Egzamin PES / Alergologia / jesień 2007

Względnym przeciwwskazaniem do podania dożylnych preparatów immunoglobulin, ze względu na możliwość wywołania reakcji anafilaktycznej, jest:

Przewlekła choroba ziarniniakowa to:

Przyczyny podwyższonej liczby bezwględnej granulocytów kwasochłonnych (eozynofilów) we krwi obwodowej mogą obejmować:
1) choroby atopowe;       4) infestację pasożytnicze;
2) zakażenia wirusowe;     5) gronkowcowe infekcje skóry;
3) płonicę (szkarlatynę);     6) uogólnioną mastocytozę.
Prawidłowa odpowiedź to:

Kilkanaście minut do kilku godzin po przyjęciu przez chorego na astmę aspiryny lub paracetamolu może wystąpić napad astmy oskrzelowej, któremu może towarzyszyć, silny ból za mostkiem, krwawienie z dolnego odcinka przewodu pokarmowego lub krwioplucie. Wskaż prawidłową odpowiedź :

U chorych na astmę z nietolerancją na aspirynę pojedyncza dawka aspiryny może wywołać gwałtowny i silny skurcz oskrzeli, wstrząs, utratę przytomności i zatrzymanie oddechu. Podobną reakcję obserwuje się po przyjęciu przez chorego na AIA celekoksybu.

W populacji polskiej wśród chorych na astmę nietolerancja na aspirynę występuje u około:

U chorych na astmę z nietolerancją aspiryny po przyjęciu aspiryny obserwuje się:
1) zwiększoną syntezę leukotrienów cysteinylowych;
2) zahamowanie syntezy tromboksanu;
3) zahamowanie wydzielania histaminy i tryptazy;
4) zmniejszoną ekspresję syntazy LTC₄;
5) zahamowanie uwalniania ECP.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najlepszą metodą rozpoznania astmy aspirynowej jest:
1) wykonanie testu skórnego (prick test) z aspiryną lizynową;
2) badanie poziomu eozynofilii bezwzględnej we krwi po podaniu doustnym dawki prowokacyjnej aspiryny;
3) oznaczenie w powietrzu wydechowym NO lub ECP po inhalacji dawki prowokacyjnej aspiryny lizynowej;
4) wykonanie doustnego testu prowokacyjnego z aspiryną;
5) badanie leukotrienów cytinylowych w koncentracie indukowanej plwociny po inhalacji aspiryny lizynowej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Chorzy na astmę aspirynową nie mogą przyjmować:
1) kwasu acetylosalicylowego;     4) ibuprofenu;
2) paracetamolu;         5) salicylamidu.
3) celekoksybu;
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół hiper-IgE to:

Triada aspirynowa Widala to:

Wskaż prawidłowe zdanie lub zdania dotyczące rozpoznania astmy aspirynowej:

Glikokortykosteroidy miejscowe (mGKS) stanowią w dalszym ciągu „leki pierwszego rzutu” w leczeniu wyprysku atopowego. Długotrwałe stosowanie tych leków wiąże się z częstymi objawami niepożądanymi, z wyjątkiem:

Pacjentom z wypryskiem atopowym zaleca się obecnie tzw. całkowitą terapię emolientową - polegającą na stosowaniu emolientów:

Rozpoznanie różnicowe obrzęku naczynioruchowego wrodzonego typu I obejmuje następujące schorzenia, z wyjątkiem:

Trwająca do 2 roku życia postać niemowlęca wyprysku atopowego, charakteryzuje się:

Zwiększona podatność skóry na infekcje u pacjentów z wypryskiem atopowym wynika z:

Prawidłowe wartości C4 nie wykluczają rozpoznania obrzęku naczynioruchowego:

Autoprzeciwciała przeciwko inhibitorowi C1 są przyczyną obrzęku naczynioruchowego:

Do najczęstszych postaci ostrego obrzęku naczynioruchowego (AE) należy obrzęk naczynioruchowy:

W przypadku braku poprawy stanu klinicznego pacjenta z pokrzywką przewlekłą po zastosowaniu wyższych dawek leków przeciwhistaminowych należy rozważyć włączenie alternatywnych metod terapii, z wyjątkiem:

Występujący często w przebiegu wyprysku atopowego objaw Hertoghe’a to:

Do kryteriów mniejszych wyprysku atopowego nie należy:

Najczęstszym zaburzeniem ze strony narządu wzroku w przebiegu wyprysku atopowego jest:

Lekiem zalecanym w pokrzywce z zimna jest:

Lekiem z wyboru w terapii ostrego, wrodzonego zagrażającego życiu obrzęku naczynioruchowego (HAE):

W obrzęku naczynioruchowym wrodzonym, nabytym i polekowym wykazano w surowicy podwyższony poziom:

Wzrost liczby leukocytów przed wysiewem pokrzywki, obrzęk i bolesność dystalnych stawów, gorączka, dreszcze, bóle głowy towarzyszą:

Najczęstszymi lekami wywołującymi pokrzywkę ostrą u dzieci są:

Wtórny obrzęk naczynioruchowy w przebiegu choroby hematologicznej nosi nazwę zespołu:

Towarzyszący pokrzywce alergiczny obrzęk naczynioruchowy związany jest:

Rozpatrywane są alternatywne mechanizmy aktywacji komórek tucznych, które wyjaśniłyby anafilaksję u osób bez cech atopii. Najmniej prawdopodobne wśród nich to:
1) działanie kompleksów immunologicznych z IgG poprzez receptor FcgRIIa na komórkach tucznych;
2) działanie składnika 5a dopełniacza na receptor (CD88) komórek tucznych;
3) zmniejszenie ilości magazynowanej histaminy na rzecz jej ciągłego uwalniania;
4) nadmierna ekspresja receptora c-KIT dla stem cell factor na komórkach tucznych spowodowana jego mutacją;
5) zmniejszenie gęstości receptora dla IgE na bazofilach i komórkach tucznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Możliwości diagnostyki laboratoryjnej potwierdzającej wystąpienie reakcji anafilaktycznej są niezadowalające. Wśród mediatorów, których pomiar we krwi może być przydatny znajdują się:
1) tryptaza;         4) karboksypeptydaza A3;
2) histamina;         5) chymaza.
3) prostaglandyna E2;
Prawidłowa odpowiedź to:

U chorych, u których reakcja anafilaktyczna jest wyzwalana przez alergeny pokarmowe, często nie udaje się udokumentować zwiększonego poziomu tryptazy mimo prawidłowego czasu pobrania próbki krwi po reakcji. Zjawisko to próbują tłumaczyć następujące hipotezy:
1) uwolniona w śluzówce przewodu pokarmowego tryptaza może nie przechodzić do łożyska naczyniowego i nie zwiększać poziomu we krwi;
2) w anafilaksji pokarmowej głównym mediatorem jest serotonina, której uwolnieniu nie towarzyszy wyrzut tryptazy;
3) komórki tuczne błon śluzowych typu M_T zawierają mniej tryptazy niż skórne i okołonaczyniowe mastocyty typu M_TC;
4) anafilaksja pokarmowa może być zależna od aktywacji bazofilów i eozynofilów;
5) u niektórych osób komórki tuczne nie zawierają tryptazy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z objawów anafilaksji spowodowanych gwałtownym uwolnieniem histaminy są zależne od równoczesnego pobudzenia receptora histaminowego H2?
1) świąd skóry;         4) przekrwienie skóry (flush);
2) skurcz oskrzeli;         5) ból głowy.
3) spadek ciśnienia tętniczego krwi;
Prawidłowa odpowiedź to:

W diagnostyce różnicowej wstrząsu anafilaktycznego często uwzględnia się reakcje wazodepresyjne o różnej przyczynie. Który z wymienionych objawów nie jest pomocny w różnicowaniu tych dwóch stanów?

Które z podanych poniżej objawów są charakterystyczne dla reakcji anafilaktyczej?
1) spadek ciśnienia tętniczego poniżej 30% wartości podstawowej u chorego uczulonego na alergen pokarmowy po 30 minutach od ekspozycji na ten alergen;
2) obrzęk twarzy i wykwity skórne, które pojawiły się w krótkim czasie po ekspozycji na czynnik mogący być alergenem;
3) nagłe pojawienie się obrzęku twarzy i niewydolności krążenia;
4) niewydolność oddechowa, która pojawiła się nagle;
5) nagłe pojawienie się wykwitów skórnych i duszności, które częściowo ustąpiły pod wpływem leków lecz po
8 godzinach ponownie nasiliły się.
Prawidłowa odpowiedź to:

Leczeniem z wyboru wstrząsu anafilaktycznego jest jak najszybsze podanie adrenaliny (epinefryny). Poniższe stwierdzenia są prawdziwe, z wyjątkiem:

Który z pacjentów z objawami wstrząsu anafilaktycznego wymaga podania dożylnych glikokortykosteroidów?

W celu identyfikacji domniemanego alergenu u chorego po przebytym wstrząsie anafilaktycznym można wykonać:
1) punktowe testy skórne w ciągu najdalej 2 tyg. od epizodu anafilaksji;
2) punktowe testy skórne po 3-4 tyg. od epizodu anafilaksji;
3) śródskórne testy, jeżeli podejrzany był antybiotyk beta-laktamowy;
4) oznaczenie poziomu swoistego IgE dla alergenu;
5) oznaczenia panelu swoistych IgE dla pospolitych alergenów wziewnych i pokarmowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych poniżej terapii wnoszą zwiększone ryzyko ciężkiego wstrząsu anafilaktycznego?
1) leczenie hipercholesterolemii statynami;
2) leczenie nadciśnienia tętniczego inhibitorami konwertazy angiotensynogenu;
3) leczenie nadciśnienia tętniczego beta-blokerami;
4) leczenie depresji inhibitorami monoaminooksydazy;
5) leczenie depresji inhibitorami transportu zwrotnego dopaminy.
Prawidłowa odpowiedź to:

W postępowaniu diagnostycznym u dziecka z podejrzeniem astmy oskrzelowej należy zastosować następujące metody diagnostyczne:

Do występowania nawracających stanów obturacji oskrzeli u małych dzieci usposabiają następujące stany chorobowe, z wyjątkiem:

Które z wymienionych poniżej zakażeń układu oddechowego, przebytych w wieku niemowlęcym wpływa na występowanie nawrotów świszczącego oddechu w pierwszych latach życia?

W przewlekłym leczeniu inhalacyjnym dziecka 8-letniego chorego na astmę zalecane są następujące metody:

W zaostrzeniu astmy oskrzelowej najczęściej występują następujące odchylenia w badaniu:

Badanie spirometryczne pozwala na ocenę czynności układu oddechowego u dzieci:

Który z poniżej wymienionych leków powinien być zastosowany jako lek pierwszego rzutu w zaostrzeniu astmy niezależnie od wieku?

Podstawowym badaniem diagnostycznym u dziecka w wieku 2 lat, które zgłasza się z powodu kolejnego, piątego obturacyjnego zapalenia oskrzeli i u którego nie wykonano dotąd żadnych badań diagnostycznych jest:

Napady astmy u dzieci w wieku przedszkolnym są często wyzwalane przez następujące czynniki, z wyjątkiem:

Które z poniżej wymienionych powikłań może wystąpić w przebiegu napadu astmy i spowodować gwałtowne nasilenie duszności?

Knemometria jest metodą oceny:

W miarę upływu czasu w zespole alergii jamy ustnej:
1) zwiększa się liczba źle tolerowanych alergenów, zwykle pochodzenia roślinnego;
2) początkowo chorym szkodzą głównie alergeny termostabilne, później również ciepłochwiejne;
3) istotnie wzrasta ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego po ekspozycji na uczulające alergeny;
4) spożycie uczulających alergenów powoduje coraz więcej objawów.
Prawidłowa odpowiedź to:

W obrzęku naczynioruchowym związanym z niedoborem inhibitora C1 objawy żołądkowo-jelitowe:

Do charakterystycznych objawów diagnostycznych, które powinny nasuwać podejrzenie obrzęku naczynioruchowego wywołanego niedoborem inhibitora C1 należą:
1) świąd;
2) brak poprawy po lekach przeciwhistaminowych;
3) brak pokrzywki;
4) wywiad niewskazujący na rodzinne występowanie choroby;
5) niskie stężenie C4;
6) rumień guzowaty.
Prawidłowa odpowiedź to:

W zespole hiper-IgE występują wszystkie niżej wymienione cechy, z wyjątkiem:

Diagnostyka układu odpornościowego jest wskazana u dziecka, u którego stwierdzono:
1) osiem infekcji górnych dróg oddechowych w ciągu roku;
2) dwa zapalenia zatok w ciągu roku;
3) zapalenie płuc wymagające antybiotykoterapii dożylnej;
4) dodatni wywiad rodzinny w kierunku pierwotnych zaburzeń odporności;
5) przewlekłe owrzodzenia jamy ustnej;
6) schorzenie wymagające długotrwałej (ponad 2-miesięcznej) antybiotykoterapii bez poprawy klinicznej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Pewne rozpoznanie celiakii można postawić w przypadku stwierdzenia:

Najskuteczniejszą formą immunoterapii miejscowej jest:

Dla odróżnienia wtórnego zespołu złego wchłaniania na tle alergii pokarmowej od celiakii przydatne mogą być:
1) dokładna ocena histopatologiczna bioptatu błony śluzowej jelita cienkiego pod kątem stopnia zaniku kosmków jelitowych, wyglądu krypt, liczby limfocytów śródnabłonkowych, eozynofilów, komórek plazmatycznych;
2) ocena obecności surowiczych przeciwciał antyendomyzjalnych EmA;
3) wodorowy test oddechowy po doustnym obciążeniu laktozą;
4) ocena obecności surowiczych przeciwciał przeciwgliadynowych AGA;
5) ocena obecności antygenu GSA 65 w kale.
Prawidłowa odpowiedź to:

Zespół Heinera:
1) może występować w każdym wieku, ale najczęściej dotyczy „młodych dorosłych”;
2) jest związany ze spożyciem orzeszków ziemnych;
3) często stwierdza się eozynofilię krwi obwodowej oraz obecność swoistych IgE na orzeszki ziemne;
4) charakteryzuje się nawracającymi naciekami w płucach;
5) nierzadko chorobie towarzyszy niedokrwistość z niedoboru żelaza oraz objawy żołądkowo-jelitowe.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do grupy czynników ryzyka rozwoju POChP poza paleniem papierosów oraz zanieczyszczeniami powietrza, głównie tlenkiem siarki i cząstkami stałymi należą wszystkie, z wyjątkiem:

Według raportu GOLD umiarkowaną postać POChP (stopień II) charakteryzują:

Pyłek roślin musi spełniać wszystkie niżej wymienione warunki, aby wywołać uczulenie u osoby obciążonej atopią:

Do kryteriów głównych alergicznego grzybiczego zapalenia zatok według Benta i Kuhna należą wszystkie wymienione, z wyjątkiem:
1) identyfikacja elementów grzyba w wydzielinie śluzowej nosa lub zatok;
2) identyfikacja alergicznego śluzu wypełniającego zatoki;
3) obecność polipów nosa;
4) destrukcja ściany kostnej w badaniu radiologicznym;
5) obecność atopii potwierdzoną badaniem podmiotowym, dodatnimi testami skórnymi lub badaniem surowiczych IgE;
6) eozynofilia w surowicy.
Prawidłowa odpowiedź to:

Do immunoterapii swoistym alergenem nie kwalifikują się chorzy, którzy:
1) doświadczają objawów alergicznych po ekspozycji na jeden lub ograniczoną liczbę alergenów;
2) mają objawy alergiczne pomimo unikania kontaktu z alergenamii stosowania się do zaleceń profilaktycznych nadal;
3) objawy alergii prezentują w kolejnych latach ekspozycji na alergeny sezonowe lub przez kilka miesięcy w roku po kontakcie z alergenami całorocznymi;
4) mają objawy uboczne po lekach przeciwalergicznych np. senność po lekach histaminowych;
5) są niezdyscyplinowani, nie stosują się do zaleceń lekarskich, niesystematycznie zażywają przepisywane leki i nieregularnie zgłaszają się na wizyty kontrolne.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najbardziej wskazanymi do podskórnej immunoterapii alergenowej (ITS) wśród wymienionych są następujące schorzenia:
1) alergia na jad owadów błonkoskrzydłych manifestująca się pokrzywką
i objawami obrzęku naczyniowo-ruchowego, czyli objawami systemowymi I i II° według klasyfikacji Muellera;
2) ciężka postać atopowego zapalenia skóry;
3) astma oskrzelowa niekontrolowana przy pomocy kompleksowej farmakoterapii;
4) anafilaksja na lateks i orzeszki ziemne;
5) sezonowa postać zapalenia spojówek, błony śluzowej nosa z towarzyszącymi objawami ze strony dolnych dróg oddechowych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do podskórnej immunoterapii zarówno alergenami wziewnymi, jak i jadami owadów błonoskrzydłowych są:
1) choroby układu krążenia w stadium dekompensacji: niestabilna dławica piersiowa, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze i niewydolność krążenia o nieustalonej przyczynie;
2) ciężkie zaburzenia psychiczne, uzależnienie od alkoholu i leków;
3) wiek powyżej 60 roku życia;
4) leczenie betablokerami i inhibitorem konwertazy angiotensyny;
5) stan po leczeniu raka podstawnokomórkowego skóry (basalioma).
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj, które z mechanizmów należy uznać za odpowiedzialne za nadwrażliwość na aspirynę u chorych na astmę aspirynową:
1) wytwarzanie swoistych IgE przeciwaspirynowych;
2) blokowanie COX-1;
3) blokowanie COX-2;
4) blokowanie 5-lipoksygenazy;
5) miejscowy niedobór PGE₂.
Prawidłowa odpowiedź to:

Celem leczenia substytucyjnego dożylnymi preparatami długo działających immunoglobulin w przypadku pospolitego zmiennego niedoboru odporności jest uzyskanie stężenia immunoglobuliny E w surowicy powyżej:

Wskaż prawidłowe odpowiedzi odnoszące się do nadreaktywności oskrzeli (NO) w astmie:
1) NO dotyczy 100% chorych na aktywną astmę;
2) NO nie jest fundamentalną cechą astmy;
3) pomiar NO charakteryzuje bardzo mała czułość;
4) NO nie występuje u chorych na astmę sezonową w okresie zimowym;
5) NO jest cechą mierzalną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawidłowe stwierdzenia odnoszące się do nadreaktywności oskrzeli (NO) w astmie:
1) tylko oznaczenie dawki prowokacyjnej ma wartość diagnostyczną;
2) stwierdza się ścisłą korelację między NO a wskaźnikami zapalenia alergicznego;
3) NO wykrywa się dzięki wziewnym testom prowokacyjnym;
4) do wykrywania NO służą tylko bodźce immunologiczne;
5) 5-monofosforan adenozyny doprowadza do aktywacji komórek tucznych.
Prawidłowa odpowiedź to:

O nasileniu zapalenia w drogach oddechowych u chorych na astmę możemy wnioskować z:
1) dodatniego testu odwracalności obturacji oskrzeli;
2) liczby eozynofili w plwocinie indukowanej;
3) stężenia IgE swoistych w surowicy;
4) stężenia tlenku azotu w powietrzu wydechowym;
5) dodatniego wyniku testu skórnego (prick test).
Prawidłowa odpowiedź to:

Leki przeciwastmatyczne stosowne w postaci stałej z użyciem inhalatorów proszkowych (DPI - dry powder inhalator) to:
1) bromek ipratropium;       4) ventolin;
2) propionian flutikazonu;       5) bromek tiotropium.
3) fenoterol;
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj, które wziewne glikokortykosteroidy dzięki nowej formulacji występują w formie superdrobnocząstkowej:
1) flutikazon (inhalator DPI);      4) beklometazon (EB);
2) cyklezonid (inhalator pMDI);     5) budezonid (novolizer).
3) budezonid (turbuhaler);
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj, które z wziewnych glikokortykosteroidów osiągają największą depozycję płucną:
1) budezonid (novolizer);     4) budezonid (turbuhaler);
2) flutikazon (discus);     5) beklometazon (HFA - 134a - EB).
3) cyklezonid (pMDI);
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj, które drobnoustroje mają znaczenie w patogenezie astmy:
1) Streptococcus pneumoniae;        4) Chlamydophila pneumoniae;
2) Mycoplasma pneumoniae, wirus RS;    5) Pseudomonas aeruginosa.
3) Legionella pneumoniae, Moraxella catarrhalis;
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż najlepsze tzw. rutynowe leczenie w astmie świeżo wykrytej z objawami klinicznymi (napady duszności) > 3 razy w tygodniu podczas dnia i 2 razy w miesiącu podczas nocy:
1) należy zastosować formoterol 4 razy dziennie;
2) należy rozważyć stosowanie omalizumabu;
3) należy zastosować preparat teofiliny wolnouwalniającej się;
4) należy zastosować małą dawkę wziewnego glikokortykosteroidu;
5) należy zlecić krótko działający β₂-mimetyk „na żądanie” (w razie potrzeby).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do astmy:
1) wziewne glikokortykosteroidy zmniejszają nadreaktywność oskrzeli;
2) nadreaktywność oskrzeli występuje tylko u osób z cechami atopii;
3) wielkość nadreaktywności oskrzeli (PC₂₀ M w mg/ml) bardzo dobrze koreluje ze wskaźnikiem zapalenia;
4) test odwracalności obturacji charakteryzuje się małą czułością;
5) wielkość nadreaktywności oskrzeli dobrze koreluje ze wskaźnikami wentylacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do astmy:
1) chorzy na astmę mogą mieć trudności w ocenie nasilenia klinicznych objawów;
2) wskaźniki FEV₁ i FEV1%FVC nie są użyteczne w ocenie stopnia ciężkości;
3) w ciężkiej astmie test odwracalności obturacji może być ujemny;
4) przy wartości FEV₁ = 60% wartości należnej chory może nie doświadczyć objawów astmy;
5) leczenie przeciwzapalne nie wpływa na poprawę wskaźników wentylacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawidłowe wartości wskaźników wentylacji w odniesieniu do stopnia ciężkości astmy:
1) astma sporadyczna - FEV₁ lub PEF ≤ 80% wartości należnej;
2) astma przewlekła umiarkowana - FEV₁ lub PEF 60-80% wartości należnej;
3) astma ciężka przewlekła - zmienność PEF lub FEV₁ ≤ 30% wartości należnej;
4) astma lekka przewlekła - FEV₁ lub PEF ³ 80% wartości należnej; zmienność PEF lub FEV₁ < 20-30%;
5) astma przewlekła ciężka - FEV₁ lub PEF ≤ 60% wartości należnej.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do zmian strukturalnych w drogach oddechowych chorych na astmę:
1) przerost i rozrost komórek mięśniowych może być powiązany z ciężkością choroby;
2) leczenie może zmniejszać włóknienie ponadnabłonkowe;
3) włóknienie ponadnabłonkowe jest charakterystyczne tylko dla astmy ciężkiej;
4) włóknienie ponadnabłonkowe jest wynikiem odkładania się włókien kolagenu i proteoglikanów pod błoną podstawną;
5) śródbłonkowy czynnik wzrostowy naczyń (VEGF) nie ma znaczenia w powstawaniu zmian strukturalnych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do komórek zapalnych biorących udział w astmie:
1) komórki nabłonka oskrzeli nie wytwarzają chemokin;
2) za różnicowanie i przeżycie eozynofili odpowiedzialna jest IL-5;
3) makrofagi pęcherzykowe nie posiadają receptora dla IgE;
4) fibroblasty i miofibroblasty wytwarzają kolagen i proteoglikany;
5) komórki tuczne są źródłem prostaglandyny D₂.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj prawidłowe odpowiedzi odnoszące się do formoterolu:
1) dodany do wziewnego glikokortykosteridu nie ma dobroczynnego wpływu na poprawę jakości życia;
2) może być stosowany jedynie z wziewnym glikokortykosteroidem;
3) w leczeniu z wziewnym glikokortykosteroidem maskuje objawy zapalenia;
4) początek działania ujawnia po 25-35 min.;
5) należy do β₂-mimetyków działających szybko i długo.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do receptorów β₂-adrenergicznych:
1) receptory β₂-adrenergiczne należą do receptorów błonowych sprzężonych z białkami G;
2) glikokortykosteroidy nie mają wpływu na gęstość receptorów β₂-adrenergicznych;
3) aktywacja podjednostki a białka G przez β₂-agonistę prowadzi do aktywacji podjednostek β i a;
4) łańcuch polipeptydowy β₂-receptora 4-krotnie przenika przez błonę komórkową;
5) gen dla receptora β₂-adrenergicznego znajduje się na chromosomie 5.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia:
1) dodanie salmeterolu do flutikazonu nie ma wpływu na liczbę eozynofili w oskrzelach;
2) formoterol w połączeniu z budezonidem może być podawany przewlekle i na żądanie;
3) β₂-agoniści długo działający przyspieszają transdukację kompleksu kortykosteroid/receptor do jądra komórkowego;
4) dodanie długo działającego β₂-agonisty do wziewnego glikokortykosteroidu zmniejsza liczbę zaostrzeń astmy;
5) długo działający β₂-agoniści mogą być stosowani w monoterapii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do molekularnych mechanizmów działania glikokortykosteroidów:
1) prozapalnym czynnikiem transkrypcyjnym jest tylko jądrowy czynnik NFKB;
2) zjawisko transaktywacji wynika z wpływu steroidu na GRE (glucocorticosteroid response element);
3) receptor steroidowy tworzy nieaktywny kompleks z trzema cząsteczkami białek szoku termicznego;
4) receptor dla glikokortykosteroidów składa się z trzech domen (A, B, C);
5) transrepresja jest następstwem działania kortykosteroidu w połączeniu z receptorem jako monomeru.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do zaostrzeń astmy:
1) w ciężkim zaostrzeniu najlepiej rozszerzają oskrzela wziewnie zastosowane β₂-mimetyki;
2) w ciężkim napadzie liczba oddechów wynosi ponad 30/ min;
3) w ciężkim zaostrzeniu najlepszym lekiem rozszerzającym oskrzela jest teofilina podana dożylnie;
4) w stanie zagrożenia życia stwierdza się osłuchowo „cichą klatkę piersiową”;
5) w astmie łagodnej nigdy nie występują ciężkie zaostrzenia.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do powysiłkowego skurczu oskrzeli:
1) szybka poprawa skurczu powysiłkowego po β₂-mimetyku potwierdza rozpoznanie astmy;
2) skurcz oskrzeli rozwija się w ciągu 5-10 minut po zakończeniu wysiłku;
3) powysiłkowy skurcz oskrzeli zdarza się częściej gdy chory oddycha ciepłym, wilgotnym powietrzem;
4) powysiłkowy skurcz oskrzeli charakteryzuje się małą czułością;
5) skurcz oskrzeli rozwija się głównie już podczas wysiłku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do patogenezy POChP:
1) w proksymalnych drogach oddechowych stwierdza się wzrost ilości makrofagów, limfocytów CD 8+;
2) reakcję zapalną w płucach nasila niedobór proteinaz;
3) do zmian strukturalnych należą m. in. zniszczenie ściany pęcherzyków, dysfunkcja śródbłonka naczyń;
4) w obwodowych drogach stwierdza się wzrost liczby limfocytów T (CD 8+ > CD 4+), limfocytów B, fibroblastów;
5) w proksymalnych drogach oddechowych nie stwierdza się neutrofili i eozynofili.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi:
1) nadmierne wydzielania śluzu jest przyczyną przewlekłego zapalenia oskrzeli i nie koniecznie wiąże się ze zmniejszeniem FEV₁;
2) charakterystyczne dla POChP jest zmniejszanie się FEV₁ do 30 ml/ rok;
3) zaniki mięśni szkieletowych w POChP są następstwem apoptozy i zaniku z nieużywania;
4) zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych związane jest ze wzrostem CRP;
5) osteoporoza nie jest charakterystyczna dla ciężkiej POChP.
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z przedstawionych rozwiązań daje praktyczną lub teoretyczną możliwość zmniejszenia ryzyka wystąpienia działań ubocznych podczas immunoterapii?
1) zastosowanie naturalnych wyciągów alergenowych połączonych z adjuwantami np. wodorotlenkiem glinu, tyrozyną lub fosforanem wapnia;
2) zastosowanie w immunoterapii: alergenów rekombinowanych, peptydów stanowiących immunogenne fragmenty głównych alergenów lub koniugatów alergenu z syntetycznymi aligonukleotydami (ODN) zawierającymi niemetylowane motywy CpG;
3) premedykacja lekami blokującymi receptor histaminowy typu H2;
4) stosowanie równolegle immunoterapii szczepionką alergenową i omalizumabem;
5) stosowanie równolegle immunoterapii szczepionką alergenową i gammaglobuliną.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do roli palenia w rozwoju POChP:
1) bierne narażenie na dym tytoniowy nie wiąże się z rozwojem POChP;
2) zaprzestanie palenia zmniejsza ryzyko wystąpienia POChP i zatrzymuje postęp choroby;
3) uzależnienie od tytoniu jest chorobą przewlekłą i wymaga długotrwałego leczenia;
4) farmakologiczne leczenie uzależnienia od tytoniu powinno by zawsze pierwszym etapem leczenia;
5) 3-minutowe poradnictwo nakłaniające do zerwania z nałogiem jest skuteczne w 5-10% przypadków.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do leczenia POChP:
1) długo działających β₂- mimetyków nie wolno podawać bez wziewnych glikokortykosteroidów;
2) długo działające β₂- mimetyki powinny być stosowane tylko „na żądanie”;
3) bromek tiotropium jest lepszy niż bromek ipratropium;
4) wziewne leki rozszerzające oskrzela można kojarzyć z teofiliną i ze sobą;
5) leki rozszerzające oskrzela nie hamują postępującego upośledzenia czynności płuc.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi odnoszące się do leczenia chorych na POChP glikokortykosteroidami (wGKS):
1) wskazanie do wGKS to POChP ciężka i bardzo ciężka;
2) wGKS w dawce budezonid 2 x 400 µg/ dobę hamują spadek FEV₁;
3) przewlekle stosowane wGKS zmniejszają częstość zaostrzeń i poprawiają stan zdrowia;
4) flutikazon w dawce 2x 500 µg/ dobę w połączeniu z salmoterolem jest skuteczniejszy niż sam wGKS;
5) przed podaniem wGKS wskazane jest próbne leczenie doustnym sterydem.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe odpowiedzi:
1) omalizumab to monoklonalne, humanizowane przeciwciało anty-IgE;
2) omalizumab należy włączyć do leczenia astmy umiarkowanej;
3) omalizumab obniża poziom krążących IgE poprzez wiązanie stałego regionu (Ce 3 w cząsteczce IgE);
4) leczenie omalizumabem nie wolno kojarzyć z wziewnymi glikokortykosteroidami;
5) omalizumab zapobiega interakcji wolnego IgE z receptorami dla IgE (F_CeR I i F_CeR II).
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do leczenia astmy wziewnymi glikokortykosteroidami (wGKS) i lekami przeciwleukotrienowymi:
1) w 2 stopniu lekiem alternatywnym, kontrolującym jest lek przeciwleukotrienowy;
2) połaczenie w jednym inhalatorze formoterolu z budezonidem można używać do leczenia przewlekłego i doraźnego;
3) w 3 stopniu nie można zastosować połączenia małej dawki wGKS z lekiem przeciwleukotrienowym;
4) w stopniu 4 preferowane jest połączenie wGKS w dawce średniej lub dużej z długo działającym β₂-mimetykiem;
5) dodanie leku przeciwleukotrienowego do wGKS w małej dawce lub dużej dawce przynosi większe korzyści niż dodanie długo działającego β₂-mimetyku.
Prawidłowa odpowiedź to:

Podaj nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do POCHP:
1) regularne stosowanie β₂-agonistów długo działających jest skuteczniejsze niż stosowanie krótko działających;
2) w zaostrzeniach najlepiej podawać krótko działających β₂-agonistów w nebulizacji lub inhalatorem pMDI;
3) nie wolno kojarzyć krótko działającego β₂-agonisty z lekiem przeciwcholinergicznym;
4) długotrwałe stosowanie bromku ipratropium nie doprowadza do tachyfilaksji receptorów muskarynowych;
5) wziewne glikokortykosteroidy należy włączyć w umiarkowanym stadium.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do zaostrzeń POCHP:
1) bakteriami najczęściej odpowiedzialnymi za zaostrzenia lekkie są Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis;
2) w ostrej niewydolności oddechowej nie zaleca się leków pobudzających oddychanie;
3) zaostrzenia ciężkie wywołują tylko te same bakterie co zaostrzenia lekkie;
4) umiarkowana lub ciężka kwasica (pH ≤ 7,35) lub hiperkapnia (PaCO₂ > 45 mmHg) są wskazaniami do nieinwazyjnej wentylacji mechanicznej;
5) nieinwazyjna wentylacja mechaniczna nie wpływa na śmiertelność lub częstość intubacji.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do zaostrzeń POCHP:
1) nasilonej duszności towarzyszą świsty i uczucie ciasnoty w klatce piersiowej;
2) niewydolność oddechowa to wartość PaO₂ < 60 mmHg (8,0 kPa) lub SaO₂ < 90% i ewentualnie PaCO₂ > 50 mmHg 45 mmHg (6,7 kPa);
3) zwiększenie objętości plwociny i zmiana jej charakteru na ropny nie dowodzą bakteryjnej przyczyny zaostrzenia;
4) odróżnienie zatoru tętnicy płucnej od zaostrzenia POChP bywa bardzo trudne;
5) u chorego w ciężkim stanie konieczne jest wykonanie spirometrii.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż nieprawdziwe stwierdzenia odnoszące się do zaostrzeń POCHP:
1) zaostrzenia charakteryzują: duszność, kaszel, odkrztuszanie;
2) zaostrzenia zawsze wywołane są przez zakażenia tchawicy i oskrzeli oraz zanieczyszczenia powietrza;
3) odległe wyniki u chorych przyjętych do szpitala z hiperkapnią są dość dobre;
4) nieinwazyjna wentylacja w zaostrzeniach zmniejsza kwasicę oddechową;
5) chorzy z ropna wydzieliną mogą odnieść korzyść z leczenia antybiotykami.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe odpowiedzi odnoszące się do zaostrzeń POCHP:
1) profilaktyczne, ciągłe stosowanie antybiotyków znacząco zmniejsza częstość zaostrzeń;
2) ogólne korzyści ze stosowania leków mukolitycznych są bardzo małe;
3) chorzy z dusznością 5 stopnia według kwestionariusza MRC odnoszą największą korzyść z rehabilitacji;
4) u chorych na POCHP zmniejszony wskaźnik masy ciała jest niezależnym czynnikiem ryzyka;
5) długotrwała tlenoterapia (>15 godz.) chorych z przewlekłą niewydolnością oddechowego nie zwiększa przeżywalności tych chorych.
Prawidłowa odpowiedź to:

Krzywa przepływ-objętość pozwala na ocenę:

Chory lat 49, 20 paczkolat w wywiadzie, zgłosił się z powodu kaszlu i gorszej tolerancji wysiłku od około roku. Badania czynnościowe układu oddechowego: FVC - 55% wartości należnej (wn), FEV1 - 55% wn, FEV1/VC -, TLC 114% - RV - 130%, DLCO - 48% nw. Jakie powinno być następne badanie?

Jakie zmiany w testach spirometrycznych mogą być związane z ciążą?

Do bezwzględnych przeciwwskazań do badania spirometrycznego nie należy:

Które z poniższych stwierdzeń są prawdziwe?

Rysunki (A) i (B) przedstawiają krzywe przepływ-objętość - jakie rozpoznania są najbardziej prawdopodobne?

Pojemność dyfuzyjna płuc dla tlenku węgla może być podwyższona w:

Obniżenie FEV1 o 15% wartości wyjściowej w trakcie doustnego podawania aspiryny we wzrastających dawkach, tzw. doustna próba aspirynowa, świadczy o dodatnim wyniku testu.

Wrodzony obrzęk naczynioruchowy typu I i II jest mało prawdopodobny jeśli:

Pospolity zmienny niedobór odporności charakteryzuje się:
1) defektem genetycznym dotyczącym genu interleukiny 2;
2) występowaniem pierwszych objawów po 35 r.ż.;
3) nawracającymi zakażeniami zatok przynosowych i dróg oddechowych;
4) zaburzeniami liczby i czynności limfocytów T;
5) hypogammaglobulinemią.
Prawidłowa odpowiedź to:

23-letnia kobieta uczulona jest na roztocze kurzu domowego (test skórny: D [ter 25/30 mm, slgE klasa 3), sierść kota (test skórny 15/15 mm, slgE klasa 2) oraz pyłki drzew (test skórny z pyłkiem brzozy 10/10 mm, slgE klasa 2). Choruje od 10 lat na astmę.
W ciągu ostatnich 2 lat występowały częste zaostrzenia choroby powodowane m.in. ekspozycją na kurz domowy i sezonem pylenia drzew, dwukrotnie zakończone hospitalizacją. Chora pozostaje pod stałą kontrolą specjalistyczną. Obecnie w leczeniu stosuje: flutikazon 2x500 mcg, salmeterol 2x50 mcg, montelukast 10 mg i cetyryzynę 10 mg. Ostatnie wyniki badania spirometrycznego: FEV1 65% n. Czy wdrożenie immunoterapii szczepionką roztoczową jest w tej sytuacji uzasadnione i rokuje poprawę stanu zdrowia?

Które spośród wymienionych zjawisk immunologicznych i klinicznych są obserwowane w przebiegu wczesnego stadium immunoterapii swoistej?
1) osłabienie mechanizmów efektorowych: zmniejszenie zdolności do degranulacji mastocytów i bazofilów pod wpływem alergenu;
2) wzrost stężenia alergenowo-swoistych przeciwciał klasy IgG4;
3) wzrost stężenia alergenowo-swoistych przeciwciał klasy IgE;
4) zmniejszenie odpowiedzi na alergen w teście skórnym - zmniejszenie wielkości odczynu skórnego;
5) zmniejszenie reaktywności na alergen w próbie prowokacji swoistej oskrzeli.
Prawidłowa odpowiedź to:

Najważniejsze subpopulacje limfocytów T regulatorowych ogrywające rolę w procesie wytwarzania tolerancji na alergen i zaangażowanie w mechnizmie immunoterapii iniekcyjnej i/lub podjęzykowej to limfocyty:
1) Th3 wydzielające głównie TGF-beta;   4) Th2 produkujące IL-12 i IL-17;
2) CD4⁺CD25⁺;         5) B.
3) Tr1 wydzielające IL-10 i TGF-beta;     
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z działań immunoterapii alergenowej zostały dotychczas dostatecznie udokumentowane na podstawie szeroko zakrojonych badań klinicznych?
1) zahamowaniu progresji objawów atopowego zapalenia skóry;
2) zahamowaniu rozwoju polipów nosa u osób z alergicznym nieżytem nosa;
3) zmniejszenie częstości występowania astmy oskrzelowej u osób z alergicznym nieżytem nosa;
4) zahamowanie ujawniania się alergii pokarmowej u pacjentów z pyłkowicą;
5) zmniejszenie częstości występowania poliwalentnych uczuleń u osób z uczuleniem monowalentnym.
Prawidłowa odpowiedź to:

Dawka podtrzymująca szczepionki jadu osy i/lub pszczoły wynosi:
1) zawsze 50 mcg jadu;
2) od 50 do 100 mcg jadu;
3) zwykle 100 mcg, a 200 mcg jadu u pszczelarzy i osób o wysokim stopniu ekspozycji na użądlenie;
4) jest ustalana indywidualnie na podstawie stężenia jadospecyficznych przeciwciał slgG4;
5) jest ustalana indywidualnie na podstawie stężenia jadospecyficznych przeciwciał slgE.
Prawidłowa odpowiedź to:

Wskaż prawdziwe twierdzenie dotyczące niedoboru podklas immunoglobulin G:
1) niedobór podklasy 1 (IgG1) powoduje z reguły ogólną hipogammaglobulinemię;
2) niedobór którejkolwiek z podklas zawsze manifestuje się zwiększoną skłonnością do infekcji górnych dróg oddechowych;
3) niedobór IgG2 najczęściej występuje w późnym wieku (>50 r.ż.);
4) niedobór IgG4 często przebiega bezobjawowo;
5) niedobór IgG3 wiąże się z infekcjami górnych i dolnych dróg oddechowych, podobnymi do niedoborów innych podklas IgG;
6) pomiar podklas immunoglobuliny szczególnie łatwo wykonać u dzieci.
Prawidłowa odpowiedź to:

W związku z zasadami kojarzenia składników alergenowych z powodu wykazywanej przez poszczególne alergeny aktywności proteolitycznej, niedopuszczalne jest mieszanie w jednej ampułce następujących alergenów:
1) roztoczy Dermatophagoides pteronyssimus i sierści psa;
2) pyłków trawi roztoczy Dermatophagoides pteronyssimus;
3) grzybów pleśniowych i pyłków drzew;
4) pyłków drzew: brzozy, leszczyny i olchy;
5) pyłków traw i chwastów (z wyjątkiem ambrozji).
Prawidłowa odpowiedź to:

Które z wymienionych czynników zwiększają ryzyko wystąpienia powikłań w przebiegu immunoterapii?
1) leczenie farmakologiczne preparatami betablokerów, antagonistami konwertazy angiotensyny (ACE) i antagonistami receptora dla angiotensyny II;
2) schematy odczulania oparte o szybką progresję dawek szczepionki tzw. metody „rush” i „ultrarush”;
3) prowadzenie immunoterapii u osób powyżej 60 i poniżej 5 roku życia;
4) występowanie u pacjenta alergii wieloważnej (poliwalentnej);
5) wieloletni przebieg choroby.
Prawidłowa odpowiedź to: