Jak przygotować się do rozpoczęcia szkolenia specjalizacyjnego?

Po zakończeniu studiów i odbyciu stażu podyplomowego następnym krokiem w ścieżce kariery zawodowej jest najczęściej rozpoczęcie specjalizacji. Choć coraz częściej bywa ona odkładana przez młodych lekarzy, chcących nabyć doświadczenia np. w gabinetach POZ, nadal pozostaje typową drogą rozwoju po ukończeniu kierunku lekarskiego. 

Samo rozpoczęcie specjalizacji bywa znanym ze studiów połączeniem stresu i ekscytacji. Co zrobić, żeby nie poddać się początkowym skrajnym emocjom?

Formalności

W miarę możliwości zapoznaj się z wymogami formalnymi, jakie twoja jednostka szkoleniowa stawia pracownikom na początku podejmowania stosunku pracy. Rozmowa z działem kadr i administracją szpitala potrafi rozwiać niektóre wątpliwości, m.in. dotyczące badania przez lekarza medycyny pracy, szkoleń, które należy odbyć na początku pracy czy też uzupełniania karty obiegowej. To spotkanie można wykorzystać na zaznajomienie się z ubezpieczeniem grupowym, jeśli zakład pracy takie oferuje czy też na wyrażenie chęci pobierania bonu patriotycznego. 

Nie można zapomnieć, że w dobrym tonie jest przedstawienie się swojemu przyszłemu kierownikowi przed rozpoczęciem specjalizacji i uzgodnienie z nim terminu rozpoczęcia rezydentury. Może to być rozmowa telefoniczna lub osobista i niewątpliwie będzie łatwiejsza, gdy przygotujesz się do niej. W sytuacji stresowej czasem trudno zebrać myśli, a opowiedzenie czegoś o sobie bywa problematyczne. Stworzenie choćby zarysu tego, co chcesz przekazać, pozwoli uniknąć nieporozumień. Spróbuj przed rozmową zrobić listę tematów, które chciałbyś lub chciałabyś poruszyć i krótki plan tego, jak przedstawisz się przyszłemu szefowi.

Początki

Pierwszy dzień nowej pracy mija przeważnie na dopełnianiu formalności – podpisywanie umowy, wypełnianie karty obiegowej, konieczne szkolenia, następnie zapoznanie się z zespołem pracującym na oddziale i poznawanie topografii placówki.

Poznanie organizacji pracy w oddziale może wymagać czasu, co naturalnie wywołuje poczucie zagubienia i frustrację, podobnie jak oswojenie się z systemem komputerowym czy przyswojenie szczegółowej listy obowiązków. Warto na tym etapie tworzyć notatki dotyczące technicznych aspektów pracy, zapisać przydatne numery telefonów (nie tylko do współpracowników i współpracowniczek, ale także numery wewnętrzne – do zespołu wczesnego reagowania, laboratorium, banku krwi, czy też pracowni radiologicznej).

Zapiski mogą być szczególnie przydatne także na początku pracy z pacjentem. Spróbuj krótko notować schemat postępowania w najczęstszych jednostkach chorobowych, jakie można spotkać na oddziale. Warto też tworzyć notatki dotyczące aktualnie hospitalizowanych pacjentów – w szczególnie ważne są choroby towarzyszące, farmakoterapia oraz dalsze plany diagnostyczno-terapeutyczne ustalane podczas odpraw lekarskich. Taki konspekt pozwoli uniknąć ewentualnych niedopatrzeń i pomyłek.

Edukacja

Pierwsze miesiące specjalizacji w pewnych aspektach przypominają pierwsze miesiące studiów. Spotykamy się z nowymi wymaganiami i wyzwaniami, również tymi naukowymi, i, ponownie, bardzo kusi zainwestowanie już na samym początku w wysokospecjalistyczną literaturę, zauważoną na półce w dyżurce lub w gabinecie kierownika. Dobrze jednak zapytać starszych kolegów, od czego polecają zacząć zagłębianie się w specjalizację. Bardzo często okaże się, że na pierwszy ogień najlepsze jest przypomnienie sobie podręcznika obowiązującego na studiach. Poza tym nie można zapominać o wytycznych towarzystw naukowych, które stanowią podsumowanie postępowania w najczęstszych jednostkach chorobowych i stanach nagłych.

Notowanie wskazówek diagnostyczno-terapeutycznych udzielanych przez współpracowników może okazać się bardzo pomocne, szczególnie, gdy w Twoim miejscu specjalizacji odbywanie szkolenia wiąże się z ustnymi lub pisemnymi kolokwiami.

Pytaj

Na początku swojej specjalizacji spotkasz wiele niewiadomych. Nowa organizacja dnia pracy, nieznany system informatyczny, aż w końcu coraz trudniejsze decyzje diagnostyczne i terapeutyczne. Zadawanie pytań i proszenie o pomoc nie tylko ułatwi pracę, ale może również uchronić pacjenta przed wydłużeniem lub niepowodzeniem procesu leczniczego. 

Pierwsze miesiące szkolenia specjalizacyjnego często są związane z natłokiem nowych obowiązków i wyzwań, co może rodzić frustrację. Choć trudno podać uniwersalne remedium na problemy pojawiające się na początku pracy, to notowanie zarówno informacji klinicznych o pacjentach, jak i technicznych wskazówek, zadawanie pytań i konsultowanie sprawiających trudność przypadków medycznych z bardziej doświadczonymi lekarzami oraz dobra organizacja zarówno pracy, jak i codzienności będą nieodzownym wsparciem w pierwszych miesiącach specjalizacji.