek FEV₁;
5) nie obserwuje się związku między wartością FEV₁ a ryzykiem wystąpienia zgonu z powodu chorób sercowo-naczyniowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenie:
1) w astmie sezonowej nadreaktywność oskrzeli stwierdza się także w miesiącach zimowych, mimo braku objawów klinicznych astmy;
2) nadreaktywność oskrzeli to zwiększona ich skłonność do reagowania skurczem w warunkach narażenia tylko na bodźce nieimmunologiczne;
3) nieswoistą nadreaktywność oskrzeli określa się głównie wziewnymi testami z metacholiną i 5’-monofosforanem adenozyny;
4) nadreaktywność oskrzeli jest cechą tylko astmy, a nie występuje w POCHP;
5) określanie nadreaktywności oskrzeli nie ma żadnego znaczenia w diagnozowaniu astmy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) wydłużenie odstępu Q-T może doprowadzić do tzw. ‘baletu komór’, zwłaszcza gdy odstęp Q-T trwa >0,5 sek.;
2) przyczyną zaburzeń rytmu serca po lekach przeciwhistaminowych jest blokowanie we włóknach mięśnia sercowego kanałów potasowych Ikr;
3) nie wykazano, aby kanał potasowy Ikr miał jakąkolwiek bazę molekularną;
4) rupatadyna w małych stężeniach blokuje ludzki sklonowany kanał potasowy Kv 1.5;
5) ebastyna nie blokuje kanałów potasowych we włóknach mięśnia sercowego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) według Raportu GOLD 2011 u chorego na POCHP należy ocenić nasilenie objawów, stopień zaburzeń spirometrycznych, występowanie zaostrzeń i współwystępowanie innych chorób;
2) obturacja oskrzeli definiowana jako FEV1/FVC <0,70 jest najlepszą metodą oceniającą obturację bez względu na wiek chorych;
3) tylko palenie papierosów wywołuje POCHP;
4) tylko czynniki środowiskowe decydują o rozwoju POCHP;
5) chorzy na POCHP tzw. ‘niskoobjawowi’ mają w skali CAT<10 punktów, a w skali MRC 0-1 punkt.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) szczepienia przeciw grypie zalecane są tylko w łagodnej postaci POCHP, gdyż w ciężkiej POCHP powodują zaostrzenia;
2) według definicji POCHP choroby współistniejące i zaostrzenia mają istotny wpływ na ogólną ciężkość POCHP;
3) beta-2-agonistów nie wolno stosować u chorych na POCHP, u których stwierdza się chorobę niedokrwienną serca;
4) najczęstszą chorobą współistniejącą z POCHP jest choroba sercowo-naczyniowa;
5) najczęstszą chorobą występującą w POCHP jest cukrzyca i zespół metaboliczny.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) stadia POCHP, według Raportu GOLD, określa się tylko na podstawie wskaźnika FEV1 jako najlepszej metody;
2) występowanie nadreaktywności oskrzeli uważa się za drugi po paleniu papierosów czynnik ryzyka rozwoju POCHP;
3) mediatory zapalne we krwi krążącej mogą przyczyniać się do zaniku mięśni szkieletowych i kacheksji oraz wywoływać choroby współistniejące;
4) przewlekły ‘mokry’ kaszel, który jest następstwem zwiększenia liczby komórek kubkowych, zawsze doprowadza do obturacji oskrzeli;
5) zaostrzenia POCHP wywoływane są tylko przez bakterie i wirusy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) w POCHP nie należy stosować krótko działających β₂-agonistów i krótko działających leków przeciwcholinergicznych;
2) długo działający β₂-agonista w połączeniu z wziewnym glikokortykosteroidem stanowi pierwszy wybór w grupie chorych C i D;
3) w POCHP nie wolno kojarzyć długo działającego β₂-agonisty z długo działającym lekiem przeciwcholinergicznym;
4) inhibitor fosfodiesterazy-4 nie ma zastosowania w leczeniu POCHP;
5) teofilina stanowi wybór alternatywny w grupie A, B, C, D.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) przed rozpoczęciem leczenia POCHP wziewnymi glikokortykosteroidami należy wykonać krótkotrwałą próbę z doustnym glikokortykosteroidem;
2) leczenie przewlekłe POCHP ściśle zależy od oceny klinicznej pacjenta w czterostopniowej skali od A do D, a nie wartości FEV1;
3) w leczeniu POCHP chorych z grupy C i D szczególnie zalecane jest stosowanie wziewnego glikokortykosteroidu z długo działającym lekiem przeciwcholinergicznym;
4) inhibitor fosfodiesterazy-4 u chorych na POCHP z wartością FEV1<50% wartości należnej zmniejsza ryzyko zaostrzeń;
5) zmodyfikowany kwestionariusz MRC (Modified British Medical Research Council) ocenia nasilenie duszności, ale nie ma zastosowania w kompleksowej ocenie klinicznej pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) zaostrzenie POCHP jest to ostre pogorszenie objawów oddechowych większe od normalnej ich zmienności z dnia na dzień i prowadzącej do zmiany stosowanego leczenia;
2) zaostrzenia POCHP najlepiej rozpoznawać na podstawie badania bakteriologicznego plwociny indukowanej;
3) zaostrzenia POCHP przyspieszają utratę czynności płuc i mają negatywny wpływ na jakość życia, obok wpływu na objawy podmiotowe;
4) umieralność wewnątrzszpitalna chorych przyjętych z powodu zaostrzenia przebiegającego z hiperkapnią i kwasicą wynosi 45-50%;
5) jeśli chory doświadcza co najmniej 4 zaostrzeń w roku, to określa się go jako „frequent exacerbator” (często zaostrzający się).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) hipoteza ‘lipoksygenowa’ tłumaczy mechanizm nadwrażliwości w astmie aspirynowej;
2) kwas arachidonowy stanowi składnik fosfolipidów błon komórkowych, który uruchamiany jest przez glikokortykosteroidy;
3) w astmie aspirynowej doustny test z kwasem acetylosalicylowym charakteryzuje się prawie 100% swoistością i 100% czułością;
4) do objawów nadwrażliwości na NLPZ w astmie aspirynowej należą: wodnisty wyciek z nosa, zaczerwienienie twarzy i szyi, pokrzywka, obrzęk naczynio-ruchowy warg i powiek;
5) paracetamol i salicylan są dobrze tolerowane przez większość chorych na ASA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) za bronchospastyczny i pokrzywkowo-obrzękowy typ nadwrażliwości na NLPZ może odpowiadać ten sam patomechanizm;
2) w duszności wywołanej przez kwas acetylosalicylowy u chorych na astmę aspirynową wyróżnia się zdecydowanie fazę wczesną i późną tej reakcji;
3) do leukotrienów cysteinylowych zalicza się tylko LTC4, LTD4 i LTE4;
4) zahamowanie przez NLPZ ścieżki cyklooksygenazowej powoduje zwiększone wytwarzanie LTC4 na ścieżce lipoksygenazowej;
5) zjawisko nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy wiąże się z hamowaniem cyklooksygenazy2 (COX-2).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) skórna postać nadwrażliwości na aspirynę jest zjawiskiem niezwykle rzadkim, występuje u 0,001% osób z przewlekłą pokrzywką;
2) skórna postać wrażliwości na aspirynę może wystąpić u osób zdrowych, u osób z przewlekłą lub nawracającą pokrzywką, u chorych na astmę aspirynową;
3) doustny test ekspozycyjny z kwasem acetylosalicylowym jest, obok dodatniego wywiadu, skuteczną metodą wykrywania pokrzywki aspirynowej;
4) u chorych ze skórną postacią nadwrażliwości na aspirynę nie potwierdzono istnienia cech atopii;
5) polipy nosa występują u ~50% chorych na pokrzywkę aspirynową.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) u wszystkich chorych na astmę aspirynową rozwijają się polipy nosa i zatok;
2) charakterystyczne dla astmy aspirynowej jest eozynofilowe nacieczenie błony śluzowej nosa i oskrzeli;
3) polipektomia zawsze doprowadza do zaostrzenia astmy aspirynowej;
4) chorych na astmę aspirynową najlepiej leczyć lekami przeciwleukotrienowymi jako lekami pierwszego wyboru;
5) chorych na astmę aspirynową charakteryzuje zwiększone podstawowe wytwarzanie leukotrienów oznaczanych w moczu.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) histamina jest ważnym mediatorem w patogenezie alergicznego nieżytu nosa, alergicznego zapalenia spojówek, pokrzywki i astmy;
2) w wycinkach błony śluzowej oskrzeli chorych na astmę nie znaleziono zdegranulowanych komórek tucznych;
3) w alergicznym nieżycie nosa stwierdza się w błonie śluzowej nosa wzrost ilości receptorów H1, wzrost ekspresji mRNA dla receptorów H1 i spadek aktywności N-metyltransferazy histaminowej;
4) histamina jest odpowiedzialna za 100% objawów alergicznego nieżytu nosa;
5) histamina nie wykazuje działania na receptory histaminowe typu H2.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) leki przeciwhistaminowe drugiej generacji są tylko pochodnymi piperazyny;
2) cetyryzyna, loratadyna i foksofenadyna blokują skurcz oskrzeli (u chorych na astmę) wywołany wziewaniem histaminy lub monofosforanu adenozyny;
3) lewocetyryzyna i dezloratadyna nie blokują skurczu oskrzeli, u chorych na astmę, wywołanego wziewaniem monofosforanu adenozyny;
4) przeciwzapalne działanie lewocetyryzyny zachodzi dzięki blokowaniu jądrowego czynnika kappaβ (NFkappaβ);
5) nie zdołano wykazać, aby azelastyna miała działanie przeciwzapalne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) leku przeciwhistaminowego drugiej generacji nie wolno kojarzyć w leczeniu alergicznego nieżytu nosa z żadnym lekiem o działaniu receptorowym;
2) dezloratadyna jest wątrobowym metabolitem loratadyny;
3) bilastyna jest pierwszą cząsteczką hybrydową wprowadzoną do lecznictwa;
4) w alergicznym nieżycie nosa leki przeciwhistaminowe należy stosować przewlekle, a nie „na żądanie”;
5) leki przeciwhistaminowe drugiej generacji stanowią ważną, obok wziewnych sterydów, grupę leków zalecanych w leczeniu astmy alergicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) rupatadyna, in vitro, wykazuje mniejsze powinowactwo do receptorów H1 niż dezloratadyna i lewocetyryzyna;
2) bilastyna -pochodna piperydyny jest lekiem, który nie podlega metabolizmowi w wątrobie;
3) bilastyna wykazuje silne powinowactwo do receptorów cholinergicznych i serotoninergicznych;
4) rupatadyna podlega metabolizmowi w wątrobie i dlatego nie może być stosowana z sokiem grejpfrutowym;
5) rupatadyna, jak każdy lek przeciwhistaminowy, blokuje jedynie receptory histaminowe typu pierwszego.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia:
1) lipofilność leków przeciwhistaminowych I generacji decyduje o ich przenikaniu do centralnego układu nerwowego;
2) benzodwuazepiny nie nasilają sedatywnego działania leków przeciwhistaminowych;
3) glikoproteina-P spełnia rolę pompy wyrzucającej lek z komórek i dlatego określa się ją jako „bramkarza”;
4) CONGA nie zaleca, aby leki przeciwhistaminowe przed wprowadzeniem na rynek farmaceutyczny były badane pod kątem wywoływania sedacji;
5) żaden lek przeciwhistaminowy nie był badany w dużych próbach klinicznych pod kątem oceny bezpieczeństwa u dzieci.
Prawidłowa odpowiedź to:

W jakiej sytuacji warto oznaczyć stężenia całkowitego IgE?

Jakie znaczenie kliniczne mają przeciwciała dla determinant węglowodanowych (CCD)?

Jaki test umożliwia rozpoznanie nadwrażliwości na leki niezależnie od jej mechanizmu?

Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące oznaczenia tryptazy mastocytarnej:

Częstą chorobą współistniejącą z mastocytozą jest osteoporoza. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące rozpoznania i leczenia tej choroby:

Jakie objawy neurologiczne mogą współistnieć u chorego na mastocytozę?

Obecność mutacji D816V genu KIT:

Chora zgłosiła się do alergologa z powodu alergii na lek do znieczulania, który zastosowany został podczas zabiegu dentystycznego. U chorej wystąpiła duszność, drżenia rąk, uczucie obrzęku gardła. Przed kolejnym zabiegiem stomatologicznym u wymienionej chorej powinno się zastosować:

Do leków używanych w leczeniu agresywnej mastocytozy należą:

Jakie są wskazania do włączenia immunoterapii swoistej na jady owadów u chorych leczonych z powodu mastocytozy?

Który z poniższych wyników badania histopatologicznego można uznać za dodatni wynik spełniający kryterium duże rozpoznania mastocytozy?

Oznaczenia jakich genów mają znaczenie farmakogenetyczne w alergologii tzn. wynik oznaczenia wpływa na sposób leczenia chorego?

Do najczęstszych objawów ze strony przewodu pokarmowego u chorych na mastocytozę należą:
1) ból brzucha;      4) krwawienie z przewodu pokarmowego;
2) nudności wymioty;    5) zaburzenia wchłaniania;
3) biegunka;        6) powiększenie węzłów chłonnych jelit.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zaostrzenie astmy u dzieci z koniecznością hospitalizacji na Oddziale Intensywnej Terapii charakteryzują wszystkie poniższe parametry, z wyjątkiem:

Podczas pomiaru natężonej pojemności życiowej w badaniu spirometrycznym, prawidłowy czas trwania wydechu u dzieci to:

Wskazania do swoistej immunoterapii dzieci uczulonych na jad owadów błonkoskrzydłych obejmują wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

W przypadku anafilaksji u 8-letniego dziecka ważącego 30 kg, należy podać adrenalinę w dawce:

Najczęstszą przyczyną zgonów z powodu anafilaksji u dzieci są (w kolejności od najczęściej do najrzadziej występującej):

Pomiar stężenia IgE całkowitej w diagnostyce alergii u dzieci ma małe znaczenie z powodu:
1) dużej zmienności populacyjnej;
2) niedostatecznej swoistości;
3) zależności od wieku;
4) braku związku przyczynowego z alergią.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskazania do oznaczania alergenowo swoistych IgE obejmują wszystkie poniższe, z wyjątkiem:

U dzieci astma indukowana pokarmem może być rozpoznana, gdy podwójnie ślepa kontrolowana placebo prowokacja pokarmowa (DBPCFC):

Badania kontrolowane dowodzą, że immunoterapia alergenowa u dzieci jest skuteczna w leczeniu:
1) alergicznego nieżytu nosa i spojówek;    4) alergii na owady;
2) alergii pokarmowej;          5) atopowego zapalenia skóry.
3) alergicznej astmy oskrzelowej;
Prawidłowa odpowiedź to:

U dzieci poniżej 6. rż w leczeniu astmy stosuje się doraźnie:

Wybierz prawidłową technikę inhalacyjną, jaką należy zastosować u dzieci w wieku 4-6 lat:

Kwalifikowanie do immunoterapii alergenowej nie jest wskazane w przypadku dzieci z:
1) uczuleniem na pyłki traw;
2) astmą niestabilną;
3) częstymi infekcjami układu oddechowego;
4) alergicznym nieżytem nosa nie chorujących na astmę;
5) alergią poliwalentną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pierwotna prewencja astmy polega na:
1) stosowaniu diety hipoalergicznej przez matkę karmiącą piersią;
2) ograniczeniu ekspozycji na dym tytoniowy w życiu płodowym i po urodzeniu;
3) zalecaniu wczesnej ekspozycji dziecka na czynniki infekcyjne;
4) eliminacji alergenów zwierząt, szczególnie w rodzinach atopowych;
5) stosowaniu karmienia naturalnego do 4.-6. mż.
Prawidłowa odpowiedź to:

Autorzy wytycznych PRACTALL proponują stosowanie LTRA u dzieci:
1) w terapii infekcji wirusowych przebiegających z objawami obturacyjnymi;
2) w celu profilaktyki nawracających zaostrzeń u dzieci między 2. a 5. rż;
3) poniżej 2. rż, u których wykazano korzyści ze stosowania tej metody leczenia;
4) będących na 3. stopniu leczenia astmy;
5) chorujących na astmę łagodną jako leczenie interwencyjne.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 8-letniego dziecka wykonano wziewny nieswoisty test prowokacyjny z metacholiną. Uzyskano normalną odpowiedź oskrzeli czyli wynik PC20M (stężenie metacholiny użyte do wywołania 20% spadku pierwszosekundowej natężonej objętości wydechowej) wynoszący:

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do wykonywania wziewnych prób prowokacji swoistych i nieswoistych nie jest:

Zgodnie z najnowszymi zaleceniami European Respiratory Society (ERS) i American Thoracic Society (ATS), czas forsownego wydechu u dzieci podczas rejestracji krzywej przepływ-objętość powinien wynosić co najmniej:

Produkty dozwolone w diecie bezglutenowej u dzieci to:

Wskaż nieprawdziwe twierdzenia dotyczące spirometrycznego testu wysiłkowego u dzieci:
1) test wysiłkowy u dzieci uważa się za pozytywny, gdy nastąpi co najmniej 10% względne obniżenie wartości FEV1 (ΔFEV1) w stosunku do wartości spoczynkowych;
2) okres spoczynku przed testem powinien wynosić tylko 10 minut;
3) aktualne wyniki badań wykazują, iż u dzieci chorych na astmę przewlekłą średnia wartość ΔFEV1 wynosi około 18 % natomiast u dzieci zdrowych około 5%;
4) czas wysiłku u dzieci <12. roku życia powinien wynosić 15 minut;
5) u małych dzieci, w przypadku których nie ma możliwości wykonania badania spirometrycznego (brak adekwatnej kooperacji), wystąpienie objawów astmatycznych w badaniu osłuchowym klatki piersiowej po wysiłku może być jedyną metodą stwierdzenia bronchokonstrykcji indukowanej wysiłkiem;
6) przy braku aparaturowych metod obciążenia można zastosować bieg swobodny w teście wysiłkowym;
7) u połowy astmatyków przez około 1 godzinę obecny jest okres refrakcji powysiłkowej - brak wrażliwości na wysiłek.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia nieprawdziwe dotyczące próby odwracalności obturacji oskrzeli u dzieci:
1) próba odwracalności obturacji oskrzeli pozwala ocenić poprawę drożności oskrzeli pod wpływem szybko działającego β₂-mimetyku w aerozolu;
2) podczas próby wymagane jest powtórzenie pomiaru spirometrii 15-20 minut po podaniu leku;
3) ze względu na największą powtarzalność wskaźnikiem wykorzystywanym w celu oceny odwracalności jest tylko szczytowy przepływ wydechowy (PEF);
4) próba odwracalności obturacji ma największe znaczenie głównie u chorych z lżejszymi postaciami astmy, u których pomaga potwierdzić rozpoznanie astmy;
5) u dzieci i u dorosłych za znamienną poprawę przyjmuje się wzrost o co najmniej 50 ml wartości wstępnej PEF.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenie fałszywe dotyczące pomiarów spirometrii i analizy wartości kluczowych wskaźników względem wartości oczekiwanych u dzieci:

Wskaż stwierdzenia nieprawdziwe dotyczące pomiarów szczytowego przepływu wydechowego u dzieci:
1) wynik orientacyjnie odzwierciedla stan dużych dróg oddechowych;
2) zalecenie przewlekłego wykonywania pomiarów szczytowego przepływu wydechowego u dzieci z astmą jest uzasadnione w przypadkach o ciężkim przebiegu, zwłaszcza u pacjentów, którzy słabo odczuwają duszność, a stwierdza się u nich ciężkie ataki obturacji;
3) ograniczeniem pomiaru szczytowego przepływu wydechowego u dzieci nie jest niska precyzja pomiaru;
4) ograniczeniem pomiaru szczytowego przepływu wydechowego u dzieci jest duża zmienność pomiarów;
5) ograniczeniem pomiaru szczytowego przepływu wydechowego u dzieci nie jest ryzyko zawyżenia wyniku w obecności rozdęcia płuc;
6) stwierdza się słabą korelację zmienności szczytowego przepływu wydechowego z nadreaktywnością oskrzeli u dzieci bezobjawowych z prawidłową spirometrią.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe dotyczące testu prowokacyjnego oskrzeli z wysiłkiem fizycznym:
1) do dozowania wysiłku preferowane są bieżnia lub ergometr rowerowy;
2) temperatura w pokoju badań powinna wynosić 26-30°C ale nie mniejsza niż 25°C, a względna wilgotność powietrza nie ma znaczenia dla przebiegu badania;
3) czynność serca powinna być monitorowana;
4) wysiłek na bieżni powinien trwać co najmniej 20 minut;
5) w ocenie wyniku testu zaleca się raczej pomiar wentylacji niż szybkość tętna użyteczną do monitorowania intensywności wysiłku;
6) test kończy się, gdy wysiłek trwa ≥ 4 minuty przy osiągnięciu docelowej wentylacji;
7) po upływie tylko 1 i 10 minut wykonuje się badanie spirometryczne;
8) spadek wartości FEV1 <95% wartości spoczynkowych świadczy o powysiłkowym zwężeniu oskrzeli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu hiper-IgE:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu hiper-IgE:

Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące próby prowokacji doustnej glutenem:
1) próbę tę stosuje się niezwykle rzadko, w przypadkach wątpliwości co do rozpoznania celiakii, zwykle po 1-tygodniowym okresie stosowania diety bezglutenowej;
2) rozpoznanie celiakii zostaje potwierdzone, jeżeli przeprowadzony pod kontrolą lekarską test prowokacji spowoduje w ciągu kilku dni nawrót objawów;
3) prowokacja glutenem polega na podawaniu glutenu w dawce 20 g glutenu na kg masy ciała na dobę;
4) dla wykazania ewentualnego zaniku kosmków okres podawania glutenu wynosi 3-6 miesięcy;
5) w trakcie podawania glutenu oznacza się przeciwciała EMA i ARA - ich pojawienie się jest wskazaniem do przerwania prowokacji i wykonania biopsji jelita cienkiego;
6) próba prowokacji doustnej glutenem może być wykonana niezależnie od wieku pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenia prawdziwe dotyczące alergii na gluten:
1) alergia na gluten nie doprowadza do uszkodzenia błony śluzowej jelita i zwiększenia przepuszczalności bariery jelitowej dla makrocząsteczek;
2) do objawów klinicznych alergii na gluten u niemowląt i małych dzieci należą: wymioty, biegunka ze śluzem, czasami z krwią;
3) do objawów klinicznych alergii na gluten u niemowląt i małych dzieci należą: zapalenie spojówek i błony śluzowej nosa, zmiany skórne i zapalenie oskrzeli;
4) w badaniu endoskopowym i histopatologicznym jelita cienkiego stwierdza się prawidłowy wygląd jelita i kosmków lub niewielki naciek z komórek jednojądrzastych;
5) alergia na gluten jest rzadko skojarzona z nadwrażliwością na alergeny wziewne i pokarmowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż stwierdzenie fałszywe dotyczące celiakii:

Czy ujemny wynik testu śródskórnego (ts) z szeregiem stężeń jadu od 0,001-1 mcg/ml u chorego z ciężką reakcją anafilaktyczną po użądleniu jest podstawą do wykluczenia IgE-zależnego mechanizmu reakcji poużądleniowej, a tym samym dyskwalifikuje chorego z immunoterapii jadem (VIT)?
1) ujemny wynik ts z całym szeregiem stężeń jadu od 0,001 - 1 mcg/ml wyklucza IgE-zależny mechanizm reakcji poużądleniowej;
2) u 10% pacjentów wykazujących obecność jadowo-specyficznych przeciwciał klasy IgE w surowicy (sIgE) wynik ts z jadem jest ujemny. Dlatego wykluczenie IgE-zależnego mechanizmu reakcji poużądleniowej możliwe jest wobec ujemnego wyniku obu badań, zarówno testu skórnego jak sIgE w surowicy;
3) ujemny wynik testu śródskórnego z szeregiem stężeń jadu od 0,001-1 mcg/ml oznacza nieimmunologiczny mechanizm reakcji poużądleniowej;
4) ujemny wynik testu śródskórnego z szeregiem stężeń jadu od 0,001-1 mcg/ml u chorego z ciężkim odczynem anafilaktycznym po użądleniu przez owada wskazuje na rozpoznanie mastocytozy;
5) ujemny wynik testu śródskórnego z szeregiem stężeń jadu od 0,001-1 mcg/ml u chorego z ciężkim odczynem anafilaktycznym po użądleniu przez owada wskazuje na błąd techniczny lub jest efektem zażywania przez chorego leków przeciwhistaminowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Próba prowokacyjna z żywym owadem jest rzadko wykonywana u pacjentów z alergią na jad owadów błonkoskrzydłych z powodu obawy o wystąpienie reakcji anafilaktycznej. W jakich sytuacjach próba ta jednak znajduje obecnie zastosowanie?
1) próba prowokacyjna z żywym owadem jest wykonywana rutynowo u chorych zakwalifikowanych do immunoterapii jadem w celu potwierdzenia charakteru i ciężkości reakcji po użądleniu przez owada (weryfikacja wskazań do immunoterapii);
2) próba prowokacyjna z żywym owadem jest często wykonywana w celu oceny stopnia aktualnej reaktywności klinicznej u pacjentów, którzy w odległej przeszłości przebyli ciężką reakcję alergiczną po użądleniu;
3) próba prowokacyjna z żywym owadem jest wykonywana w niektórych ośrodkach w celu oceny efektów 5-letniej immunoterapii jadem u pacjentów po pełnym kursie szczepień;
4) próba prowokacyjna z żywym owadem jest wykonywana w badaniach naukowych w celu: oceny skuteczności różnych protokołów immunoterapii, wpływu premedykacji lekami na skuteczność tego leczenia lub porównania skuteczności nowych wariantów leczenia odczulającego (rekombinowane alergeny jadu).
Prawidłowa odpowiedź to:

W rozpoznaniu różnicowanym u pacjentów z nawracającymi ciężkimi odczynami anafilaktycznymi po użądleniu zarówno przez pszczoły, jak osy i szerszenie należy uwzględnić:
1) mastocytozę;          3) zespół hiper-IgE;
2) niedobór inhibitora C1 esterazy;    4) niedobór przeciwciał klasy IgA.
Prawidłowa odpowiedź to:

Według relacji świadków zdarzenia podróżujący latem 55-letni motocyklista zatrzymał się na poboczu, był osłabiony i miał zawroty głowy, nie mógł poruszać lewą ręką i nogą, a następnie stracił przytomność. Po przewiezieniu do oddziału SOR-u stwierdzono objawy udaru mózgowego z niedowładem połowiczym lewostronnym. Pacjent został natychmiast skierowany do oddziału neurologicznego, gdzie badający go lekarz stwierdził w okolicach karku obecność żądła pszczoły, które natychmiast usunął. Obawiając się związku pomiędzy objawami neurologicznymi, a użądleniem przez owada zlecono konsultację alergologiczną. Co powinien rozpoznać i zalecić konsultujący alergolog?

Które z poniższych stwierdzeń opisujących podobieństwa i różnice objawów alergii na jad owadów błonkoskrzydłych w grupie dzieci i dorosłych są prawdziwe?
1) u dzieci z alergią na jad owadów po użądleniu częściej występują izolowane objawy ze strony skóry i błon śluzowych: pokrzywka i obrzęk naczyniowo-ruchowy niż w grupie dorosłych. Tendencja do ustępowania skórno-śluzówkowych odczynów alergicznych na jad jest większa u dzieci niż u dorosłych;
2) objawy ze strony układu oddechowego (duszność bronchospastyczna) występują z jednakową częstością u dzieci i u dorosłych;
3) objawy ze strony układu krążenia występują częściej u dorosłych niż u dzieci;
4) częstość występowania ciężkich reakcji anafilaktycznych po użądleniu przez owady błonkoskrzydłe jest największa w najmłodszych grupach wiekowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Faza późna reakcji typu natychmiastowego występująca po prowokacji swoistym alergenem skóry, nosa lub oskrzeli:
1) jest rzadko wykorzystywana w celach diagnostycznych poza przypadkami alergii zawodowych i ekspozycji na czynniki zawodowe wywołujące alergię układu oddechowego;
2) jest często wykorzystywana jako model kliniczny do badań nad patomechanizmem chorób alergicznych, badaniem mechanizmów immunoterapii swoistej lub oceny działania leków przeciwalergicznych;
3) jest rutynowo wykorzystywana do oceny prognozy klinicznej chorób alergicznych;
4) ma szczególne znaczenie w diagnostyce alergii pokarmowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zahamowanie późnej fazy reakcji alergicznej (LAR) w skórze podczas wczesnych faz immunoterapii swoistym alergenem jest wykorzystywane:
1) dla oceny efektywności klinicznej immunoterapii swoistej ponieważ zmniejszenie odczynu skórnego w fazie wczesnej (EAR) i późnej (LAR) jest równoległe do poprawy klinicznej osiąganej w przebiegu immunoterapii;
2) jako model do badań nad mechanizmami wzbudzania tolerancji na alergen w przebiegu immunoterapii swoistym alergenem;
3) jako czynnik pomocny w prognozowaniu powikłań podczas immunoterapii swoistej;
4) jako czynnik decydujący o momencie przerwania szczepień;
5) jako model do badań różnymi wariantami szczepionek alergennych.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 54-letniego mężczyzny po użądleniu przez pszczołę wystąpiły: osłabienie, świąd dłoni, duszność ze świszczącym oddechem i zaburzenia świadomości. Dwukrotnie wykonane w odstępie 3 m-cy testy skórne były ujemne podobnie jak wynik oznaczenia specyficznych przeciwciał IgE dla jadu pszczoły. Wynik testów oceniających reaktywność komórek efektorowych na alergeny jadu pszczoły był również ujemny. Która z informacji udzielonych pacjentowi przez lekarza alergologa najpełniej oddaje jego sytuację?
1) w związku z wykluczeniem IgE-zależnego charakteru przebytej reakcji po użądleniu przez pszczołę rokowanie jest pomyślne, a kolejne użądlenie przez tego owada nie grozi poważnymi konsekwencjami;
2) w związku z wykluczeniem IgE-zależnego charakteru przebytej reakcji nie można podjąć immunoterapii swoistej i jedynym postępowaniem chroniącym przed konsekwencjami kolejnego użądlenia jest zaopatrzenie w autostrzykawkę z adrenaliną;
3) ciężkość reakcji poużądleniowej kwalifikuje pacjenta do immunoterapii swoistej jadem pszczoły niezależnie od wyniku badań humoralnych i komórkowych;
4) opisane objawy po użądleniu przez pszczołę mogą odpowiadać reakcji wagowazalnej zatem należy zweryfikować rozpoznanie anafilaksji na jad pszczoły;
5) u pacjenta należy rozpoznać astmę oskrzelową.
Prawidłowa odpowiedź to:

U 4-letniego dziecka po użądleniu przez pszczołę wystąpiły kilkakrotnie duże odczyny miejscowe, których nasilenie wzrastało przy każdym kolejnym użądleniu. Wykonane testy skórne z jadem pszczoły były dodatnie podobnie jak wynik oznaczenia specyficznych przeciwciał IgE dla jadu pszczoły. Która z informacji udzielonych rodzicom pacjenta przez lekarza alergologa jest najwłaściwsza?
1) w związku z progresywnym charakterem odczynów na jad pszczoły rokowanie jest niepomyślne, a kolejne użądlenie przez tego owada grozi poważniejszymi konsekwencjami;
2) w związku z miejscowym charakterem odczynów alergicznych na jad pszczoły rokowanie jest pomyślne, a kolejne użądlenie przez tego owada nie grozi poważniejszymi konsekwencjami;
3) w związku z potwierdzeniem IgE-zależnego charakteru przebytej reakcji należy podjąć immunoterapię swoistą jadem;
4) miejscowy charakter reakcji poużądleniowej nie kwalifikuje pacjenta do immunoterapii swoistej jadem pszczoły niezależnie od wyniku badań na obecność sIgE przeciwko jadowi pszczoły;
5) opisane objawy po użądleniu przez pszczołę mogą odpowiadać reakcji toksycznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Znaczenie w zakresie patomechanizmu urticaria pigmentosa mają:
1) łagodna proliferacja skórnych mastocytów;
2) w niektórych przypadkach tło genetyczne;
3) zaburzenia kodowania błonowego receptora kinazy tyrozynowej na powierzchni mastocytów;
4) III typ reakcji immunologicznej wg klasyfikacji Gella i Coombsa;
5) somatyczne mutacje c-kit.
Prawidłowa odpowiedź to:

Diagnostyka pokrzywki przewlekłej powinna obejmować:
1) wykonanie testu prowokacji z kwasem acetylosalicylowym z surowicą autologiczną, osoczem autologicznym, czynnikami fizykalnymi;
2) badania w kierunku ognisk infekcyjnych, oznaczenia szerokiego panelu autoprzeciwciał, hormonów tarczycy;
3) ocenę potencjalnych schorzeń ogólnoustrojowych w podejrzeniu pokrzywki objawowej;
4) celowaną diagnostykę alergologiczną;
5) wykonanie próby Tzancka.
Prawidłowa odpowiedź to:

Immunosupresyjne działanie promieni ultrafioletowych stosowanych w leczeniu pokrzywki przewlekłej charakteryzują następujące stwierdzenia:
1) UVB hamuje antygenowo-swoistą reakcję immunologiczną;
2) UVA-1 indukuje apoptozę;
3) UVB nasila zjawisko akantolizy;
4) UVA-1 powoduje ograniczenie miejscowej reakcji pokrzywkowej;
5) UVB stymuluje uwalnianie IL-10 z keratynocytów.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące zespołu Muckle-Wells’a:

W leczeniu trudnych przypadków pokrzywki przewlekłej warto rozważyć zastosowanie wszystkich wymienionych możliwości terapeutycznych, z wyjątkiem:
1) cyklosporyna A w połączeniu z lekiem przeciwhistaminowym nowej generacji, leki antyleukotrienowe, trójcykliczne antydepresanty;
2) cyklosporyna A w połączeniu z lekiem przeciwhistaminowym nowej generacji, nifedypina, trójcykliczne antydepresanty;
3) cyklosporyna A w połączeniu z lekiem przeciwhistaminowym nowej generacji, leki antyleukotrienowe, sulfasalazyna;
4) cyklosporyna A w połączeniu z lekiem przeciwhistaminowym nowej generacji, leki antyleukotrienowe, blokery receptorów H2;
5) cyklosporyna A w połączeniu z lekiem przeciwhistaminowym nowej generacji, leki antyleukotrienowe, ketotifen.
Prawidłowa odpowiedź to:

W przypadku pokrzywki słonecznej charakterystycznymi cechami klinicznymi są:
1) rumień, świąd i bąble pokrzywkowe po 1-2 minutach ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe;
2) ustępowanie objawów po 30-60 minutach od zakończenia ekspozycji słonecznej;
3) rzadkie objawy ogólne;
4) wieloletni przebieg;
5) częste objawy ogólne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Niepożądane reakcje wynikające z zastosowania miejscowych leków znieczulających mogą mieć charakter:
1) reakcji toksycznych;        4) reakcji alergicznych;
2) reakcji psychogennych;        5) reakcji o typie idiosynkrazji.
3) reakcji autonomicznych;
Prawidłowa odpowiedź to:

Postać niemowlęca AZS charakteryzuje się obecnością zmian skórnych zlokalizowanych:

Lekiem z wyboru w pokrzywce typu choroby posurowiczej są:

Rozpoznanie ostrej pokrzywki przy współistnieniu atopii w okresie niemowlęctwa:

Diagnostyka pokrzywki autoimmunologicznej opiera się na:

Preferowaną techniką diagnostyczną w rozpoznawaniu pokrzywki kontaktowej jest/są:

Do pokrzywek mediowanych przez składowe dopełniacza nie należy:

Pokrzywka ostra niealergiczna:

Preferowaną techniką diagnostyczną w pokrzywce opóźnionej z ucisku jest/są:

Lekiem z wyboru w ostrej pokrzywce alergicznej są:

Markerem nadwrażliwości na glikokortykosteroidy w próbach płatkowych są:

Do atopowego zapalenia skóry i rybiej łuski zwykłej predysponuje mutacja w genie kodującym:

Reakcję fotoalergiczną mogą prowokować:

Wskaż objaw, który nie jest charakterystyczny dla pseudolymphoma:

Odbarwienia skóry może powodować:

W mechanizmie reakcji fotoalergicznej nie odgrywa istotnej roli:

Mechanizm świerzbiączki ostrej (stophulus infantum) jest związany z: